به نقل از «تسنیم»

سروده‌های شاعران در مدح پیامبر اسلام(ص)/دریای رحمتی و از امواج غصه‌ها، سهم تمام اهل زمین را خریده‌ای

تاریخ انتشار: ۱۰ اسفند ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۴۴۸۶۷۹۳

جمعی از شاعران آیینی در شب شعر "رسول صبح" به مقام والای رسول الله عرض ادب کردند. - اخبار فرهنگی -

به گزارش خبرگزاری تسنیم، شب شعر "رسول صبح" به دبیری سیده فاطمه موسوی در شب عید مبعث در فرهنگسرای رسانه برگزار شد. در این مراسم شاعران نام‌آشنای کشور نظیر قاسم صرافان، علی محمد مؤدب، محمدمهدی عبدالهی، سیده فاطمه موسوی، فاطمه طارمی و سیده فرشته حسینی حضور داشتند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

 

در این شب شعر که به مناسبت بعثت رسول اکرم صلی الله علیه و آله و سلم برگزار می‌شد، قاسم صرافان شعرخوانی کرد. 

اقرأ... بخوان هر آنچه که از او شنیده‌ای
مهتاب رو! بگو که از آن سو، چه دیده‌ای؟

افسانه بود قبل تو، رویای عاشقان
تو پای عشق را به حقیقت کشیده‌ای

«تبت یدا»... ابی‌لهبان شعله می‌کشند
تا «لا» به لب، به خرمن بت‌ها رسیده‌ای

رویت سپیده‌ایی‌ ست، که شب‌های مکه را...
خالت پرنده‌ای‌ ست، رها در سپیده‌ای

اول خدا، دو چشم تو را آفرید و بعد
با چشمکی، ستاره و ماه آفریده‌ای

باران گیسوان تو، بر شانه‌ات که ریخت
هر حلقه، یک غزل شد و هر چین، قصیده‌ای

راهب نگاه کرد ... وَ آرام یک ترنج
افتاد از شگفتی دست بریده‌ای

مستند آیه‌ها، عرق عقلِ اوّلند
یا از درخت معرفت، انگور چیده‌ای

آه ای نگار من! که به مکتب نرفته‌ای
ای جوهر یقین! که مُرکّب ندیده‌ای

بالاتر از بلندی روح‌الامین، امین!
تا خلوت خدا، تک و تنها پریده‌ای

حق با تو، با صدای علی حرف می‌زند
سبحان ربِّنا! چه صدایی شنیده‌ای؟

دستت به دست ساقی و جایی ندیده‌ام
توحید را، چنین که تو در خُم چشیده‌ای

بر شانه‌ی تو رفت و کجا می‌توان کِشد
عالم، چنین که بار امانت کشیده‌ای؟

دریای رحمتی و از امواج غصه‌ها،
سهم تمام اهل زمین را خریده‌ای

حتی کنار این غزلت هم نشسته‌ای
خط، روی واژه‌های خطایم کشیده‌ای

گاهی هزار بیتِ نگفته، نهفته است
محبوب من! در اشک به دفتر چکیده‌ای

گفتند از جمال تو، اما خودت بگو
از ‌آن محمدی که در آیینه دیده‌ای

کتاب "از شرع و شعر" راهی بازار نشر شد/ "سنایی پژوهی" در چشم‌انداز جهانینوسروده علیرضا قزوه در مدح پیامبر اسلام(ص)

محمدمهدی عبدالهی شاعر و پژوهشگر شعر آیینی دیگر شاعری بود که در این جلسه شعرخوانی کرد. او سروده‌ای نبوی در مدح حضرت محمد مصطفی خواند. 

می‌بارد از بهشت دگرگون بهارها
‎بر دامن تمامى دل بیقرارها

‎مى‌بارد آنکه بارش رحمت به دست اوست
‎در خشک سال عاطفه چون چشمه سارها  

‎"پیغمبرانه" در دل صحرا قدم گذاشت
‎رونق گرفت با نفسش کوهسارها

‎آمد خلیل بت شکن از خیمه‌گاه صبح
‎تا بشکند غرور یمین و یسارها

‎آتش به جان چین و سمرقند تا گذاشت
‎کسرى شکست آینه در گیر و دارها

‎ظلمت شکست و تشنه‌ى نورى شگرف شد
‎لبخند صبح قسمت لیل و نهارها

‎نورى دمید و هاله‌ى غم اعتکاف کرد
‎در قبله گاه باور چشم انتظارها

نور "محمّد" است که اعجاز مى‌کند
در خلوت تمامى شب زنده‌دارها

سیده فاطمه موسوی که دبیر شب شعر "رسول صبح" بود در این جلسه شعرخوانی کرد. او قبل از این شعرخوانی در سخنانی کوتاه بیان داشت: مبعث پیامبر گرامى اسلام یقیناً نقطه عطفى نه فقط در محدوده شبه جزیره عربستان و سرزمین‌هاى مسلمانان است بلکه نقطه عطفى در تاریخ بشریت محسوب می‌شود که خط سیر و کمال و تعالى انسان را روشن کرده است.

اگر متناظر با عید مبعث بخواهیم عید دیگرى را براى شیعیان متصور شویم قطعاً عیدالله الاکبر، عید غدیر است که این‌ها دو عید بزرگ براى تاریخ بشریت به‌ویژه اسلام محسوب مى‌شوند.به فرموده امام راحل عظیم الشان، مبعث تنها طلیعه تشعشع اسلام نبود بلکه سرآغاز تبلور شخصیت والا و نورانى رسول الله(ص) بود، شخصیتى که درصدد تثبیت وحدت و وحدانیت بود و توحید رکن مشترک همه ادیان الهى و کامل‌کننده همه ادیان الهى‌ست و رسول الله مبعوث شدند تا اخلاق را کامل کنند و به کمال برسانند و بالاترین پیام بعثت نبى مکرم اسلام، کامل کردن اخلاق است.

وی اضافه کرد: ان شاءالله این چراغى که در عید سعید مبعث روشن شد، به لطف و مدد رسول الله ادامه‌دار باشد و بتوانیم محافل زیادى را براى حضرات معصومین برگزار کنیم و شاعران بزرگوار در مدح و منقبت رسول الله و حضرات معصومین قلم بزنند و اداى دین کنند و ان شاءالله این قدم ها مقبول نگاه لطف حضرات معصومین واقع شود. ممنون از همه بزرگوارانى که در جلسه نورانى امشب زینت بخش محفل بودند.

او سپس غزلی را تقدیم به رسول الله کرد: 

وزیده عطر غلیظى شبانه بین اتاق
روایح عربى مى‌دمند در اوراق

دلم خوش است به سُکرى که بردن نامش
مرا کشانده به ساحات کشف ماه و محاق

به غیر حیدر کرّار، او ندارد مثل
به غیر فاطمه اصلاً ندارد او مصداق

نبیّنَا العربىِّ الّذى بهِ فُتِنَتْ
مَعاشِرُ الْعلماءِ و اَعْیُنِ العُشّاق

اگر به حدّ جمال است او تماماً حُسن
اگر به خُلق که اوج مکارم الأخلاق

فداى زلف پریشان کودک چوپان
به یک کرشمه‌ى او جنّ و انس شد مشتاق

به اعتبار حضورش، تعیّن دنیا
بعینه، یک گل سرخ است در کف عشّاق

سیده فرشته حسینی در بخش دیگری از این جلسه شعرخوانی کرد. 

تویی آن سروری که بر جهان پیغمبری کردی 
تویی پیغمبری که بر جهانی سروری کردی 

تو تنها خاتمی هستی که از روز ازل بودی 
و بر پیغمبران قبل خود پیغمبری کردی

میان کهکشان‌ها ذره‌ها حیران و سرگردان
اراده کردی و آن ذره‌ها را مشتری کردی 

به لطف خال هندویت گرفته طبع هندی گو
تو صائب را و بیدل را مثل در شاعری کردی 

تویی معنای وحی و حجت و اعجاز تا آنجا 
که جبرائیل و میکائیل را پامنبری کردی 

تمام شیعیان مدیون حج آخرت هستند 
همانجا که زلال برکه‌ها را حیدری کردی 

چه دری قیمتی همچون سرودن از کمالاتت
گدا را آبرو دادی ، رعیت پروری کردی

فاطمه طارمی دیگر بانوی شاعره بود که در این جلسه به ساحت مقدس حضرت رسول اکرم عرض ادب کرد. 

خوب است که در مصر شدی یوسف جان‌ها
در وصف گل روی تو مستند گمان‌ها
عمری که برای تو مقدر شده انگار
از زخم نشان دارد و از درد نشان‌ها
بر شانه تو درد جهان است، جهان‌ها
تلخ است به کام تو همه زخم زبان‌ها
زان دم که درخشید؛ علی؛ در افق تو
با گردش چشم تو بچرخند زمان‌ها
تکرار؛ علی؛ هستی و تکرار حسینی
تکرار تو شیرینی جان‌ها و دهان‌ها
چون دامن دریا که شده خانه هر رود
چون نبض که دایم بزند در ضربان‌ها
معراج به معراج  بخوانم غزلت را
تا شهد کلامت بدود در شریان‌ها...

در خاک مگر از تو فراتر باشد؟!!
هیهات ، کسی با تو برابر باشد
دل دادن و سر باختن رهگذران 
در پای تو ای شاه سراسر باشد
دربار تو جمع همه‌ی اضداد است
امید بسی زائر و کافر باشد
بر بنده‌نوازی تو شک نیست ببین
الطاف تو دریاست مکرر باشد
این مهر که بر تارک پیشانی‌هاست
جز بندگی‌ات مباد دیگر باشد
امید شکستگان کرم خانه‌ی توست
حیف است دلی با تو مکدر باشد
بگذار که شعر از تو بخواند این بار
بگذار که مدح تو میسر باشد
بگذار تو ، بگذار تو، بگذار که تو...
در خاک مگر از  تو فراتر باشد

علی محمد مؤدب شاعر نام‌آشنا و مدیرعامل انتشارات شهرستان ادب دیگر مهمان این جلسه بود که شعرخوانی کرد. 

از شب ستاره‌های فراوان نصیب توست 
خورشیدها بهانه چشم نجیب توست 

از شب تو رازدار سلام و سکوت و اشک
شب آسمان پرزدن دلفریب توست

شب صفحه‌ای ز برکت قرآن چشم تو 
بیمار لحظه لحظه امن‌یجیب توست 

شب، کوه نور ملتهب از گریه‌های تو 
غار حرا پناه نگاه غریب توست

ای مبعث تو مژده معراج خاکیان
دل پر امید خاطره‌های عجیب توست

دنیا پر از امید به معراج خیره است  
گندم، امیدوار تو و عطر سیب توست

تا جان ما به نور تبرک کنی مگر 
مشتاق ذکر و زمزمه یا حبیب توست

انتهای پیام/ 

منبع: تسنیم

کلیدواژه: پیامبر اکرم ص رسول اکرم شعر آیینی شعر پیامبر اکرم ص رسول اکرم شعر آیینی شعر رسول الله شب شعر

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.tasnimnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «تسنیم» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۴۴۸۶۷۹۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

فال حافظ امروز : یک غزل ناب و یک تفسیر گویا (15 اردیبهشت)

روزگاری شد که در میخانه خدمت می‌کنم
در لباس فقر کار اهل دولت می‌کنم

تا کی اندر دام وصل آرم تذروی خوش خرام
در کمینم و انتظار وقت فرصت می‌کنم

واعظ ما بوی حق نشنید بشنو کاین سخن
در حضورش نیز می‌گویم نه غیبت می‌کنم

با صبا افتان و خیزان می‌روم تا کوی دوست
و از رفیقان ره استمداد همت می‌کنم

خاک کویت زحمت ما برنتابد بیش از این
لطف‌ها کردی بتا تخفیف زحمت می‌کنم

زلف دلبر دام راه و غمزه‌اش تیر بلاست
یاد دار ای دل که چندینت نصیحت می‌کنم

دیده بدبین بپوشان ای کریم عیب پوش
زین دلیری‌ها که من در کنج خلوت می‌کنم

حافظم در مجلسی دردی کشم در محفلی
بنگر این شوخی که چون با خلق صنعت می‌کنم

تفسیر :

برخی اطرافیان حسود و بدخواه سعی می کنند شما را از مسیر درست منحرف کرده به بیراهه بکشانند. مراقب این افراد باشید و جانب احتیاط را از دست ندهید.

قبل از شروع هر کاری، خوب فکر کرده و با عقل و درایت تصمیم بگیرید و عمل کنید تا موفقیت تضمین شود. دوستان مورد اعتماد و دلسوز را بشناسید تا در مواقع نیاز از آن ها یاری بگیرید.

زندگی نامه حافظ

حافظ، شاعر فارسی زبان قرن هشتم هجری بوده که در سال ۷۲۷ هجری قمری در شهر شیراز متولد شد. پدر او بهاءالدین محمد نام داشت که در دوران کودکی حافظ، از دنیا رفت. حافظ در دوران نوجوانی شاگرد نانوا بود و به‌همراه مادرش زندگی سختی را سپری می‌کرد. گفته می‌شود او در اوقات فراغت خود به مکتب‌خانه‌ای که نزدیک نانوایی بود می‌رفت و خواندن و نوشتن را از همان جا فراگرفته است. او در مجالس درس علما و بزرگان زمان خود شرکت می‌کرد و نیز‌زمان برای کسب درآمد به کارهای سخت و طاقت فرسا می‌پرداخت. خانه حافظ در محله شیادان شیراز بود.

این شاعر بزرگ در دوران جوانی بر تمام علوم مذهبی و ادبی مسلط شد و در دهه بیست زندگی خود به یکی از مشاهیر علم و ادب سرزمین خود تبدیل شد. جالب است بدانید که او قرآن را به‌طور کامل حفظ بود و به همین خاطر تخلص حافظ را برای او انتخاب کردند. شمس الدین محمدبن بهاءالدین محمد حافظ شیرازی حدود چهل سال در حوزه درس استادان آن زمان از قبیل قوام الدين عبدالله، مولانا بهاء الدين عبدالصمد بحرآبادی، مير سيد شريف علامه گرگانی، مولانا شمس الدين عبدالله و قاضی عضدالدين عيجی  شرکت می‌کرد و به همین خاطر به اکثر دانش‌های زمان خود مسلط بود.

حافظ در دوران شاه شیخ ابواسحاق به دربار راه پیدا کرد و شغل دیوانی را برای خود انتخاب کرد. او علاوه بر شاه ابواسحاق، در دربار شاهان دیگری همانند شاه شیخ مبارزالدین، شاه شجاع، شاه منصور و شاه یحیی نیز حضور پیدا کرده بود. حافظ از طریق دیوانی امرار معاش می‌کرد و شاعری شغل اصلی او نبود. جالب است بدانید که بزرگ‌ترین گناه از نظر حافظ، ریاکاری و مردم‌فریبی بود. حافظ در دوران زندگی خود اشعار به‌ویژه غزلیات بسیار زیبا و معنی‌داری سروده است که نیز‌اکنون پس از گذشت قرن‌ها از آن، بوی تازگی داده و خواندنش آرامش‌بخش است. دیوان اشعار حافظ شامل غزلیات، قصیده، مثنوی، قطعات و رباعیات می‌شود.

حافظ در دوران جوانی عاشق دختری به نام شاخه نبات شد؛ البته برخی بر این عقیده‌اند که نام همسر حافظ نسرین بود و او این نام را به‌دلیل شیرین زبانی معشوقه‌اش به او اختصاص داده است. او برای رسیدن به معشوقه‌اش، ۴۰ شبانه روز را به‌طور مستمر در آرامگاه باباکوی شب زنده‌داری کرده و به دعا پرداخت. سپس، با شاخه نبات ازدواج کرد و حاصل این ازدواج یک فرزند پسر بود. حافظ تنها یک بار ازدواج کرد و پس از مرگ همسرش مجرد ماند. به همین خاطر بسیاری از عارفان و عاشقان، عشق مقدس و واقعی را در حافظ جستجو می‌کنند. پسر این شاعر بزرگ نیز در دوران جوانی در راه سفر نیمه‌کاره به هند همراه پدرش از دنیا رفت.

در تقویم رسمی ایران، ۲۰ مهر روز بزرگداشت حافظ است و هر ساله در این روز مراسم بزرگداشت حافظ با حضور پژوهشگرانی در سراسر دنیا روی آرامگاهش در شهر شیراز برگزار می‌شود.

 

آثار حافظ

دیوان حافظ شامل ۵۰۰ غزل، ۴۲ رباعی و چند قصیده است که آن را در در ۵۰ سال از زندگی خود سروده است؛ یعنی به‌طور متوسط در هر سال تنها ۱۰ غزل سروده است؛ زیرا او در لحظاتی خاص به سرودن اشعار خود می‌پرداخت و تمرکز خود را روی خلق آثاری ناب گذاشته بود که شایسته مقام معشوق باشد. این نکته بسیار قابل‌توجه و تامل‌برانگیز بوده و به همین خاطر دیوان او را به یک کتاب خاص و خواندنی تبدیل کرده است. دیوان حافظ بیش از ۴۰۰ بار به زبان فارسی و زبان‌های دیگر دنیا به چاپ رسیده است. حافظ لقب ماهرترین غزل‌سرای زبان فارسی را نیز با اقتدار از آن خود کرده و تک بیت‌های او بسیار درخشان و تماشایی است.

شاید تعبیر کردن یا قدرت تاویل پذیری را بتوان از مهم‌ترین خصوصیات اشعار حافظ به حساب آورد؛ زیرا هر کس که دیوان حافظ را باز کرده و غزلی از آن می‌خواند، با توجه به شرایط روحی خود برداشت متفاوتی از آن می‌کند؛ به‌گونه‌ای که حافظ آن شعر را فقط برای حال آن لحظه او سروده است. در اشعار حافظ، تناسبات هنری به شکلی ظریف و دقیق رعایت شده‌اند و ایهام و ابهام را به جا و درست به کار برده است. در برخی از اشعار حافظ، زبان طنز نیز به کار گرفته شده تا ناگفته‌ها به کمک زبان طنز بیان شود.

کانال عصر ایران در تلگرام