به نقل از «فارس»

دادگاه رژیم صهیونیستی مالکیت مسکو بر زمین کلسیای «الکساندر» را لغو کرد

تاریخ انتشار: ۱۳ اسفند ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۴۵۰۸۱۹۸

به گزارش سرویس بین‌الملل خبرگزاری فارس، دادگاه مرکزی رژیم صهیونیستی در قدس اشغالی، روز پنجشنبه، در حکمی ثبت قطعه‌زمینی در قدس را که کلیسای تحت مالکیت دولت روسیه به نام «الکساندر نوسکی» بر روی آن بنا شده، لغو کرد.

روزنامه «الشرق الاوسط»، امروز (جمعه)، اشاره کرد که پس از این تصمیم، برخی منابع دیپلماتیک درباره احتمال بحران در روابط تل‌آویو و مسکو هشدار داده‌اند و گفته‌اند که در شرایط جنگ میان روسیه و اوکراین، نباید «ولادیمیر پوتین» رئیس‌جمهور روسیه را عصبانی کرد از‌این‌رو این افراد خواستار آن شده‌اند که «نفتالی بنت» نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی از اختیارات خود استفاده کند و مالکیت کلیسای یادشده رسما به دولت روسیه بازگرداند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

بنابر این گزارش، صحبت از درگیری بر سر قطعه زمینی است که کلسیای الکساندار در کنار کلسیای «مقبره مقدس» در محله قدیمی قدس بر روی آن بنا شده است. طبق گفته الشرق الاوسط، این کلسیا برای روسیه از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است و یکی از مهم‌ترین عبادتگاه‌های کلیسای ارتدوکس روسیه در جهان به شمار می‌آید. کلسیای مذکور در اواخر قرن نوزدهم میلادی بنا شده و به همراه زمین در اسناد حکومت عثمانی به نام «امپراتوری روسیه» به ثبت رسیده است.

در ادامه این گزارش آمده است که گروهی از مهاجران روس به فلسطین این کلسیا را مدیریت می‌کرده‌اند. این مهاجران یک شرکت ارتدوکسی بنیان نهادند و از از طریق آن مدیریت ده‌ها محل در اراضی مقدس را برعهده گرفتند. از زمان انقلاب روسیه، دولت این کشور خواهان مالکیت این اراضی بوده؛ اما دولت قیمومیت بریتانیا در فلسطین و پس از آن کابینه رژیم صهیونیستی این درخواست را رد کردند و آن قطعه زمین همچنان به نام شرکت یادشده که مسکو آن را «متمرد» خواند، باقی مانده است.

آخرین باری که دولت روسیه درخواست مالکیت قطعه زمین یادشده را مطرح کرد، در سال ۲۰۱۷ بود که «بنیامین نتانیاهو» نخست‌وزیر سابق رژیم صهیونیستی به آن پاسخ مثبت داد؛ اما وعده خود را عملی نکرد. در اواخر سال ۲۰۱۹ تحولی در این پرونده رخ داد و فردی به نام «نعموی یسخار» که از ساکنان اراضی اشغالی بود، در فرودگاه مسکو به علت حمل مواد مخدر دستگیر شد و نتانیاهو برای آزادی او وارد مذاکره با طرف روس شد و در نهایت این فرد بدون محاکمه آزاد شد. 

 

کلیسای الکساندر نوسکی در محله قدیمی قدس

 

الشرق الاوسط اضافه کرد که مذاکرات با آزادی یسخار در ژانویه سال ۲۰۲۰ و به‌ازای چند شرط که جزئیات آن علنی نشد، به پایان رسید. این روزنامه در ادامه افزود که امروز مشخص شده است که یکی از این شروط پاسخ مثبت به خواسته روسیه درباره کلسیای الکساندر و ثبت آن به نام دولت این کشور بوده است. اما زمانی که شرکت مالک از این مسئله خبر دارشد بلافاصله در خواثت تثبیت مالکیت این کلسیا را مطرح کرد و این‌ گونه کار به دستگاه قضایی کشیده شد.

بنیامین نتانیاهو در آن زمان دستور داد که قطعه زمین یادشده «مکانی مقدس» حساب شود و تحت مدیریت کابینه این رژیم باشد. پس از این دستور، ناظر ثبت اراضی در اراضی اشغالی، با درخواست دولت روسیه موافقت کرد و مسکو به عنوان مالک زمین و کلسیا تثبیت شد. این مسئول درخواست تجدیدنظر شرکت مذکور را رد کرد و این طور عنوان کرد که دولت فعلی روسیه درواقع ادامه امپراتوری سابق است.

بنابر این گزارش، شرکت یادشده این بار از کابینه رژیم صهیونیستی شکایت و عنوان کرد که هدف از ثبت قطعه زمین به عنوان مکان مقدس خلع ید این شرکت بوده است تا زمینه برای انتقال مالکیت زمین و کلیسا به دولت روسیه فراهم شود.  «مردخای کدوری» قاضی دادگاه مرکزی قدس، روز گذشته، شکایت را پذیرفت؛ اما در حکم خود اشاره کرد که این مسئله از نظر دیپلماتیک بسیار حساس است ‌از‌این‌رو روزنه‌ای برای کابینه این رژیم باز گذاشت تا تل‌آویو تصمیم را نهایی کند.

در حکم مذکور عنوان شد: «تا زمانی که زمین، مکانی مقدس است، دستگاه تام‌الاختیار برای مشخص کردن مالکان این محل مقدس نه اداری و نه قضایی هستند بلکه این کابینه اسرائیل است که ملاحظات دینی و سیاسی و مختلف را در این خصوص در نظر خواهد گرفت».

الشرق الاوسط در پایان گفت که این حکم بدان معناست که از نظر عملی، پرونده به کابینه «نفتالی بنت» نخست‌وزیر اسرائیل انتقال یافته تا در اوج جنگ میان روسیه و اوکراین، تل‌آویو درباره آن تصمیم‌گیری کند.

این حکم در حالی صادر شده است که پیش از این و در پی بیانیه حمایتی تل‌آویو از اوکراین، مسکو بر حاکمیت سوریه بر جولان اشغالی تأکید کرد. روزنامه عبری «هاآرتص» در گزارشی در این خصوص خبر داده بود که هیأت نمایندگی روسیه پس از بیانیه حمایتی تل‌‌آویو از اوکراین، اعلام کرده است: «روسیه حاکمیت اسرائیل بر جولان را به رسمیت نمی‌شناسد. [جولان] بخش لاینفکی از سوریه است. ما نگران طرح‌های اعلامی تل‌آویو برای توسعه فعالیت‌های شهرک‌سازی در این منطقه اشغالی هستیم».

هاآرتص در این خصوص نوشته بود که این پیام تنها پس از بیانیه حمایتی چهارشنبه اسرائیل از اوکراین و تنها چند ساعت قبل از آغاز جنگ قرائت شده است. طبق این گزارش، این اظهارات را «دیمیتری پولیانسکی» معاون نماینده روسیه در سازمان ملل متحد در یکی از جلسات شورای امنیت بیان کرد و حساب رسمی هیأت نمایندگی روسیه این اظهارات را به نقل از او در حساب رسمی این هیأت در توئیتر منتشر کرد.

«لیور خیاط» سخنگوی وزارت خارجه رژیم صهیونیستی، چند ساعت پیش از این اعلام برای اولین بار به تحولات شرق اوکراین واکنش نشان داده بود و از اقدام روسیه در به رسمیت شناختن دو منطقه لوهانسک و دونتسک در شرق اوکراین، ابراز نگرانی کرده بود.

وی در پیامی که در صفحه توییتری خود منتشر کرد، نوشت: «اسرائیل از امنیت ارضی و حاکمیت اوکراین حمایت می‌کند و نگران اقدامات انجام شده در شرق این کشور است «اسرائیل خود را در نگرانی‌های جامعه بین‌الملل در خصوص گام‌های برداشته شده در شرق اوکراین و تشدید جدی اوضاع شریک می‌داند و برای یک راه‌حل دیپلماتیک که به آرامش منتهی شود، امیدوار است و در صورت درخواست، آماده کمک است».

این مقام صهیونیست ضمن ابراز نگرانی از اوضاع صهیونیست‌ها و یهودیان ساکن شرق اوکراین ادامه داد: «اسرائیل از تمامیت ارضی و حاکمیت اوکراین حمایت می‌کند. اسرائیل نگران رفاه هزاران شهروند اسرائیلی ساکن در اوکراین و رفاه جامعه بزرگ یهودیان در این کشور است». خیاط همچنین با ابراز آمادگی در خصوص کمک‌های بشردوستانه رژیم صهیونیستی به اوکراین نوشت: «اسرائیل آماده و مایل است تا فوراً کمک‌های بشردوستانه را بر اساس نیاز این کشور به اوکراین منتقل کند و در این خصوص این موضوع با مقامات اوکراینی در تماس است».

انتهای پیام/م

منبع: فارس

کلیدواژه: اوکراین رژیم صهیونیستی الشرق الاوسط شرق اوکراین دولت روسیه قطعه زمین تل آویو

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.farsnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فارس» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۴۵۰۸۱۹۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

پایان پوتین؟!

برخی معتقدند مانند اتحاد جماهیر شوروی، رئیس‌جمهور فعلی روسیه هم شکننده است. اما آن‌ها خیلی چیزها را نادیده می‌انگارند.

به گزارش خبرآنلاین، پیتر روتلند در تحلیلی برای ریسپانسیبل استیت کرفت وابسته به «اندیشکده کوئینسی» نوشت: ماکسیم ساموروکوف از مرکز کارنگی اخیرا مقاله‌ای را باعنوان «رژیم شکننده پوتین» در فارن افرز منتشر کرده است. او نوشته مانند آنچه در گذشته برای شوروی اتفاق افتاد، سیستم پوتین هم همیشه درحال فروپاشی است.

این استدلال بر اساس یک قیاس تاریخی شکل گرفته است. طبق این قیاس نظام شوروی، قوی و تغییرناپذیر به نظر می‌رسید و عملاً هیچکس فروپاشی آن را پیش‌بینی نمی‌کرد. اما در نهایت شوروی فروپاشید. به همین‌ترتیب، سیستم پوتین در حال‌حاضر قدرتمند و مقاوم به نظر می‌رسد و کمتر کسی می‌تواند فروپاشی آن را تصور کند. اما در نهایت این سیستم هم مانند شوروی، دچار فروپاشی خواهد شد.

مشخص است که چرا این استدلال برای فارن‌افرز دارای جذابیت است. پندار آرزومندانه همیشه مخاطب را جذب می‌کند. مردم دوست دارند آنچه را که می‌خواهند بشنوند را به آن‌ها بگویند. بدون هیچ چشم‌اندازی برای یک ضدحمله موفق در اوکراین، محتمل‌ترین سناریویی که باعث می‌شود کی‌یف در جنگ پیروز شود، فروپاشی رژیم پوتین در روسیه است.

قیاس‌های تاریخی می‌توانند جذاب؛ اما گمراه کننده باشند. چرا که ممکن است توجه ما را بر شباهت‌های سطحی متمرکز کنند، در حالی که تفاوت‌های ساختاری را نادیده می‌گیرند. چندین دلیل مهم وجود دارد که مشخص می‌کند نظام پوتین در مکان بسیار متفاوتی با اتحاد جماهیر شوروی در دوره پرسترویکا قرار دارد.

اول اینکه میخائیل گورباچف تنها شش سال در روسیه قدرت را به دست داشت و هرگز نتوانست کنترل موثری بر حلقه داخلی رهبران شوروی داشته یا تغییری در بروکراسی ایجاد کند. در نتیجه او نتوانست ابتکارات سیاسی خود را اجرایی کند و ناچار شد تصمیمات رادیکال‌تری را اتخاذ کند که کل سیستم را بی‌ثبات می‌کرد.

در مقابل پوتین پس از به قدرت رسیدن در سال دو هزار خیلی سریع بر نخبگان رقیب کنترل پیدا کرده و مکانیسم قدرت عمودی را احیا کرد. او ۲۴ سال است که در قدرت بوده و اکثر تحلیل‌گران موافقند که پایه‌های اصلی رژیم او آنقدر قوی است که احتمالا حتی از مرگ بنیان‌گذار خود هم جان سالم به‌در می‌برد.

مسائل دوم این است: یکی از عوامل مهم در فروپاشی اتحادجماهیرشوروی این واقعیت بود که این کشور در یک جنگ در افغانستان بود و قابلیت پیروز بیرون آمدن از آن را نداشت. بنابراین اتحادجماهیر شوروی مجبور شد که با غرب وارد مذاکره شود. روسیه در حال جنگ در اوکراین است که هنوز اطمینان دارد که می‌تواند در آن پیروز شود.

مورد سوم اینکه اتحادجماهیر شوروی ورشکسته شده بود، کسری تجاری داشت و از خارج پول قرض می‌گرفت. در مقابل با وجود تحریم‌های غرب، روسیه در سال گذشته ۵۰ میلیارد دلار مازاد تجاری داشته است. اقتصاد برنامه‌ریزی شده شوروی سفت و سخت و ویران‌کننده بود و دولت در گودالی از یارانه‌های دولتی فرو رفته بود. روسیه کنونی دارای یک اقتصاد سرمایه‌داری پویا است که به‌خوبی در اقتصاد جهانی در اقتصاد جهانی ادغام شده و کارآفرینان مهارت خوبی در دور زدن تحریم‌های غرب دارند.

نکته چهارم این است که اتحاد جماهیر شوروی، فدراسیونی بود که تنها ۵۲ درصد از جمعیت آن را روس‌ها تشکیل می‌دادند. اما روسیه پوتین یک کشور متمرکزتر است که ۸۲ درصد از جمعیت آن را روس‌ها تشکیل می‌دهند. مسلما برای روسیه احتمال شورش اسلام‌گرایان در قفقاز شمالی یک چالش امنیتی بالقوه است. اما منطقی که رمضان قدیروف رهبر چچن را تبدیل به یک رعیت وفادار برای مسکو کرده، در موارد دیگر هم صدق می‌کند. بر اساس این منطق بهتر است از جریان یارانه‌ای که از مسکو می‌رسد لذت ببرید و لامبورگینی سوار شوید تا اینکه گروزنی یکبار دیگر به تلی از آوار تبدیل شود. چچنی‌ها از جنگ‌های اول و دوم درس گرفته‌اند که استقلال‌طلبی ارزش تلاش را ندارد. هیچ‌یک از جمهوری‌های دیگر در فدراسیون روسیه هم علاقه‌ای به آغاز جنگ با مسکو ندارند.

حمله ۲۲ مارس ۲۰۲۴ به تالار شهر کراوکس، نه تنها یادآور این موضوع بود که اسلام‌گرایی افراطی همچنان یک تهدید امنیتی برای روسیه است بلکه نشاندهنده شکست اطلاعاتی گسترده سرویس‌های اطلاعاتی این کشور بود. ایالات‌متحده از قبل به آن‌ها هشدار داده بود که چنین حمله‌ای در راه است. آن‌ها باید نگهبانان مسلح را در تمام سالن‌های کنسرت در مسکو مستقر می‌کردند. بااین‌حال، حملاتی مانند کراوکس باعث تغییر رژیم در روسیه نمی‌شود. تروریست‌ها نه از قفقاز شمالی، بلکه از تاجیکستان آمده بودند. این نشان می‌دهد که هشت میلیون کارگر مهاجر از آسیای مرکزی یک خطر امنیتی بالقوه برای روسیه است. اما ارزش آن‌ها در اقتصاد روسیه که با مشکل نیروی کار کم مواجه است، حداقل در حال‌حاضر از چالش‌های امنیتی که ایجاد می‌کنند بیشتر است.

شورش واگنر در ژوئن ۲۰۲۳ یک تحول خارق‌العاده بود و جدی‌ترین تهدید برای ثبات رژیم پوتین از زمان تأسیس آن در سال دو هزار به حساب می‌آمد. ما هرگز نمی‌دانیم اگر یوگنی پریگوژین به عقب نرفته بود، چه رخ می‌داد. او به نیروهای خود دستور داده بود تا به سمت مسکو پیشروی کنند. اما آنچه می‌دانیم این است که قیام یا شورش واگنر در نهایت شکست خورد. پریگوژین مرده و به خاک سپرده شده و ثبات رژیم به سرعت برقرار شده است.

اجازه دادن به گروه واگنر برای توسعه و قدرت پیدا کردن تا جایی که بتواند آن شورش را به راه بیندازد، یک اشتباه جدی از سوی پوتین، پس از تصمیم او برای آغاز تهاجم تمام عیار به اوکراین بود. اما این یک اتفاق دور از ذهن باقی می‌ماند و نمی‌تواند به عنوان پایه‌ای برای سیاست ایالات متحده عمل کند.

برای پیروز شدن در دیپلماسی و جنگ نیاز به ارزیابی واقع‌بینانه از نقاط قوت و ضعف دشمن است. فروپاشی ناگهانی اتحاد جماهیر شوروی به ما یادآوری می‌کند که انتظار چیزهای غیرمنتظره را داشته باشیم. اما پوتین و رئیس جمهور چین شی جین پینگ از اشتباهات گورباچف درس خود را گرفته‌اند. واشنگتن نباید سیاست روسیه خود را با این فرض بسازد که صاعقه دو بار به یک مکان برخورد می‌کند.