رسول ملاقلی پور از جنگ برآمد
تاریخ انتشار: ۱۷ اسفند ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۴۵۴۷۳۱۳
حسین سلطان محمدی منتقد سینما در چهارصد و نود و پنجمین سینماتک خانه هنرمندان ایران که به مناسبت سالروز درگذشت رسول ملاقلی پور با نمایش نسخه مرمت شده «بلمی به سوی ساحل» این هنرمند همراه بود، گفت: رسول ملاقلی پور از جنگ برآمد، در جنگ زیست و ماهیت دفاع مقدس را درک کرد و امیدوارم فرصتی فراهم شود تا متن سریال او به دست عزیزی ساخته شود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
به گزارش ایسنا به نقل از روابط عمومی خانه هنرمندان ایران، چهارصد و نود و پنجمین سینماتک خانه هنرمندان ایران با نمایش نسخه مرمت شده «بلمی به سوی ساحل» به نویسندگی و کارگردانی زنده یاد رسول ملاقلی پور که همزمان با پانزدهمین سالروز درگذشت این سینماگر با حضور همسر و دختر ملاقلی پور در سالن همراه بود، شب گذشته دوشنبه ۱۶ اسفند در تالار ناصری خانه هنرمندان ایران برگزار شد.
حسین سلطان محمدی به عنوان منتقد مهمان با اجرا و کارشناسی سامان بیات به تحلیل و بررسی این فیلم و سینمای ملاقلی پور پرداختند.
این برنامه همچنین با نمایش بریدههایی از مستند «رکعتان فی العشق» ساخته اکبر نبوی نیز همراه بود که در بخشی از آن ملاقلی پور درباره اهمیت میدان دادن به جوانان فیلمساز بیان کرده بود:«باید دنبال کشف و شناسایی جوانان بود و امکاناتی در اختیارشان گذاشت و کم کم قدیمیهای سینمای جنگ جای خود را به آنها بدهند.»
این بخش همچنین گفتههای رسول احدی، ابراهیم حاتمی کیا ، حسام الدین سراج درباره ملاقلی پور را شامل میشد.
پدرم راوی لحظههای دیده و شنیدهاش بود
کبری ملاقلی پور دختر زنده یاد رسول ملاقلی پور در ادامه با حضور روی سن بیان کرد: پانزده سال است که پدرم از میان رفته است. سالها و روزهای سختی بر ما گذشته است. زیرا او برای ما بسیار نزدیک و عزیز بود و برای مردم ایران نیز. پدرم با مردم رابطه صمیمانهای داشت.
وی افزود: پدرم به هیچ جایی وابسته نبود و تنها راوی لحظاتی بود که دیده و شنیده بود. او به کسانی وابستگی و تعلق خاطر داشت که به عنوان فیملبردار و عکاس با آن ها در جنگ همراهی داشت و در واقع ادای دین به آن ها میکرد. برای من عزیز و لذتبخش است که امروز بعد از ۱۵ سال عزیزانی را میبینم که برای دیدن فیلمش به این سالن آمدهاند. او تجربههایش را به واسطه فیلمهایش منتقل میکرد.
در ادامه حسین سلطان محمدی منتقد و کارشناس سینما با حضور روی سن گفت: رسول ملاقلی پور بچه لب خط و اهل جنوبی ترین نقطه تهران بود و با تلاش خود به این جایگاه رسید. او تصویر از امام(ره) گرفت که کاری خلاف اداریاش در آن زمان انجام داده بود و از حوزه او اخراجش کردند و بعدها به عنوان عکاس و فیلمبرداراز طریق سپاه در مناطق جنگی درگیر شد. خودش جانباز بود و در جریان وقایع ۴۵ روز اول درگیری در خرمشهر زخمی شده بود. ملاقلی پور فیلمسازی است که جنگ را چشید و تجربه خودش را با فیلم ها و متنهایش منتقل کرد. فراتر از آن ارتباط خود را همواره با خانوادههای رزمندگان و جانبازان تا آخرین سالهای عمرش حفظ کرد و به آنها سر میزد و معروف است که او پیگیر درمان پدر جانباز دختری به نام «هیوا» بود.
وی افزود: من نیز مصاحبهای ۵ ساعته با او داشتم که در آن دلگیر از شرایط وقت بود. او در بطن جنگ فیلم ساخت و اولین فردی بود که کلیپ از جنگ تهیه کرد. «بلمی به سوی ساحل» نیز سال ۶۴ در میانه جنگ ساخته شده است و فیلمساز در آن به شدت به ماهیت معنوی جنگ نیز پایبند بوده است. این فیلم او شاید ساده به نظر برسد اما شبهه مستندی از مشکلات نیروهای جنگی با بنی صدر است که فرماندهی کل قوا در آن زمان به او واگذار شده بود.
این منتقد خاطرنشان کرد: ملاقلی پور تمثیل هایی از واقعه کربلا را در آثارش آورده و باورها و اعتقاداتش را بعدها حتی در فیلمهای اجتماعیاش نیز مطرح کرده است. فیلم هیوای او نیز درباره شهید حمید باکری به واقعیاتی از رابطه رزمنده با جبهه میرسد. ملاقلی پور به پشتوانه خانواده اش پافشاری به سلامت رفتاری و حرفهای خود می کرد. اگرچه شکایتهایی داشت و یکبار گفته بود خسته شده است اما همه و خودش همواره بر ادامه مسیرش تاکید داشتند. ملاقلی پور فیلمسازی را تجربه کرد و در مستند اکبر نبوی از او اشاره دارد که در عرصه فیلمسازی همه تجربههایش را به محک گذاشته بود. آثار ملاقلی پور هر دو ویژگی کارهای فیلمسازانی را داشت که هم سعی میکنند خشونت جنگ را در آثار جنگی بازنمایی کنند هم آثار فیلمسازانی مثل ابراهیم حاتمی کیا که فضای معنوی جنگ را تصویر می کنند. فیلمهای او در عین دقت بر معنویات بر رفتارهای جامعه فعلی اش تاکید میکند.
سلطان محمدی ادامه داد: در سیر فیلمسازی او که همه فیلم نامه هایش را هم به جز فیلم اولش که اقتباس از یک داستان بود خود نوشته است، این مشخصهها را میبینیم. او معتقد بود باید پایدار بماند و کارش را بکند؛ حتی اگر به مشکل مالی بربخورد. برای مثال در فیلم «افق» که به لحاظ مالی بدهکارش کرده بود. شاید همین فشار اقتصادی باعث شد تا فیلم «کمکم کن» را بسازد و بعد از این فیلم «هیوا» را ساخت و بعد هم «نسل سوخته» که تاثیرش را در فیلمهای فیلمسازان بعد از آن میبینیم. در «قارچ سمی» نیز اعتراض شدیدی به وضعیت رزمندگان آن دوران دارد و بعد به فیلمهایی «میم مثل مادر» و «مزرعه پدری» میرسد. از کربلا نیز تصاویر مستند خوبی دارد و آرزوی او بود یک یادگاری سینمایی از کربلا در کارنامهاش داشته باشد.
وی گفت: باید از نوع نگاه رسول ملاقلی پور به سینما صحبت شود. همچنان باید ماهیت و کنه واقعه جنگ به زبان نسل جدید بیان شود. همچنین چهرهها باید از جنگ واقعی باشد. درحالیکه تصویرسازی از جنگ در سینما و تلویزیون بعضا با واقعیت ناهماهنگ بوده است و عده ای فکر می کنند باید تصاویر نامتعارف و اسطورهای از نسل جنگ داشته باشند نباید بگذاریم گسست و انقطاع نسلی رخ دهد.انجمن سینمای دفاع مقدس وظیفه دارد به قول ملاقلی پور از نسل جدید فیلمسازان حمایت و آن ها را به تدریج جایگزین نسل قبل کند. وی بعد از فیلم «افق» تا سال ۸۵ بیش از ده فیلم دیگر ساخت.
در ادامه سامان بیات عنوان کرد: نشان دادن اصل و ماهیت چهره زشت و تقبیح جنگ از نکات جالب در فیلم «بلمی به سوی ساحل» است و با وجود این نمایشها آیا می توان این فیلم را سینمای ضدجنگ دانست؟
سلطان محمدی در پاسخ عنوان کرد: بدیهی است که جنگ منفی و آسیب زننده است. در فیلمهای رسول ملاقلی پور و مجموعه تلویزیونی ساخته نشده اش که عمده تصاویر آن از نگاه نیروی عراقی به ایرانی است، نشان میدهد لزوما نقطه مقابل را نباید قالبی دید. در مستندها دیدهایم که اسرای عراقی بعضا از اجبارشان برای جنگ گفتهاند و ملاقلی پور در «بلمی به سوی ساحل» دو نوع برخورد خوب و بد نیروهای عراقی را توامان به تصویر کشیده است. او خود جانباز بود و در همه موارد و آثارش بر دیدهها و تجربیاتش از جنگ و اندیشهای که ما را در برابر عراق متلون حفظ کرد تاکید داشت. طبق این میتوان در آثارش اشارات جنگ و ضدجنگ را برداشت کرد.
بیات نیز در ادامه بیان کرد: به نظر میرسد رسول ملاقلیپور بیش از «چگونه گفتن» به «چه چیزی را گفتن» فکر کرده است آیا این مشخصه فیلمسازی در دهه ۶۰ بوده است؟
سلطان محمدی در این باره گفت: «بلمی به سوی ساحل» فیلمی است در سال ۶۴ ساخته شده. اگرچه ملاقلی پور تجربه وسیعی در فیلمنامهنویسی و طراحی داشت اما باید بپذیریم که در سال ۶۴ تجربه فیلمسازی او با آثاری مثل «هیوا» و «سفر به چزابه» و… متفاوت است. او چند مسئولیت را در فیلمهایش خود برعهده میگرفت. درباره کسی که این میزان تبحر و تخصص داشته است میتوان از تکنیک برخی از فیلمهای اولیهاش چشم پوشی کرد. زیرا او اصرار داشته آنچه دیده است، باید در همان بطن جنگ روایت و ثبت و مستندسازی شود. او با سختی پیش آمد و تلاش کرد، نامهربانی بسیار دید و فرد به شدت پختهای در سینما بود. همیشه معترض به شرایطی که میدید بود و این اعتراض را در بسیاری از فیلمهایش نیز مطرح کرده است. رسول ملاقلی پور از جنگ برآمد، در جنگ زیست و ماهیت دفاع مقدس را درک کرد و امیدوارم فرصتی فراهم شود تا متن سریال او به دست عزیزی ساخته شود.
انتهای پیام
منبع: ایسنا
کلیدواژه: رسول ملاقلی پور خانه هنرمندان ایران بلمی به سوی ساحل رسول ملاقلی پور ملاقلی پور ملاقلی پور سلطان محمدی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۴۵۴۷۳۱۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
رسول جعفریان: مبدع اصطلاح کذایی خلیج عربی جمال عبدالناصر نبود/ نوشتهی داخل عبای بحرینی برملا میکند
ماهرخ ابراهیمپور: بزرگداشت «روز ملی خلیجفارس» و رونمایی از ارجنامهی دکتر محمدباقر وثوقی با همراهی گروه تاریخ دانشگاه تهران، انتشارات نگارستان اندیشه و انجمن ایرانی تاریخ دوشنبه ۱۰ اردیبهشت در سالن فردوسی خانه اندیشمندان علوم انسانی برگزار شد.
دکتر محمدباقر وثوقی، استاد گروه تاریخ دانشگاه تهران است که روز خلیجفارس به پیشنهاد او در تقویم ایرانی جای داده شد. او سالها در زمینه مطالعات تاریخی خلیجفارس پژوهش میکند. همچنین چندین سال در چین و کره مطالعات ایرانشناسی را دنبال کرد و در همین زمینه آثاری را به چاپ رساند. مطالعات پژوهشی وثوقی در کتابهای زیادی ثبت شده از جمله «اطلس تاریخ بنادر و دریانوردی ایران» که به عنوان کتاب برگزیده جایزه کتاب سال جمهوری اسلامی شناخته شد.
جعفریان: عربها از سالها قبل دنبال مسئلهی خلیج عربی بودند
رسول جعفریان، استاد تاریخ دانشگاه تهران طی سخنانی در این مراسم اظهار داشت: من دوستی داشتم که برایم خیلی عزیز بود و به رحمت خدا رفت. روزی در منزلش بودم که به من گفت: پدرم رفیق باقر کاظمی (وزیرخارجه پهلوی اول و دوم در چند کابینه و عضو جبهه ملی) بود. او عبایی را که از یک شیخ بحرینی گرفته بود، به پدرم داد. پدر دوست من فرد متدینی بود که او را دورا دور میشناختم. دوستم گفت حالا عبا به من رسیده و من میخواهم عبا را به شما بدهم. دوستم عبا را آورد و من فکر کردم. چه زمانی عبا را به پدر دوستم داده بود؟ به نظرم باید قبل از سال ۱۳۳۲ بوده باشد، چون باقر کاظمی در آن موقع آخرین سمت سیاسی را داشت. شاید در دوره رضاشاه و شاید در دهه ۱۳۲۰.
استاد تاریخ دانشگاه تهران عنوان کرد: وقتی عبا را برانداز کردم، پارچهی قشنگ و لطیفی داشت و دارای قیطونهایی طلایی، مانند آنچه در عبای شیوخ عرب دیدهاید. در پشت عبا نوشته شده بود که انتاج شرکت حاج علی بن احمد بوکنعان و اولاد. بالای آن نوشته البحرین الخلیج العربی
رسول جعفریان گفت: این عبا نشان میدهد که عربها از سالها قبل دنبال مسئله خلیج عربی بودند و پارچهای که پشت عبا چسبیده بود تعبیر غلط، نادرست و ساختگی را داشت و با زمان جمال عبدالناصر خیلی فاصله دارد. لذا عربها از سالها قبل این فعالیت را شروع کرده بودند حتی قبل از تاسیس اتحادیه عرب و پیش از آنکه جمال عبدالناصر آن تعبیر غلط را درباره خلیجفارس به کار ببرد. البته که عبدالناصر در این بازی افتاد و این اصطلاح را علنی کرد. فعلا این عبا دست من است. با یک سند تاریخی که هیچ جا هم نمیتوان آن را درآورد. چه باید کرد؟ مثلا بروم و بگویم من عبایی دارم که پشت آن نوشته شده خلیج کذا! اگرچه نوشتهی پشت عبا نشان میدهد که فعالیتها دربارهی تغییر نام خلیجفارس به پیش از تاسیس اتحادیه عرب و سخنان جمال عبدالناصر برمیگردد.
غصه خوردن وثوقی از ضربه به وحدت ملی
حمید احمدی استاد علوم سیاسی دانشگاه تهران گفت: بیش از دو دهه است که با محمدباقر وثوقی آشنایی و ارتباط دارم و از فعالیتهای پژوهشی او دربارهی لار و خلیج فارس اطلاع دارم و این آثار بسیار به لحاظ پژوهشی گرانسنگ و مهم هستند.
او با اشاره به شحصیت ملی و میهنی وثوقی اظهار کرد: ما با هم دربارهی مسائل ملی، قومی و میهنی سخن میگوییم و دربارهی خرابکاریهای داخلی علیه وحدت و تمامیت ارضی ایران، دسیسههای خارجی و بیخردیهای تصمیمگیران داخلی و عوامل نفوذی برای درهم شکستن میراث ملی و فرهنگیمان غصه میخوریم. بارها با او مشورت کردهایم که دربارهی فلان مسئلهی قومی و ملی که به ایران ضربه میزند، چه باید بکنیم؟ او راهنماییهایی میکرد که با توجه به آن سعی میکردیم فلان مسئله یا جریان را اصلاح کنیم.
این استاد علوم سیاسی بیان کرد: به یاد دارم در یک مسئله با هم بحث میکردیم؛ از حسن حبیبی یاد کرد که تا وقتی زنده بود در سیستم نفوذ داشت و در تلاش بود جلوی چنین خرابکارهایی را که بر اثر بیعقلیها و نفوذ علیه وحدت ملی و فرهنگ و تمدن ما انجام میشد، بگیرد.
حمید احمدی با اشاره به پژوهشهای ایرانشناسی وثوقی در شرق گفت: او در این زمینه با آشنایی که با زبان چینی و کرهای دارد پژوهشهایی در شرق انجام داد و در همین رابطه به خاطر دارم یک مقاله نوشت که قرار بود به زبان انگلیسی منتشر شود که در آن بر این نظر بود؛ گنگدژی که در شاهنامه آمده و سیاوش آن را در توران ساخته بود، در کره واقع شده است!
۲۵۹۵۷
برای دسترسی سریع به تازهترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1901273