به نقل از «فارس»

پیکر زنده‌یاد علیرضا غفاری در خاک آرام گرفت

تاریخ انتشار: ۲۲ اسفند ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۴۵۷۹۳۵۴

 به گزارش خبرگزاری فارس، آیین تشییع پیکر زنده‌یاد علیرضا غفاری مجری، گوینده و مستندساز فقید رادیو و تلویزیون صبح روز یکشنبه ۲۲ اسفند ۱۴۰۰ در محوطه بیرونی خانه هنرمندان ایران برگزار و برای خاکسپاری راهی بهشت زهرا(س) شد.

در ابتدای این مراسم مرتضی یراق‌بافان به قرائت آیاتی از قرآن کریم پرداخت. در ادامه کیوان کثیریان مدیر روابط عمومی و امور بین‌الملل خانه هنرمندان ایران که اجرای این برنامه را برعهده داشت، با تسلیت به خانواده مرحوم غفاری و فرزندان او، گفت: ایشان خیلی زود و ناگهانی از میان ما رفتند و یادشان همیشه بین ما باقی خواهد بود.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

 

مجید رجبی معمار: غیر از خوبی از علیرضا غفاری به یاد نداریم

او در ادامه از مجید رجبی معمار مدیرعامل خانه هنرمندان ایران دعوت به حضور روی سن کرد.

رجبی معمار با حضور پشت تریبون گفت: علیرضا غفاری چند سالی به عنوان روابط عمومی و امور بین‌الملل در خانه هنرمندان ایران حضور داشت و ما در خدمت‌شان بودیم. بسیاری از مردم ایشان را می‌شناختند و جزو مجریان تراز اول تلویزیون در زمانی بود که تنها شبکه اول را داشتیم. او بسیار نازک بین و ظریف نگر بود. محفوظات فراوان و قلم توانایی داشت. کلمات نغزی به کار می‌بست، او جمله ای را باب کرده بود که می‌گفت: «خانم‌ها، آقایان، هنرمندان، هنردوستان به خانه خودتان؛ خانه هنرمندان ایران خوش ‌آمدید.» و متاسفانه امروز باید این جمله را در مراسم وداع با ایشان ادا کنیم.

وی افزود: او بمب انرژی و پر از امید و روحیه بود و در اطراف خود این انرژی را می پراکند. تحمل خبر درگذشت او برای همه ما سخت است و برای همسر و دختران نازنینشان قطعا سخت‌تر؛ اما در برابر تقدیر الهی چاره‌ای جز تسلیم نداریم. ما غیر از خوبی از او چیزی به یاد نداریم. خوش‌سیما و خوش‌قلم و خوش‌سلیقه و هنرمندی اهل رشته‌های تئاتر، سینما، تجسمی و مجری عالم و واقفی بر امر هنر بود. از خدا می‌خواهیم صبری به خانواده او و دوستانش برای تحمل این فقدان عنایت فرماید.

در ادامه بخشی از اجرا و شعرخوانی غفاری در برنامه تلویزیونی «رادیو هفت» و پشت میکروفون رادیو در نمایشگر محوطه بیرونی نمایش داده شد که این شعر از هوشنگ ابتهاج را شامل می‌شد:

«باز امشب از خیال تو غوغاست در دلم
آشوب عشق آن قد و بالاست در دلم
خوابم شکست و مردم چشمم به خون نشست
تا فتنه خیال تو برخاست در دلم
خاموشی لبم نه ز بیداری و رضاست
از چشم من ببین که چه غوغاست در دلم
من نای خوش نوایم و خاموش ای دریغ
لب بر لبم بنه که نواهاست در دلم
دستی به سینه من شوریده سر گذار
بنگر چه آتشی ز تو برپاست در دلم
زین موج اشک تفته و توفان آه سرد
ای دیده هوش دار که دریاست در دلم
باری امید خویش به دلداریم فرست
دانی که آرزوی تو تنهاست در دلم
گم شد ز چشم سایه نشان تو و هنوز
صد گونه داغ عشق تو پیداست در دلم»

او در بخش دیگری از این ویدیو‌این جملات را ادا کرده بود: «...قرار ما باشد در بن‌بست پرستو همانجا که عشق از دست خدا بر زمین افتاد و در دل آبان جا ماند؛ تو را به خدا دیر نکنید.»

پیام تسلیت رئیس مجلس شورای اسلامی

در ادامه پیام محمدباقر قالیباف توسط کیوان کثیریان قرائت شد.

در متن آن آمده بود: «درگذشت ناگهانی مجری توانمند سینما و منتقد برجسته موجب تاسف و تاثر شد. ضمن عرض تسلیت ضایعه درگذشت این چهره خاطره‌ساز، مجری دوران دفاع مقدس با صدای پرشور و مدیر تلاشگر به دوستان، آرزوی رحمت واسعه برای آن مرحوم و صبر و اجر برای بازماندگان مسالت می‌نمایم. 
محمدباقر قالیباف رییس مجلس شورای اسلامی ایران.»

هوشنگ توکلی: راست قامت عرصه هنر و شعر بود

در ادامه هوشنگ توکلی نویسنده و کارگردان تئاتر بیان کرد: خیلی سخت است برای مرگ برادر سخن گفتن، رفیق پنجاه ساله، شاعر و بقیه‌اش کافی است وقتی شاعر باشی و سایر هنرها در وجودت هست. سه نکته کوچک می‌گویم، سال ۵۳ که تئاتر شهر را بازسازی می‌کردیم،هنرمندی بزرگ او را که جوانی مشتاق به بازیگری بود، به من معرفی کرد. با او آشنا شدم و صحبت کرد، بسیار باهوش و راست‌قامت بود. ما معمولاً راست قامتان را در بین شعرا تعریف می‌کنیم، سرشان در آسمان است و عالم محسوسات را می‌بینند، اما به معقولات فکر می‌کنند. او از محسوسات شروع کرد و در اواخر عمر خود به عقل و توانایی رسیده بود و بیان و گفته‌های اخیرش تعالی این را نشان می‌دهد. او فروتنانه ۴۰ سال مقابل مردم تعظیم کرد، رزومه او را خیلی‌ها حتی نمی‌‌توانند بخوانند. این تواضع ویژه اوست. 

وی افزود: تمام وجود علیرضا غفاری بازیگری به مفهوم مطلق بود. اگر گوینده یا مجری می شد، می‌خواست خلا بازیگری اش را پر کند، زیرا هنوز جامعه ما هنوز برای پرواز و حضور هنرمندانی که چهار نسل کار می‌کنند، در تئاتر آماده نشده است و غفاری همه چیز را جایگزین می کرد، موفق شدیم در اواخر دهه ۷۰ مجموعه ای بسازیم که از شبکه پنج تنها یکبار پخش شد و او نقشی را ایفا می کرد. پنج ماه قبل از او دعوت به کار کردم در پروژه جدیدی که بعد از سی سال کار می‌کنم، قرار بود نقش اصلی را ایفا کند و او سر تمرین‌ها می‌درخشید.

وی ادامه داد: در چند روز اخیر گویا پژمرده بود و تعادل خود را به نظر می رسید داشت از دست می‌داد و به پروازی آسمانی فکر ‌می‌کرد.  ما حس مشترک روحی و تاریخی با یکدیگر داشتیم. در هنگام مرگ او برای اولین بار گوش من چشم شد و مرگ برادرم را با گوشم دیدم. خدا رحمتش کند. ان شا الله در مراسمی برای او به جزییات و روحیات انسانی این مرد بزرگ خواهیم پرداخت.

در ادامه پیکر زنده یاد علیرضا غفاری با صدای صلوات حاضران راهی جایگاه شد.

ایرج راد: با صداقت بازیگری خدمتگزار عرصه فرهنگ و هنر بود

ایرج راد رئیس شورای عالی خانه هنرمندان ایران نیز به روی سن رفت و گفت: آن که د‌ر اینجا آرمیده است، یک دنیا عشق و شور و حرکت و‌ محبت و دوستی بود و در دورانی که مدیر روابط عمومی و امور بین الملل خانه هنرمندان ابران بود، هر روز با رسیدن به اتاق خود و حضور در این محل جوش و خروش و سازندگی، فکر تازه‌ و نگاه جدید و امیدی را ایجاد می‌کرد. علیرضا غفاری عزیز در عرصه‌های مختلف خدمتگزار فرهنگ و هنر کشور بود و علاقه فراوانی به بازیگری داشت و با صداقت بازیگری و احساس این هنر عمل می‌کرد؛ چه در عرصه اجرا و‌ چه زمانی که به عنوان منتقد از پشت میکروفون رادیو یا در مطبوعات اثری را نقد می‌کرد. نقد او سازنده و تاثیرگذار بر گروه اجرایی و هنرمندان بود، هر اثر هنری را می‌شکافت و تفکر نهفته در آن را عیان می‌کرد. شاعر بود و با متانت و عشق خود مسئولیت های فراوانی را که زمینه ساز توسعه فرهنگ و هنر بود، برعهده گرفت. آنچه به یادگار‌ گذاشته است، جاودان خواهد بود. روحش شاد و یادش ماندگار.

کثیریان در ادامه از محمد حاتمی بازیگر تئاتر، سینما و تلویزیون دعوت به سخنرانی کرد.

محمد حاتمی: پر از شور و عشق به زندگی بود

حاتمی درباره مرحوم غفاری خطاب به این هنرمند فقید بیان کرد: «ای کاش تمام آسمان پنجره داشت... ما حرف نمی زدیم دل حنجره داشت... ای کاش ستاره ها تو را می دیدند... آن وقتی که دلم هوای پنجره داشت.» ما با هم زیاد حرف می زدیم و همدیگر را می‌فهمیدیم، گاهی هم حرف نمی‌زدیم، اما همدیگر ‌را‌ می‌فهمیدیم. 

وی ادامه داد: تصور نمی‌کردم روزی برسد که من در این نقطه قرار بگیریم و در نبود تو با تو حرف بزنم. علیرضا غفاری پر از شور و عشق به زندگی بود و من می‌دانستم این دنیا برایش ارزشی ندارد.

مجید نیامراد: خاموشی صدایت را نمی‌توانم باور کنم

مجید نیامراد طراح صحنه و از دوستان نزدیک غفاری نیز با گریه عنوان کرد: خیلی سخت است در وقف علیرضا غفاری صحبت کنم. تو مسیر رفتنت را از ما جدا کردی، شاید خودت ندانی با ما چه ها کردی. من امروز با علیرضا قرار داشتم تا در استودیویی صدای نازنینش را ضبط کنیم و آن را مثل دیگر آثارش به یادگار نگه‌داریم. اما حالاً در محضر او هستیم و از او اجازه می خواهم که حرف دلم را بزنم. 

وی متنی را خطاب به هنرمند فقید علیرضا غفاری خواند که در بخشی از آن آمده بود: «علیرضا غفاری مستحکم ترین دژهای ناامیدی را با کلام نازنینش ویران می کرد، در وصف تو عاشق، ای سفیر مهربانی باید بگویم که تمام شد این لحظه و اینجا. ای‌ کاش با تو به انتظار روزهای خوش می‌نشستم‌ و‌ناظر بزرگی خدا بودم. کاش وقت وداع نمی رسید ‌و تو دستی برایم تکان‌ می دادی، تو نه تنها دلم که وجودم را لرزاندی. نمی‌توانم خاموشی صدای تو را باور کنم، روحت شاد و یادت ابدی.

جعفر گودرزی: تا فرصت هست قدر همدیگر را بدانیم

جعفر گودرزی رئیس انجمن منتقدان و نویسندگان سینمای ایران نیز بیان کرد: سخت است درباره انسانی که سرشار از زندگی و حس‌های ناب بود، صحبت کنیم که در مطالب و ‌اجراهایش این احساس را به درستی به مخاطبان خود منتقل می‌کرد. از دست دادن چنین انسان‌هایی تلنگری به ماست که تا فرصت هست، قدر همدیگر را بدانیم. او بسیار دغدغه مند‌ و بی حاشیه و تاثیرگذار بود. پس تا دیر نشده همدیگر را به ویژه در این شرایط بیشتر دوست داشته باشیم.

وی ادامه داد: او عضو قدیمی انجمن منتقدان سینمای ایران بود و همیشه به ما یاد می‌داد در عرصه فرهنگ باید دل دریایی داشت. مطمئنم روح ‌او با نیکان مشحور است.

حسام فروتن: در هر جای هنر نشانه‌ات هست

حسام فروتن نماینده خانواده غفاری نیز در پایان با خواندن شعری از زنده‌یاد علیرضا غفاری عنوان‌کرد: کاش به خوشحالی اینجا جمع شده بودیم. من از طرف خانواده گرانقدر زنده یاد غفاری و حمیدیان از شما تشکر می‌کنم. با قلب مان برای شما آرزوی سلامت داریم و تمام احساسمان را در واژه‌ها جمع می‌کنیم، چون زنده یاد غفاری همیشه بر ادای کلمات شایسته تاکید داشت، می گویم جایی نوشته بودی: زمان فاجعه است خواستم بگویم زمان ایستاد‌ و عقربک‌ها ایستادند و ساعت هفت غروب پنجشنبه دیگر ندویدند. گفتند بگویم که بودی و چه کردی و خودت بگو زلال آب را چطور می‌توان تعریف کرد؟! 

وی ادامه داد: در هر جای فرهنگ و هنر سرزمین نشانه‌ات هست. تا ساعت‌ها می‌توان از ادارک و نیک اندیشی و دگرخواهی‌و‌خیرخواهی و هنرت ‌گفت. حالا که‌رفته‌ای با می‌خواهی بروی به دوستانت می‌گویم علیرضا غفاری فراتر از این همه یک انسان بود؛ به شهادت دوستانت و به معنای واقعی کلمه. او انسان دوستی را به دوش کشید و نقشی از قادر مطلق با بیان پرمهر خود به یادگار گذاشت. یادت باشد وقت وداع دستت را تکان ندادی دلمان را لرزاندی و تا ابد در قلب مان هستی.

وی با تشکر از خانه هنرمندان ایران و مجید رجبی معمار، کیوان کثیریان و کارکنان این مجموعه از همه مدیران و هنرمندانی که خانواده زنده‌یاد غفاری را در این چند روز همراهی کردند تقدیر کرد و به نمایندگی از خانواده علیرضا غفاری؛ دخترانش دکتر سوده و دکتر سمن غفاری، دکتر مجید خسروی و مهندس صابر موسوی، برادران، خواهرش و همسرش خانم حمیدیان از حاضران تشکر کرد. 

در ادامه بعد از اقامه نماز علیرضا غفاری به امامت حجت الاسلام و المسلمین محمود دعایی، پیکر او برای خاکسپاری در قطعه هنرمندان ایران، ردیف۱۵۳، شماره۱۶ راهی بهشت زهرا(س) شد.

حجت‌الاسلام و المسلمین سیدمحمود دعایی، ایرج راد، مجید رجبی معمار مدیرعامل خانه هنرمندان ایران، حمیدرضا نوربخش، محمدعلی سجادی، محمد حاتمی، سیدمحمد طباطبایی، آسیه مزینانی، جعفر گودرزی، محمدرضا عرب، محمد نیکبخت، علی رویین‌تن، علی‌اکبر عبدالعلی‌زاده، ابراهیم حسینی، مجید برزگر زاده، منوچهر شاهسواری، سیروس الوند، حمید عجمی، کیوان کثیریان، علی‌اکبر خدابخش، محمد مهدی طباطبایی، مجید فروغی، محمد حمزه ای، مهتاج نجومی، خدایار قافانی، بهمن عبداللهی، مریم نراقی و… از هنرمندان و چهره‌های فرهنگی و هنری حاضر در این مراسم بودند.

گفتنی است علیرضا غفاری مجری، گوینده و مستندساز متولد ۱۳۳۴ پنجشنبه ۱۹ اسفند بر اثر سکته قلبی دار فانی را وداع گفت. 

از جمله فعالیت‌های زنده‌یاد غفاری می‌توان به مدیر روابط عمومی خانه هنرمندان ایران، مدیر گروه گزارش صدای جمهوری اسلامی ایران، مدیر کل روابط عمومی و امور بین الملل شهرداری تهران، بنیانگذار و مدیر مسئول «همشهری» نشریه داخلی شهرداری تهران، دبیر و عضو شورای نظارت بر نمایش مرکز هنرهای نمایشی، قائم مقام مرکز سرود و آهنگ‌های انقلابی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، عضو هیأت داوران جشنواره تئاتر نیروی زمینی و تئاتر سنگر (دفاع مقدس)، ساخت مستند «اینجا کن است، نیست»، عضو انجمن منتقدان سینمای ایران،  عضو کانون ملی منتقدان تئاتر ایران و انتشار ۳ مجموعه شعر با عناوین «با توأم آزادی»، «چهل پاره عشق»، «در آستان بلوغ» اشاره کرد.

انتهای پیام/

منبع: فارس

کلیدواژه: علیرضا غفاری

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.farsnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فارس» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۴۵۷۹۳۵۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

تشدید موج اعتراضات علیه رژیم صهیونیستی در دوسالانه هنر ونیز

شصتمین دوسالانه هنر ونیز این روزها به محملی برای بیان اعتراضات هنرمندان تجسمی سراسر جهان علیه جنایات رژیم صهیونیستی در غزه تبدیل شده است. - اخبار فرهنگی -

به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری تسنیم، چند روزی می‌شود که شصتمین دوسالانه هنر ونیز آغاز شده است. رویدادی که به دلیل قدمت و وسعت به المپیک هنرهای تجسمی معروف است. این دوسالانه از اتفاقات روز جهان غافل نیست. اسفند سال گذشته بود که 8700 هنرمند، در نامه‌ای به دلیل بمباران گسترده و نسل‌کشی رژیم صهیونیستی در غزه، خواستار حذف این رژیم از دوسالانه هنر ونیز شدند. آنها در طومار خود گفته بودند که «هرگونه نمایندگی رسمی رژیم صهیونیستی در صحنه فرهنگی بین‌المللی، تأییدی بر سیاست‌های این رژیم و نسل‌کشی در غزه است».

اما امضای این طومار تمام ماجرا نبود. بنابر گزارش گاردین، همزمان با افتتاح دوسالانه ونیز در روزهای گذشته، راهپیمایی گسترده‌ای در اطراف محل برگزاری این بینال برپا شد که تظاهرات کنندگان در آن شعار «زنده باد فلسطین» و «جای مرگ در ونیز نیست» سر می‌دادند. به گزارش گاردین، این تظاهرات منجر به حضور پلیس ضدشورش شده است؛ اتفاقی که در کنار محل برگزاری یکی از بزرگترین رویدادهای هنری جهان، فضایی آخرالزمانی را رقم زده است.

توجه هنرمندان به موضوع فلسطین و نسل‌کشی مردم غزه توسط رژیم صهیونیستی صرفا به برگزاری تظاهرات و صدور بیانیه خلاصه نمی‌شود. این اهتمام را می‌توان از تصمیم کشورها برای نمایش مظلومیت مردم فلسطین نیز متوجه شد و ایران یکی از این کشورها است. قرار است پاویون رسمی جمهوری اسلامی ایران که با مشارکت حوزه هنری و موزه هنرهای معاصر تهران در بینال ونیز مستقر شده، با شعار «بنی آدم اعضای یک پیکرند» و موضوع «کودکان غزه» کار خود را پیش ببرد.

انزوای مطلق رژیم صهیونیستی در المپیک هنرهای تجسمی جهان

آثار هنرمندان ایرانی شرکت‌کننده در این دوسالانه با اشعاری از محمود درویش شاعر شناخته شده فلسطینی نامگذاری شده تا ارتباط آثار هنرمندان با مخاطبان بین‌المللی تقویت شود.

علاوه بر پاویون ایران، در محل اصلی نمایشگاه، مجسمه‌ای ابریشمی توسط دانا آوارتانی ساخته شده است که نشان دهنده آسیب بمب در غزه است. این اثر چنین عنوانی دارد: «بیا، بگذار زخم هایت را درمان کنم. بگذار استخوان‌های شکسته تو را ترمیم کنم».

در اثر دیگری که بدون عنوان (ماسک پیاز) نام دارد، عکسی بازتولیده شده از سال 1940 به نمایش در آمده که سربازان استرالیایی را در غزه نشان می‌دهد که هنگام پوست کندن پیاز، ماسک‌های ضد گاز به همراه مجسمه‌های ظریف شیشه‌ای همراهشان است.

هنوز پایون رسمی جمهوری اسلامی ایران در بینال ونیز افتتاح نشده اما پیش‌بینی‌ها حاکی از آن است که موضوع و آثار شرکت کننده از ایران در بینال ونیز بتواند موج دیگری را در راستای نمایش مظلومیت مردم مظلوم فلسطین آغاز کند.

گفتنی است مصطفی گودرزی، کاظم چلیپا، مرتضی اسدی، عبدالحمید قدیریان و غلامعلی طاهری، 5 هنرمند نامدار شرکت‌کننده در این دوسالانه هستند.

انتهای پیام/