معبد تاریخی چغازنبیل، سازه‌های آبی شوشتر و شهر تاریخی شوش سه نمونه از میراث ثبت جهانی شده خوزستان در فهرست یونسکو است، وجود این ظرفیت عظیم فرهنگی، هنری، گردشگری و اجتماعی روی کاغذ خوزستان از بسیاری شهرهای توریستی جهان متمایز می‌کند اما واقعیت ها در خوزستان جور دیگری است.
به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ به نقل از رهیاب، استان خوزستان در کرانه خلیج فارس قرار دارد و مرکز تولید نفت و گاز ایران به‌شمار می‌آید.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
این
استان با مرکزیت شهر اهواز در جنوب غربی ایران واقع شده است. استان خوزستان را می توان یکی از قدیمی ترین استانهای کشور دانست که پیشینهٔ سکونت انسان در آن به ۲۷۰۰ سال پیش از میلاد مسیح و شکل‌گیری تمدن عیلام در هزارهٔ سوم قبل از میلاد، بازمی‌گردد. همجواری با استان لرستان از شمال، از شرق با استان چهارمحال و بختیاری، از شمال‌غربی با ایلام، از جنوب‌شرقی با کهگیلویه و بویراحمد، از جنوب با بوشهر و خلیج فارس و از غرب با کشور عراق باعث شده تا علاوه بر قدمت تاریخی، خوزستان یکی از استانهای استراتژیک ایران نیز نام بگیرد. وجود فرهنگ های مختلف از جمله عربی و بختیاری در کنار گویش های مختلف محلی و میزبانی از دیگر اقوام کشور، خوزستان را به رنگین کمانی از فرهنگ‌های ایرانی تبدیل کرده است. از شمال تا جنوب و از شرق تا غرب خوزستان سراسر
آثار و بناهای تاریخی است که برای نشان دادن قدمت با ریشه این استان هنوز به یادگار مانده اند.
معبد تاریخی چغازنبیل، سازه های آبی شوشتر و شهر تاریخی شوش سه نمونه از میراث ثبت جهانی شده خوزستان در فهرست یونسکو است که باعث شده خوزستان تنها استان کشور با سه اثر ثبت جهانی شده لقب بگیرد.
این آثار در کنار دهها آثار ملی ثبت شده و جاذبه های طبیعی بکری مانند رودخانه بزرگ کارون است که خود ظرفیتی عظیم و تمام نشدنی در حوزه گردشگری است.
چالش های پیش روی گردشگری در خوزستان وجود این ظرفیت عظیم فرهنگی، هنری، گردشگری و اجتماعی روی کاغذ خوزستان از بسیاری شهرهای توریستی جهان متمایز می کند اما واقعیت ها در خوزستان جور دیگری است. جاده های نا ایمن، مسیرهای دسترسی محدود، امکانات شهری ضعیف، مراکز اثامتی بسیار کم و سطح پایین همگی باعث شده چالش های پیش روی گردشگری در خوزستان تبدیل به موانعی بزرگ برای جذب گردشگر داخلی و خارجی باشد. کلانشهر اهواز به عنوان مرکز این استان پهناور که باید سمبل شهرهای استان باشد، متاسفانه هنوز درگیر معابری با زیرساخت های ضعیف، هتل ها و مراکز اقامتی محدود و مهمتر از آن امکانات شهری بسیار سطح پایین است. شما اگر به عنوان یک گردشگر وارد خوزستان شوید، می بایست در هتل هایی محدود اقامت داشته باشید و اگر قصد بازدید از جاذبه های گردشگری جهانی در استان را داشته باشید، باید هزینه زیادی برای رسیدن به آن مقاصد پرداخت کنید. به عنوان مثال، برای بازدید از چغازنبیل به عنوان یک اثر مهم ثبت جهانی که نخستین اثری است که از ایران ثبت جهانی شد دسترسی بدون داشتن خودرو شخصی سخت است. گردشگرانی که می خواهند به هر یک از آثار جهانی بروند باید از از اهواز تا چغازنبیل ۱۱۵ کیلومتر، تا شوش ۳۵ کیلومتر و تا شوشتر ۴۵ کیلومتر راه را طی کنند. در هیچ کدام از این مسیرها اتوبوس و یا تاکسی عمومی برای دسترسی آسان و کم هزینه که به طور مشخص گردشگران را به این میراث جهانی هدایت کند وجود ندارد و گردشگران باید با اجاره خودرو در قالب تور و یا به صورت فردی با تاکسی سرویس و یا خودرو شخصی به این مکانهای گردشگری بروند. در شوشتر با گذشت شش سال از ثبت جهانی سازه های آبی تاریخی که شامل ۱۴ اثر در سطح شهر می شود مسیر گردشگری مشخصی که هر شهروند و یا گردشگری بخواهد به راحتی از این آثار بازدید کند وجود ندارد. در بسیاری مواقع حتی نقشه گردشگری هم برای آنها نیست. در ورودی شهر شوشتر تابلویی که گردشگران را با ۱۴ اثرسازه های آبی تاریخی آشنا کند وجود ندارد. حتی برای رفتن به سازه های آبی شوشتر هیچ وسیله حمل و نقل مشخصی نیست. این موضوع درباره شوش و چغازنبیل هم که ثبت جهانی هستند صدق می کند. اما مشکل حمل و نقل عمومی در مسیر رفتن به میراث جهانی تنها ایراد گردشگری استان خوزستان نیست. چرا که اقامتگاهی پیرامون آثار ثبت جهانی نیز وجود ندارد. نبود مراکز اقامتی و وسایل حمل و نقل عمومی در استان خوزستان درحالی است که گردشگران خارجی زیادی از آمریکا، آلمان، لیتوانی، لهستان، ایتالیا، ژاپن، چین، انگلستان، عراق، چک، اتریش، سویس و... به خوزستان سفر می کنند. اما از آنجا که در خوزستان کارگذار گردشگری بومی نیست، تورهای ورودی توسط واسطه هایی در تهران، اصفهان و شیراز برپا می شود و برای راهنمایی تورهای خارجی از راهنمایان گردشگری خوزستانی هم بهره ای نمی برند. این معضلات برای سه اثر ثبت جهانی خوزستان که باید اکنون کانون توجه مسئولان امر در میراث فرهنگی باشد، باعث ایجاد مانع بزرگ جذب گردشگر شود، موانعی که برای دیگر مراکز فرهنگی و تاریخی خوزستان بسیار بیشتر است. نبود زیر ساخت های مناسب در کنار تبلیغات ضعیف از ظرفیت های گردشگری موجود در استان خوزستان موجب مغفول ماندن حوزه گردشگری و میراث فرهنگی به عنوان یکی از محرک های اقتصادی و فرهنگی منطقه شده است که می توانست تاکنون خوزستان را به یکی از قطب های گردشگری کشور تبدیل کند. انتهای پیام/
منبع: دانا
کلیدواژه:
استان خوزستان
سازه های آبی
وجود ندارد
ثبت جهانی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.dana.ir دریافت کرده‌است، لذا
منبع این خبر، وبسایت «دانا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۴۶۰۳۱۳۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
قنات تاریخی بهریار دلیجان گلریزان شد
ایسنا/مرکزی مدیرکل میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی استان مرکزی از برگزاری آئین روز ملی قنات با حضور جمعی از کشاورزان دشت بهریار شهرستان دلیجان خبر داد.
محمود مرادی امروز ۸ اردیبهشت ۱۴۰۳ گفت: کشاورزان در این مراسم به مناسبت گرامیداشت روز ملی قنات ایرانی، مظهر قنات تاریخی بهریار را به امید فزونی برکت، گلریزان و گلاب افشان کردند.
وی گفت: ایرانی‌ها با ابداع فن قنات در سرزمین نیمه خشک ایران بزرگترین تمدن‌ها را ایجاد کردند و در واقع با مدیریت منابع آب آبادانی را به ارمغان آوردند، لذا وظیفه همه ما این روزها حفاظت از این میراث معنوی است تا نسل‌های آینده از ما به نیکی یاد کنند.
او با بیان اینکه قنات بهریار به عنوان یک اثر ارزشمند تاریخی مربوط به دوره صفوی در تاریخ یکم اردیبهشت ۱۳۹۴ به شماره ۳۱۲۳۸ در فهرست آثار ملی کشور به ثبت رسیده است، افزود: امسال مراسم روز ملی قنات برای سومین سال متوالی در راستای انجام مقدمات ثبت جهانی این میراث ارزشمند تاریخی دلیجان برگزار شد.
مرادی افزود: قنات بهریار یکی از کهن‌ترین میراث ارزشمند شهر دلیجان است که با تلاش سعید اصغری، محقق و تاریخ نویس دلیجانی در میراث ملی کشور به ثبت رسیده است.
مدیرکل میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی استان مرکزی افزود: متاسفانه قنات بهریار حال خوبی ندارد و لازم است مدیریت شهری دلیجان این مهم را درک کند که یکی از جاذبه‌های گردشگری و فرهنگی شهر در معرض نابودی است و باید اقدامات ضروری برای نجات آن را در دستور کار خود قرار دهد.
انتهای پیام
پلمب بیمارستان محب مهر به دلیل کشف حجاب صحت ندارد