به نقل از «خبرگزاری دانشجو»

چرا دولت بایدن شدیدا به دنبال دستیابی به یک توافق اتمی با ایران است؟

تاریخ انتشار: ۱۱ فروردین ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۴۶۸۴۴۵۷

«در شرایطی که دولت بایدن با چالش‌های داخلی و خارجی زیادی رو به رو است، ایجاد اجماع سیاسی در آمریکا (میان دو حزب جمهوریخواه و دموکرات) جهت احیای توافق "برجام" را دستورکاری به شدت مهم و با اولویتِ بالا برای خود تعریف کرده است. در واقع، واشینگتن پیشبردِ این دستورکار را در شرایطِ فعلی جهان، کاملا در راستای منافع خود ارزیابی می‌کند و به آن نیاز دارد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

»

گروه بین‌الملل خبرگزاری دانشجو_ پایگاه خبری "مدرن دیپلماسی" در گزارشی، اینطور استدلال کرده که اساسا دولت بایدن با توجه به برخی تحولات مهم در عرصه سیاست بین الملل نظیر "جنگ اوکراین"، به خطر افتادنِ امنیت بازار انرژی، و همچنین چشم انداز‌های سیاسی و ژئوپلیتیکی حاکم بر خاورمیانه و حتی مناطقی نظیر شرق آسیا، قویا به دنبال دستیابی به یک توافق هسته‌ای با ایران در چهارچوب "مذاکرات اتمی وین" است. مدرن دیپلماسی در این رابطه استدلال‌های مختلفی را نیز به مثابه شواهدی بر ادعای خود ذکر می‌کند.

پایگاه خبری مدرن دیپلماسی در این رابطه می‌نویسد: «در هفته‌های اخیر، واشینگتن در مورد احیای توافق اتمی "برجام" در چهارچوب "مذاکرات هسته‌ای وین"، انعطاف بیشتری را در برابر ایران نشان داده و به نوعی رفتار می‌کند که گویی دستیابی به یک توافق با ایران برای آن از اولویت زیادی برخوردار است. در این راستا، دولت بایدن با این خواسته روسیه که تحریم‌های آمریکا و غرب علیه روسیه (با محوریت جنگ اوکراین) هیچ تاثیری بر مراودات و ارتباطات اقتصادی مسکو با تهران (در چهارچوب توافق برجام) نداشته باشد نیز موافقت کرده است. ایالات متحده آمریکا همچنین احتمالا این حق را برای روسیه در نظر گرفته که اورانیوم مازادِ ایران را خریداری کند. رویکردی که به طور خاص با این نیت از سوی دولت آمریکا در پیش گرفته شده تا واشینگتن اطمینان خاطر حاصل کند که برنامه اتمی ایران پیشرفت‌های بیشتری را تجربه نخواهد کرد. این در حالی است که "نِد پرایس" سخنگوی وزارت خارجه آمریکا نیز در موضع گیری گفته است که "روسیه یک نقش عملی و مهم را در هرگونه انعقاد توافق هسته ایِ جدید با ایران بازی خواهد کرد". در این راستا، "جیک سالیوان" مشاور امنیت ملی آمریکا نیز گفته است که: "اکنون، ما نباید به هیچ کشور خاصی در مورد بخش و یا مولفه خاصی از یک توافق تکیه کنیم. با این حال، روسیه از گذشته نقشی عملی و مهم در چهارچوب معادله اتمی ایران بازی کرده که توجه به این مساله مهم است (نقشی که لزوما از اهمیت سیاسی برخورداز نبوده است). "

یکی از دلایلی که در شرایط کنونی دولت بایدن شدیدا مشتاق به دستیابی به یک توافق با ایران است این نکته می‌باشد که ایران و ونزوئلا از جمله کشور‌هایی هستند که در بحبوحه جنگ اوکراین و اِعمال تحریم‌های گسترده غرب علیه روسیه (بویژه بر بخش نفت و گاز این کشور)، می‌توانند تا حد زیادی نیاز‌های کشور‌های غربی به نفت و گاز را تامین کنند و از آسیب رسیدن به اقتصاد‌های غربی به دلیل کاهش قابل توجه وارادات انرژی از روسیه جلوگیری کنند. این مساله به ویژه با توجه به اینکه کشور‌هایی نظیر عربستان سعودی و امارات متحده عربی از درخواست‌های آمریکا مبنی بر افزایش میزان صادرات انرژی توسط خود سر باز زده اند، بیش از پیش از اهمیت برخوردار می‌شود. در این راستا شاهد بودیم که اخیر "جواد اوجی" وزیر نفت ایران در توئیتی اعلام کرد که "تهران احتمالا تولید نفت روزانه خود را به بیش از 5.7 میلیون بشکه در روز افزایش خواهد داد" (البته که وی در این زمینه هیچگونه جدول زمانی را ارائه نکرده است). در سال 2021، ایران روزانه 2.4 میلیون بشکه نفت تولید می‌کرد، این در حالی است که این میزان پیش از سال 2018 و وضعِ تحریم‌های گسترده از سوی دولت ترامپ علیه ایران، چیزی در حدود 3.8 میلیون بشکه در روز بود.

البته ک مذاکرات هسته‌ای وین که با هدف احیای توافق برجام انجام می‌شود، در مدت اخیر پیشرفت‌های قابل توجهی را نیز تجربه کرده است. این روند علی رغم موانع فراوان همچنان رو به جلو گزارش شده است (موانعی نظیر بحران اوکراین و یا طرح درخواست‌های جدید از سوی روسیه در قالب مذاکرات وین). همه این‌ها در حالی است که "جو بایدن| رئیس جمهور آمریکا جهت انعقاد یک توافق هسته‌ای جدید با ایران، نَه فقط از سوی جمهوریخواهان، بلکه حتی از سوی برخی دموکرات‌ها نیز تحت فشار است و آن‌ها با این مساله مخالفت می‌کنند. منتقدان، بایدن وی را متهم می‌کنند که بیش از حد در برابر ایران نرمش نشان داده و در عین حال، روند مذاکراتِ تیم مذاکراتی آمریکا با ایران در قالب معادله برجام را نیز چندان شفاف نمی‌بینند.

البته که در این میان برخی قانونگذارانِ آمریکایی به شدت با خارج کردن نامِ "سپاه پاسداران انقلاب اسلامی ایران" از فهرست تحریم‌های آمریکا نیز مخالفت می‌کنند. در این راستا اخیرا 86 عضو حزب جمهوریخواه آمریکا که برخی از آن‌ها عضو نهاد‌های مهم قانونی آمریکا نظیر مجلس نمایندگان این کشور نیز هستند در نامه‌ای به "آنتونی بلینکن" وزیر خارجه آمریکا تاکید کرده اند که: «ما با هرگونه اقدام دولت بایدن در خارج کردن نام سپاه پاسداران از لیست تحریم‌های آمریکا به شدت مخالفیم.»

قانونگذاران آمریکایی همچنین به این واقعیت اشاره کرده اند که یک توافق هسته‌ای با ایران نباید بر پیوند‌های آمریکا با کشور‌های عرب حاشیه خلیج فارس اثری داشته باشد (در ماه‌های اخیر، روابط آمریکا با عربستان سعودی و امارات به شدت رو به وخامت و سردی حرکت کرده است). در این میان، حتی برخی دموکرات‌ها نسبت به اینکه ایران نسبت به مفادِ هرگونه توافق جدید پایبند باشد، ابراز تردید کرده اند. این در حالی است که عده‌ای دیگر به دلیل وخیم شدن روابط آمریکا با چین و روسیه در شرایط کنونی، اساسا نسبت به این موضوع که آیا شرایط فعلی، زمانی مناسب جهت دستیابی به یک توافق با ایران است، بدبین هستند. در عین حال، عده‌ای دیگر از قانونگذارانِ آمریکایی اینطور استدلال می‌کنند که به دلیل اینکه هرگونه توافق جدید با ایران، روابط اقتصادی آن با روسیه که اکنون شدیدا به دلیل جنگ اوکراین، تحت تحریم‌های اقتصادی اروپا و آمریکا است را شامل نمی‌شود، اساسا نمی‌تواند در راستای منافع آمریکا باشد و در عمل رقبای آمریکا به ویژه روسیه را تقویت خواهد کرد. این در حالی است که شمار دیگری از دموکرات هایِ آمریکایی قویا خواستار احیای توافق برجام هستند و اساسا خروج دولت ترامپ از توافق مذکور را "اشتباهی تاریخی" توصیف می‌کنند. در این میان، وزارت خارجه آمریکا اعلام کرده که جهت دستیابی به یک اجماعِ قوی جهت حصول توافق راجع به معادله اتمی ایران و دستیابی به یک توافق هسته‌ای با این کشور، رایزنی‌های گسترده‌ای را با اعضای کنگره آمریکا آغاز کرده است.

به طور کلی می‌توان گفت که در شرایطی که دولت بایدن اکنون با چالش‌های داخلی و خارجی زیادی رو به رو است، ایجاد اجماعِ سیاسی در آمریکا (میان دو حزب جمهوریخواه و دموکرات) جهت احیای توافق برجام را دستورکاری به شدت مهم و با اولویتِ بالا برای خود تعریف کرده است. با این همه، با توجه به وضعیت کنونیِ روابط آمریکا با چین و روسیه و همچنین چشم انداز‌های سیاسی حاکم بر خاورمیانه، اینطور به نظر می‌رسد که پیشبرد این دستورکار بسیار سخت و طاقت فرسا خواهد بود.»


*لینک:

https://moderndiplomacy.eu/2022/03/28/why-u-s-is-giving-greater-priority-to-the-iran-nuclear-deal/

منبع: خبرگزاری دانشجو

کلیدواژه: جو بایدن دولت بایدن توافق هسته ای توافق هسته ای برجام مذاکرات وین مذاکرات وین مذاکرات هسته ای مذاکرات برجام دستیابی به یک توافق یک توافق هسته ای توافق برجام جنگ اوکراین احیای توافق دولت بایدن

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت snn.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری دانشجو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۴۶۸۴۴۵۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

برنامه بایدن برای مقابله با جنبش دانشجویی حامی فلسطین چیست؟

شکل گرفتن جنبش دانشجویی حامی مقاومت فلسطین و معترض به جنایات صهیونیست‌ها در غزه که این روزها فعالیت شدیدی در سراسر آمریکا دارد، زنگ خطری جدی برای آینده بایدن در سال انتخابات ریاست‌جمهوری است. - اخبار رسانه ها -

به گزارش گروه رسانه‌های خبرگزاری تسنیم، دولت آمریکا بخوبی به این مساله واقف است که در پی از دست دادن رای مسلمانان، حالا با سرکوب شدید جنبش‌های دانشجویی به سمت از دست دادن رای جوانان آمریکایی نیز می‌رود. دولت بایدن که این روزها در حال تصمیم‌گیری درباره نوع مواجهه با دونالد ترامپ در عرصه رقابت‌های انتخاباتی است، حالا فرصت را مغتنم شمرده تا با حمایت صد‌درصدی و قاطعانه از رژیم صهیونیستی، رای لابی صهیونیستی و یهودیان آمریکا را برای خود تضمین کند و اجازه ندهد این گروه از رای‌دهندگان به سمت کمپین انتخاباتی ترامپ بروند اما همین اقدام احتمالا باعث ‌شود سبد رای او باز هم در جامعه آمریکایی کوچک‌ و کوچک‌تر شود. 

گسل‌های اجتماعی موجود در جامعه آمریکا - که همواره در تاریخ این کشور وجود داشته - بعد از سال 2016 و روی کار آمدن ترامپ، عمیق و عمیق‌تر شده است و حالا غیر از مساله سیاه و سفید، یک درصد و 99 درصد و لیبرال و محافظه‌کار، گسل اجتماعی جدیدی دهان باز کرده که می‌تواند نتیجه انتخابات را تا حد زیادی دچار تغییر کند. بایدن سال 2020 با این وعده انتخاباتی راهی کاخ سفید شد که از عمق گسل‌های اجتماعی جامعه آمریکا کم و سعی کند دوقطبی سیاسی موجود را تا حد زیادی کاهش دهد اما او همان‌طور که در انجام سایر وعده‌هایش شکست خورد، در این زمینه نیز نه‌تنها شکست خورد که شرایط را بسیار بدتر از قبل ساخت. 

اگرچه ترامپ با صحبت‌های نژادپرستانه و سیاست‌های خود، زمینه فعال شدن گسل‌ها را فراهم کرد اما بایدن آنها را تبدیل به آتشفشان واقعی کرد. از سال 2020،  مساله سیاه و سفید همچنان در جامعه آمریکایی حل‌ نشده باقی مانده است؛ بحران مهاجران همچنان به قوت خود باقی است و مساله شکاف اقتصادی با ولخرجی‌های دولت او در عرصه سیاست خارجی و فرستادن پول مالیات‌دهندگان آمریکایی به اوکراین، اسرائیل و تایوان، هر روز بیشتر از قبل می‌شود. او حالا با حمایت بی‌شرمانه خود از جنایت‌های صهیونیست‌ها در غزه، گسل دیگری را در این جامعه باز کرده و از این می‌ترسد که گدازه‌های آتشفشانی آن تمام جامعه آمریکا را دربر گیرد.

نسل جدید جوانان آمریکا که در دانشگاه‌ها و دانشکده‌های این کشور مشغول تحصیل بوده و قرار است بزودی در مناصب مدیریتی آن حضور پیدا کند، حالا با دولتی رو‌به‌رو است که به آسانی بسیاری از ارزش‌های این جامعه - که برای به دست آوردنش هزینه زیادی صرف شده است - توسط آن تهدید می‌شود. آزادی بیان در دانشگاه‌ها که در دهه 60 میلادی با جنبش دانشجویان به ثمر نشست و در نهایت منجر به شکل‌گیری اعتراضات بزرگ به جنایات آمریکا در جنگ ویتنام و نقض حقوق بشر در داخل این کشور علیه جامعه سیاهان شد، حالا به راحتی با یک تماس تلفنی از طرف روسای دانشگاه‌ها با پلیس یا گارد ملی زیر سوال می‌رود. معترضان به جنایات صهیونیست‌ها و افراد فعال در جنبش‌های دانشجویی که تا پیش از این در نهایت با اتهاماتی نظیر بستن راه‌ها راهی دادگاه می‌شدند، حالا با اتهام حمایت از تروریسم باید در انتظار حکم‌های سنگین باشند و همان‌طور که در برخی رسانه‌های آمریکایی کم و بیش به آن اشاره می‌شود، فضای سیاسی آمریکا در زمان ریاست‌جمهوری بایدن، به سمت ایجاد یک «مک‌کارتیسم» جدید برای حذف صدای منتقدان پیش می‌رود. سوالی که هم‌اکنون درباره نتیجه جنبش‌های اخیر وجود دارد این است: آیا جنبش دانشجویی اخیر در حمایت از فلسطین، می‌تواند مانند جنبش‌های دانشجویی دهه‌های 60 و 70 میلادی یا حتی جنبش مقابله با آپارتاید در دهه 80 میلادی، نتیجه خاصی با خود به همراه داشته باشد و به تغییر سیاست‌ها در کاخ سفید منجر شود؟ آیا دانشجویانی که یک بار توانستند لوایح حقوق مدنی سیاه‌پوستان و حق رای را در دهه‌های 60 و 70 میلادی در کنگره به تصویب برسانند و رئیس‌جمهور وقت آمریکا را مجبور کنند به جنگ و جنایت در ویتنام پایان دهد، حالا هم می‌توانند اقدامی انقلابی در زمینه صلح‌طلبی و مقابله با آپارتاید در اسرائیل انجام دهند؟ آیا دانشجویانی که زمانی توانستند ادامه جنبش تسخیر وال‌استریت در سال 2011 میلادی را به کمپین انتخاباتی دموکرات‌های پیشرو (از جمله برنی سندرز) در انتخابات 2016 ببرند، می‌توانند هم‌اینک نیز باعث ایجاد موجی جدید در فضای سیاسی واشنگتن شوند؟

نکته مهم در پیروزی‌های قبلی جنبش‌های دانشجویی همراه شدن آنها با سایر جنبش‌های اجتماعی بود؛ جنبش‌هایی نظیر جنبش حقوق مدنی سیاه‌پوستان، جنبش‌های کارگری و... . در شرایط حاضر نیز به نظر می‌رسد جنبش حمایت از مردم فلسطین در شرایطی می‌تواند با پیروزی و تغییر سیاست‌ها همراه باشد که بتواند به جذب سایر جنبش‌های اجتماعی در آمریکا بپردازد. جنبش‌های کارگری، جنبش‌هایی علیه تبعیض نژادی و جنبش قدیمی تسخیر وال‌استریت یا جنبش‌های فعال‌تری چون جنبش‌های زیست‌محیطی، در نهایت با همکاری یکدیگر می‌توانند توجه بخش مهمی از افکار عمومی و سیاستمداران را به موضوع فلسطین و غزه جلب کنند.

البته دولت بایدن نیز درس‌های خاص خود را از تاریخ جنبش‌های مدنی در آمریکا فراگرفته و حالا با راهکارهای جدیدتری به مصاف دانشجویان می‌رود. 

1- سرکوب موقت: نخستین ابزار دولت بایدن که توسط برخی روسای دانشگاه‌ها و فرمانداران مانند گرک ابوت، فرماندار تگزاس نیز تشویق می‌شود، تلاش برای سرکوب موقت جنبش‌های دانشجویی با اعمال خشونت و بازداشت‌های گسترده است. 

آنها تصور می‌کنند درست مانند روزهای ابتدایی جنگ در غزه و جنبش دانشجویی دانشگاه‌های هاروارد، ام‌آی‌تی و پنسیلوانیا که با خشونت سرکوب و روسای دانشگاه‌ها نیز مجبور به استعفا شدند، می‌توانند با ارعاب دانشجویان، آنها را از اعتراض به جنایات صهیونیست‌ها و حمایت دولت بایدن از این جنایات بازدارند. 

2- تعریف اتهامات امنیتی برای معترضان: دومین راهکار دولت بایدن- و البته کنگره آمریکا- تعریف کردن اتهام امنیتی برای معترضان است. این همان راهکاری است که برای متهمان حادثه 6 ژانویه نیز به کار برده و منجر به حکم‌های سنگین برای معترضان به نتایج انتخابات شد. این بار کنگره آمریکا بلافاصله شعار «فلسطین؛ از نهر تا بحر» را شعاری در جهت محو اسرائیل از نقشه دنیا دانست و حامیان این شعار را همراهان تروریسم خطاب کرد. در مرحله بعد این شعار، یک شعار نژادپرستانه خوانده شد و اتهام «ضدیهود» نیز به اتهامات معترضان اضافه شده و اعتراض به صهیونیسم با عنوان اتهام نژادپرستانه «ضدیهود» شناخته شد. حالا در راهپیمایی‌ها و تحصن‌های اعتراضی دانشگاهیان، کسانی که از این نوع شعارها سر دهند، بلافاصله دستگیر شده و باید دید تا مدتی دیگر، دادگاه‌ها چه اتهاماتی را علیه آنها مطرح می‌کنند.

3- پرونده‌سازی برای معترضان: پرونده‌سازی برای معترضان و حامیان آنها و خارج کردن افراد رادیکال از حلقه افراد فعال در عرصه سیاست و کشاندن میانه‌روها به حلقه‌های جامعه سیاسی آمریکا که تاثیر کمتری بر سیاست‌ها دارند، از جمله دیگر راهکارهایی است که دولت بایدن برای سرکوب اعتراضات و کشاندن آن به عرصه‌های دیگر در پیش گرفته است. او گمان می‌کند مانند جنبش تسخیر وال‌استریت و حل شدن این جنبش در کمپین انتخاباتی برنی سندرز در سال 2020، می‌تواند آنها را به سمت ساکت شدن و حل شدن در فضای تمکین از سیاست‌های واشنگتن رهنمون کند. بر همین اساس است که دانشجویان در شرایط فعلی تهدید به محرومیت از تحصیل یا محرومیت از به کارگیری در مشاغل دولتی می‌شوند.

4- فرار از رویارویی با دانشجویان معترض: تاکنون تنها مایک جانسون، رئیس تندرو و جمهوری‌خواه مجلس نمایندگان به دانشگاه کلمبیا رفته و با دانشجویان معترض روبه‌رو شده است که او هم آنها را تهدید کرده است در صورت ادامه روند اعتراض‌شان، باید با گارد ملی آمریکا روبه‌رو شوند. رسانه‌های آمریکایی اما در مقابل گفته‌اند با توجه به نزدیک شدن فصل جشن‌های فارغ‌التحصیلی در دانشگاه‌های آمریکا که معمولا با حضور عوامل دولتی، از جمله رئیس‌جمهور یا معاون او برگزار می‌شود، دولت بایدن اعلام کرده است امسال بایدن و کاملا هریس حضور کمتری در دانشگاه‌ها خواهند داشت و احتمالا حضور بایدن به بازدیدی اجمالی از یک دانشکده نظامی ختم خواهد شد. 

همه این راهکارها نشان می‌دهد بایدن تلاش دارد این بحران را با کمترین سر و صدا به پایان ببرد و بعد به فکر چاره‌ای جهت گرفتن رای همین دانشجویان در چند ماه آینده باشد. بر همین اساس است که رسانه‌های آمریکایی طی چند روز گذشته تبلیغات وسیعی درباره اجرایی شدن طرح بخشودگی وام‌های دانشجویی توسط دولت بایدن را آغاز کرده‌اند. حالا باید منتظر ماند و دید آیا این اقدامات می‌تواند باعث سرد شدن جنبش دانشجویی نسبت به تحولات اخیر در غزه شود یا عمق جنایت‌های صهیونیست‌ها در فلسطین، جنبش دانشجویی سال 2024 را نیز به صدر جنبش‌های تاثیرگذار در آمریکا بازمی‌گرداند.

منبع: وطن امروز

انتهای پیام/