مردم از سخنرانی و وعدههای بعید خسته شدهاند/ اگر درد مزمن بیاعتمادی بلای جان ملتی شود، موجب ناامنی میشود
تاریخ انتشار: ۱۳ فروردین ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۴۶۹۳۵۲۵
آفتابنیوز :
جلال جلالیزاده، درباره ضرورت ایجاد تعامل و همدلی در سال جدید در داخل کشور با توجه به شرایط منطقهای و بینالمللی گفت: وحدت و اتحاد در داخل یک کشور منجر به تفاهم و تعامل و تحکیم روابط میشود که این بزرگترین پشتوانه و سرمایه برای هر ملت و یک نظام است؛ چرا که اگر کشور و یا نظامی احساس کند کشور همسایه در داخل دچار تنش، ناهماهنگی، اختلاف و تفرقه است قطعا در ابعاد مختلف سواستفاده میکند تا حاکمیت و سیطره خود را از زوایای مختلف بر آن کشور حاکم کند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
این نماینده پیشین مجلس شورای اسلامی تاکید کرد: مطمئناً کشورهای خارجی اگر احساس کنند در داخل در بین جناحهای مختلف و مسئولان ناهماهنگی وجود دارد و یا یکدلی و همدلی نیست به طور قطع در روابط و موضعگیریهای خودشان تغییر جهت خواهند داد و نگاهی دیگر به هویت، حیثیت و جایگاه آن کشور خواهند کرد.
وی ادامه داد: به یاد دارم هنگامی که با آقای کروبی به عربستان رفته بودیم و داستان بازداشت آقای لقمانیان پیش آمد ما که خبر نداشتیم؛ اما ملک عبدالله خطاب به آقای کروبی گفتند من دوستدارم مسئولان ایرانی با یکدیگر وحدت داشته باشند، آقای کروبی گفتند بحمدالله وحدت و اتحاد در بین ما بسیار زیاد و خوب است، اما آقای ملک عبدالله به دلیل آنکه خبر بازداشت آقای لقمانیان را شنیده بود.
جلالیزاده با بیان اینکه کشورهای همسایه و کشورهای دیگر همیشه مسائل ایران را رصد میکنند و قطعا اختلافات به نفع کشورهای دیگر است، عنوان کرد: همدلی و همراهی باعث میشود ایرانیها از اقوام، مذاهب و گروههای سیاسی مختلف تلاش کنند با رعایت حقوق همدیگر و با در نظر گرفتن اهداف و مقاصد مشترک، برای سربلندی کشور، توسعه، رشد، ترقی و زدودن غبار اختلافات در داخل و خارج یک چهره زیبا و صلحطلب از کشور نشان دهند. قطعا با این اقدامات، فعالیتها و تلاشها است که ما میتوانیم بر مشکلات خودمان فائق شویم و اجازه ندهیم که کشورهای دیگر از ضعفها و اختلافات سوءاستفاده کنند.
وی درباره اینکه چه راهکارهایی باید در کشور به کار گیریم که اعتماد عمومی به حاکمیت افزایش یابد تا کمتر شاهد تجمعات و اعتراضات باشیم و مردم مطمئن باشند که مشکلاتشان حل میشود، گفت: راهکارها زیاد هستند؛ بیاعتمادی درد مزمنی است و بلای ناگواری است که اگر در یک کشور و ملت منتشر شد و تسری پیدا کرد، موجب ناامنی روحی، روانی، اقتصادی و فرهنگی میشود؛ از همین رو باید ایجاد ارتباط در عمل نشان داده شود. یعنی هم مردم به نظام اعتماد کنند و هم مسئولان نظام به مردم اعتماد کنند.
این نماینده پیشین مجلس شورای اسلامی تاکید کرد: ابتدا باید دید مطالبات مردم چیست؟ مسئولان از مردم بپرسند چه چیزی میخواهند؟ مردم ایران مانند همه ملتها خواستار رفاه، امنیت، آسایش، آرامش و آزادی و عدالت هستند. هنگامی که مردم احساس کنند مسئولان دلسوز هستند و دارای فساد مالی نیستند و در تلاش هستند کشور را در مقاطع و حوزههای مختلف به رشد و ترقی برسانند تا از کشورهای دیگر پیشی بگیرد، قطعا اعتمادشان جلب میشود.
وی افزود: قطعا هنگامی که مردم از آینده خودشان نگران نباشند، نسبت به سرمایهگذاری، تحصیل فرزندانشان، اشتغال، عمران و آبادی کشور مطمئن باشند، طبعاً رشتههای اعتماد محکمتر و استوارتر میشود. زمانی که مردم احساس کنند صادرات و واردات رواج پیدا کرده است و آنان نسبت به تامین کالاهای مورد نیاز خود در مضیقه نیستند و از سوی دیگر مشاهده کنند در تلاش هستند تا نیازهایشان را فراهم کنند و سعی دارند جلوی تورم و گرانی را بگیرند و در به کارگیری شایستگان و نخبگان و دلسوزان اهتمام دارند به طور یقین ما شاهد افزایش اعتماد هستیم.
جلالیزاده خاطرنشان کرد: زمانی که مردم نتوانند نمایندگان خود را انتخاب کنند و در انتخاباتی با حضور همه سلیقهها شرکت کنند، قطعا بدبین میشوند که اگر دچار یاس و ناامیدی شوند از مسئولان فاصله میگیرند، نسبت به سرنوشت کشور بیتفاوت میشوند و اعتماد خود را از دست میدهند، در مقاطع مختلف مشارکت نمیکنند و بعد هم دچار یک نوع واکنش و اعتراض شدید میشوند.
وی تاکید کرد: ابتدا باید آسیبشناسی کنیم و عوامل بیاعتمادی و عدم مشارکت را بشناسیم، در پی رفع و برطرف کردن آنها برآییم. برای این کار هم میتوانیم از کارشناسان، نخبگان، مختصصان امر، روانشناسان، جامعهشناسان، اقتصادانان و سیاست مداران استفاده کنیم.
این فعال سیاسی اصلاحطلب تاکید کرد: دیگر نمیتوانیم مردم را گفتار درمانی کنیم چرا که مردم آنقدر سخنرانی، شعار و وعدههای بعید شنیدهاند که خسته شدهاند و تا زمانی که در عمل مشاهده نکنند، اعتماد از دست رفته را دوباره به دست نمیآوریم. به اعتقاد من چه از طریق رسانه و چه طریق مواجهه رو در رو مسئولان باید اثبات کنند به مردم اعتماد دارند و برای آنان کار میکنند، طبیعتا اگر مردم صداقت را در رفتار مسئولین مشاهده کنند مطمئناً اعتماد خواهند داشت.
وی در خصوص ضرورت تصحیح سیاستهای غلط که در حال موجب شکاف بین مردم و حاکمیت شده است و باید اصلاح شود، عنوان کرد: در کل دنیا از اول تاریخ تا به امروز قطعاً شاعران، نویسندگان، فلاسفه و پیامبران همه تلاششان بر این بوده که از ادامه مسیر غلط و نادرست خودداری شود. شما به همین توبهای که خداوند در قرآن آورده است نگاه کنید، توبه به معنای این نیست که فقط فرد آن را انجام دهد بلکه این عمل برای مسئولان جامعه و هر اهل فن و حرفهای است.
جلالیزاده افزود: امروز هم به عنوان یک واقعیت شاهد فاصلهها و شکافها هستیم اگر نسبت به این شکافها و فاصلهها که مانند یک دیوار شکسته است، بیتفاوت باشیم روز به روز شکافش بیشتر میشود.
وی تاکید کرد: مطئمنا بهترین حکومت، حکومتی است که مسئولان آن از ادامه روشهای غلط خودداری کنند و به حرف، توصیه و سفارش دلسوزان و آگاهان توجه کنند. لجبازی، سماجت اصرار و پافشاری بر سیاست غلط نتیجهاش فروپاشی، ضرر، خسارت و از بین رفتن اعتماد، شجاعت و اعتماد به نفس مردم در مقابل دیگران است.
وی ادامه داد: سیاست غلط مانند ساختن یک برجی میماند که از روز اول در ساختنش مصالح خوبی به کار نرود، از اساتید فن بهره گرفته نشود و به توصیه مشاوران و کارشناسان توجهی نشود که همین امر باعث میشود این ساختمان با توجه به ضعف پایه و ساختار فرو بریزد.
این فعال سیاسی بیان کرد: در صورتی که سیاست درست این است که اگر مسئولان در یک مقطع هم اشتباه کردند و در اثر عدم کار کارشناسی و یا در اثر سیاستهای غلط و یا مشاورههای نادرست دچار یک خسران شدند به مردم بازگردند و از مردم عذرخواهی کنند. تصمیمگیران اگر روشهای غلط را ادامه ندهند و صادقانه با مردم برخورد کنند، پاسخگو باشند و با کمک از کارشناسان و اهل فن روشهای درستتری برای اصلاح امور و تامین رضایت مردم برای ارتقا جایگاه کشور و نظام در منطقه و جهان به کار گیرند، مردم هم آنان را خواهند پذیرفت.
وی تاکید کرد: اصلاح سیاستهای غلط ضروری است؛ زیرا هرگونه سهلانگاری به ضرر کشور است. مگر میشود یک دانشآموزی درس نخواند، نمره کم بگیرد، بعد ما انتظار داشته باشیم بهترین دانشگاه قبول شود؟ قطعا نمیشود. بنابراین اشتباه کردن برای افراد و گروهها خطرناک و مایه ضرر و زیان است.
این فعال سیاسی اصلاحطلب تاکید کرد: برای مسئولان یک کشور که حافظ جان، مال و آبرو و ناموس مردم یک کشور هستند هرگونه اشتباه کوچک طبعاً به ضرر ملت تمام میشود. علاوه بر آن تکرار و ادامه اشتباهات قطعا موجب خسارت.های بیشتری خواهد شد.
وی ادامه داد: مسئولان اگر با سیاست غلط به کشور و ملت ضرر زدهاند مانند این وضعیتی که امروز شاهدش هستیم، بدانند اگر این اشتباهات را متوقف و اصلاح نکنند و راهکارهای درستی را جایگزین نداشته باشند به ضرر هم ملت و هم خودشان و هم کشور تمام خواهد شد.
وی گفت: امیدوارم در سال جدید شاهد تفاهم و تعامل بیشتر در بین مردم ملت و مسئولان باشیم و با افزایش اعتماد مشکلات مردم و طبقات مستضعف همراه سیاستهای درست و مترقی که جایگزین سیاستهای کهنه، غلط، منسوخ و نادرست میشود، حل و فصل شود.
منبع: خبرگزاری ایلنامنبع: آفتاب
کلیدواژه: جلال جلالی زاده فعال سیاسی کشورهای دیگر جلالی زاده یک کشور
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت aftabnews.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «آفتاب» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۴۶۹۳۵۲۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
طعنه سنگین هاشمیطبا به دولت رئیسی
به گزارش «تابناک» ، مصطفی هاشمی طبا در روزنامه شرق نوشت: مگر نه اینکه باید با حسن ظن با آدمها روبهرو شد و مگر اصل بر برائت نیست؟ مگر میشود مردم آدمهایی را انتخاب کنند که خوب نباشند و مراکز نظارتی آدمهایی را تأیید کنند که خوب نباشند؟
با تأیید اصل خوبی آدمها فقط میخواهیم ببینیم این وعدهها چه سرانجامی یافته است.
۱- ساخت چهار میلیون مسکن در چهار سال
۲- ایجاد سالانه یک میلیون شغل
۳- اصلاح نظام بانکی کشور
۴- تکرقمیشدن تورم
۵- توجه به معیشت و حقوق پزشکان و پرستاران
۶- اجرای خصوصیسازی واقعی
۷- استفاده از ۷۰ درصد ظرفیت خالی اقتصاد کشور
۸- مداخلهنکردن دولت در بازارها
۹- حل مشکل حاشیهنشینان
۱۰- نظارت دقیق در زنجیره تأمین، تولید و توزیع کالا
۱۱- جذابیتزدایی از سرمایهگذاری در حوزههای غیرمولد
۱۲- جلوگیری از هدایت سرمایهها به سمت بازار ارز، طلا و زمین
۱۳- اصلاح چندنرخیبودن ارز
۱۴- تولید نهادههای دامی مورد نیاز در داخل کشور
۱۵- قطع وابستگی سفره مردم به خارج
۱۶- وعدههای وزیر ارتباطات و فناوری (۶ مورد)
۱۷- وعدههای وزیر امور اقتصادی و دارایی (۵ مورد)
۱۸- وعدههای وزیر امور خارجه (۲ مورد)
۱۹- وعدههای دیگر وزرا چند ده مورد
البته فهرست وعدهها بسیار است و در نگاه اول هم میتوان آنهایی را که کلی گفته شده، غربال کرد؛ ولی برخی وعدهها آنقدر با استحکام لفظ و عدد دقیق گفته میشود که جای تردید باقی نمیگذارد. فقط از این تعجب میکنم که ظرفیت دهان ما تا چه اندازه بزرگ است که اینهمه امر مهم و با حجم وسیع در آن جای میگیرد.
اینکه میگویند آیا میتوان ظرفی پیدا کرد که هرچه در آن بریزیم، پر نشود، ظاهرا مصداق آن دهان ماست؛ مثلا دبیر مناطق آزاد چندی پیش گفتند که اماراتیها صد میلیارد دلار سرمایهگذاری در کیش میکنند و چینیها رقم بسیار بیشتر (البته عدد را هم گفتند) حال در ۱۴۰۳/۰۲/۰۹ مراسمی از بستههای امکان سرمایهگذاری در مناطق آزاد بهرهبرداری کردند. این کار مثل آن است که انسان نیازهای زندگی را ردیف کند و بگوید چه کسی حاضر است این کارها را برای من انجام دهد. این کار ایشان یعنی تکذیب همه سرمایهگذاریهایی که قبلا گفته بودند، بهعلاوه سرمایهگذار خود باید بداند چه کاری میخواهد بکند و نه آنکه بسته طرح به او بدهیم و بگوییم تشریف بیاورید و با مراسم رسمی و پردهبرداری این بستههای نهچندان مورد علاقه سرمایهگذاران را رونمایی کنیم. مگر نمیشود بدون پردهبرداری آنها را منتشر کرد. ظاهرا اصل بر پردهبرداری است و نه عمل.
یا جناب وزیر صمت در شهریورماه در حضور مقام محترم ریاستجمهوری گفتند صد هزار اتومبیل برقی در راستای کاهش آلودگی هوا تا پایان سال ۱۴۰۲ تولید و به مردم عرضه میشود. صرفنظر از اینکه با ۱۵ میلیون اتومبیل موجود درون بدسوز و سالی یک میلیون تولید اتومبیل درون بدسوز داخلی این وعده کمکی به تلطیف هوا نمیکند؛ ولی به هر حال بازشدن پای اتومبیل برقی به کشور خوب است؛ ولی آن صد هزار اتومبیل برقی کجاست؟
البته ما و مردم به شنیدن این وعدههای بیانتها عادت کردهایم و مردم هم باور ندارند که بتوان اینهمه کار انجام داد؛ ولی از نظر روانشناختی مردم دوست دارند وعدههای شیرین بشنوند و بههمیندلیل رأی آنها به هرکسی که بیشتر وعده کلان و شیرین بدهد، تعلق میگیرد. جالب است که نه رئیسجمهور، نه معاون اول و نه هیچکدام از وزرا توجهی به آینده کشور از لحاظ زیستمحیطی و زوال کشور از لحاظ زیربناهای تولیدی نکردهاند و این میرساند که اگر چند درصد به وعدههای خود اعتقاد داشتند، در این مورد کلا خود را عاجز میبینند و عدد صفر را در مقابل این کار گذاشتهاند. از طرفی پیچیدگی مسائل کشور به حدی رسیده است که ادعا برای حل آن جرئت بسیار میخواهد و ناگفته پیداست که این جرئت نمیتواند بر حسب تعقل باشد. متأسفانه تعریف مسائل و مشکلات کشور هم از سوی خوبان مشاغل و حکمرانی و هم از سوی منتقدان بهدرستی انجام نمیشود و حسب فریادهای روز اظهار نظر میکنند.
چه خوب است که مسئولان کلاهشان را قاضی کنند که واقعا قادر به چه کاری هستند و مردم هم کلاهشان را قاضی کنند که بدانند چه چیز دارند و چه چیز میتوانند داشته باشند. مسئولان جهاد تبیین را در شیرین نشاندادن حوادث یافتهاند و نه بیان واقعیتهای روز کشور که مردم به آنها آگاه شوند.
بحمدالله اینک کشور در دست خوبان افتاده است و ناخوبان پاکسازی شدهاند و به کناری رفتهاند. خوبان هم فکر میکنند روز عروسیشان است و برای یکدیگر نوشابه باز میکنند؛ هرچند خودشان در ضمیرشان اعتراف دارند کاری نمیتوانند انجام دهند، چه رسد به کارهای پیچیده زمینمانده که کارستان است و البته هرازچندگاه همین خوبان به این نتیجه میرسند که فقط خودشان خوب هستند و دیگر همفکران را طرد میکنند.
به نظر میرسد گروهی به این باور رسیدهاند که اینک «عروسی خوبان» است؛ همان خوبانی که وعدههایشان صرفا وعده است و اگر وعده نبود که به آن نمیگفتند «وعده». اگر خیلی فکر میکنند که روز عروسیشان است، به گفته سعدی روی آورند که فرمود: «محال است که هنرمندان بمیرند و بیهنران جای ایشان بگیرند»؛ ولی آنان «یعلمون ظاهر الحیوه الدنیا» هستند؛ درحالیکه گفته سعدی در تاریخ اثبات شده است؛ پس خوبان بدانند از زمره «و هم عن الاخره هم غافلون» نباشند. مغرور به امروز، «روز عروسی» نباشند. ما هیچکدام ابرمرد و قهرمان بیانتها نیستیم. اگر همان امت وسط باشیم و منصف، کارمان بیشتر پیش میرود. خوبان اندکی تواضع کنند و تجربه سه سال گذشته را مرور کنند و صادقانه بر خود ملاحظه کنند که کدام کار را میتوانند انجام دهند و بگویند. بیشازاین از آنها توقع نداریم.