دورترین کهکشان تا به امروز کشف شد
تاریخ انتشار: ۱۹ فروردین ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۴۷۴۱۱۲۶
به گزارش ایسنا و به نقل از دیلی‌میل، این کهکشان HD1 نام گرفته و دانشمندان حدس و گمان‌هایی در مورد ماهیت دقیق و ظاهر آن مطرح می‌کنند.
محققان دو نظریه مطرح می‌کنند؛ اولین مورد آن است که HD1 با سرعتی شگفت‌آور در حال تشکیل ستارگان بوده و حتی شاید محل تشکیل اولین ستارگان جهان با نام جمعیت ستاره‌ای III (Population III stars) باشد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
مورد دومی که دانشمندان به آن اشاره می‌کنند، این است که HD1 می‌تواند حاوی یک سیاهچاله کلان جرم با جرم حدود ۱۰۰ میلیون برابر خورشید باشد.
کهکشان HD1 در پی بیش از ۱۲۰۰ ساعت رصد آسمان با استفاده از تلسکوپ‌های سوبارو (Subaru)، ویستا (Vista)، تلسکوپ مادون قرمز بریتانیا و تلسکوپ فضایی اسپیتزر (Spitzer)کشف شد.
"یوییچی هاریکان" (Yuichi Harikane)، ستاره‌شناس دانشگاه توکیو که آن را کشف کرده، می‌گوید: کشف HD1 در میان بیش از ۷۰۰ هزار جرم دیگر کار بسیار دشواری بود.
رنگ قرمز HD1 به طرز شگفت‌انگیزی با ویژگی‌هایی که ما از یک کهکشان در فاصله ۱۳.۵ میلیارد سال نوری انتظار داشتیم، مطابقت داشت.
براساس این مطالعه، HD1 در نور ماوراءبنفش بسیار درخشان است.
محققان ابتدا تصور کردند که این کهکشان یک کهکشان ستاره‌فشان است که نرخ بالایی از تشکیل ستارگان دارد. اما پس از محاسبه تعداد ستاره‌هایی که HD1 تولید می‌کند، دریافتند که این کهکشان سالانه بیش از ۱۰۰ ستاره تشکیل می‌دهد، این تعداد دست کم ۱۰ برابر بیشتر از چیزی است که از چنین کهکشان‌هایی انتظار می‌رود و بنابراین محققان تصور کردند که ممکن است HD۱1 ستاره‌های معمول و عادی را تشکیل ندهد.
دکتر "فابیو پاکوچی" (Fabio Pacucci)، از محققان این مقاله می‌گوید: اولین جوامع از ستارگانی که در کیهان شکل گرفتند، نسبت به ستاره‌های امروزی، پرجرم‌تر، درخشان‌تر و داغ‌تر بودند. اگر فرض کنیم که ستاره‌های ایجاد شده در HD1 از اولین ستارگان هستند، آن گاه می‌توان این ویژگی‌ها را راحت‌تر توضیح داد. در حقیقت ستاره‌های اولیه قادر به تولید نور ماوراءبنفش بیشتری نسبت به ستاره‌های معمولی هستند که می‌توانند باعث درخشندگی HD1 شوند. با این حال، وجود یک ابرسیاهچاله نیز می‌تواند علت روشنایی قابل توجه HD1 را توضیح دهد.
به زودی محققان از تلسکوپ فضایی جیمزوب برای رصد دوباره کهکشان HD1 استفاده خواهند کرد.
اگر محاسبات کنونی درست باشد، HD1 تبدیل به دورترین و قدیمی‌ترین کهکشان کشف شده تا کنون خواهد شد.
منبع: الف
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.alef.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «الف» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۴۷۴۱۱۲۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
عمیق ترین حفره آبی جهان در این منطقه کشف شد
به گزارش همشهری آنلاین به نقل از دیلی میل، مانند سیاهچاله های فضایی در منظومه شمسی، ویژگی های مرموزی نیز روی زمین وجود دارند که گودال های آبی هستند. عمق این حفره های عظیم در اقیانوس های زمین ممکن است به اندازه طول آسمانخراش باشد.
تصور می شود این حفره های مذکور که اواخر عصر یخی به وجود آمده باشند، نقاط اکولوژیکی مهمی هستند که انبوهی از گیاهان و حیوانات در آنها زندگی می کنند. اکنون محققان بزرگترین حفره آبی در جهان را شناسایی کرده اند که در خلیج چتومال واقع در مکزیک قرار دارد.
حفره آبی مذکور به نام «تام جا» (Tamm Ja) در زبان قوم مایا به معنی آب عمیق است و عمق آن به ۴۲۰ متر زیرسطح دریا می رسد. محققان تاکنون هیچ گاه به انتهای این گودال نرسیده اند.
پیش از این محققان تصور می کردند تام جا دومین گودال آبی جهان باشد اما اندازه گیری های جدید حاکی از آن است که عمق آن از گودال رکورد دار پیشین که در چین قرار دارد، بیشتر است.
نمونه برداری و بررسی حفره آبی تام جا در سپتامبر ۲۰۲۱ میلادی انجام شد اما محققان سال قبل از وجود آن خبر دادند. به هر روی آنها عمق این حفره را ۲۷۴.۴ متر تخمین می زدند که معادل ارتفاع برج ویلیامز در هیوستن آمریکا است.
اما در واقع تخمین های پیشین ۴۰۰ فوت کوتاه تر از عمق تایید شده فعلی هستند. محققان طی یک بررسی جدید در چتومال مکزیک توانستند با کمک ابزار پروفایلر CTD (رسانایی، دما و عمق) در دسامبر سال گذشته به تخمین دقیق تری از عمق تام جا دست یابند.
این دستگاه مجموعه ای از کاوشگرهاست که به یک قاب فلزی دایره شکل متصل هستند و به وسیله یک کابل به اعماق آب ارسال می شود.
قبل از آن محققان از روش نگاشت صداگیر پژواک(echo sounder mapping) استفاده کردند که با کمک پالس های امواج صوتی عمق را تخمین می زند.
در دسامبر ۲۰۲۳ میلادی یک ماموریت اکتشافی غواصی انجام شد تا شرایط محیطی در این گودال شناسایی شود. سوابق پروفایلر CTD از ۴۲۰ متر زیر سطح دریا فراتر رفت و هنوز به انتهای گودال نیز نرسیده بود. به این ترتیب تام جا به عنوان عمیق ترین گودال آبی جهان تایید شد.
کد خبر 848756 منبع: مهر برچسب‌ها خبر مهم آب مکزیک فضا
تصاویر پدر ساواکی مهران غفوریان