به نقل از «مهر»

درمان درد با ایمپلنت هایی با رنگدانه غذایی

تاریخ انتشار: ۲۲ فروردین ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۴۷۶۴۸۷۸

به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از نیواطلس، این فناوری که با کمک نور فعال می شود، برای نخستین بار در آزمایشگاه نمایش داده شد و یک ابزار جدید برای بررسی و احتمالا دستکاری سیستم عصبی فراهم می کند.

استفاده از تحریک الکتریکی برای درمان اعصاب آسیب دیده یک روش تثبیت شده برای درمان درد یا سرعت بخشیدن به فرایند درمان پس از وقوع جراحت است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

این نوع درمان به طور معمول به وسیله فرایندهای غیرتهاجمی انجام می شود که طی آنها الکترودهایی در بدن بیمار ایمپلنت می شوند تا تحریک الکتریکی را ایجاد کنند. اکنون محققان به پیشرفت های مهمی در خصوص روش های جایگزین دست یافته اند.

این روش های جدید شامل استفاده از الکترودهای نرم تر به جای الکترودهای سختی است که امروزه استفاده می شود، استفاده از ایمپلنت های حل شدنی که ۲ هفته تحریک مداوم فراهم می کنند و دستگاه هایی شبیه کمربند است که دور مثانه پیچیده می شود تا قابلیت های این عضو بدن را احیا کند.

اکنون محققانی از دانشگاه گراز (Graz)اتریش، دانشگاه زاگرب و CEITEC در جمهوری چک نیز راه حلی با استفاده از رنگدانه های حساس به نور ارائه کرده اند.

از این رنگدانه ها برای ایجاد یک ورقه ویفر مانند بسیار نازک با ضخامت چند نانومتر استفاده شد که نور را به شارژ الکتریکی تبدیل می کند. همین مکانیسم در قلب سلول های خورشیدی به کارمی رود. نمونه ای از سلول های عصبی روی فیلم قرار گرفتند تا بتوانند رشد کنند. درمرحله بعد این سلول ها با ایجاد پالس های الکتریکی نسبت به بار الکتریکی واکنش نشان دادند و به این ترتیب ارتباط میان سلول های عصبی مختلف به وجود آمد.

محققان در آزمایشگاه نشان دادند سلول های عصبی که روی فیلم پرورش یافته اند را می توان با استفاده از انتشار نوری به مدت کوتاه فعال و اعصاب نزدیک آن را تحریک کرد. در این فرایند از نوعی نور قرمز استفاده شد که بدون آسیب می تواند به عمق بدن انسان نفوذ کند. از سوی دیگر ورقه های رنگدانه نیز با کمک سلول های انسانی و حیوانی به مقاومت بالایی دست یافته اند.

ترزا رینمولر مولف این پژوهش می گوید: فناوری ما در مقایسه با تحریک الکتریکی به وسیله الکترودهای فلزی، یک روش کاملا جدید برای تحریک اعصاب است.

محققان معتقدند می توان از این فناوری در طیف وسیعی استفاده کرد اما یک مورد مهم استفاده آن در جراحت های مغزی است. در این وضعیت ایمپلنت برای جلوگیری از مرگ سلول های عصبی و تسریع فرایند درمان به کار برده می شود. این فناوری به زودی در جراحت های عصبی دیگر و درمان درد نیز به کار گرفته می شود. البته فناوری هنوز برای استفاده در آزمایش بالینی آماده نشده است.

این تحقیق در ژورنال « ادونسد متریال تکنولوژیز» منتشر شده است.

کد خبر 5464451 شیوا سعیدی قوی اندام

منبع: مهر

کلیدواژه: تحقیقات علمی نوآوری علوم اعصاب دردهای مزمن شرکت دانش بنیان حاکمیت سایبری حمله روسیه به اوکراین معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری روسیه فیس بوک عیسی زارع پور فناوری فضایی اینترنت آمازون سورنا ستاری تراشه معاونت تحقیقات و فناوری وزارت بهداشت سلول های عصبی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mehrnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «مهر» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۴۷۶۴۸۷۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

16 اردیبهشت در دنیای علم چه خبر؟

به گزارش خبرگزاری علم و فناوری آنا، تاریخ علم مملو از رویدادهای مهمی است که نوآوری‌ها، کشف‌ها و حتی زادروزها و درگذشت‌های دانشمندان و مخترعان تاثیرگذار جهان را در برمی‌گیرد. در این تقویم علم، وقایع مهم مصادف با امروز 16 اردیبهشت برابر 5 می را ورق می‌زنیم.

***

رصدخانه مراغه

۱۶ اردیبهشت ۶۳۸ خورشیدی، رصدخانه مراغه ساخته شد. خواجه نصیرالدین‌طوسی، همه‌چیزدان، معمار، ریاضی‌دان، منجم، پزشک، فقیه، متکلم، فیلسوف و شاعر ایرانی این رصدخانه را در دوره هولاکوخان، نوه چنگیزخان مغول، در شهر مراغه ساخت و از این‌رو، این روز در تقویم باعنوان روز مراغه نامگذاری شده است. این رصدخانه روی تپه‌ای در غرب مراغه در نزدیکی دو روستای طالب‌خان و حاجی‌کرد قرار دارد که ارومیه را می‌توان از فراز آن تپه دید. هولاکو برای نگهداری این سازمان پژوهشی موقوفه‌های ویژه‌ای در نظر گرفت. کتابخانه‌ای شامل ۴۰۰ هزار جلد کتاب و ابزارهای اخترشناسی، ازجمله ذات‌الربع دیواری به شعاع ۴۳۰ سانتی‌متر، حلقه‌دار (ذات‌الحلق)، حلقه انقلابی، حلقه اعتدالی و حلقه سموت هم فراهم شدند. در همین‌جا خواجه نصیرالدین کتاب زیج ایلخانی را از روی رصدهای انجام‌شده در این رصدخانه تدوین کرد. زیج‌ به کتابی گفته می‌شود که منجمان احوال و حرکات افلاک و کواکب را از آن معلوم کنند و نام علمی برای اصول احکام نجوم و هیئت است که تقویم را از آن استخراج می‌کردند.

دومین انسان به فضا رفت

۵ می ۱۹۶۱ میلادی برابر با ۱۶ اردیبهشت ۱۳۴۰ خورشیدی، آلن شپارد جونیور، فضانورد آمریکایی همراه با فضاپیمای مرکوری-رادستون ۳ معروف به فریدام ۷، پس‌از یوری گاگارین، کیهان‌نورد روس، به‌عنوان دومین انسان به فضا رفت و به‌مدت ۱۵ دقیقه یک پرواز زیرمداری را تا ارتفاع ۱۱۵ مایلی انجام داد و حدود ۵ دقیقه بی‌وزنی را تجربه کرد. شپارد بار دیگر و این‌بار به‌عنوان پنجمین انسان روی ماه در مأموریت آپولو ۱۴ به فضا رفت.

 

اولین آزمایش واکسن سیاه‌زخم

 ۵ می ۱۸۸۱ میلادی برابر با ۱۶ اردیبهشت ۱۲۶۰ خورشیدی، میکروب‌شناس فرانسوی لویی پاستور تلقیحات علیه سیاه‌زخم را روی ۲۴ گوسفند، یک بز و ۶ گاو در روستای کوچکی نزدیک پاریس به‌نام «پولی لو فور» انجام داد. آزمایش او موفقیت‌آمیز بود و به نقطه عطفی در پیشگیری از این بیماری کشنده که بر گاو و گوسفند و بز اثر می‌گذارد تبدیل شد. او در ۲۱ مارس ۱۸۷۷ در پاسخ به شیوع ویرانگر سیاه‌زخم شروع به تحقیق برای واکسن مقابله با این بیماری کرد. او دریافت واکسن موثری را می‌توان از سویه ضعیف‌شده باکتری سیاه‌زخم (ریزجاندار میله‌مانندی که رابرت کوخ در سال ۱۸۷۶ به‌عنوان عامل بیماری شناسایی کرده بود) ساخت. پاستور در ۶ جولای ۱۸۸۵ واکسن مؤثری علیه هاری ساخت و آن را روی کودک ۹ ساله‌ای به نام ژوزف مایستر که با گازگرفتگی سگ هار به شدت آسیب‌دیده بود آزمایش کرد.

پیو دل ریو اورتگا

۵ می ۱۸۸۲ میلادی برابر با ۱۶ اردیبهشت ۱۲۶۱ خورشیدی، پیو دل ریو اورتگا، عصب‌شناس اسپانیایی که سلول‌های میکروگلیا مغز را کشف کرد به‌دنیا آمد. اورتگا با ایجاد روشی جدید برای رنگ‌آمیزی نمونه‌های بافت با کربنات نقره توانست این سلول‌ها را کشف کند. میکروگلیا سلول‌هایی هستند که در دستگاه عصبی مرکزی زندگی و به‌عنوان یک سلول ایمنی عمل می‌کنند. اورتگا شاگرد بافت‌شناس اسپانیایی سانتیاگو رامون ای کاخال، برنده جایزه نوبل فیزیولوژی و پزشکی در سال ۱۹۰۶ برای کشف سازوکارهای ریخت‌شناسی و روندهای اتصالی یاخته‌های عصبی بود. اورتگا همچنین نام اُلیگودندروسیت یا الیگودندروگلیا را برای سلول‌هایی که تولیدکننده میلین در دستگاه عصبی مرکزی هستند ابداع کرد. در آغاز جنگ داخلی اسپانیا، او به پاریس و سپس آکسفورد و سرانجام در سال ۱۹۴۰ به بوینس آیرس در آرژانتین رفت.

 

انتهای پیام/