به نقل از «فارس»

حافظ قرآن مبتلا به سندروم داون: دوست دارم به آقا بگویم به فرمان شما لبیک گفتم

تاریخ انتشار: ۳۰ فروردین ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۴۸۲۸۰۱۵

خبرگزاری فارس ـ اراک؛ خردادماه ۸۷ بود که محمدحسین پای به عرصه گیتی گذاشت و تنها هفت روز از متولد شدنش گذشته بود که پزشکان با معاینه او، نگرانی را در دل پدر و مادرش رقم زدند.

«خانم رضایی کودک شما مشکوک است و باید تحت آزمایشات ژنتیکی قرار بگیرد»؛ شنیدن این سخن از زبان پزشکان در شرایطی که تنها یک هفته از به دنیا آمدن محمدحسین گذشته بود، دانه‌های اشک را از گونه‌های مادر جاری کرد، در دل مادر غوغایی به پا شد، خدایا مشکل چیست؟ من فرزندم را به تو می‌سپارم.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

با توصیه پزشکان و به دلیل نبود امکانات آزمایشگاهی که سریع نتایج آزمایش‌های ژنتیکی را مشخص کند، خانواده محمدحسین برای گرفتن آزمایش‌های ژنتیکی راهی تهران شدند.

با آماده شدن نتایج آزمایشات، پدر و مادر پی به معلولیت محمد حسین برده و متوجه شدند فرزند دلبندشان به بیماری سندروم داون مبتلا است.

سندروم داون یک اختلال ژنتیکی است که شاید در همان ابتدای تولد خود را به صورت ظاهری در بدن نوزاد نشان دهد. 

افراد مبتلا به سندروم داون یک کروموزوم اضافه دارند و از نظر ذهنی دچار برخی محدودیت‌ها هستند، این افراد دارای قدرت تجزیه و تحلیل ضعیف بوده و کم توانی ذهنی محسوب شده و ظرفیت یادگیری کم و دامنه توجه کوتاه دارند.

محمدحسین رضایی با همه محدودیت‌ها، اما امروز در سن ۱۴ سالگی حافظ ۱۰ جز قران کریم است، فرشته کوچکی که قبلش مالامال از نور قرآن است و نگاهش مملو از پاکی و کلامش سرشار از نجوای الهی.

محمدحسین که یکی از استعدادهای ناب مدرسه فرهنگیان البرز اراک است و با وجود معلولیت، هم حافظ قرآن است و هم شاگرد نمونه مدرسه، امروز بسیاری از نگاه‌ها را به خود جلب کرده است، استعداد شگرفی که حیرت هر انسان سالمی را رقم می‌زند و شعار «معلولیت محدودیت نیست را بار دیگر به اثبات می‌رساند.»

محمدحسین نوجوانی متین، با نگاهی زلال،کلامی دلنشین و صدایی از جنس ابریشم از علاقه‌اش به قرآن می‌گوید، از تلاش برای حافظ کل قرآن شدن و شاد کردن دل رهبر انقلاب.

با شاگردی مادرم در مسیر قرآنی قرار گرفتم  

این حافظ قرآن می‌گوید: مادرم حافظ کل قرآن است و من با شاگردی او در مسیر قرآنی قرار گرفتم.

محمدحسین می‌افزاید: از پنج سالگی زمانی که مادرم قرآن حفظ می‌کرد، به حفظ قرآن علاقه‌مند شدم و با کمک مادرم از جز ۳۰ قرآن شروع کردم و روزی یک آیه از قرآن کریم را حفظ کردم.

وی ادامه می‌دهد: در کلاس پنجم با حفظ جزء ۳۰ قرآن در مسابقات دانش‌آموزی شرکت و موفق به کسب رتبه دوم ناحیه شدم و با انگیزه بیشتر به حفظ قرآن ادامه دادم تا اینکه امروز به خواست خدا توانسته‌ام ۱۰ جز قرآن را در حفظ کرده و آیات دلنشین قرآن را در قلب و جانم جای دهم.

این حافظ قرآن با بیان اینکه از تلاوت‌های استاد شهریار پرهیزگار و استاد منشاوی لذت می‌برد، بیان می‌کند: از سال ۹۸ با شرکت در کلاس‌های مهد قرآن از اساتیدی چون مجتبی سعیدی بهره‌مند شدم و حضوری در کلاس‌ها شرکت می‌کردم، اما به دلیل شیوع کرونا کلاس‌ها تعطیل و از طریق مجازی آموزش‌ها را دنبال می‌کردم.

محمدحسین از کسب رتبه اول مسابقات دانش‌آموزی در مقطع ششم، رتبه اول در کلاس هفتم خبر داده و می‌گوید: رهبرمان آرزو دارند نوجوانان و جوانان حافظ قرآن شوند، دوست دارم یک بار آقا را از نزدیک ببینم و بگویم به فرمان شما لبیک گفتم و حافظ قرآن شدم.

وی با اشاره به تاثیر قرآن در زندگی بیان می‌کند: فقط قرآن حفظ نمی‌کنم، سعی می‌کنم به آموزه‌های قرآن عمل کنم، در رفتار و گفتار و احترام به پدر و مادر به توصیه‌های قرآن گوش می‌دهم، مسیر زندگی‌ام را قرآنی انتخاب کرده‌ام و از اول ماه رمضان به همراه خانواده روزه گرفته‌ام.

این حافظ قرآن که از شاگردان ممتاز مدرسه است و به ورزش فوتبال و شغل مهندسی مکانیک علاقه دارد، در پاسخ به این سوال که از وضعیتش ناراحت نیست، اظهار می‌کند: خدا سرنوشت مرا اینگونه قرار داده و من قدردان عنایت ویژه خداوند هستم، خدا نعمت بزرگی به من داده و آن استعداد حفظ قرآن است که نعمت بسیار ارزشمندی است.

 خدا مرا برگزیده که محمدحسین را در دامن خود پرورش دهم

مادر محمدحسین نیز می‌گوید: از زمانی که متوجه مشکل محمدحسین شدم، در برابر امتحان الهی سر تعظیم فرو آورده و از اینکه خدا مرا برگزیده که محمدحسین را در دامن خود پرورش دهم، بسیار خوشحالم.

مرضیه کرمی که خود از حافظان کل قرآن است، می‌افزاید: هر مادری دوست دارد فرزندش سالم و تندرست باشد، کنار آمدن با این مشکل سخت است، اما حال که خدا سرنوشت ما را در این رقم زده است، همواره سعی کردم با عنایت خدا و توکل بر ذات مقدسش، رنج این راه سخت  را تحمل کرده و محمدحسین را به موفقیت هرچه تمام‌تر برسانم.

وی در خصوص کشف استعداد محمدحسین می‌گوید: افراد مبتلا به سندروم داون از نظر یادگیری و تکلم مشکل دارند، زمانی که محمد حسین کودک بود به طور ناخواسته برای او کتاب شعر بسیار می‌خواندم و پس از تکرار متوجه شدم آخر هر مصرع و یا بیت را تکرار می‌کند، چون خودم حافظ قرآن بودم به علاقه او به قرآن پی بردم و شروع به حفظ سوره‌های پایانی قرآن کردم و روزانه یک آیه از قرآن را به او آموزش می‌دادم تا اینکه امروز پسرم حافظ ۱۰ جزء قران است.

 مادر محمدحسین با اشاره به کسب رتبه‌های برتر در مسابقات قرآنی ناحیه‌ای، مدرسه‌ای و استانی توسط فرزندش می‌گوید: انتظار دارم مسئولان برای معرفی و تشویق امثال محمدحسین به عنوان چهره خاص قرآنی عنایت بیشتری داشته باشند، اما جای بسی تاسف است که برای متولیان امر قرآن حضور حافظی که مبتلا به بیماری سندروم داون است، چندان جذاب و قابل توجه نیست.

 مادر محمدحسین حافظ بودن با وجود ابتلا به بیماری سندروم داون را از ویژگی و امتیاز خاص محمدحسین دانسته و اظهار می‌کند: خانواده‌هایی که دارای فرزندانی معلول با مشکلات ذهنی هستند، نباید فرزند خود را از هیچ چیز محروم کنند، کودکان سندروم داون دارای استعدادهای متفاوتی هستند که باید این استعدادها را شناخت و پرورش داد.

وی می‌گوید: محمد حسین استعداد فوق‌العاده و توانایی بالایی در درس و قرآن دارد که تمام تلاشمان را برای شکوفایی این استعدادها به کار خواهیم بست.

به گزارش فارس این مادر قرآنی یک فرزند دیگر به نام مهدی دارد که به او نیز قرآن آموزش می‌دهد.

 

 

انتهای پیام/ 

منبع: فارس

کلیدواژه: محمد حسین صادقی مسابقات قرآنی دانش آموزی آزمایش های ژنتیکی سندروم داون حافظ قرآن

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.farsnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فارس» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۴۸۲۸۰۱۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

اتوبوس‌هایی که به فرمان خانم‌ها حرکت می‌کنند

ایسنا/خراسان رضوی تا چند سال پیش، انجام برخی مشاغل در انحصار مردان بود و از آنجا که دیدگاه عمومی جامعه نسبت به زنان، پرداختن به مشاغل آسان و متناسب با روحیات زنانه بود، زمینه فعالیت بانوان در اینگونه مشاغل فراهم نشد و ورود آن‌ها به عرصه‌ شغل‌های سخت و مردانه دور از انتظار بود اما امروزه این دیدگاه‌ تغییراتی داشته است.

ما امروز شاهد حضور و فعالیت بانوان در مشاغل مختلف از جمله مشاغل سخت و پرمخاطره هستیم و شاید بتوان گفت مرزبندی بین مشاغل، دیگر مانند گذشته پررنگ نیست. یکی از مشاغلی که در حال حاضر بانوان زیادی در آن فعالیت دارند، رانندگی با وسایل نقلیه سنگین از جمله اتوبوس است.

در یکی از تجربه‌های خود با خانمی که به عنوان راننده اتوبوس مشغول فعالیت بود، گفت‌وگویی داشتم. زمان زیادی را در ایستگاه اتوبوس منتظر خط ۹۴ بودم اما خبری از اتوبوس نبود تا اینکه اتوبوس کمکی وارد ایستگاه شد و جمعیت مسافران منتظر و شاید کمی مضطرب، سوار اتوبوس شدند، اتوبوسی که راننده آن یک خانم بود.

 ژاله شندزی که ۵ سال سابقه رانندگی در جاده و اتوبوس بین ‌شهری را نیز در کارنامه دارد، با بیان اینکه از حدود ۸ سال پیش به عنوان راننده اتوبوس درون‌شهری در مشهد فعالیت دارد، اظهار کرد: شغل ما سخت است اما من عاشق کارم هستم، به همین دلیل این شغل برای من سهل و آسان است. من از طریق این شغل با مردم در ارتباط هستم.

وی در خصوص نوع برخورد مردم با یک راننده خانم گفت: مردم از رانندگان خانم استقبال خوبی می‌کنند، شاید به دلیل اینکه رانندگان خانم احتیاط بیشتری دارند، البته زمان‌هایی هم بوده که با دیدن یک راننده اتوبوس زن متعجب شوند و نگران سلامتی خود باشند اما بعد از پیاده شدن من را تشویق و با محبت برخورد کردند.

شندزی افزود: وقتی مسافران با گفتن یک خسته نباشید یا یک لبخند، رضایت خود را نشان می‌دهند، این رفتارهای محبت‌آمیز در نحوه کار من تاثیر زیادی دارد. من عاشق مردم هستم، بنابراین خستگی برایم معنایی ندارد.

این راننده اتوبوس در خصوص چالش‌های پیش‌ روی رانندگان خانم عنوان کرد: مهمترین چالش برای ما رانندگان خانم این است که اضافه ‌کار داشته باشیم. ما بانوان مسئولیت خانه‌داری هم داریم، بنابراین باید هم برای کار خانه‌داری وهم کار بیرون از خانه برنامه‌ریزی کنیم، به همین دلیل اضافه‌ کاری شرایط را برای ما دشوار می‌کند.

وی ادامه داد: چالش‌ دیگری که در حال حاضر با آن روبه‌رو هستیم این است که از هر سه جمعه تعطیلی، یک روز تعطیل باشیم که این هم نوعی اضافه کار محسوب می‌شود. در سال‌های گذشته ما یکی در میان جمعه‌ها تعطیل بودیم و اوضاع بهتر بود. امیدوارم شرایط به روال قبل برگردد.

شنذری که علاوه بر شغل رانندگی با اتوبوس به کارهای هنری از جمله تهیه‌کنندگی تئاتر نیز مشغول است، تصریح کرد: اغلب دوستانم می‌گویند کار هنری با شغلی که داری سنخیت ندارد و به لحاظ فضای کاری، یکی آرام و منعطف و دیگری سخت و پرتنش است، چطور این دو کار را با هم انجام می‌دهی؟

این راننده اتوبوس گفت: حقیقت این است که ما خانم‌ها به طور کلی این توانایی و انعطاف را داریم که مشاغل مختلف را در کنار هم مدیریت کنیم، مانند بسیاری از بانوان که خانه‌دار هستند و در کنار آن مشاغل دیگری نیز دارند. برای من مدیریت کار خانه‌داری، کار هنری و شغل رانندگی اهمیت دارد و همیشه به گونه‌ای برنامه‌ریزی می‌کنم که به هیچکدام لطمه‌ای وارد نشود.

وی در خصوص نحوه برخورد همکاران مرد خاطرنشان کرد: همکاران ما بیشتر مردان هستند اما همراهی، همکاری و حمایت لازم را دارند و هر زمان نیاز باشد، کمک می‌کنند.

شنذری با اشاره به نحوه برخورد خانواده خود با این شغل عنوان کرد: خانواده با شغل من هیچ مشکلی ندارند و هنگامی که این شغل را انتخاب کردم، با استقبال آن‌ها روبه‌‎رو شدم و بیان کردند که باعث افتخارشان هستم.

این راننده اتوبوس بیان کرد: اگرصلاحیت رانندگی با وسایل نقیله سنگین برای بانوان وجود نداشت، این حرفه از سمت راهنمایی و رانندگی تایید نمی‌شد اما صدور گواهی‌نامه پایه یک، برای خانم‌ها نشان‌دهنده تایید صلاحیت آن‌ها است. اگر همچنان این حرفه در جامعه ما مورد قبول افراد خاصی نیست، موضوع دیگری است. به نظر من انجام این شغل با رعایت تمامی شئونات لازم، نشانه توانمندی زنان است و من به این توانایی خانم‌ها افتخار می‌کنم.

وی در خصوص انتظارش از مردم به عنوان یک راننده اتوبوس تصریح کرد: مردم بسیار فهیم هستند و بسیاری از موارد را رعایت می‌کنند، تنها خواهش من به عنوان یک راننده اتوبوس درون‌شهری این است که اگر گاهی هنگام خدمت‌رسانی اتوبوس دیر به ایستگاه می‌رسد، شهروندان صبوری کنند، زیرا ممکن است برخی زمان‌ها عوامل مختلفی از جمله کمبود ماشین، ترافیک، نقص فنی و... موجب تاخیر اتوبوس شود.

شنذری اضافه کرد: هر شغلی مشکلات و سختی‌های خود را داشته و در کار ما نیز نقص‌ها و کمبودهایی وجود دارد اما وقتی خوشحالی و شعف مردم را می‌بینیم و مشاهده می‌کنیم که از کار ما راضی هستند، دیگر کمبودها به چشم نمی‌آید و انجام کار برای ما خوشایند می‌شود.

در ادامه با چند نفر از مسافران اتوبوس گفت‌وگو کردم و نظرات آن‌ها را در خصوص رانندگی خانم‌ها پرسیدم. ابتدا به سراغ دانش‌آموزانی رفتم که در صندلی آخر اتوبوس نشسته و مشغول گپ‌وگفت‌ بودند. سارا که دانش‌آموز دوره دوم دبیرستان بود، اظهار کرد: من اغلب اوقات با اتوبوس به خانه برمی‌گردم و از اینکه در این مسیر گاهی اوقات با رانندگان خانم روبه‌رو می‌شوم، جای خوشحالی دارد. بسیاری از مواقع رانندگی‌ خانم‌ها از آقایان بهتر است، زیرا با ملاحظه رانندگی می‌کنند.

نعیمه که همراه سارا بود، به میان صحبت‌های دوستش پرید و گفت: من قبلا که سوار اتوبوس می‌شدم و راننده، خانم بود کمی مضطرب می‌شدم و برای سوار شدن شک و تردید داشتم، اما الان این موضوع برای من عادی شده، زیرا رانندگان خانم توانسته‌اند خود و توانایی خود را ثابت کنند.

خانم میانسالی که از خرید به خانه برمی‌گردد و چرخ خرید خود را به سختی نگه داشته است، عنوان کرد: من همیشه آرزو داشتم که بتوانم روزی مشاغل سخت مانند این کار را انجام دهم و الان وقتی این رانندگان خانم را می‌بینم وافعا خوشحال می‌شوم، انگار خودم به آرزویم رسیده‌ام.

علیرضا از دیگر مسافران اتوبوس که در ردیف‌های جلو و صندلی نزدیک به راننده نشسته بود، بیان کرد: در ابتدا که سوار اتوبوس شدم، از اینکه راننده خانم بود کمی تعجب کردم اما بعد مشاهده کردم که واقعا رانندگی خوبی دارند و به کارشان مسلط هستند.

راننده اتوبوس تنها یکی از صدها مواردی است که خانم‌ها توانایی خود را نشان‌ داده‌ و به اثبات رسانده‌اند. قطعا اگر مجال و زمینه فراهم باشد و زنان نیز نسبت به مردان به طور برابر از امکانات برخوردار شوند، زمینه بروز و ظهور استعدادهای بیشتری در زمینه‌های مختلف را شاهد خواهیم بود.

انتهای پیام