به نقل از «ایران اکونومیست»

طول عمر بیشتر با ریسک کمتر بیماری های قبلی عروقی همراه است

تاریخ انتشار: ۳۱ فروردین ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۴۸۳۲۹۶۹

ایران اکونومیست-بر اساس یک تحلیل جدید، افرادی که عمر طولانی‌تری دارند با خطر کمتر حمله قلبی، سکته یا مرگ بر اثر بیماری عروق کرونر قلب روبرو هستند.

 دانشمندان ده‌ها سال است که از خطرات ناشی از تجمع پلاک در شریان‌ها آگاهی دارند.

محققان از داده‌های مطالعه قلب فرامینگهام که در سال ۱۹۴۸ آغاز شد و اکنون شامل شرکت‌کنندگانی از چندین نسل است، استفاده کردند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

محققان میزان باقیمانده عمر شرکت کنندگان را از سن ۴۵ سالگی برای حمله قلبی یا سکته مغزی یا مرگ بر اثر بیماری عروق کرونر قلب طی سه دوره محاسبه کردند: ۱۹۶۰-۱۹۷۹، ۱۹۸۰-۱۹۹۹ و ۲۰۰۰-۲۰۱۸.

نرخ امید به زندگی در سه دوره زمانی، ۱۰.۱ سال برای مردان و ۱۱.۹ سال برای زنان افزایش یافت.

محققان همچنین دریافتند که مردان و زنان در قرن بیست و یکم اولین رویدادهای بیماری قلبی عروقی خود را در مراحل بعدی زندگی خود داشتند. از سال ۲۰۰۰ تا ۲۰۱۸، میانگین سن اولین واقعه قلبی عروقی در مقایسه با ۱۹۶۰-۱۹۷۹، ۸.۱ سال بعد برای مردان و ۱۰.۳ سال بعد برای زنان بود.

دکتر «واسان راماچاندران»، نویسنده اصلی این مطالعه از دانشکده بوستون، گفت: «این یک پیام بسیار قوی برای پیشگیری است چراکه نشان می‌دهد دسترسی بهتر به مراقبت‌های بهداشتی، اقدامات پیشگیرانه، ترک سیگار و درمان بهتر فشار خون بالا و کلسترول ممکن است در کاهش احتمال ابتلاء به حمله قلبی یا سکته در طول عمر مفید باشد.»

وی در ادامه می‌افزاید: «یافته‌ها به ما نشان می‌دهند با این اقدامات، مزایای پیشگیری، غربالگری و درمان مناسب افزایش می‌یابد. اگر این کارها را در میانسالی انجام دهید، سال‌ها بعد با زندگی سالم عمر خواهید کرد.»

به گفته محققان، علیرغم پیشرفت نشان داده شده در این مطالعه، خطر کلی بیماری قلبی عروقی همچنان بالا است، از اینرو نیاز به غربالگری مداوم و تلاش‌های پیشگیری اولیه، و همچنین شناسایی گزینه‌های غربالگری و درمانی مؤثرتر و قابل دسترس تر را برجسته می‌کند.

منبع: ایران اکونومیست

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت iraneconomist.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایران اکونومیست» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۴۸۳۲۹۶۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

چرا هیچ وقت یادمان نمی ماند درِ خانه را قفل کرده ایم یا نه؟

دانشمندان یک قدم به درک اینکه چرا بعضی چیزها را به خاطر می سپاریم و برخی دیگر را فراموش می کنیم، نزدیک تر شده اند.

به گزارش روزیاتو، محققان دانشگاه رایس ِ آمریکا دست به پژوهشی زدند که نشان داد ما برخی جنبه های یک تجربه همچون شرایط کلی را به جای جزئیات کوچک تر به خاطر می سپاریم.

به همین دلیل است که احتمال فراموش کردن تجربه های جزئی تر و پیش پا افتاده تری مانند قفل کردن یا نکردن در ِ خانه، بیشتر است.

برای درک بهتر نحوه ی عملکرد حافظه ی انسان، محققان دانشگاه رایس تصاویری را به شرکت کنندگان پژوهش خود نشان دادند.

در این آزمایش حافظه، برخی از تصاویری که برای شرکت کنندگان به نمایش درمی آمدند، تکراری و برخی دیگر جدید بودند.

برخی تصاویر شباهت زیادی به یکدیگر داشتند، اما در برخی دیگر تشخیص تفاوت های آن ها از یکدیگر دشوارتر بود. هدف از نمایش تصاویر مشابه، مختل کردن حافظه با شبیه سازی تجربیات پیش پا افتاده ای بود که روزانه داریم، مانند قفل کردن در ِ خانه.

محققان پی بردند که به یاد ماندنی ترین تصاویر که احتمال به خاطر سپردن آن ها توسط شرکت کنندگان بیشتر بود، تصاویری رنگارنگ با حضور افرادی در عکس بودند. به عبارت دیگر، تصاویری که شلوغ و بی نظم نبودند، فراموش نشدنی تر بودند.

گرچه شرکت کنندگان به یادماندنی ترین تصاویر را به درستی به یاد آورده بودند، اما اثر آن بعد از ۲۴ ساعت از میان رفت. این به ویژه درمورد به یاد آوردن تجربیات مثبت صدق می کرد، امری که نشان داد این دست تجربیات در ابتدا به یاد می مانند، اما بیشتر مستعد فراموش شدن هستند.

گرچه معمولاً تصور این است که احساسات می توانند فرآیند پردازش حافظه را بهبود بخشند، اما انسان ها اغلب جنبه ی اصلی یک تجربه یا به عبارتی دیگر «مخلص کلام» را به یاد می آورند، نه جزئیات اضافی را. به گفته ی محققان، گذشت زمان اغلب این موضوع را تشدید می کند.

برای مثال، اگر سعی کنیم که به خاطر آوریم در سال گذشته چه کارهایی انجام دادیم، احتمالاً کارهای زیاد و مختلفی را به خاطر می آوریم. با این حال، احتمالاً تنها برخی از این خاطرات را با جزئیات زیاد به خاطر می آوریم. ممکن است به یاد بیاوریم که به سفر رفته بودیم، اما احتمالاً یادمان نمی آید که در هر روز ِ سفر چه فعالیت هایی انجام داده بودیم.

نتایج این پژوهش نشان داد محتوای احساسی، مدت زمان گذشته یک تجربه و ویژگی های ادراکی حافظه، همگی در به خاطر آوردن یا نیاوردن جزئیات یک اتفاق تأثیرگذارند.

به گفته ی محققان دانشگاه رایس، این پژوهش نشان داد که تجربیاتی که برای یک شخص فراموش نشدنی هستند، مثل جشن تولد، مرگ عزیزان و غیره، به احتمال زیاد برای یک شخص دیگر هم فراموش نشدنی هستند. این ها اغلب تجربیات مثبت یا منفی هستند.

این محقان می گویند ما اغلب تصور می کنیم که خاطرات احساسی بهتر به خاطر سپرده می شوند، اما در حقیقت این ویژگی های اصلی یک خاطره است که به خاطر سپرده می شود، اما جزئیات آن ممکن است فراموش شوند.

یکی از دلایل اینکه ما نمی توانیم همه ی تجربیات مان را به خاطر آوریم این است که مغز ما ظرفیت محدودی دارد.

به گفته ی محققان، مغز ما احتمالاً نمی تواند هر چه که تجربه می کنیم را به خاطر بسپارد و به همین دلیل مجبور هستیم اندکی از اطلاعاتی که مهم نیستند را به شکل انتخابی فراموش کنیم.

کانال عصر ایران در تلگرام