گردشگران فضایی در راه بازگشت به زمین

اقامت تاریخی چهار فضانورد خصوصی در ایستگاه فضایی بین‌المللی به پایان رسید و این فضانوردان پس از چندین تعویق در نهایت از ایستگاه فضایی جدا شده و به سمت زمین حرکت کردند.

به گزارش ایران اکونومیست و به نقل از اسپیس، فضانوردان خصوصی ماموریت پیشگامانه Ax-1 سوار بر کپسول دراگون شرکت اسپیس‌ایکس، روز گذشته ۲۴ آوریل در ساعت ۲۱:۱۰ به وقت منطقه زمانی شرقی (۵:۴۰ بامداد دوشنبه به وقت تهران) ایستگاه فضایی بین‌المللی را به مقصد زمین ترک کردند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

اگر همه‌چیز طبق برنامه پیش برود، کپسول آن‌ها که "Endeavour" نام دارد، به همراه چهار مسافر خود در روز دوشنبه ۲۵ آوریل در ساعت ۱۳:۰۶ به وقت منطقه زمانی شرقی (۲۱:۳۶ به وقت تهران) به زمین می‌رسد و در حوالی سواحل فلوریدا در آب فرود می‌آید.

"مایکل لوپز-الگریا" (Michael López-Alegría)، فرمانده این ماموریت پس از جدا شدن از ایستگاه فضایی، گفت: بار دیگر از همه‌ حمایت‌هایی که طی این ماجراجویی شگفت‌انگیز داشته‌ایم، سپاسگزارم. این ماموریت از آن چه فکر می‌کردیم، طولانی‌تر و هیجان‌انگیزتر بود.

طبیعت چندین بار باعث به تعویق افتادن بازگشت فضانوردان ماموریت Ax-1 شد. عملیات بازگشت فضانوردان در ابتدا قرار بود در روز سه‌شنبه ۱۹ آوریل (۳۰ فروردین) انجام شود و فضانوردان یک روز بعد در روز چهارشنبه ۲۰ آوریل به زمین برسند. اما این ماموریت برای مدت حدود ۱۲ ساعت به تاخیر افتاد. این شرایط نامناسب ادامه داشت و باعث تعویق‌های بیشتر شد تا اینکه در نهایت روز گذشته فضانوردان از ایستگاه فضایی بین‌المللی جدا شدند.

خدمه‌ی ماموریت Ax-1 سوار بر موشک فالکون ۹ اسپیس‌ایکس، روز هشتم آوریل (۱۹ فروردین) به فضا رفتند و در روز نهم آوریل به این آزمایشگاه چرخان در مدار رسیدند. سفر آن‌ها اولین ماموریت تماما خصوصی به این ایستگاه را رقم زد.

اگرچه ماموریت Ax-1 اولین ماموریت تماما خصوصی به ایستگاه فضایی بوده است، اما اولین ماموریت تماما خصوصی به مدار زمین نبوده و در ماموریت اینسپیریشن ۴ چهار خدمه سوار بر کپسول دراگون برای اقامتی سه روزه در ماه سپتامبر ۲۰۲۱ به مدار زمین رفتند.

این ماموریت توسط شرکت فضایی اکسیوم اسپیس سازماندهی شده بود و توسط فضانورد اسبق ناسا لوپز-الگریا که اکنون به عنوان معاون توسعه تجارت فعالیت می‌کند، رهبری شد. سه خدمه‌ دیگر آن شامل "لری کانر"  (Larry Connor) یک کارآفرین آمریکایی، "مارک پتی" (Mark Pathy) یک کارآفرین کانادایی و "ایتان استیبه" (Eytan Stibbe) یک سرمایه‌گذار و کارآفرین می‌شود. "کانر"، "پتی" و "استیبه" که هرکدام ۵۵ میلیون دلار برای این پرواز پرداخت کرده‌اند، در طول سفر فضایی خود، مجموعه‌ای از آزمایش‌های علمی را انجام دادند، به ایجاد NFT در ایستگاه فضایی کمک کردند، برخی فعالیت‌های آموزشی را انجام دادند و از تجربه یک پرواز فضایی لذت بردند.

ماموریت "Ax-1" در ابتدا قرار بود حدود ۱۰ روز به طول بینجامد که هشت روز آن شامل اقامت در ایستگاه فضایی بود، اما پس از اینکه نگرانی‌های آب و هوایی مانع از آغاز فرآیند بازگشت به زمین در روز سه‌شنبه ۱۹ آوریل شد، مدت زمان آن تمدید شد. تأخیرهای پیش آمده برای ماموریت "Ax-۱" موجب ایجاد ترافیک برای خدمه حرفه‌ای بعدی ناسا برای اقامت در ایستگاه فضایی شده است. شرکت "اسپیس‌ایکس" قرار است خدمه جدید ایستگاه فضایی را در ماموریت "کرو-۴"(Crew-۴) روز سه‌شنبه ۲۶ آوریل از سکوی پرتاب ۳۹A واقع در مرکز فضایی "کندی" ناسا در فلوریدا به مدار زمین ارسال کند.

پرتاب فضانوردان "کرو-۴" با یک کپسول "دراگون" متفاوت، به دلیل انجام ماموریت "Ax-1" که در حال حاضر از لنگرگاه در نظر گرفته شده برای ماموریت "کرو-۴" در ایستگاه فضایی استفاده می‌کند و همچنین تاخیر در فرآیند آزمایش موشک SLS ناسا از اواسط آوریل تاکنون به تعویق افتاده است.

ناسا و "اسپیس‌ایکس" همچنین در تدارک برنامه‌ریزی برای بازگرداندن چهار فضانورد حرفه‌ای مستقر در ایستگاه فضایی تحت عنوان ماموریت "کرو-۳" پس از رسیدن "کرو-۴" به ایستگاه فضایی هستند.

Ax-1  تنها ماموریت شرکت اکسیوم اسپیس نیست و این شرکت قصد انجام چندین ماموریت دیگر به ایستگاه فضایی با کمک اسپیس‌ایکس را دارد و همچنین می‌خواهد که ایستگاه فضایی خصوصی خود را در مدار زمین اواخر دهه ۲۰۲۰ یا پس از آن بنا کند.

لازم به ذکر است که اقامت بیشتر خدمه در ایستگاه فضایی برای شرکت اکسیوم اسپیس هزینه‌ی اضافی به دنبال نداشته است. یکی از سخنگویان این آژانس فضایی به اسپیس اعلام کرده که قراردادی که این شرکت با ناسا بسته، شامل چند روز اقامت اضافه‌تر می‌شده است.

 

منبع: خبرگزاری ایسنا برچسب ها: ماموریت AX 1 ، شرکت اکسیوم اسپیس ، ایستگاه فضایی بین المللی

منبع: ایران اکونومیست

کلیدواژه: ماموریت AX 1 شرکت اکسیوم اسپیس ایستگاه فضایی بین المللی ایستگاه فضایی بین المللی ایستگاه فضایی اکسیوم اسپیس ماموریت Ax 1 اسپیس ایکس مدار زمین

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت iraneconomist.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایران اکونومیست» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۴۸۶۶۲۱۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

آشنایی با سیستم مرموز چشم پنتاگون در مدار زمین | از ردیابی تا کشتار موشک‌ها! +تصویر

در فو فایتر طی قراردادی به ارزش 414 میلیون دلار، شرکت میلنیوم اسپیس سیستمز توسعه هشت ماهواره مجهز به دوربین های الکترواپتیکال و فروسرخ برای ردیابی موشک ها از مدار زمین را بر عهده خواهد داشت.

آژانس توسعه فضایی (Space Development Agency) آمریکا به تازگی اعلام کرد که شرکت میلنیوم اسپیس سیستمز (Millennium Space Systems) قرار است ماهواره های دفاع موشکی پروژه فو فایتر ( FOO Fighter ) را توسعه دهد. طی قراردادی به ارزش 414 میلیون دلار، میلنیوم اسپیس سیستمز هشت ماهواره برای ارائه "کنترل آتش" سامانه دفاع موشکی زمینی را ارائه خواهد کرد.

براساس گزرش عصرایران، به طور کلی، کنترل آتش شامل فناوری های مختلفی مانند رادار یا حسگرهای دیگر، کامپیوترها و تسلیحات را در یک سامانه منسجم ترکیب می کند که توانایی شناسایی تهدیدات و اهداف را فراهم کرده و سپس سلاح ها یا دیگر اقدامات متقابل را به سمت آنها هدایت می کند.

تحویل فو فایتر تا سال 2027

میلنیوم اسپیس سیستمز که در مالکیت شرکت بوئینگ قرار دارد باید این ماهواره ها را تا سه ماهه اول سال 2027 تحویل دهد. این پروژه با نام کامل Fire-Control On Orbit-Support-To-The-War Fighter یا به اختصار فو فایتر بخش مهمی از زنجیره کشتار دفاع موشکی پنتاگون را تشکیل خواهد داد.

نمونه اولیه مجموعه ماهواره های فو فایتر دارای دوربین های الکترواپتیکال و فروسرخ برای ارائه گزینه های جدید کنترل آتش است.

حسگرهای کنترل آتش، آنهایی هستند که قادر به ردیابی اهداف با دقت بالا و ارائه مختصات دقیق برای جنگنده ها یا سامانه تسلیحاتی روی زمین - در این مورد، رهگیرهای دفاع موشکی - هستند.

این ماهواره ها به شناسایی، هشدار و ردیابی دقیق تهدیدات موشکی پیشرفته، از جمله سامانه های موشکی ابرصوت کمک خواهند کرد. هدف نهایی افزایش قابلیت های جهانی کنترل آتش است.

ماهواره های فو فایتر با افزایش برد تشخیص موشک های ابرصوت ارتفاع پایین، در مقایسه با موشک های بالستیک قاره پیما، زمان هشدار را برای شناسایی و پاسخ به تهدیدات ابرصوت افزایش می دهند.

در شرایطی که در اصل شبیه به مجموعه لایه ردیابی (Tracking Layer) است، اما ماهواره های فو فایتر مجزا هستند. مجموعه لایه ردیابی فقط برای نظارت بر موشک های ابرصوت با قابلیت مانور بالا بهینه شده است.

به گفته درک تورنیر، مدیر آژانس توسعه فضایی، برنامه فو فایتر نمایشی عملیاتی از تلاش های کنترل آتش ارائه می کند که جدا از تلاش های جاری هشدار/ردیابی موشک و دفاع موشکی ما، اما مکمل آنها است.

ماهواره هایی برای افزایش قابلیت های دفاع موشکی

اگرچه جزئیات این پروژه بیشتر محرمانه باقی مانده است، درک تورنیر در جریان اجلاس نیروی هوایی 2023 فاش کرد که ماهواره های فو فایتر برای نظارت بر چند تهدید نامشخص که مجموعه لایه ردیابی در حال حاضر به آنها رسیدگی نمی کند، توسعه می یابد.

تورنیر به این نکته نیز اشاره داشت که در صورت موفقیت آمیز بودن آزمایش، فناوری حسگر کنترل آتش در ترانش 3 (Tranche 3) و ترانش 4 (Tranche 4) مجموعه لایه ردیابی، ماهواره هایی که قرار نیست به ترتیب تا سال 2028 و 2030 پرتاب شوند، گنجانده می شود.

به گفته جیسون کیم، مدیرعامل میلنیوم اسپیس سیستمز، پروژه فو فایتر برای مقابله با تهدیدات پیشرفته طراحی شده است. این یک ماموریت حیاتی است که به محافظت از آمریکا و متحدان این کشور در برابر تهدیدات پیشرفته کمک خواهد کرد.

آژانس توسعه فضایی در درخواست اولیه خود قصد داشت توسعه ماهواره های فو فایتر را به بیش از یک توسعه دهنده ارائه کند. با این وجود، این طرح تغییر کرده و میلنیوم اسپیس سیستمز به عنوان تنها توسعه دهنده این پروژه انتخاب شده است.

به گفته آژانس توسعه فضایی، این مرکز پیشنهادهای دریافت شده پس از فراخوان را ارزیابی کرده و تشخیص داد که انتخاب یک توسعه دهنده بهترین گزینه ممکن است.