شایع ترین عامل عفونتهای قارچی/ اهمیت تشخیص آزمایشگاهی
تاریخ انتشار: ۵ اردیبهشت ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۴۸۶۶۷۵۴
به گزارش خبرگزاری مهر، محمد قهری گفت: عفونتهای قارچی سیستمیک عفونتهایی هستند که در آنها عوامل قارچی با عبور از سدهای دفاعی طبیعی بدن، سیستم گردش خون و برخی اعضای داخلی بدن را تحت تأثیر قرار میدهند و بر حسب ابتلای ارگانهای مختلفِ داخلی، علائم و نشانههای مرتبط با اعضای گرفتار ظاهر میشوند.
وی افزود: معمولاً عفونتهای قارچی سیستمیک دارای علائم و نشانههای اختصاصی نیستند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
این دکترای علوم آزمایشگاهی تاکید کرد: تشخیص صحیح و به هنگام و درمان در زمان مناسب در کنترل عفونتهای قارچی سیستمیک نقشی اساسی دارد. علاوه بر این هوشیاری و تردید کلینیکی پزشکان و پرستاران در زمینههای بالینی نیز از اهمیت بسیاری در مراقبت از سلامت بیماران در معرض خطر بالا برخوردار است. زیرا، تشخیص دیرهنگام و یا تأخیر در درمانهای مناسب موجب عوارض جدی از قبیل از دست دادن عضو و یا بدشکلی اندامها و یا مرگ بیمار میشود.
قهری، به شایعترین عامل عفونتهای قارچی سیستمیک اشاره کرد و گفت: بسته به اعضا و ارگانهای درگیر بیماری، شایعترین عوامل قارچی مسبب عفونت فرق میکند. به عنوان مثال شایعترین عامل قارچی در مننژیت قارچی، قارچ مخمری کریپتوکوکوس نئوفرمنس است، در عفونتهای ریوی، شایعترین عامل قارچی آسپرجیلوس و از بین اعضای این جنس نیز آسپرجیلوس فومیگاتوس است. شایعترین عامل قارچی بیماری موکورمایکوز رینوسربرال، رایزوپوس آریزوس است. شایعترین عامل سپتی سمی قارچی جنس کاندیدا و شایعترین گونهی کاندیدای مسبب این عفونت کاندیدا آلبیکنس است.
وی در پاسخ به این سوال که چه افرادی مستعد این عفونتها هستند، افزود: به طور کلی افرادی که سیستم ایمنی آنها به دلایل مختلفِ ارثی یا اکتسابی دچار نقص یا آسیب شده است و به گروه جمعیتی تحت عنوان بیماران نقص ایمنی شناخته میشوند از جمله افراد مبتلا به دیابت، انواع سرطانها و لوسمی ها، بیماران دریافت کننده پیوند بافت و مغز استخوان، بیماران دچار سوختگیهای وسیع، بیماران تحت درمان با کورتیکوستروئیدها و آنتی بیوتیک های وسیع الطیف، بیماران تحت درمان با داروهای سیتوتوکسیک، و نوتروپنی طولانی مدت در گروه پر خطر برای عفونتهای سیستمیک قارچی قرار میگیرند.
قهری، به نقش آزمایشگاه در تشخیص این عفونتها اشاره کرد و گفت: با توجه به اینکه عفونتهای سیستمیک قارچی اصولاً از علائم و نشانههای اختصاصی برخوردار نیستند تشخیص آنها به شک بالینی و استفاده از روشهای آزمایشگاهی خاص وابسته است. در میان روشهای آزمایشگاهی، آزمایشهای مستقیم میکروسکوپی، کشت و هیستوپاتولوژی بسیار کمک کننده هستند، و در مواردی نیز از روشهای ایمیونولوژیک و بیوشیمی و یا ملکولار بیولوژی کمک گرفته میشود. در واقع بدون کمک آزمایشگاه، تشخیص عفونتهای قارچی جز بر پایه حدس و گمان صورت نمیگیرد و تشخیص قطعی عفونتها تنها به کمک روشهای آزمایشگاهی میسر است. از طرف دیگر با توجه به اینکه گونههای مختلف قارچها در برابر عوامل دارویی ضد قارچی الگوی رفتاری متفاوتی دارند بدون تعیین هویت ارگانیسم قارچی در سطح گونه، اقدامات درمانی به صورت کامل و صحیح نمیتواند صورت گیرد و بنابر این روشهای آزمایشگاهی به صورت راهنمای درمان کمک مؤثری به پزشک معالج مینمایند.
وی ادامه داد: همچنین برای تعیین حساسیت یا مقاومت عوامل قارچی نسبت به داروهای تجویز شده، اقدامات آزمایشگاهی کمک کننده است. تائید بهبودی کامل بیمار و برطرف شدن عفونت نیز با کمک آزمایشگاه انجام میشود. به طور خلاصه، آزمایشگاه در زمینه تشخیص قطعی عامل عفونت، کمک به انتخاب داروی مناسب و مؤثر، و تعیین حساسیت یا مقاومت عامل قارچی نسبت به داروی انتخابی، و نیز پایش و مونیتورینگ بهبودی بیمار خدمات خود را ارائه میدهد.
این متخصص قارچ شناسی پزشکی گفت: جمعیت بیماران در معرض خطر عفونتهای قارچی در طی دهههای اخیر رو به افزایش گذاشته است، گروه جمعیتی خاصی تحت عنوان افراد دارای نقص ایمنی با ویژگیهای مشترکی که دارند خطر بالاتری برای اکتساب انواع عفونتهای قارچی دارند و برای مدیریت و درمان مناسب این دسته از بیماران، پزشکان متخصص عفونی با گرایش خاص تحت عنوان فلوشیپ نقص ایمنی و پیوند تربیت میشوند.
وی افزود: از طرف دیگر هر روز بر تعداد و تنوع گونههای قارچی فرصت طلب بیماری زا که این گروههای جمعیتی را تحت تأثیر قرار میدهند نیز اضافه میشود که این مسئله به تنهایی چالشهای جدی و قابل توجهی را در زمینه تشخیص آزمایشگاهی و تعیین هویت قارچ در سطح جنس و گونه برای میکروبیولوژیستها، مایکولوژیست ها و متخصصین آزمایشگاهی پدید آورده و همچنین چالش کلینیکی مهمی در انتخاب داروی مناسب برای درمان عفونتهای حاصل از آنها را برای پزشکان متخصص عفونی فراهم آورده است.
قهری در پایان گفت: تشخیص به هنگام و درمان مناسب این دسته از عفونتهای سیستمیک از چالشهای مهم طب آزمایشگاهی و بالینی است. برای تشخیص اینگونه عفونتها آزمایشات مختلفی بر اساس تجسس مواد آنتی ژنی اختصاصی و یا نشانگرهای ملکولی که اختصاص به جنسها یا گونهها دارد طراحی و به کار گرفته شده است. بسیاری از این روشهای جدید مورد تائید مراجع مربوطه قرار گرفته و برخی از آنها همچنان مراحل تجربی خود را سپری مینمایند.
کد خبر 5474748منبع: مهر
کلیدواژه: عفونت آزمایشگاه بیماری های عفونی وزارت بهداشت درمان و آموزش پزشکی واکسن کرونا ویروس کرونا تعرفه های پزشکی آمار کرونا نسخه الکترونیک سازمان غذا و دارو شیوع کرونا بهرام عین اللهی کووید 19 واکسیناسیون آلودگی هوا واکسن کووید 19 ارز دارو روش های آزمایشگاهی شایع ترین عامل عامل قارچی عفونت ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.mehrnews.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «مهر» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۴۸۶۶۷۵۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
آزمایش واکسن سرطان پوست وارد فاز نهایی شد
به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از اینترستینگ انجینرینگ، آزمایش بالینی واکسن مذکور توسط صندوق بنیاد NHS بیمارستان های کالج لندن رهبری می شود.
دکتر هدر شاو به پتانسیل این واکسن برای درمان افراد مبتلا به ملانوما نیز اشاره کرده است. واکسن هم اکنون برای بررسی کارآمدی در درمان سرطان های دیگر مانند ریه، مثانه و کلیه تحت آزمایش است. در مرحله قبلی آزمایش واکسن ریسک عود کردن ملانوما در بیماران را کاهش داد.
این واکسن که به طور دقیقmRNA-۴۱۵۷ (V۹۴۰) نام دارد، درمان نئو آنتی ژن است که سیستم ایمنی بدن را تحریک می کند تا نوع خاصی از سرطان را در بدن بیمار دنبال کند. هنگامیکه این واکسن با یک داروی ایمونو تراپی به نام پمبرولیزوماب (کیترودا) ترکیب می شود، خطر مرگ و میر ناشی از سرطان پوست را تا ۵۰ درصد کاهش می دهد.
شاو در این باره می گوید: این روش یک درمان شخصی سازی شده و از بسیاری جهات بسیار هوشمندتر از واکسن است.
او در ادامه افزود: هدف اصلی این تحقیقات درمان دائمی بیماران مبتلا به سرطان است.
یکی از نخستین افرادی که این واکسن را دریافت می کند استیویانگ ۵۲ ساله از انگلیس است. او در این باره می گوید: این بهترین شانس من برای متوقف کردن مسیر سرطان است.
به گفته شاو به نظر می رسد درمان مذکور عوارض جانبی قابل تحملی مانند خستگی و درد در بازو دارد.
۲ سال قبل مرحله دوم آزمایش این واکسن نتایج نویدبخشی را نشان داد. در آن مرحله بیماران یک میلی گرم واکسن ام آر ان ای را به مدت ۳ هفته دریافت کردند. آنها همچنین هر ۳ هفته یکبار به مدت یک سال ۲۰۰ میلی گرم کیترودا مصرف کردند.
کد خبر 6089678 شیوا سعیدی قوی اندام