به نقل از «خبرگزاری برنا»

عوارض کرونا بر زنان با اضافه وزن ماندگارتر است!

تاریخ انتشار: ۸ اردیبهشت ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۴۸۸۹۹۸۶

اکثر بیماران مبتلا به کووید۱۹ بستری شده در بیمارستان علارغم گذشت یک سال پس از ترخیص، کامل بهبود پیدا نکرده آمد.

به گزارش برنا؛ تحقیقات جدید منتشر شده در The Lancet Respiratory Medicine بهبود بیش از ۲۰۰۰ بیمار مبتلا به کووید-۱۹ بستری در بیمارستان را دنبال کرده است. یافته‌ها نشان می‌دهد که تقریباً یک نفر از هر چهار بیمار یک سال پس از ترخیص از بیمارستان احساس بهبودی کامل از کووید-۱۹ داشته است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

مطالعه در حال انجام تعداد بسیاری از بزرگسالان در بریتانیا را که به دلیل ابتلا به COVID-۱۹ در بیمارستان بستری شده بودند بین مارس ۲۰۲۰ و آوریل ۲۰۲۱ دنبال کرد. گروه در دو ارزیابی پیگیری (در پنج ماه و یک سال) پس از ترخیص از بیمارستان شرکت کردند.

در طی ارزیابی‌های بعدی، آزمودنی‌ها تست‌های فیزیولوژیکی و شناختی را تکمیل کردند، نمونه‌های خون تهیه کردند و پرسشنامه‌های ذهنی را پر کردند. در پیگیری پنج ماهه تنها ۲۶ درصد از افراد احساس کردند که پس از کووید-۱۹ به طور کامل بهبود یافته اند، و در پیگیری یک ساله تنها ۲۹ درصد گفتند که به طور کامل بهبود یافته اند.

راشل ایوانز، یکی از محققین این پروژه گفت: در این مطالعه بهبودی کامل از پنج ماه تا یک سال پس از بستری شدن در بیمارستان در مورد علائم، سلامت روان، ظرفیت ورزش، اختلال اندام و کیفیت زندگی قابل توجه است.

این مطالعه چندین عامل خطر را شناسایی کرد که احتمال ابتلای بیمار به مشکلات سلامتی طولانی را پس از بستری شدن در بیمارستان COVID-۱۹ افزایش می‌داد. زنان و افراد چاق احتمال بیشتری داشت که یک سال بعد احساس کنند که به طور کامل بهبود نمی‌یابند. شایع‌ترین علائم پایدار گزارش شده خستگی، درد عضلانی، کند شدن بدنی، خواب ضعیف و تنگی نفس بود.

محققان همچنین توانستند آن دسته از بیمارانی را که مدت طولانی کووید را تجربه می‌کنند، بر اساس شدت علائمشان به چهار دسته تقسیم کنند. این دسته‌ها از اختلالات سلامت جسمی و روانی بسیار شدید (۲۰ درصد از گروه مبتلایان طولانی مدت به کووید) تا اختلال خفیف سلامت روانی و جسمی (۳۹ درصد از گروه) متغیر بودند.

لوییز وین، محقق دیگری که روی این پروژه کار می‌کند، گزارش داد:یافته‌های ما در مورد التهاب سیستمیک مداوم، به ویژه در گروه‌های بسیار شدید و متوسط با اختلالات شناختی، نشان می‌دهد که این گروه‌ها ممکن است به استراتژی‌های ضد التهابی پاسخ دهند. تطابق شدت اختلالات سلامت جسمی و روانی در کووید طولانی مدت نه تنها نیاز به یکپارچگی نزدیک بین مراقبت‌های سلامت جسمی و روانی برای بیماران مبتلا به کووید طولانی مدت، از جمله ارزیابی و مداخلات دارد، بلکه برای انتقال دانش بین متخصصان مراقبت‌های بهداشتی مراقبتی از بیماران را برجسته می‌کند.

محققان اشاره داشتند که این گروه از بیماران شامل افراد واکسینه نشده بودندو بنابراین کار بیشتر برای ردیابی پیامد‌های طولانی مدت برای بیماران بستری شده در بیمارستان با عفونت‌های پیشرفت واکسن باید انجام شود. این داده‌ها همچنین دوره زمانی قبل از ظهور نوع Omicron را پوشش می‌دهد، بنابراین مشخص نیست که آیا این اعداد در مورد عفونت با انواع جدیدتر SARS-CoV-۲ اعمال می‌شود یا خیر.

یک متاآنالیز اخیرا از دانشکده بهداشت عمومی دانشگاه میشیگان، داده‌های ۱.۶ میلیون بیمار COVID-۱۹ را که شامل ۵۰ مطالعه بود، بررسی کرد و نشان داد که تقریباً نیمی از مبتلایان به SARS-CoV-۲ نوعی علائم پایدار را چهار ماه پس از تشخیص اولیه آن‌ها گزارش کردند.

متاآنالیز نشان داد ۳۴ درصد از بیماران مبتلا به کووید-۱۹ که در بیمارستان بستری نشده بودند، علائم ماندگاری را در چهار ماهگی نشان دادند که دوباره، خستگی بارزترین علامت پایدار بود.

کریستوفر برایتلینگ، نویسنده مطالعه جدید بریتانیا، گفت: یافته‌ها نشان می‌دهد که جمعیت زیادی از بیماران COVID-۱۹ از سال‌های ۲۰۲۰ و ۲۰۲۱ از کووید طولانی مدت رنج می‌برند. برایتلینگ گفت:بدون درمان‌های موثر، کووید طولانی مدت می‌تواند به یک وضعیت بسیار شایع جدید در دراز مدت تبدیل شود.

 

منبع: خبرگزاری برنا

کلیدواژه: کرونا کووید طولانی مدت مبتلا به کووید کامل بهبود کووید ۱۹ یک سال

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.borna.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری برنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۴۸۸۹۹۸۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

کرونا ویروس چگونه با تغییرات آب و هوایی گسترش یافت؟

به گزارش هلث دی نیوز، محققان گزارش می دهند که به نظر می رسد افزایش سطح دی اکسید کربن در جو و فضاهای داخلی عامل اصلی افزایش طول عمر انواع کووید موجود در قطرات ریز معلق در هوا باشد.

«آلن هادرل»، محقق ارشد و دانشیار ارشد علوم آئروسل در دانشگاه بریستول بریتانیا، گفت: «ما می‌دانستیم که کروناویروس مانند دیگر ویروس‌ها از طریق هوایی که تنفس می‌کنیم پخش می‌شود. اما این مطالعه نشان‌دهنده یک پیشرفت بزرگ در درک ما از اینکه دقیقاً چگونه و چرا این اتفاق می‌افتد، و مهم‌تر از همه، چه کاری می‌توان برای متوقف کردن آن انجام داد، است.»

در مطالعات آزمایشگاهی، محققان دریافتند که افزایش غلظت دی اکسید کربن در هوا می تواند مدت زمان عفونی ماندن ویروس های موجود در هوا را افزایش دهد.

به گفته محققان، هوای معمولی در فضای باز دارای ۴۰۰ ppm دی اکسیدکربن است.

بر اساس نتایج منتشر شده، افزایش غلظت CO۲ به تنها ۸۰۰ ppm، بقای ویروس های معلق در هوا را افزایش می دهد.

محققان دریافتند وقتی هوای داخل خانه به غلظت CO۲ ۳۰۰۰ ppm می رسد- مشابه غلظت یک اتاق شلوغ- حدود ۱۰ برابر بیشتر ویروس بعد از ۴۰ دقیقه مسری تر باقی بماند.

هادرل گفت: «ویروس ها به دلیل اسیدیته کمتر قطرات بازدمی، عفونی شدن خود را از دست می دهند. اما CO۲ هنگام تعامل با قطرات مانند یک اسید عمل می کند و به ویروس ها اجازه می دهد در هوای بیشتری زندگی کنند.»

هادرل گفت: «این نشان می‌دهد که باز کردن یک پنجره ممکن است قوی‌تر از آن چیزی باشد که در ابتدا تصور می‌شد، به ویژه در اتاق‌های شلوغ و با تهویه ضعیف، زیرا هوای تازه غلظت کمتری از CO۲ دارد و باعث می‌شود ویروس خیلی سریع‌تر غیرفعال شود.»

هادرل افزود: «نتایج همچنین نشان می دهد که چگونه اهداف تغییر آب و هوا که به دنبال محدود کردن سطح CO۲ در جو زمین هستند می تواند به کاهش انتشار ویروس های موجود در هوا کمک کند.»

محققان خاطرنشان کردند که علوم هواشناسی اخیر پیش بینی کرده است که غلظت CO۲ در جو تا پایان قرن به بیش از ۷۰۰ ppm برسد.

هادرل در پایان می‌گوید: «داده‌های مطالعه ما نشان می‌دهد که افزایش سطح CO۲ در جو ممکن است با افزایش قابلیت انتقال سایر ویروس‌های تنفسی از طریق افزایش مدت زمانی که آن ها در هوا عفونی می‌مانند، همزمان باشد.»

منبع: خبرگزاری ایسنا