مردم نتیجه یک ماه روزه‌داری را در راهپیمایی قدس به نمایش گذاشتند

به گزارش خبرنگار مهر، حجت الاسلام محمد باقر بخشایش پور در خطبه‌های نمازجمعه شهرستان گراش از پایداری قهرمانانه و دلیرانه مردان و زنان انقلابی روزه‌دار این شهرستان که در هوای نسبتاً گرم گراش در راهپیمایی روز قدس شرکت کردند تقدیر کرد و گفت: شما برادران و خواهرانی اخلاص در عبودیت و بندگی خدا را در این راهپیمایی امروز کاملاً نشان دادید، چون یک ماه رمضان تمرین مقاومت کردید و امروز روزی بود که این مقاومت تمرین شده را به عنوان یک نتیجه تحقق شده، در برابر سرسخت‌ترین دشمنان خدا نمایش دادید.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

وی افزود: آن مقاومتی که بر همه مقاومت‌ها امتیاز دارد، مقاومت در برابر دشمنان خداست و اینکه امام بزرگوار ما جمعه آخر ماه رمضان را به عنوان روز قدس معین کردند، به خاطر این بود که ما در جمعه آخر ماه رمضان باید نتیجه یک ماه روزه را نمایش دهیم و این اظهار آمادگی از نظر مقاومت در برابر سرسخت‌ترین دشمنان خداست که در روی کره زمین استکبار جهانی و مولود نامشروعش اسرائیل است.

امام جمعه گراش تاکید کرد: امروز با این راهپیمایی بالاترین عمل و با فضیلت‌ترین عبادت را به عنوان راهپیمایی در دفاع از مظلوم و در مقابله و مبارزه با ظالمی مثل اسرائیل انجام دادیم.

بخشایش پور با ذکر این نکته که راهپمایی امروز تنها یک حرکت و شعار سیاسی نبود، متذکر شد: همان‌طوری که برائت از مشرکین بر حسب آیه قرآن در مراسم و مناسک حج، روح حج و روح مناسک است، روز قدس در حقیقت روح روزه‌داری یک ماه روزه است که ما آن را به نمایش گذاشتیم.

وی تاکید کرد: از برکات این نظام مقدس و این انقلاب پیروزمند اسلامی ما همین است که عبادات ما که هم در گذشته هم انجام می‌گرفت و اکنون هم به برکت این انقلاب دارای یک روح قطعی و جدی شده است.

خطیب جمعه گراش با استناد به سخنان معظم رهبری مبنی بر اینکه روز قدس، شب قدر است یادآور شد: معنای این جمله این است که همانطور که ما در شب قدر از سر شب تا صبح بیدار می‌مانیم تا در نتیجه عبادت، توبه، انابه و دل‌دادگی به خدا سرنوشت خودمان را رقم بزنیم، روز قدس روزی است که سرنوشت امت اسلام با بیداری امت رقم می‌خورد.

وی، مشت‌های گره شده با شعارهای کوبنده را راهِ مبارزه دانست و ابراز کرد: تاریخ فراموش نکرده که یک روزی بن گورین رئیس جنبش صهیونیستی بعنوان اولین وزیر این رژیم بعد از اعلام موجودیت گفته بود که بزرگترهای فلسطینی می‌میرند و کوچک‌تر ها فراموش می‌کنند و این سرزمین برای ما می‌ماند، اما نتیجه مقاومت و هیمنه روز قدس‌ها اثبات‌کرد که بعد از ۷۴ سال از اشغال فلسطین، نسل پنجم فلسطین در وفاداری به آرمان‌های اسلام پایبندند و حتی مراکز مطالعاتی رژیم صهیونیستی اخیراً اقرار کردند که موجودیت این رژیم بیش از هر زمان دیگری در خط است، و از هر طرف در محاصره و در تیرس موشک‌های جوانان فلسطینی قرار دارد.

او ادامه داد: حتی مراکز امنیتی رژیم جعلی اعلام کردند که در حوزه امنیتی نیز دچار چالش شده اند.

کد خبر 5478840

منبع: مهر

کلیدواژه: گراش خطبه های نماز جمعه روز قدس 1401 روز قدس 1401 راهپیمایی روز قدس روز جهانی قدس بوشهر روز قدس کرمانشاه ماه رمضان 1401 فلسطین ویروس کرونا قزوین گرگان رژیم صهیونیستی خراسان رضوی روز قدس یک ماه

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mehrnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «مهر» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۴۸۹۹۱۰۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

روزنامه اطلاعات: ملت در چه فکریه؟ دولت در چه کاریه؟

به گزارش «تابناک»، روزنامه اطلاعات نوشت: یکی از مشکلات اساسی در موضوع رابطه دولت، ملت شکاف قابل توجه عمیق یا بهتر بگوییم تفاوت نمایان در دغدغه‌های حکومت و دولت و اکثریت ملت است.

اگر جامعه‌ای احساس کند که حاکمانش با دغدغه‌های او بیگانه‌اند، قدر مسلّم احساس خوشی و نزدیکی و مودّت با حکومت دولت ندارد و این احساس بیگانگی و دوری یا بی‌تفاوتی می‌آورد یا بغض و نافرمانی...

متأسفانه برخی مقامات در ارکان قدرت و در نظام تصمیم‌گیری به جای پرداختن و توجه به اولویت‌ها، دغدغه‌ها و مشکلات اساسی، اولویت‌های دیگری برای خویش و جامعه تعریف می‌کنند که برای تقویت رابطه دولت، ملت زیانبار است. به عنوان مثال آنقدر که مثلاً درباره لایحه حجاب خبر و مصوبه و اظهارنظر می‌شنوند و می‌خوانند و آن را به اصطلاح بولد و گل درشت می‌بینند، درباره معیشت و تورم و گرانی و مشکلات درمانی، مسکن، حقوق و... این دغدغه‌مندی را نمی‌بینند.

یا وقتی می‌شنوند شهر هزار دغدغه دارد که باید بدان پرداخت و اولویت مقام مسئول فرضاً ساخت مسجد در پارک است، به خوبی این را درک نمی‌کنند.

به عنوان مثال در هر دو مورد در ظاهر دغدغه دینی مطرح است، اما نسبت به آنچه که در لایه‌های پنهان و پیدای جامعه و همان شهر به خاطر عدم توجه به اولویت‌های اصلی شهروندانش موجبات سلب اعتماد مردم به کارایی و کارآمدی حکومت دینی شده است، بی‌توجهند و گاه مردم به این نتیجه می‌رسند که گویا مسئولان در دنیای دیگری سیر می‌کنند که با دنیای دغدغه‌مند آنان نسبت چندانی ندارد. حتی برخی با بدگمانی چنین تعبیر می‌کنند که حضرات دردها و دغدغه‌ها را می‌دانند، اما برای انحراف افکار عمومی با طرح دغدغه‌های فرعی، شرایطی فراهم می‌کنند که توجهات به سمت دیگری معطوف شود...

فرقی نمی‌کند کاسب باشید یا تولیدکننده، صادرکننده باشید یا وارد کننده و تاجر. کشاورز باشید یا کارمند، پزشک باشید یا پرستار یا معلم... در هر صنف و گروهی که باشید این فاصله میان دغدغه‌های خود با دغدغه‌های نظام حکمرانی را درمی‌یابید. همه با تفاوتهایی می‌گویند دولت که به فکر ما نیست، درد ما را نمی‌فهمد و نمی‌داند و تصمیماتی که می‌گیرد به نفع ما نیست و گره از کار ما نمی‌گشاید.

اگر بخواهیم با حسن نیت به مساله نگاه کنیم باید گفت علت اصلی، ظرفیت اندک نظام تصمیم‌گیری برای حل مشکلات اساسی و درک اولویت‌های اصلی ملک و ملت است. اگر سطح هوشیاری و عقل و تدبیر و دانایی نظام تصمیم‌گیری، اندک یا ناکافی باشد قاعدتاً حتی با وجود نیّت خیر در تشخیص سره از ناسره، درمی‌ماند.و نتیجه کارشان گاه فاجعه به بار خواهد آورد، یا نتیجه عکس می‌دهد و حداقل گرهی نمی‌گشاید.

به عنوان نمونه ساعت‌ها و روزها و ماه‌ها وقت برای قانون حجاب می‌گذارند، اما به جایی نمی‌رسند. هزاران میلیارد صرف اجرای طرح ازدواج و فرزندآوری می‌کنند، اما نتیجه نمی‌گیرند. یا برای کمک به معیشت مردم و جلوگیری از رشد قیمت‌ کالاهای اساسی میلیاردها دلار ارز ارزان و ترجیحی اختصاص می‌دهند و اثر آن در سفره‌های مردم دیده نمی‌شود، به صدها موسسه و سازمان و نهاد مذهبی و فرهنگی بودجه می‌دهند تا گرایش به دین و دین باوری بیشتر و بیشتر شود، اما ثمری در بر ندارد. علت آن هم این است که برای هر دردی باید ابتدا زمینه‌های پیدایی آن را خوب شناخت و تشخیص داد و سپس داروی مفید و موثر آن را تجویز کرد و این کار نیازمند طبیبی با تجربه و عالم و کارآزموده است که خوب تشخیص دهد و سپس درمان را آغاز کند.

توصیه‌ای که می‌توان داشت اینکه عزیزان اگر صلاح ملک و ملت که هیچ، حتی اگر رستگاری خود را هم می‌خواهید به دغدغه‌های اصلی مردم بپردازید و برای تشخیص و فهم درست اولویت‌های اصلی کشور و ملت سطح دانش و آگاهی خود را با استفاده از نخبگان و عالمان دلسوز و نه صرفاً با ظرفیت محدود دانشی خود و همفکران خودتان بالاتر ببرید تا بتوانید تصمیمات درست‌تری بگیرید و این شرح صدری می‌خواهد که شوربختانه چندان در نظام تصمیم‌گیری و به ویژه در دولت شاهد آن نیستیم. هیچ خوب نیست که بخش اعظمی از جامعه با خود بگوید، درد ما چیست و درد این ‌ها چه؟ گویی انگار در جغرافیای دیگری زندگی می‌کنند و با مردمان خطه دیگری سروکار دارند!