به نقل از «مهر»

مصرف ۲۰ میلیون تن شمش در ۱۴۰۰/ مصرف ۱۶ درصد کاهش یافت

تاریخ انتشار: ۱۶ اردیبهشت ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۴۹۳۷۰۸۳

به گزارش خبرنگار مهر، بررسی های آمار مربوط به مصرف ظاهری فولاد میانی و محصولات فولادی نشان می دهد که در سال ۱۴۰۰ بالغ بر ۲۷ میلیون و ۹۰۰ هزار تن شمش فولادی (اسلب، بیلت و بلوم) تولید شده که از این میزان ۱۱ میلیون و ۵۶۸ هزار تن آن مختص بیلت‌وبلوم و هشت میلیون و ۶۶۱ هزار تن مختص اسلب بوده است. به این ترتیب در این بخش شاهد کاهش ۱۱ درصدی تولید بیلت و بلوم و ۲ درصدی اسلب نسبت به سال ۹۹ هستیم.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

همچنین از ۲۷ میلیون و ۹۰۰ هزار تن شمش تولید شده، ۲۰ میلیون و ۲۲۹ هزار تن توسط مصرف کنندگان داخلی خریداری شده است که به این ترتیب مصرف ظاهری شمش نسبت به سال ۹۹، ۱۶ درصد کاهش یافته است.

جزئیات تولید آهن اسفنجی، فولاد میانی و کل محصولات فولادی در سال ۱۳۹۹ و ۱۴۰۰

در بخش کل مقاطع فولادی (تیرآهن، میلگرد، ناودانی، نبشی و سایر مقاطع) نیز شاهد تولید ۱۱ میلیون و ۲۰۶ هزار تن محصول بودیم که نسبت به سال ۹۹ با کاهش ۳ درصدی مواجه بوده است.

به صورت جزئی تر، از این میزان یک میلیون و ۲۲۱ هزار تن مربوط به تیرآهن، ۹ میلیون و ۱۴۸ هزار تن مربوط به میلگرد و ۸۳۷ هزار تن مربوط به ناودانی، نبشی و سایر مقاطع می شود. در این بخش نیز تولید تیرآهن و میلگرد نسبت به سال ۹۹ به ترتیب با کاهش ۲ و ۴ درصدی و تولید ناودانی، نبشی و سایر مقاطع با رشد یک درصدی مواجه بوده است.

همچنین از ۱۱ میلیون و ۲۰۶ هزار تن مقاطع فولادی تولید شده، هشت میلیون و ۴۵۲ هزار تن آن در داخل مصرف شده است که کاهش ۱۱ درصدی را نسبت به سال ۹۹ نشان می دهد.

از میزان کل مقاطع طویل فولادی مصرفی در مجموع یکساله ۱۴۰۰، بالغ بر یک میلیون تن سهم تیرآهن، شش میلیون و ۶۴۸ هزار تن سهم میلگرد و ۶۷۵ هزار تن سهم نبشی، ناودانی و... بوده است که به ترتیب میزان مصرف‌ها نسبت به سال ۱۳۹۹ برای تیرآهن یک درصد بیشتر شده اما برای میلگرد ۱۳ درصد و برای نبشی، ناودانی و... ۲ درصد کاهش یافته است.

مصرف ظاهری کل مقاطع تخت فولادی (ورق گرم، ورق سرد و ورق پوششدار) نیز در سال گذشته نسبت به ۱۲ ماهه سال ١٣٩٩، هفت درصد کمتر شده و از بالغ بر ۹ میلیون تن به هشت میلیون و ۴۱۵ هزار تن رسیده است.

جزئیات مصرف ظاهری فولاد میانی و کل محصولات فولادی در سال ۱۳۹۹ و ۱۴۰۰

سال گذشته تولید محصولات فولادی نیز معادل ۱۹ میلیون و ۶۳۵ هزار تن ثبت شده که ۱۷ میلیون و ۷۰۰۰ تن آن به مصرف داخلی اختصاص یافته است و بدین ترتیب نسبت به مصرف ظاهری آن در سال ۹۹ که ١۸ میلیون و ۸۳۱ هزار تن بوده، ۱۰ درصد کاهش مصرف را رقم زده است.

بر اساس آمار کمترین میزان افت مصرف ظاهری فولادی‌ها در این مقایسه آماری متعلق به تولید آهن اسفنجی است که با کاهش چهار درصدی، در مجموع ۱۲ ماهه سال ١۴٠٠ به ۲۹ میلیون و ۲۷۳ هزار تن رسیده است. میزان مصرف ظاهری این محصول معدنی در سال ١٣٩٩ معادل ۳۰ میلیون و ۳۴۶ هزار تن ثبت شده است.

کد خبر 5481680 سمیه رسولی

منبع: مهر

کلیدواژه: تولید فولاد در ایران تیراهن فولاد قیمت آرد وزارت جهاد کشاورزی قیمت نان مرکز مدیریت راه های کشور بانک مرکزی قیمت ماکارونی بورس وزارت صنعت معدن و تجارت جاده چالوس بانک مرکزی ایران قانون چک سهام عدالت قیمت خودرو روغن نباتی محصولات فولادی نسبت به سال ۹۹ مصرف ظاهری درصد کاهش هزار تن

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mehrnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «مهر» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۴۹۳۷۰۸۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

دردسرهای افزایش بیش‌ازحد انرژی‌های تجدیدپذیر برای آینده

بهره‌وری انرژی برای آینده‌ای پایدار حیاتی است، با این حال افزایش بیش‌ازحد استفاده از انرژی‌های تجدیدپذیر بدون وجود زیرساخت‌های کارآمد و مدیریت مصرف، جهان را با مشکلات بسیار مواجه می‌کند.

به گزارش سرویس ترجمه خبرگزاری ایمنا، اتلاف انرژی یک مشکل بزرگ است و حدود سه‌چهارم انرژی جهانی به دلیل سیستم‌ها یا زیرساخت‌های ناکارآمد و رفتارهای مصرف نادرست هدر می‌رود. بهره‌وری انرژی اغلب به نفع افزایش ظرفیت انرژی تجدیدپذیر نادیده گرفته می‌شود، حال آن‌که بهبود آن و کاهش اتلاف انرژی می‌تواند انتشار کربن را پایین آورد، در هزینه‌ها صرفه‌جویی کند و بار تولید انرژی سبز را کاهش دهد. از آنجا که دولت‌ها بر توسعه ظرفیت انرژی‌های تجدیدپذیر خود تمرکز می‌کنند، بسیاری از آن‌ها یک عنصر حیاتی برای تقویت امنیت انرژی پاک یعنی مدیریت زباله‌های انرژی را نادیده می‌گیرند.

دردسرهای افزایش اتکا به انرژی‌های تجدیدپذیر

کشورها در سراسر جهان باید سیستم‌های موجود خود را اصلاح کنند تا اطمینان حاصل شود که انرژی در حمل‌ونقل و استفاده از بین نمی‌رود و شبکه‌های برق آماده پذیرایی از پروژه‌های انرژی پاک جدید می‌شوند که انتظار می‌رود طی دهه‌های آینده ارائه شوند.

این توسعه نیازمند تمرکز بیشتر بر کاهش اتلاف انرژی به جای افزایش ظرفیت انرژی تجدیدپذیر است، زیرا جایگزینی انرژی‌های فسیلی با انرژی‌های تجدیدپذیر بدون توجه به کارآمدی و کاهش مصرف در عمل بی‌فایده خواهد بود. یکی از موارد مشکل‌ساز در این زمینه برای اروپا، عرضه بیش از حد پنل‌های خورشیدی از چین به‌دنبال افزایش اهداف ظرفیت انرژی خورشیدی خود توسط دولت‌ها است.

چین در تولید مقادیر زیادی پنل با هزینه کم بسیار موفق بوده است. این امر به تولید بسیار کمتر پنل‌های خورشیدی در مناطق گران‌تر مانند اروپا و اتکای بیشتر به چین برای تهیه پنل‌های خورشیدی در سراسر جهان منجر شده و رقابت تولیدکنندگان داخلی را با مشکل مواجه کرده است. به این ترتیب دولت‌ها به فکر وضع تعرفه‌هایی بر صادرات انرژی‌های تجدیدپذیر چین هستند که به زودی به ایالات متحده نیز راه پیدا خواهد کرد.

انتظار می‌رود چین مقادیر زیادی پنل‌های خورشیدی را به کشورهای سراسر جهان بفروشد و به آن‌ها امکان توسعه پروژه‌های انرژی خورشیدی کم‌هزینه را بدهد. این امر نشان‌دهنده پیشرفت چشمگیر در فناوری انرژی خورشیدی است، با این حال می‌تواند منجر به اتکای بیش از حد به افزایش ظرفیت به جای بهبود کارایی در تمام منابع انرژی و کاهش مصرف انرژی شود.

بهره‌وری انرژی از لحاظ تاریخی بیشترین سهم را در کاهش گازهای گلخانه‌ای به ارمغان آورده است. معرفی مجدد آن برای عصر انرژی‌های تجدیدپذیر و دستیابی به اهداف کربن‌صفر خالص تا سال ۲۰۵۰، بشر را قادر می‌سازد تا به این روند ادامه دهد.

برخورداری از شانس مبارزه با تغییرات آب‌وهوایی و پای‌بندی به توافق‌نامه پاریس در سال ۲۰۱۵ برای رسیدن به هدف کربن‌صفر خالص و حفظ گرمایش جهانی به زیر ۱.۵ درجه سانتی‌گراد، نیازمند بهره‌وری انرژی است. بهره‌وری انرژی می‌تواند یک‌سوم صرفه‌جویی کربن مورد نیاز را تا رسیدن به کربن‌صفر خالص تأمین کند و با برق‌رسانی هرچه بیشتر سیستم انرژی خود، ایجاد انعطاف‌پذیری در عرضه، تقاضا و ذخیره‌سازی انرژی و استفاده مجدد از گرمای اتلاف‌شده، کارایی انرژی را افزایش می‌دهد.

بهره‌وری انرژی در اروپا

مهندسی سیستم انرژی آینده نشان می‌دهد که اتحادیه اروپا و بریتانیا ممکن است بتوانند با به حداکثر رساندن پتانسیل تقاضا، هزینه‌های اجتماعی سالانه ۱۱.۲ میلیارد دلاری را تا سال ۲۰۳۰ و ۱۶.۶ میلیارد دلاری را تا سال ۲۰۵۰ کاهش دهند. این انعطاف‌پذیری به این مناطق کمک می‌کند تا انتشار گاز کربن‌دی‌اکسید خود را تا حدود ۴۰ میلیون تن کاهش دهند و تولید برق از گاز طبیعی را به میزان ۱۰۶ تراوات ساعت یا حدود یک‌پنجم مصرف گاز طبیعی اتحادیه اروپا برای تولید برق نسبت به سال ۲۰۲۲ کاهش دهد. انتقال از سوخت‌های فسیلی به یک سیستم کاملاً الکتریکی می‌تواند تا ۴۰ درصد از مصرف انرژی نهایی را کاهش دهد.

بهره‌وری انرژی در فناوری‌های نوظهور

اطمینان از بهره‌وری انرژی در فناوری‌های نوظهور نیز بسیار مهم است. بازار هیدروژن با سرعتی بالا در حال رشد است، زیرا دولت‌ها و شرکت‌ها در سراسر جهان به دنبال جایگزین‌های سوخت پاک‌تر برای نیرو دادن به صنایعی مانند تولید و هوانوردی هستند. تبدیل انرژی تجدیدپذیر به هیدروژن از طریق الکترولیز به مقادیر زیادی انرژی نیاز دارد که بسیاری معتقدند بهتر است به‌طور مستقیم به‌عنوان برق مورد استفاده قرار گیرد. بنابراین جهان باید فناوری‌های الکترولیز با راندمان بالا را برای بهبود فرآیند تبدیل و تمرکز بر کاهش تقاضا برای هیدروژن توسعه دهد. به این ترتیب یکپارچه‌سازی استراتژیک بخش‌هایی که گرمای اضافی را برای کاهش تقاضای انرژی و افزایش کارایی به کار می‌برند، ممکن و ضروری است.

تا پایان دهه تا ۵۳ درصد از انرژی ورودی جهانی به‌عنوان گرمای اضافی هدر می‌رود، اما این گرما می‌تواند برای تأمین انرژی ماشین‌آلات و همچنین گرمایش ساختمان‌ها و آب استفاده می‌شود.

سیستم‌های انرژی موجود در سطح جهانی بسیار ناکارآمد هستند و تقاضای انرژی در جهان همچنان در حال افزایش است. بنابراین، دولت‌ها در تلاش هستند تا به سرعت منابع انرژی موجود را با انرژی‌های تجدیدپذیر جایگزین کنند تا از تلاش‌های کربن‌زدایی حمایت کنند. در این میان برای کاهش ناکارآمدی‌ها و مهار مصرف غیرضروری انرژی، کار چندانی انجام نمی‌شود. بهبود بهره‌وری انرژی و کاهش استفاده بیش از حد به کاهش انتشار کربن و همچنین کاهش بار دولت‌هایی که به دنبال افزایش تولید انرژی سبز با سرعتی ناپایدار هستند، کمک می‌کند.

کد خبر 748687