به نقل از «ایران اکونومیست»

برای پیشگیری از عود سنگ کلیه چه کنیم؟

تاریخ انتشار: ۲۲ اردیبهشت ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۴۹۸۲۹۶۱

سنگ کلیه به ذرات کوچک و سختی در کلیه گفته می‌شود که بیشتر در دهه‌های چهارم و پنجم زندگی، فرد را درگیر می‌کند. کسانی که سابقه‌ خانوادگی سنگ کلیه دارند ۲ برابر بیش از دیگر افراد در معرض ابتلا به سنگ کلیه هستند؛ افزایش چاقی، دیابت و سندرم متابولیک، مصرف ناکافی مایعات بخصوص آب و تاخیر در تخلیه مثانه می‌تواند احتمال ایجاد سنگ کلیه را افزایش دهد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

به گزارش ایران اکونومیست،‌ طبق آمار، سنگ‌های کلسیمی شایع‌ترین نوع سنگ‌های کلیوی هستند. ۶۰ درصد سنگ‌های کلیوی از نوع اگزالات کلسیم هستند و مابقی سنگ‌های اسیداوریکی، استراویتی و سنگ‌های سیستینی هستند. افرادی که درگیر سنگ کلیه از نوع کلسیمی می‌شوند میزان دفع کلسیم از ادرار این افراد بسیار افزایش می‌یابد که علت این امر می‌تواند بیماری‌های مربوط به غده پاراتیروئید و تیروئید، افزایش دریافت بیش از نیاز ویتامین دی، مصرف زیاد داروهای کورتون و .. باشد.

توجه به این نکته مهم است که تغذیه درمانی می‌تواند نقش مهمی در پیشگیری داشته باشد .تا چند سال پیش به بیماران مبتلا به سنگ کلیه از نوع کلسیمی توصیه می‌کردند که مصرف مواد غذایی حاوی کلسیم مثل لبنیات را محدود کنند، اما باید توجه داشت که محدودیت مصرف کلسیم می‌تواند در دراز مدت باعث کاهش تراکم استخوان و افزایش خطر شکستگی استخوان‌ها در این افراد شود. بنابراین توصیه می‌شود به هیچ عنوان این افراد مصرف لبنیات خود را محدود نکنند. اگر هم به هر دلیلی باید از مکمل کلسیم استفاده کنند، توجه داشته باشند که مکمل‌های کلسیم  همراه غذا مصرف شود و در طول روز مایعات زیادی بخصوص آب مصرف شود تا از رسوب آن در کلیه پیشگیری شود.

یک نوع دیگر از سنگ‌های کلیه سنگ‌های اگزالاتی هستند که در این نوع سنگ میزان دفع اگزالات از ادرار افزایش می‌یابد. احتمال ایجاد این نوع سنگ کلیه در افراد دچار بیماری‌های التهابی روده یا افرادی که به دلیل کاهش وزن جراحی‌های بای‌پس معده انجام می‌دهند، بیشتر است. کمبود ویتامین B۶ و مصرف بیش از اندازه ویتامین C ( از طریق مکمل) می‌تواند خطر این نوع سنگ را افزایش دهد.

توصیه‌های غذایی برای کاهش اگزالات ادرار شامل مصرف مواد غذایی حاوی پروبیوتیک مثل ماست و دوغ حاوی پروبیوتیک، کاهش مصرف مواد غذایی حاوی اگزالات، مصرف همزمان غذای غنی از کلسیم و یا مکمل کلسیم جهت کاهش جذب اگزالات و مصرف چای با شیر است.

افراد دچار سنگ کلیه اگزالاتی باید مصرف شکلات، ریواس، غلات کامل، مغزهای آجیل، انواع چای (سیاه و سبز)، توت فرنگی، چغندر را به دلیل میزان بالای اگزالات در این مواد غذایی محدود کنند. مصرف خربزه، آب گوجه فرنگی و آب پرتقال می‌تواند از عود سنگ در افرادی که کلیه آنها سنگ ساز است جلوگیری کند.

در کل برای پیشگیری و عود سنگ کلیه به تمامی افراد توصیه می‌شود که از مصرف زیاد پروتئین‌های حیوانی مثل گوشت بخصوص گوشت قرمز، تخم مرغ و نمک پرهیز کنند و حداقل ۶ لیوان آب در طی روز مصرف کنند.

نتایج تحقیقات نشان داده است که مصرف فروکتوز با خطر ابتلا به سنگ کلیه ارتباط مثبتی دارد. افزایش مصرف میوه و سبزی به منظور افزایش مصرف پتاسیم توصیه می‌شود، اما به دلیل محتوای فروکتوز میوه، تاکید بیشتر بر سبزیجات است. همچنین باید توجه داشت که در حال حاضر صنایع غذایی بخصوص نوشیدنی‌ها مثل نوشابه‌ها و انواع ماءالشعیر از شربت فروکتوز به جای شکر برای شیرین کردن استفاده می‌کنند که افراد دچار سنگ کلیه از نوع کلسیمی و اگزالاتی باید دقت کنند و مصرف این نوع نوشیدنی‌ها را محدود کنند.

بنابر اعلام دفتر بهبود تغذیه وزارت بهداشت، در نهایت باید این نکته را به خاطر داشته باشید که چاقی مادر همه بیماری‌ها است و در ایجاد سنگ کلیه، چاقی، قوی‌ترین پیشگویی کننده عود سنگ در افرادی که است که سابقه سنگ کلیه داشتند و می‌تواند احتمال ایجاد سنگ را در افرادی هم که سابقه نداشته‌اند افزایش دهد.

 

منبع: خبرگزاری ایسنا برچسب ها: تغذیه ، سنگ کلیه ، وزارت بهداشت ، ماءالشعیر

منبع: ایران اکونومیست

کلیدواژه: تغذیه سنگ کلیه وزارت بهداشت ماءالشعیر مواد غذایی سنگ کلیه نوع سنگ عود سنگ

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت iraneconomist.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایران اکونومیست» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۴۹۸۲۹۶۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

چرا با افزایش سن سرعت حرکت ما کم می‌شود؟

هنگامی که سن افزایش می‌یابد، کاهش تدریجی سرعت و چابکی بدن ما غیرعادی نیست. خواه قدم زدن آرام در اطراف محله باشد یا دستیابی به کنترل تلویزیون، حرکات ما با افزایش سن کاهش می‌یابد؛ بنابراین سوال این است که چه چیزی باعث این تغییر می‌شود؟ مطالعه‌ای که توسط مهندسان دانشگاه کلرادو بولدر (CU Boulder) رهبری می‌شود، به این سوال قدیمی پاسخ می‌دهد.

این مطالعه که در مجله JNeurosci منتشر شده است، یکی از اولین مطالعاتی است که به طور تجربی دلایل کندی حرکت را در میان بزرگسالان بالای ۶۵ سال بررسی کرده است. محققان دریافتند که افراد مسن ممکن است تا حدودی کندتر حرکت کنند، زیرا برای آنها برای حرکت کردن باید انرژی بیشتری نسبت به افراد جوان صرف کنند.

به نقل از اس‌اف، علا احمد (Alaa Ahmed)، یکی از نویسندگان این مطالعه، استاد دانشکده مهندسی مکانیک پاول ام رادی می‌گوید: نحوه حرکت ما، از حرکات چشم گرفته تا راه رفتن و صحبت کردن، دریچه‌ای به روی پیری و پارکینسون می‌گشاید. ما در تلاشیم تا اساس عصبی آن را درک کنیم.

برای این مطالعه، محققان از شرکت کنندگانی در محدوده سنی ۱۸ تا ۳۵ و ۶۶ تا ۸۷ سال خواستند تا یک کار ساده را انجام دهند: دستیابی به یک هدف روی صفحه نمایش که شبیه به انجام یک بازی ویدیویی بود. با تجزیه و تحلیل الگو‌های این دستیابی‌ها، محققان کشف کردند که به نظر می‌رسد افراد مسن‌تر حرکات خود را تحت شرایط خاصی تغییر می‌دهند تا منابع انرژی محدودتر خود را حفظ کنند.

دکتر اریک سامرساید (Erik Summerside)، سرپرست تیم تحقیقاتی، که دکترای خود را در زمینه یکپارچه‌سازی دریافت کرده است، می‌گوید: همه ما، چه جوان و چه پیر، ذاتا به دنبال دریافت بیشترین پاداش از محیط خود و در عین حال به حداقل رساندن میزان تلاش برای انجام این کار هستیم.

این مطالعه دو فرضیه را در مورد این که چرا سالمندان کندتر حرکت می‌کنند، بررسی کرد.

اولین مورد نشان می‌دهد که عضلات افراد مسن ممکن است با کارایی کمتری کار کنند و کالری بیشتری بسوزانند در حالی که وظایف مشابه جوانان را انجام می‌دهند. مورد دوم پیشنهاد می‌کند که پیری ممکن است مدار پاداش در مغز انسان را تغییر دهد، زیرا افراد دوپامین کمتری تولید می‌کنند که یک ماده شیمیایی در مغز است که مسئول ایجاد احساس رضایت پس از انجام یک کار به شمار می‌رود.

در طول این آزمایش، شرکت کنندگان از یک بازوی رباتیک برای حرکت مکان‌نما به سمت هدفی روی صفحه رایانه استفاده کردند. اگر موفق می‌شدند، پاداش کوچکی مانند انفجار هدف و پخش صدای «بینگ بینگ» دریافت می‌کردند. هر دو گروه سنی زمانی که فهمیدند این صدا را خواهند شنید زودتر به هدف خود رسیدند، اما به روش‌های مختلف به این هدف رسیدند. بزرگسالان جوان‌تر دست‌های خود را سریع‌تر به سمت پاداش حرکت می‌دهند، در حالی که بزرگسالان مسن‌تر عمدتا زمان واکنش خود را بهبود می‌بخشند.

هنگامی که محققان وزنه‌ای هشت پوندی را به بازوی رباتیک شرکت کنندگان جوان اضافه کردند، تفاوت بین دو گروه سنی ناپدید شد که توجه محققان را برانگیخت.

دکتر رابرت کورتر (Robert Courter)، سرپرست تیم تحقیق، توضیح می‌دهد: به نظر می‌رسد که مغز می‌تواند تغییرات بسیار کوچکی را در میزان انرژی که بدن مصرف می‌کند تشخیص دهد و حرکات ما را بر اساس آن تنظیم می‌کند. حتی زمانی که فقط با چند پوند اضافی حرکت می‌کنید، واکنش سریع‌تر به گزینه‌ای ارزان‌تر برای رسیدن به پاداش تبدیل شد، بنابراین جوانان روشی مشابه افراد مسن را تقلید کردند.

یافته‌ها نشان می‌دهند که به نظر می‌رسد هزینه‌های تلاش برای رسیدن، عامل تعیین‌کننده در کاهش حرکت افراد مسن است. در حالی که این مطالعه نمی‌تواند به طور کامل مراکز پاداش مغز را به عنوان مقصر رد کند، اما اگر دانشمندان بتوانند مکان و نحوه ظهور این تغییرات از بدن را شناسایی کنند، ممکن است بتوانند درمان‌هایی را برای کاهش تلفات پیری و بیماری ایجاد کنند.

احمد می‌گوید: با کنار هم گذاشتن همه این موارد، نتایج ما نشان می‌دهد که هزینه‌های تلاش برای رسیدن به هدف، حرکت افراد مسن‌تر را کُند می‌کند.

این تحقیق به طور بالقوه می‌تواند ابزار‌های جدیدی را برای تشخیص طیف وسیعی از بیماری‌ها از جمله بیماری پارکینسون، ام‌اس، افسردگی و اسکیزوفرنی در اختیار پزشکان قرار دهد. همانطور که ما به کشف راز‌های پیری و حرکت ادامه می‌دهیم، مطالعاتی مانند این ما را یک گام به درک و پرداختن به چالش‌های ناشی از افزایش سن نزدیک‌تر می‌کند.

منبع: ایسنا

باشگاه خبرنگاران جوان علمی پزشکی کلينيک