تولید پودر آلومینا از بوکسیتهای کمعیار به کمک دانش بومی
تاریخ انتشار: ۲۶ اردیبهشت ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۵۰۱۰۹۰۸
به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، تورج زارع با اشاره به ضرورت ورود دانش بنیانها به صنعت استراتژیک گفت: ظرفیت تولید آلومینیوم در کشور سالیانه ۷۰۰ هزار تن است و ایران در سه سال گذشته با بهرهبرداری از واحدهای جدید جایگاه خود را از بیست و یکم جهان به چهاردهم ارتقا داده است. برای تولید ۷۰۰ هزار تن آلومینیوم نیازمند استفاده از ۱.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
رییس شورای سیاستگذاری همایش بوکسیت، آلومینا، آلومینیوم و توسعه پایدار تصریحکرد: ایران کشور فقیری در موضوع منابع بوکسیت محسوب میشود که خاکهای بوکسیت موجود در آن عمدتا از نوع «شیلی» و «کمعیار» است و مناسب تولید پودر آلومینا نیست، اما با توجه به مزیت انرژی ارزان در کشورمان و با انجام فعالیتهای دانشبنیان، پُرعیارسازی آنها و تولید پودر آلومینا از همین خاکها در دستور کار قرار گرفته است.
وی خاطرنشانکرد: بخش زیادی از دانش این موضوع بومی و بخش کمی نیز وابسته به خارج از کشور است و فقط یک برنامه تولید سالیانه ۵۰۰ هزار تن پودر آلومینا از بوکسیتهای کمعیار را در برنامه دارد. همچنین با مدیریت ایمیدرو ایجاد ظرفیت ۸۰۰ هزار تنی تولید پودر آلومینا در جنوب کشور در دستور کار قرار گرفته است.
وی در ادامه با اشاره به این که رفع نقایص زنجیره تولید در گرو ورود مجموعه های دانش بنیان به صنعت استراتژیک تولید آلومینیوم است گفت: پارسال ۲۰۰ هزار تن از این محصول روانه بازارهای صادراتی شد. عمده صادرات شمش آلومینیوم به ترکیه، چین و عراق انجام میشود و جنگ روسیه و اوکراین در ماههای گذشته سبب افزایش قیمت آلومینیوم به حتی چهار هزار دلار در هر تن شد که فرصت مناسبی برای توسعه صادرات در اختیار شرکتهای ایرانی قرار داد.
زارع تصریح کرد: آلومینیوم ماده اولیه بسیاری صنایع از جمله خودروسازی، شویندهها، ساختمانسازی، حمل و نقل و بستهبندی است. ظرفیت سالیانه تولید آلومینیوم در جهان ۶۸ میلیون تن است که از سال ۲۰۱۰ تا ۲۰۲۰ با رشد سالیانه ۶.۵ درصدی تقاضا برای این محصول در جهان مواجه بودهایم.
۲۲۳۲۲۳/۴۵
کد خبر 1631599منبع: خبرآنلاین
کلیدواژه: وزارت صنعت معدن و تجارت سرمایه گذاری صنعتی فناوری تولید پودر آلومینا هزار تن
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.khabaronline.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرآنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۵۰۱۰۹۰۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
شروط حضور دانشبنیانها در معادن
کیوان جعفری طهرانی کارشناس معدن و تحلیلگر ارشد بازارهای جهانی معدن و صنایع معدنی در گفتوگو با خبرنگار اقتصادی خبرگزاری علم و فناوری آنا گفت: برخی از معادن بزرگ دولتی مانند چادرملو و سنگ آهن مرکزی ایران دچار پیری شده اند. شایان ذکر است که وضعیت معدن گلگهر کمی بهتر است، همچنین منظور از سنگ آهن مرکزی معدن چغارت بافق است؛ چرا که معدن سهچاهون طی چند سال اخیر به بهرهبرداری مناسب رسیده است.
وی ادامه داد: متاسفانه معادن اصلی چادرملو و چغارت پیر شده اند و تنها راه برخورد با این قضیه کشف ذخایر جدید است. البته لازم به ذکر است که این معادن عمق ۱۰۰ متر را رد کرده اند و به صورت روباز از آنها برداشت شده است. زمانی که به این عمق میرسیم، ادامه برداشت در صورت داشتن ذخیره به صورت زیر زمینی مهیا است، اما ما تکنولوژی و ماشین آلات مناسب برای این نوع برداشت را در اختیار نداریم.
جعفری طهرانی در ادامه اظهار کرد: به عنوان مثال زمانی که آقای دکتر کرباسیان رییس ایمیدرو بود، ذخیرهای در استان کرمان کشف شد که در عمق ۵۰۰ متری قرار دارد. این ذخیره را به عنوان منبع برداشت برای گلگهر میتوانستیم در نظر بگیریم، اما ما برای برداشت در این عمق فاقد ماشین آلات و تکنولوژی لازم بودیم.
چرایی ضعف در صنعت معدن
وی تصریح کرد: در سالهای گذشته برای غلبه بر مشکل کمبود قطعات ماشین آلات اقدام به مهندسی معکوس شده است. این امر کمی هزینههای ساخت را در ابتدا افزایش میدهد، اما در ادامه تولید قطعات برای این ماشین آلات با توجه به موارد متعدد استفاده آنها توجیه اقتصادی خواهد یافت؛ به عنوان مثال حتی گلگهر پا را فراتر گذاشت و اقدام به ساخت دامپتراک کرد، اما همچنان محدودیتهایی وجود دارد که اجازه نمیدهد از یک تناژی به بالاتر ساخته شود.
این تحلیلگر ارشد بازارهای جهانی معدن و صنایع معدنی اظهار کرد: دامپ تراکهای سنگین معمولا ۱۰۰ درصد دیزل نیستند و موتورهای الکتریکی دارند که ساخت آنها در حالت عادی در کشور ممکن نیست. تحریمها نیز باعث شده است که نتوانیم این قطعات را وارد کنیم و قیمت ارز هم که معضلی دیرینه است.
وی ادامه داد: فراموش نکنیم که پروژههای اکتشاف در خیلی از کشورها صرفا توسط دولت آن کشور اتفاق نمیافتد، بلکه سرمایه گذاران خارجی نیز در این نوع پروژهها همکاری دارند. اما در کشور ما به واسطه تحریمها این مورد محقق نمیشود. جمیع موارد ذکر شده باعث شده است که ما در زمینه توسعه تکنولوژی معادن دچار ضعف شویم.
توسعه وسیع صنعت فولاد در سایه کمبود انرژی
جعفری طهرانی در خصوص افزایش حجم تولید فولاد به ۳۲ میلیون تن گفت: خیز بلند تولید فولاد در ایران حقیقت دارد و حجم حدودا ۵ درصد در سال ۱۴۰۲ به تولید افزوده شده است. قابل ذکر است، همانطور که آقای دکترسبحانی رئیس انجمن فولاد گفته است اگر ما کسری انرژی نداشتیم میتوانستیم به تولید ۴۰ میلیون تن فولاد در سال نیز برسیم.
وی ادامه داد: با همین میزان تولید ما در رتبه دهمین تولید کننده فولاد در دنیا هستیم، اما لازم است که برای بدست آوردن برتری و حفظ جایگاه خود در بازار جهانی برای کمبود انرژی تمهیداتی اندیشیده شود. این کمبود انرژی سال به سال حادتر خواهد شد، هرچند در سال ۱۴۰۲ این کسری با مدیریت خوب کارخانجات و دولت کمتر از سال قبل موجب آسیب به تولید شد، اما لازم است این مسئله را به صورت پایهای حل کنیم.
دانش بنیانها و تولید
جعفری طهرانی در خصوص حل مشکلات تولید مواد معدنی با استفاده از پتانسیل دانش بنیانها گفت: جدای از توان فنی دانش بنیانها نباید فراموش کنیم که مشکل اصلی در تمام پروژههای کشور تامین نقدینگی است. در زمینه دانش فنی تولید فولاد با وجود اینکه فعلا فولاد سبز تولید نمیکنیم، اما مشکلی در توسعه تولید نداریم.
وی ادامه داد: هم اکنون مشکل شرکتهای دانش بنیان نقدینگی است وگرنه کار که از تولید تسلیحات پیشرفتهای که هم اکنون میسازیم سختتر نیست. مشکل فعلی تامین نقدینگی است و باید دست به دست هم راه حلی برای افزایش ارزآوری و تامین نقدینگی فراهم کنیم. شرکتهای دانش بنیان هم اکنون قادر به تامین منابع از بانکها نیز نیستند، چرا که خود بانکها هم مشکل دارند.
این کارشناس صنایع معدنی در پایان تصریح کرد: تولید تکنولوژی مشکل بزرگی نیست؛ چرا که مشکلات تکنولوژی در نهایت ۳۰ درصد گره تولید را شامل میشود. اگر تامین نقدینگی که باعث ۷۰ درصد مشکلات است به درستی مرتفع شود، قطعا دانش بنیانها قادر به انجام تولید و یا انتقال تکنولوژی و همچنین مهندسی معکوس هستند.
انتهای پیام/