آزمایش‌هایی در فضا که بیهوده به‌نظر می‌رسند
تاریخ انتشار: ۳۰ اردیبهشت ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۵۰۴۲۲۸۶
کاوشگران در فضا آزمایش‌های بسیاری انجام داده‌اند که گاهی تعدادی از آن‌ها بیهوده به نظر می‌رسند. فضا، مکانی پر رمز و راز است، جایی که اخیرا انسان‌ها به جستجو درباره آن پرداخته اند. همچنین از سال‌های گذشته تا کنون کاوشگران و فضانوردان زیادی برای انجام آزمایش‌ها و درک جهان به فضا فرستاده شده‌اند.
به گزارش listverse، برخی از آزمایش‌ها در فضا ممکن است مفید باشند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
۱) گل رز با رایحه‌ای متفاوت
در سال ۱۹۹۸، ناسا با سازمان بین‌المللی طعم‌ها و عطر‌ها (IFF) همکاری کرد تا به مطالعه تأثیر گرانش بر بوی گل رز بپردازد. دانشمندان با انجام این آزمایش قصد داشتند عطر جدیدی را تولید کنند. با قرار دادن گل رز در ریزگرانش، تعداد روغن‌های فراری‌ای که این گل تولید می‌کرد تغییر پیدا کرد. زیرا روغن‌های فراری می‌توانند بوی گل رز را از بین ببرند. زمانی که گل رز در فضا مورد آزمایش قرار گرفت، روغن کمتری تولید شد که توانست عطر گل را به طور کامل تغییر دهد. سازمان IFF با استفاده از یافته‌های این آزمایش تصمیم گرفت، عطر جدیدی به نام "Zen" را توسط Shiseido Cosmetics بسازد. در نتیجه این آزمایش بی‌فایده، تنها باعث صرف هزینه های بی هدف شد.
۲) نماتد‌ها چیست؟
در سال ۲۰۰۳، شاتل فضایی کلمبیا در هنگام عبور از جو زمین منفجر شد و تمام خدمه آن کشته شدند. در حین تمیز کردن لاشه هواپیما، جستجوگر‌ها نمونه های آزمایشی را یافتند که حاوی کرم‌های نماتد یا همان کرم های لوله ای بود. اثرات باقی مانده از این کرم کشف مهمی بود زیرا نشان داد حیات در سراسر کهکشان گسترش یافته است. امروزه، کرم‌های نماتد برای آزمایش و مشاهده بیشتر در فضا به ایستگاه فضایی بین‌المللی فرستاده می‌شوند.
۳) مطالعه دوقلو‌ها
آزمایش ۴ ساله دوقلوهای ناسا اطلاعات شما را درباره مریخ بیش از قبل افزایش می‌دهد. شاید برایتان سوال شده باشد که اثرات بلندمدت سفر‌های فضایی بر روی انسان‌ها چگونه است؟ آژانش فضایی ناسا برای رسیدن به جواب روی فضانورد مارک کلی و برادر دوقلوی او آزمایش کرده است. اسکات به ایستگاه فضایی بین‌المللی فرستاده شد تا تقریباً یک سال از زندگی‌اش را در ریزگرانش بگذراند.
در حالی که اسکات برای بررسی آزمایشاتی در فضا شناور بود، برادر او، مارک در زمین زندگی می‌کرد و همان آزمایشات را انجام می‌داد. در حین انجام این آزمایش ۸۴ محقق توانستند ببینند که میکروگرانش به چه میزان بر بدن انسان تأثیر می‌گذارد. از آنجایی که بدن انسان‌ها برای کنترل گرانش و شرایط زمینی ساخته شده است، در بدن اسکات تغییراتی رخ داد. برخی از این تغییرات کاهش توده بدن، تغییر شکل چشم، سیستم ایمنی بیش فعال و تغییرات در کروموزوم‌های او بود.
هنگامی که اسکات به زمین بازگشت، بدن او بیشتر بهبود یافت. دانشمندان امیدوارند از طریق این مطالعه به انسان کمک کنند تا استرس ناشی از زندگی در فضا را کنترل کند، اما هیچ چیزی در مورد نتایج آن به مردم ارائه نشد.
۴) رشد گیاهان در فضا
اگر قرار باشد سیاره مریخ مکانی برای زندگی انسان‌ها شود، باید انسان غذای خود را در همان جا پرورش دهد. این هدف برای رشد میوه‌ها و سبزیجات در فضا لازم است. برای مثال فضانوردانی که در فضا ویتامین C کافی نخوردند به اسکوربوت مبتلا شدند، زیرا نمی‌توانستند محصولات تازه را در مخازن خود نگه دارند. براساس تحقیقات دانشمندان، تاکنون به جز چند گونه سبزیجات مانند کاهو، کلم، خردل کلم پیچ و گل، گیاهان و میوه‌ها رشد زیادی در فضا نداشته اند. با توجه به اهمیت این ویتامین در بدن، دانشمندان قصد دارند انواع سبزیجات و میوه‌ها را در فضا پرورش دهند.
۵) آزمایش Water Walls
آزمایش Water Walls برای مطالعه نحوه رفتار آب در ریزگرانش فضا طراحی شده است. این آزمایش استفاده فضانوردان از سیستم کیسه‌های پر از آب را نشان می‌دهد که برای اهداف مختلف فضانوردان طراحی شده است. مهندسان امیدوارند که برخی یا همه سیستم‌های حیاتی را که در حال حاضر استفاده می‌شوند جایگزین آن کنند.
در فضا باید کیسه‌هایی برای آب خاکستری کشتی، آب سیاه، تصفیه هوا، جلبک‌های خوراکی و محافظت از فضانوردان در برابر تشعشعات فضایی .وجود داشته باشند. اگر نتیجه این آزمایش موفقیت آمیز باشد، تجهیزات مکانیکی و فنی مورد نیاز حیات امروزی را به طور چشمگیری کاهش می‌دهد. زیرا تنها استفاده از قطعه مکانیکی روی دیواره‌های آب، می‌تواند آب را به مکان مورد نیاز منتقل کند.
۶) موش توانا
هر آزمایشی که با موش‌ها اصلاح‌شده ژنتیکی شروع شود، تقریبا می‌تواند علاقه هر کسی را بر انگیزد. موش‌های حاضر در این آزمایش جهش یافته‌اند. هدف آزمایش است که تاثیر ریزگرانش بر کاهش عضله و توده استخوانی موش بررسی شود. نتایج این بود که در طی ۳۳ روز در فضا، موش‌های قدرتمند از نظر ژنتیکی هیچ یک از عضلات یا توده استخوانی خود را از دست ندادند. اما در همان زمان، حدود ۱۸ درصد از موش‌های فضایی معمولی از دست رفتند.
دانشمندان امیدوارند که با این نتایج، بتوانند به افراد روی زمین و فضانوردانی که به دلیل بیماری یا جاذبه کم با از دست دادن عضلات دست و پنجه نرم می‌کنند، کمک کنند. به گفته سی جین لی، متخصص ژنتیک، دانشمندان تا آزمایش انسانی فاصله بسیاری دارند.
۷) آزمایش آتش
یکی از بدترین اتفاقاتی که ممکن است در یک سفینه فضایی رخ دهد، آتش سوزی است، زیرا می‌تواند به سرعت گسترش یابد و سیستم‌های پشتیبانی حیاتی را از بین ببرد. برنامه ناسا برای جلوگیری از این فاجعه، روشن کردن سیستم ایمنی در ایستگاه فضایی بین‌المللی (ISS) است. این پروژه SoFIE نامگذاری شده که مخفف عبارت Solid Fuel Ignition and Extinction است.
آزمایشات SoFIE در قفسه احتراق ایستگاه فضایی بین المللی انجام خواهد شد. دانشمندان امیدوارند در ماه و مریخ در صورت بروز خطر آتش بتوانند از پخش شدن آن جلوگیری کنند یا مواد مختلف آن را در گرانش کم بررسی کنند.
۸) آزمایش کریستال یخ
ابن آزمایش برای بررسی نحوه تشکیل کریستال‌های یخ در فضا طراحی شده است. نحوه شکل گیری و عملکرد یخ در فضا با آنچه در زمین انجام می‌شود متفاوت است. این آزمایش موضوع مهمی است، زیرا می‌تواند به شما کمک کند تا آب را در سیارات یا سایر اجرام آسمانی دیگر پیدا کنید و در نتیجه به بررسی سکونت در آنجا بپردازید.
۹) پروژه ژنوم انسان
پروژه ژنوم انسان تلاشی مداوم برای نقشه برداری از کل ژنوم انسان است. حدود ۳ میلیارد حرف در DNA انسان وجود دارد، بنابراین قابل درک است که این آزمایش سال‌ها به طول بیانجامد. در سال ۲۰۰۳، پس از ۱۳ سال پیشرفت، دانشمندان توانستند ۹۲ درصد بررسی ژنوم را پایان برسانند و پروژه را تکمیل شده در نظر بگیرند.
این پروژه به دلایل مختلف مهم بوده و هست، زیرا به دانشمندان کمک می‌کند تا در مورد علل ژنتیکی بیماری‌ها بیشتر بیاموزند. در نتیجه این آموزه‌ها منجر به توسعه درمان‌های جدید و بهتر برای بیماری‌ها شده است. همچنین برخی از متخصصان ژنتیک بر این باورند که نقشه ژنوم انسان، کلید موفقیت بشر است. کریستوفر میسون، که ژنتیک دان اصلی مطالعه دوقلو ذکر شده در بالا بود، معتقد است که آن‌ها قادر خواهند بود از نقشه ژنوم برای اصلاح انسان‌ها و سایر گونه‌ها برای مدیریت بهتر اکتشاف فضایی استفاده کنند.
منبع: پول نیوز
کلیدواژه: فضا فضانوردی فناوری تکنولوژی روز فناوری نانو ایستگاه فضایی بین المللی ژنوم انسان آزمایش ها انسان ها موش ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.poolnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «پول نیوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۵۰۴۲۲۸۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
۱۰ حقیقت حیرت‌انگیز درباره عنکبوت‌ها که باید بدانید
احتمالاً خیلی از ما از عنکبوت‌ها می‌ترسیم، اما باید بدانید که این همسایگان ترسناک – که عمدتاً در هر جایی یافت می‌شوند – بسیار برای طبیعت مفید هستند. این حشرات همچنین ویژگی‌هایی حیرت‌انگیز دارند و دانشمندان برای قرن‌ها تلاش کرده‌اند تا از رموز مرتبط با این ویژگی‌ها پرده بردارند. در این مقاله برخی از ویژگی‌های خاص عنکبوت را می‌خوانیم.
۱- همه عنکبوت‌ها تار نمیسازندبراساس تحقیقات، بیش از چهل هزار نوع عنکبوت در دنیا وجود دارد که تنها نیمی از آن‌ها قادر به ساختن تار هستند. روزانه ۲۵۰ حشره در هر تار به دام می‌افتد. تار تنیده‌شده سرشار از ویتامین K است که به انعقاد خون و توقف خونریزی کمک می‌کند. یونانیان و اهالی روم بوستان از تار عنکبوت برای جلوگیری از خونریزی و پانسمان زخم استفاده می‌کردند.
۲- تار عنکبوت از فولاد قوی‌تر است!به گزارش دیجیاتو، تار عنکبوت از پنبه سبک‌تر و تا هزار برابر نازک‌تر از یک تار موی انسان است. بااین‌حال، تار از مقاومت بسیار بالایی برخوردار بوده که واقعاً حیرت‌انگیز است. شاید مقایسه تار عنکبوت با فولاد عجیب به‌نظر بیاید، اما جالب است بدانید که اگر فولاد را به‌اندازه تار عنکبوت نازک و سبک کنیم، مقاومتی که از خود نشان می‌دهد کمتر از تار عنکبوت است!
هرچند ممکن است تار به‌اندازه فولاد سخت نباشد، اما استحکام کششی آن در تحمل وزن بیشتر است. مطالعات در دانشگاه «بریستول» نشان داده است که تار عنکبوت پنج برابر قوی‌تر از تار فولادی با همان قطر است.
علاوه‌براین، تار عنکبوت بسیار کشسان است و تا چهار برابر طول اولیه خود کشیده می‌شود – بدون آنکه پاره شود؛ درحالی‌که تار فولادی با همان قطر چنین قابلیتی ندارد.
تار عنکبوت می‌تواند تا دمای منفی چهل درجه نیز استحکام خود را حفظ کند.
محاسبات نشان می‌دهد که یک تار با قطر مداد از چنان استحکامی برخوردار است که می‌تواند یک هواپیمای بویٔینگ ۷۴۷ را بکشد. البته این یک فرضیه بوده و هنوز مورد آزمایش قرار نگرفته است، اما اعداد و ارقام از موفقیت‌آمیز بودن این آزمایش خبر می‌دهند.
۳- عنکبوت‌ها برای هر هدفی یک نوع تار می‌بافند!برخلاف سایر حشرات که قابلیت تنیدن تنها یک نوع تار را دارند، عنکبوت‌ها می‌توانند انواع مختلفی تار برای اهداف متفاوت تولید کنند. دانشمندان می‌گویند هیچ‌کس هنوز نمی‌داند دقیقاً چند نوع تار عنکبوت وجود دارد، اما محققان چند دسته اصلی برای ساختار تار شناسایی و دسته‌بندی کرده‌اند و باور دارند هر عنکبوت تا هفت نوع مختلف تار می‌سازد.
عنکبوت‌ها مانند کارخانه‌های تولید ابریشم هستند. در داخل بدن آن‌ها، نوعی پروتیٔین به‌صورت مایع در غلظت بالا ذخیره می‌شود و پس از آنکه از بدن عنکبوت به‌منظور تنیدن تار خارج می‌شود، تبدیل به نخ‌های جامد از جنس ابریشم می‌شود.
تارها با اهداف خاصی تنیده می‌شوند. برای مثال، اگر عنکبوت بخواهد حشراتی را جذب کند که بزرگ‌تر هستند، از نوعی ابریشم تولیدشده در بدنش استفاده می‌کند که کشسانی بیشتری دارد.
اگر وجود باکتری یا قارچ در محیط، سلامت ساختار تار را تحت تأثیر قرار دهد، عنکبوت از نوعی پروتیٔین خاص در بدن خود برای تنیدن تار استفاده می‌کند که قابلیت زدودن قارچ و باکتری را با مرطوب نگه‌داشتن تار دارد.
۴- همه قسمت‌های تار چسبنده نیستساختار یک تار عنکبوت بزرگ را تصور کنید؛ تارها عمدتاً چندضلعی‌های هم‌مرکز هستند که توسط تارهای کوتاه‌تر به‌هم متصل شده‌اند. عنکبوت‌ها در ساخت هر قسمت از تار عمدتاً از انواع مختلف پروتیٔین در بدن خود استفاده می‌کنند. پس لزومی ندارد که تمام قسمت‌های یک شبکه تار چسبنده باشد.
قمست‌های چسبنده تار از نوعی پروتیٔین در بدن عنکبوت ساخته می‌شود که از چسب‌های پلیمری قوی‌تر هستد.
عنکبوت‌ها عمدتاً مرکز تار را با پروتیٔین‌های نچسب می‌سازند تا خود به‌راحتی در آن ناحیه مرکزی حرکت کنند. اگر عنکبوت نیاز به حرکت روی نواحی چسبنده داشته باشد، روی پنجه‌های پاهای خود راه می‌رود که به تار نمی‌چسبند!
۵- عنکبوت‌ها اغلب هر روز تار خود را جایگزین میکنندبسیاری از عنکبوت‌ها هر روز تار خود را تعویض و با تار جدیدی جایگزین می‌کنند. این کار بسیار انرژی‌بر بوده و گاهی عنکبوت تمام روز را مشغول جایگزینی تار است. هرچه تار بزرگ‌تر باشد، حشرات بیشتری به دام می‌افتند و عنکبوت غذای بیشتری برای خوردن دارد، اما از سویی دیگر، جایگزینی هر روز آن نیز کار دشوارتری است.
۶- عنکبوت‌ها تار خود را مانند گیتار کوک میکنندتار تنیده‌شده نسبت به هر ارتعاشی بسیار حساس است، زیرا عنکبوت به کمک همین ارتعاش از به دام افتادن حشرات در آن به‌عنوان وعده غذایی یا وجود شکارچی‌ها آگاه می‌شود.
دانشمندان در سال‌های اخیر دریافته‌اند که عنکبوت می‌تواند تار را مانند گیتار کوک کند؛ به این معنا که کشش ریسمان‌های ابریشم میان اتصالات آن‌ها در تار را تنظیم کند! اگر تارها محکم شده باشند، ارتعاش کمتری احساس می‌شود. اندام‌های میکروسکوپی که روی پاهای عنکبوت هستند، به او اجازه می‌دهند که ارتعاشات را حتی تا حد نانومتری احساس کند.
این حشرات خارق‌العاده حتی قادرند دلیل آنچه سبب ارتعاش تار شده است، حدس بزنند. نوع ارتعاش به‌وجودآمده اطلاعات ارزشمندی را در اختیار عنکبوت قرار می‌دهد. عنکبوت‌ها خودشان گاهی تار را به ارتعاش درمی‌آورند تا کیفیت آن را بررسی و ارزیابی کنند. اگر کیفیت تار موردتأیید آن‌ها نباشد، تار را جایگزین کرده یا آن را مجدداً کوک می‌کنند.
۷- استحکام تار به نور، دما و رطوبت محیط بستگی داردهرچند که تارها بسیار مستحکم و قوی هستند، اما استحکام آن‌ها تحت تأثیر نور، دما و رطوبت محیط متغیر است.
دانشمندان کشف کرده‌اند که نور فرابنفش بر میزان چسبندگی تار تأثیر مستقیم دارد. عنکبوت‌هایی که در نواحی مانند باغ با تابش مستقیم آفتاب زندگی می‌کنند، تارهایی مستحکم‌تر و مقاومت‌تر در برابر تابش خورشید تولید می‌کنند. درعوض، عنکبوت‌های شب‌زی که در شب تار می‌تنند، تارهای نازک‌تری دارند که از مقاومت کمتری برخوردار است.
۸- تنیدن تار تنها برای به دام انداختن حشرات نیستشاید همه ما تصور کنیم تار عنکبوت برای به دام انداختن حشرات است؛ اما این تنها هدف عنکبوت در تنیدن تار نیست. گونه‌های مختلف عنکبوت با اهداف مختلف تار تولید می‌کنند. برخی با استفاده از تار، محفظه‌های تخم‌مرغ‌شکل می‌سازند تا از آن به‌عنوان پناهگاه برای خود استفاده کنند.
هدف برخی دیگر، جلوگیری از جریان باد است. درواقع عنکبوت تار می‌سازد تا سرعت باد را در محل زندگی کوچک خود کاهش دهد.
درنهایت گونه‌هایی از عنکبوت نیز هستند که از تار خود همانند نردبان استفاده کرده و مهاجرت می‌کنند. آن‌ها تار می‌سازند تا روی آن حرکت کرده و به نقاطی دیگر بروند.
۹- برخی عنکبوت‌ها آبشش دارند!گونه خاصی عنکبوت در اروپا و آسیا وجود دارد که تمام عمر خود را زیر آب می‌گذراند. این گونه خاص در زیر آب تارهایی می‌سازد که به گیاهان آبزی وصل می‌شود و تا سطح آب ادامه پیدا می‌کند.
عنکبوت روی این تارها حرکت کرده، خود را به سطح آب می‌رساند و قسمت توپی‌مانند پشت خود را از آب بیرون می‌آورد تا حباب‌های هوا را میان موهای ریز بدن خود جمع کند و پس از آنکه به درون آب بازگشت، از آن برای نفس‌کشیدن استفاده کند.
دانشمندان اخیراً دریافته‌اند که این گونه خاص می‌تواند اکسیژن موجود در آب را نیز جذب کند. پس آن‌ها به‌نوعی آبشش دارند و با استفاده از این روش می‌توانند برای یک روز کامل درون آب بمانند.
۱۰- حشرات خودشان به‌سمت تار جذب میشوندتاری که عنکبوت تهیه می‌کند، در نور فرابنفش بسیار درخشان و زیباست. اکثر حشراتی که عنکبوت آن‌ها را می‌بلعد نیز قادرند نور فرابنفش را ببینند و به‌سمت آن جذب شوند.
پس حشرات خودشان به‌سمت تار می‌آیند و در آن به دام می‌افتند. این یک توانایی خارق‌العاده است که عنکبوت تنها با تنیدن تار حشرات موردنظر خود را به‌سمت خانه‌اش می‌کشد اما بااین‌حال، برای خود عنکبوت نیز خطرناک است. هرچه تار بزرگ‌تر باشد، درخشش آن در فرابنفش بیشتر بوده و احتمال آن که خود عنکبوت توسط شکارچی‌هایش بلعیده شود نیز بیشتر است.
کانال عصر ایران در تلگرام
تصاویر پدر ساواکی مهران غفوریان