به نقل از «فارس»

فرازی از وصیت نامه مادر شهیدان صنیع‌خانی/ عدم حمایت از رهبرانقلاب موجب تباهی و خسران دنیا و آخرت است

تاریخ انتشار: ۳۰ اردیبهشت ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۵۰۴۵۳۴۸

به گزارش خبرگزاری فارس از تهران، حاجیه‌ خانم منصوره میره‌ای مادر شهیدان صنیع‌خانی چند روز پیش به فرزندان شهیدش پیوست. متن فرازی از وصیت نامه مرحومه میره‌ای که به دست خبرنگار خبرگزاری فارس رسیده است، منتشر می‌شود:

«بسم الله الرحمن الرحیم و الحمد الله رب العالمین والصلاة و السلام علی اشرف الان بیاء و المرسلین سیّدنا محمّد و آله الطاهرین

- اینجانب منصوره میره‌ای (میری) فرزند سید اسمعیل متولد 1311 شماره شناسنامه 57772 شهادت می‌دهم به وحدانیت خداوند حق تعالی و رسالت خاتم پیامبران حضرت محمد مصطفی(ص) و امامت و ولایت حضرت علی بن ابیطالب امیرالمؤمنین (ع) و ائمه معصومین علیهم السلام.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

در کمال صحت، سلامت و اختیار به موارد ذیل وصیت میکنم: - اینجانب افتخار میکنم ۲ فرزندم را در دفاع از اسلام و نظام مقدس جمهوری اسلامی تقدیم نمودم. از خداوند "ارحم الراحمین" مسئلت دارم این بنده ضعیف را عفو بفرماید و فرزندان شهیدم را ذخیره قبر و قیامت من قرار دهد. به همه فرزندان عزیزم و همسرانشان، بستگان و دوستان محترم وصیت می‌کنم به پیمودن راه امام(ره) و اطاعت و حمایت از رهبر معظم انقلاب حضرت "آیت الله خامنه‌ای " و در حمایت از انقلاب اسلامی که ثمره خون بهترین جوانان عصر حاضر است، لحظه ای غفلت نکنند. مسیر غیر از این، انحراف و موجب تباهی و خسران دنیا و آخرت است.

- از همسر مؤمن و فداکارم جناب آقای "حاج سید موسی صنیع‌خانی" که عمری طولانی با رزق حلال من را در تربیت فرزندان یاری نمود بی اندازه سپاسگزارم و از ایشان درخواست میکنم اینجانب را حلال کند. من نیز در حق ایشان چنین خواهم بود. همچنین از همه فرزندان، دامادها و عروس‌های عزیزم و جمیع متعلقین و بستگان دو ر و نزدیک، دوستان و همسایگان محترم و هر شخصی که به هر نحوی با من آشنایی داشته تقاضای حلالیت و عفو دارم. اگر خدای ناکرده موجب رنجش خاطر کسی شدم به اقتضای سن، بیماری طولانی و ضعف و کم حوصلگی بوده است. عفو بفرمایید؛ ان‌شاءاالله مورد عفو و بخشش خدای رئوف قرار گیرید.

- به همه فرزندان و منسوبین وصیت اکید می‌کنم در عزای وفات من فقط ۷ روز (هفت روز) آن هم به نیت عزای جدّم حضرت "سیدالشهداء(ع) " لباس مشکی بپوشند. راضی نیستم به خاطر درگذشت اینجانب هیچ امر خیری همچون ازدواج به عقب بیفتد. قطعا عمل نکردن به این وصیت موجب می‌شود مدیون من گردید. بدانید خشنودی من و کمک به پیمودن سفر سخت آخرت، عمل به این وصیت است. فقط رضای خدا را در نظر داشته باشید ولاغیر. از اسراف در برنامه‌ها و مراسم‌های وفات من برحذر باشید و هر عزیزی که برای تسلای بازماندگان من قصد محبت و تقبل هزینه‌ای را دارد، آن را صرف فقرا و نیازمندان نماید.

- به همه فرزندان و نوادگان و بستگان عزیز توصیه به نماز اول وقت و رعایت تقوای الهی دارم. حجاب اسلامی را رعایت کنید و درخواست میکنم بانوان و دختران عزیز که در مراسم اینجانب زحمت می‌کشند و حاضر می‌شوند، حجاب خود را حفظ کنند.

- به کلیه فرزندانم خصوصا حاج سید مجید تاکید می‌کنم که تمام جلسات روضه اهل بیت(ع) و آموزش قرآن و اخلاق برای بانوان محترم و نوجوانان و جوانان عزیز ادامه یابد. تاکید میکنم مراسم‌هایی که برای یادبود من برگزار میشود باید پیامش دعوت به تقوای الهی و اخلاق اسلامی، تذکر سفر سخت آخرت، حمایت از نظام مقدس جمهوری اسلامی و ولایت فقیه باشد.

ای که از روی مزارم گذری روضه بخوان/ نام حسین (ع) شنوم، زیر لحد گریه کنم

سیده منصوره میره‌ای فرزند سیداسمعیل»

انتهای پیام/ع

منبع: فارس

کلیدواژه: شهیدان صنیع خانی رهبر انقلاب همه فرزندان

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.farsnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فارس» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۵۰۴۵۳۴۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

شاد اما خسته

زنان به‌واسطه مادری کردن و مادر بودن، نیاز به حمایت‌های بیشتری از آنچه امروز در حال اجراست، دارند تا بتوانند دوباره خوشحالی واقعی و وجودی خودشان را ابراز کنند.

به گزارش ایسنا، جام جم نوشت: حرف‌هایش را به نتیجه تازه‌ترین تحقیقات علمی ارجاع می‌دهد که کسی، اما و اگری برایش نیاورد؛ برای همین هم سفت و محکم ادامه می‌دهد و از پژوهش‌هایی علمی می‌گوید که زنانی که فرزندی ندارند، زندگی شادتر و سالم‌تری نسبت به زنانی که مادر شدن را تجربه کرده‌اند، دارند.

این بخش کوتاهی از یکی از برنامه‌های شبکه‌ای فارسی‌زبان است که به‌تازگی تعطیل شده است، اما فارغ از همه پیش‌زمینه‌ها و قصاوت‌های‌مان نسبت به اهداف این شبکه و زیرسؤال بردن نهاد خانواده، واقعا تحقیقات علمی چنین نظری دارند؟ زنان بدون فرزند، زندگی شادتری نسبت به مادران دارند؟ این سؤالی است که مرور برخی از پژوهش‌های علمی و گفتگو با کارشناسان این حوزه، می‌تواند به آن پاسخ بدهد! «این نتایج علمی، از کدام داده‌های به‌دست آمده حرف می‌زنند؟ کدام مادران؟ در کدام مناطق؟ با کدام ساختار شخصیتی؟» این را فیروزه روستا، متخصص و مشاور سلامت مادران می‌گوید که تحقیقاتی این‌چنینی را رد می‌کند و معتقد است که بدون شک، تعریف شادی در آدم‌های مختلف، متفاوت است: «برخی افراد، ساختار شخصیتی‌شان به‌گونه‌ای است که انرژی بالایی دارند و به‌طور کلی شخصیتی برای مادری کردن دارند؛ این افراد اگر مادر نباشند و مادری نکنند، غمگین خواهند بود. اما از طرف دیگر، برخی افراد استقلال بیشتری دارند، انرژی‌شان را از تنهایی و سکوت می‌گیرند و ممکن است با مادری کردن، آنچنان که باید، ارتباط برقرار نکنند.» در واقع خانم روستا می‌گوید که نمی‌توان خوشحالی از مادر بودن یا نبودن را به همه آدم‌ها و همه زنان ارتباط داد؛ بلکه این موضوع ارتباط مستقیمی به ویژگی‌های شخصیتی آن زن دارد. پس تحقیقاتی که همه زن‌ها یا قریب به‌اتفاق آنها را در یک دسته جای می‌دهد و راضی یا ناراضی از مادری خود می‌داند، تحقیقات جامع و کاملی نیستند و نمی‌توان به آنها استناد کرد. 
 
چیزی شبیه گرسنگی
آن‌چیزی که نمی‌توان آن را پنهان و کتمان کرد، غریزه مادری است که نه‌فقط در وجود انسان‌ها، بلکه در وجود حیوان‌ها هم به شکلی ویژه وجود دارد. موضوعی که فیروزه روستا آن را به گرسنگی و نیاز به غذا خوردن تشبیه می‌کند: «خب بر کسی پوشیده نیست که اگر انسان از نیازهایش عبور کند و به آنها پاسخ بدهد، حالش بهتر و انسان شادتری خواهد بود.» به نظر می‌رسد که اگر از منظر علمی و پژوهشی هم بخواهیم تبعات خوشحالی یا ناراحتی مادر بودن را بررسی کنیم، پاسخ دادن به نیاز و غریزه مادری، باعث می‌شود که آن زن، فردی شادتر از کسی باشد که این غریزه را نادیده گرفته استکلیشه‌ای است، اما واقعیت دارد؛ این‌که دختران از همان دوران کودکی و در بازی‌های‌شان هم همیشه نقش مادر را دارند؛ آنها برای بچه‌های کوچک‌تر از خودشان یا عروسک‌های‌شان نقش مادر را ایفا می‌کنند. اتفاقی که البته صرفا مختص به کشور ما نیست که آن را محصول سنت و فرهنگ ایران بدانیم بلکه عروسک‌بازی و مادری کردن، یک بازی بین‌المللی برای دخترانی در هرکجای این جهان است.

موضوعی که نشان‌دهنده ریشه ذاتی دختران به مادر بودن و فرزند داشتن است. این ماجرا تا آنجا پیش رفته است که حتی بهزیستی هم یکی از بندهای قوانینش را به دختران مجردی اختصاص داده است که تمایل به فرزندخواندگی دارند؛ دخترانی که نیاز به مادری کردن در وجودشان ریشه دارد و حالا به‌هر دلیلی، شرایط ازدواج و فرزنددار شدن برای‌شان مهیا نشده‌است! حالا چه می‌شود کرد؟ بهزیستی دومین اولویت درخواست‌های فرزندخواندگی‌اش بعد از زن و شوهری که هیچ‌وقت صاحب بچه نشده‌اند را به این دختران مجرد و سپس به زن و شوهری که بچه‌ای دارند و تمایل دارند فرزند بعدی‌شان، فرزند خونی خودشان نباشد اختصاص داده است. در واقع این نیاز آن‌قدر جدی است که در اولویت دوم قرار گرفته است و اتفاقا خبرها و آمارهای به‌دست آمده نشان می‌دهد که استقبال و تقاضای دختران جوان از این قانون، بیشتر از آن چیزی که پیش از این تصور می‌شد؛ انگار که حال‌شان با داشتن بچه، بهتر است! 

این ظاهر نه‌چندان شاد!
اما چرا آنچه ما در جامعه از یک مادر می‌بینیم، چندان شاد و خوشحال به نظر نمی‌رسد؟: «واقعیت این است که انتظاری که جامعه امروز از زنان و مادران دارد، با ۴۰سال پیش فرق‌هایی جدی و اساسی دارد. زنان در چنین جامعه‌ای باید زیبا و خوش‌اندام باشند، از منظر علمی و اجتماعی، حرفی برای گفتن داشته باشند، مادری ایده‌آل باشند، از همسرشان حمایت کنند، حواس‌شان به پدر و مادرشان باشند، اوضاع خانه را همیشه در بهترین حالت خود نگه دارد و... خب همه اینها باعث می‌شود که زن، انرژی زیادی صرف کند، خسته شود و نتواند از مادری کردن که حالا به همه مسئولیت‌های قبلی‌اش اضافه شده، آن‌طور که باید لذت ببرد و شاد و خوشحال به نظر برسد.» خانم روستا می‌گوید که زنان به‌واسطه مادری کردن و مادر بودن، نیاز به حمایت‌های بیشتری از آنچه امروز در حال اجراست، دارند تا بتوانند دوباره خوشحالی واقعی و وجودی خودشان را ابراز کنند: «آن‌وقت است که می‌توانیم بگوییم مادران، به سبب پاسخ به غریزه‌شان و از طرف دیگر به‌دلیل حمایت‌هایی که از آنها می‌شود، افراد شادتری نسبت به کسانی هستند که فرزندی ندارند.»، اما این حمایت چقدر عملی می‌شود؟ به نظر می‌رسد که در روزگاری که همه دولت‌ها به سمت افزایش جمعیت می‌روند، لازم است که فکری به حال ارتباط عاطفی و پیوند عمیق و امنیتی که فرزند از مادرش می‌گیرد، بکنند. آن‌وقت است که اگر مادری بداند بعد از بچه‌دار شدن و استراحت لازم، سرکارش برمی‌گردد و صندلی‌اش برای او حفظ خواهد شد، خوشحال خواهد بود. در غیر این صورت، از مادری که همه مسئولیت‌ها بر دوش اوست، شغلش را از دست داده، بی‌خوابی می‌کشد، خسته است و... چه انتظاری برای شاد بودن داریم؟: «در این میان فراموش نکنید که بخش قابل‌توجهی از این حمایت‌های لازم، از سمت پدران و همسران است که تامین می‌شود و زمینه را برای حال خوب مادر فراهم می‌کند.»

انتهای پیام