جهان آینهای موازی حقیقت دارد؟
تاریخ انتشار: ۲ خرداد ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۵۰۶۴۹۲۹
ایتنا - ممکن است عالمی بسیار شبیه جهان ما وجود داشته باشد که تقریبا به طور کامل غیرقابل مشاهده باقی بماند.
دانشمندان میگویند وجود یک «گیتی آینهای» پنهان از ذراتی که تنها از طریق گرانش، قابل درک و آشکارسازیاند، ممکن است به یافتن پاسخی درباره رفتار عجیب جهان ما کمک کند.
این موضوع ممکن است به مشکلات موجود در ثابت هابل- که انبساط جهان ما را تعیین میکند- پاسخ دهد و همچنین این واقعیت که (این ثابت) آن گونه که پژوهشگران انتظار داشتند، ثابت به نظر نمیرسد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
به گزارش ایتنا و به نقل از ایندیپندنت، زمانی که دانشمندان سرعت انبساط را با استفاده از مدل استاندارد کیهانشناسی پیشبینی میکنند و سپس آن را با اندازهگیریهای دقیق مقایسه میکنند، این دو عدد متفاوتاند. در سالهای اخیر، این اندازهگیریهای دقیق مدام دقیقتر شدهاند- و این مسئله را به وضوح نشان دادهاند که این مشکل در نتیجه ایراد دیگری از جمله خطاهای اندازهگیری نیست.
هنوز برای چرایی این موضوع هیچ توضیحی وجود ندارد و پاسخ آن احتمالا مستلزم بازنگری بنیادین در درک ما از کیهان است.
اکنون گروهی از دانشمندان میگویند که خاصیت ریاضی جدیدی از مدلهای کیهانشناسی پیدا کردهاند که میتواند امکان حل این مشکل را فراهم کند- زیرا اجازه میدهد عالم بدون اینکه به تغییر در مدل استاندارد نیاز باشد و بخش دیگری از مدل را دچار اشکال کند، سریعتر منبسط شود.
این کشف نشان میدهد که ممکن است عالمی بسیار شبیه جهان ما وجود داشته باشد که تقریبا به طور کامل غیرقابل مشاهده باقی بماند؛ اما پژوهشگران میگویند که میتوان این عالم را در شواهد موجود در اثرات گرانشی روی عالم ما مشاهده کرد.
نظریههای جهان آینهای از این دست، از دهه ۱۹۹۰ میلادی تاکنون وجود داشتهاند- اما به گفته دانشمندان، این نظریه، پیش از این به عنوان راهحلی برای این مشکل پیشنهاد نشده بود.
فرانسیس یان سیر-راسین، استاد بخش فیزیک و نجوم در دانشگاه نیومکزیکو و یکی از نویسندگان این تحقیق، میگوید: «این ممکن است از نظر ظاهری احمقانه به نظر برسد؛ اما چنین جهانهای آینهای از آنجایی که میتوانند به حل مسئله مهم در فیزیک ذرات کمک کنند، در یک بافت معنایی کاملا متفاوت، در مقالات فیزیک سهم بزرگی دارند.»
«پژوهش ما این امکان را برایمان فراهم میکند که برای نخستین بار این زمینه پژوهشی وسیع را به یک مسئله و مشکل مهم در کیهانشناسی ارتباط دهیم.»
* مقالهای که این یافتهها را شرح میدهد با عنوان «تقارن در مشاهدات کیهانشناسی، بخش جهان تاریک آینهای و ثابت هابل» در مجله «فیزیکال ریویو لترز» (Physical Review Letters) منتشر شده است.
منبع: ايتنا
کلیدواژه: جهان موازی فضا گرانش دنیای موازی کیهان شناسی جهان ما آینه ای
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.itna.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ايتنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۵۰۶۴۹۲۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
دانشمندان یک «خطای فنی» در لبه کیهان کشف کردند
نظریه معروف اینشتین برای ۱۰۰ سال ستون اصلی فیزیک مدرن بوده و به توضیح چگونگی عملکرد گرانش در زمین و خارج از فضا کمک کرده است. علاوه بر این، مطالعات بیشماری در طول سالها صحت این نظریه را ثابت کردهاند و تأیید میکنند که گرانش بر سه بُعد فیزیکی ما و همچنین بر بُعد چهارم زمان تأثیر میگذارد اما به نظر میرسد این نظریه در مقیاسهای بزرگتر با مشکلی جزئی همراه است.
به گزارش ایسنا، رابین ون(Robin Wen)، نویسنده اصلی این پروژه و یکی از فارغالتحصیلان ریاضی فیزیک واترلو، در یک مقاله دانشگاهی توضیح میدهد: این مدل گرانش برای همه چیز از نظریهپردازی مهبانگ گرفته تا عکاسی از سیاهچالهها ضروری بوده است.
به نقل از اساف، اما وقتی سعی میکنیم گرانش را در مقیاس کیهانی، در مقیاس خوشههای کهکشانی و فراتر از آن درک کنیم، با پیشبینیهای نسبیت عام به ناسازگاریهای ظاهری بر میخوریم. تقریبا انگار گرانش کاملا با نظریه اینشتین مطابقت ندارد. ما این ناهماهنگی را یک «خطای فنی کیهانی» مینامیم. گرانش در مواجهه با فواصل میلیاردها سال نوری حدود یک درصد ضعیفتر میشود.
این مطالعه که در مجله کیهان شناسی و فیزیک اختر ذرات منتشر شد، این احتمال را بررسی کرد که قدرت گرانش حاکم بر کل جهان(ثابت گرانشی کیهانی) کمی متفاوت از ثابت گرانشی نیوتن است که گرانش را در مقیاسهای کوچکتر، مانند مدار سیارات اطراف خورشید را کنترل میکند.
نیایش افشردی، استاد اخترفیزیک در دانشگاه واترلو میگوید: تقریبا یک قرن پیش، ستارهشناسان کشف کردند که جهان ما در حال انبساط است.
هر چه کهکشانها دورتر باشند، سریعتر حرکت میکنند، تا جایی که به نظر میرسد تقریبا با سرعت نور حرکت میکنند و این حداکثر سرعتی است که نظریه اینشتین اجازه میدهد. یافتههای ما نشان میدهد که در همان مقیاسها، نظریه اینشتین نیز ممکن است ناکافی باشد.
بنابراین، چرا دانشمندان چنین ایدهای را برای اصلاح نظریه انقلابی اینشتین در نظر میگیرند؟ به نظر میرسد برخی از نظریههای گرانش کوانتومی جایگزین مانند گرانش هوراوا-لیفشیتز به طور طبیعی چنین نقص کیهانی را بین مقیاسهای بزرگ و کوچک پیشبینی میکنند. مطالعه جدید یک راه ساده برای پیادهسازی این اثر مانند یک پاورقی به مدل استاندارد کیهان شناسی ارائه میدهد.
ون و همکارانش یک پارامتر جدید به نام Omega_g معرفی کردند که تفاوت بین ثابتهای گرانشی کیهانی و نیوتنی را اندازه میگیرد. آنها دریافتند که مشاهدات فعلی از ماهواره پلانک که تابش پسزمینه مایکروویو کیهانی را اندازهگیری میکند، مقدار Omega_g را در حدود منفی ۰.۰۱ یا حدود یک درصد تفاوت در قدرت گرانش در مقیاسهای کیهانی در مقایسه با مقیاسهای محلی نشان میدهد.
یک Omega_g منفی منجر به گرانش کمی ضعیفتر میشود و باعث انبساط کیهان در بزرگترین مقیاس میشود. این اثر ظریف میتواند چند مشکل دیرینه بین مشاهدات مختلف کیهانشناسی در مدل استاندارد را کمی کاهش دهد.
ون می گوید: آن را مانند پاورقی برای نظریه اینشتین در نظر بگیرید. وقتی به مقیاس کیهانی رسیدید، شرایط و ضوابط اعمال میشود.
افشردی میافزاید: این مدل جدید ممکن است اولین سرنخ در معمای کیهانی باشد که ما شروع به حل آن در فضا و زمان کردهایم.
محققان هشدار میدهند که وجود یک نقص کیهانی بر اساس دادههای فعلی هنوز قطعی نیست. اندازهگیریهای دقیقتری از آزمایشهای آینده که پسزمینه مایکروویو کیهانی و توزیع ماده در اعماق فضا را ترسیم میکنند، برای تایید یا رد قطعی این شکست بالقوه نسبیت عام در انتهای کیهان مورد نیاز است.
انتهای پیام