دومین علت نابینایی غیر قابل برگشت را بشناسیم
تاریخ انتشار: ۲ خرداد ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۵۰۶۵۴۷۸
به گزارش خبرگزاری مهر، نوید نیلفروشان، در خصوص بیماری گلوکوم گفت: گلوکوم یک بیماری عصب بینایی و اصطلاحاً یک نوع اپتیک نوروپاتی است که به عنوان دومین علت نابینایی غیرقابل برگشت در دنیا مطرح میباشد.
وی افزود: در بیماری گلوکوم عمدتاً افزایش فشار داخل چشمی است که عصب بینایی را به تدریج آسیب زده ودر اوایل بیماری منجر به کاهش دید محیطی (میدان بینایی) و سپس کاهش شدید کل دید فرد و نهایتاً نابینایی میشود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
نیلفروشان ادامه داد: متأسفانه آسیبهای ناشی از بیماری با علم امروز قابل اصلاح و برگشت نیست. یعنی اگر اختلالی در عصب بینایی ناشی از این بیماری اتفاق بیافتد، آسیب ایجاد شده قابل اصلاح و درمان نمیباشد. کاری که برای این بیماران باید انجام دهیم، ضمن تشخیص زودرس، با انجام اقدامات درمانی مناسب از تخریب بیشتر عصب بینایی و کاهش بینایی پیشگیری کنیم.
این متخصص چشم و فلوشیپ گلوکوم و قرنیه، ادامه داد: این بیماری وابسته به سن است گرچه در تمامی سنین این بیماری ممکن است اتفاق بیافتد. به طوری که از هر ۴ تا ۵ هزار نوزادی که متولد میشود ممکن است یکی از آنها مبتلا به گلوکوم شود. در سنین بالاتر این میزان ابتلاء، خیلی بیشتر وجود دارد به طوری که حدود یک تا دو درصد افراد بالای ۴۰ سال در هر جامعهای ممکن است مبتلا به این بیماری شوند. هرچه سن بالاتر میرود احتمال ابتلاء به این بیماری بیشتر است و در افراد بالای ۷۰ و ۸۰ سال به چیزی حدود ۴ تا ۵ درصد میرسد یعنی احتمال بروز بیماری در سنین بالاتر بیشتر خواهد بود.
وی افزود: از مهمترین عوامل ایجاد کننده بیماری گلوکوم بالا رفتن فشار داخل چشمی است که این احتمال در بعضی افراد بیشتر دیده میشود برای مثال افرادی که از شماره عینک بالا استفاده میکنند، آنهایی که اصطلاحاً نزدیک بین و دوربین هستند، ممکن است هر دو گروه در معرض بیماری گلوکوم قرار گیرند.
نیلفروشان گفت: احتمال بروز گلوکوم در افراد با زمینه مثبت خانوادگی، نسبت به سایر افراد جامعه ممکن است ۴ تا ۵ برابر بیشتر باشد.
وی افزود: آنهایی که سابقه ضربه به چشم داشته اند و به خصوص ضربهای که منجر به اعمال جراحی شده و به طور کلی اعمال جراحی متعدد در داخل چشم به هر علتی میتواند زمینه ساز ایجاد گلوکوم باشد. آنهایی که به علت بیماریهای زمینهای چشمی مثل حساسیت و آلرژی نیاز به مصرف بعضی از قطرهها به خصوص قطرههای کورتونی دارند، ممکن است در معرض بیماری گلوکوم قرار بگیرند.
استاد چشم پزشکی دانشگاه علوم پزشکی ایران اظهار داشت: بیماریهای جسمی مثل دیابت و آنهایی که فشارخون بالا دارند یا آنهایی که بیماریهای تیروئیدی دارند جز افرادی هستند که ممکن است با احتمال بیشتری دچار بیماری گلوکوم شوند
وی افزود: مهمترین علامت بیماری گلوکوم بی علامتی است و در اکثر مواقع، بالای ۸۰ تا ۹۰ درصد، هیچ گونه علامتی را بیماران ذکر نمیکنند و فقط در حدود ۵ درصد از بیماران هستند که ممکن است علامتی مثل قرمزی چشم، سردرد، چشم درد، کاهش ناگهانی دید را نشان دهند. بیماری گلوکوم معمولاً ابتدا به دید محیطی و سپس دید مرکزی یا دید دقیق افراد آسیب میزند و این آسیب تدریجی است. اغلب افراد متوجه این تغییر نمیشوند و بنابراین زمانی که فرد به علت آگاهی از کاهش دید مرکزی به پزشک مراجعه میکند، در واقع بیماری در مراحل خیلی پیشرفت قرار گرفته است.
نیلفروشان ادامه داد: بنابراین بیماران این نکته را باید در نظر داشته باشند که در اکثر مواقع هیچ علامتی ندارند به این خاطر به این بیماری دزد بی سرو صدای بینایی میگویند.
وی افزود: تشخیص بیمار عمدتاً با انجام معاینه توسط چشم پزشک است و در کنار آن استفاده از یکسری روشهای تصویربرداری میباشد که ممکن است برای بیماران لازم باشد در طول زندگی هر چند وقت یک بار این تستها تکرار شود پس از تشخیص بیماران تحت درمان با دارو قرار میگیرندکه عمدتاً به صورت قطرههای چشمی میباشد. در کنار دارو ممکن است روشهای لیزری و جراحی نیز برای کنترل بیماری و پیشگیری از پیشرفت بیماری الزامی شود.
نیلفروشان تاکید کرد: افراد باید بدانند که ممکن است در طول زندگی چندین نوبت نیاز به عملهای جراحی مختلف داشته باشند. هدف از اقدامهای درمانی که برای بیماران انجام میشود این است که ما نگذاریم بیماری پیشرفت کند. ما نمیتوانیم بیماری را درمان کنیم به آن مفهومی که به فرد یک دارویی دهیم یا جراحی و لیزر کنیم و بعد بگوییم بیماری کاملاً برطرف شده و نیاز به اقدام دیگری نیست. البته در درصد کمی از بیماران ممکن است درمان قطعی با لیزر یا جراحی اتفاق بیافتد..
این متخصص چشم و فلوشیپ گلوکوم و قرنیه، افزود: توصیهای که برای بیماران و پیشگیری از بیماری در جامعه داریم، این است که با توجه به اینکه به گلوکوم، بیماری خاموش لقب میدهند توصیه میکنیم در افراد بالای ۴۰ سال هر دو تا سه سال یک بار و در افراد بالای ۷۰ سال هر یک تا دو سال یک بار معاینه چشمی به صورت روتین انجام شود.
وی ادامه داد: آنهایی که زمینههای مثبت خانوادگی بیماری گلوکوم را دارند حتماً باید در سنین پایینتر و دفعات بیشتر مورد معاینه قرار گیرند و این نکتهای است که باید به عنوان توصیه به آن توجه شود.
نیلفروشان گفت: بیماری گلوکوم دومین علت ایجاد نابینایی در دنیا است و چیزی حدود ۸۰ تا ۹۰ میلیون نفر در دنیا دچار این بیماری هستند که چیزی حدود ۱۰ درصد از اینها دچار نابینایی دوطرفه اند و حدود ۱۵ درصد از نابینایی هایی که در دنیا داریم ناشی از گلوکوم است که اگر این بیماری زود تشخیص داده شود و زود درمان شود میشود از این نابینایی پیشگیری کرد و اگر اتفاق افتاد، دیگر قابل برگشت و درمان نخواهد بود.
کد خبر 5496927منبع: مهر
کلیدواژه: چشم پزشکی قرنیه ویروس کرونا واکسن کرونا آمار کرونا وزارت بهداشت درمان و آموزش پزشکی آبله میمون دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی کنگره علوم آزمایشگاهی سازمان غذا و دارو شیوع کرونا سازمان نظام پزشکی پزشک خانواده واکسیناسیون آنتی بیوتیک سازمان بیمه سلامت بیماری گلوکوم افراد بالای عصب بینایی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.mehrnews.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «مهر» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۵۰۶۵۴۷۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
توصیههایی درباره یک بیماری زنانه
سرطان دهانه رحم یا سرطان گردن رحم گونهای سرطان است که از ناحیه گردن رحم آغاز میگردد.
به گزارش ایسنا، با جمع آوری سلول های دهانه رحم (که به نام دانشمندی که آزمایش غربالگری را در اواسط دهه ۱۹۰۰ انجام داد، پاپ اسمیر نامیده می شود)، این نوع سرطان حتی در مراحل اولیه قابل تشخیص است.
در حالی که سرطان دهانه رحم ممکن است علائم خونریزی یا درد ایجاد کند، اغلب هیچ علامتی ایجاد نمی کند به خصوص در مراحل اولیه. به همین دلیل است که انجام پاپ اسمیر معمولاً هر سه سال یکبار برای زنان ۲۱ تا ۶۵ ساله توصیه می شود.
برای زنان ۳۰ سال به بالا، آزمایش پاپ اسمیر ممکن است هر پنج سال یکبار، همراه با آزمایش عفونت HPV توصیه شود.
اچ پی وی (HPV) شایع ترین علت سرطان دهانه رحم است. این یک عفونت ویروسی مکرر است که از طریق تماس پوست به پوست منتقل می شود. برای کمک به محافظت در برابر سرطان در آینده، واکسن HPV برای مردان و زنان از سنین ۹ تا ۱۱ سال در دسترس است. این واکسن توسط سازمان غذا و داروی آمریکا برای افراد ۹ تا ۴۵ ساله تأیید شده است.
به گزارش نشریه تخصصی «مدیکال اکسپرس»، درمان سرطان دهانه رحم به عوامل زیادی بستگی دارد. برای سرطان دهانه رحم در مراحل اولیه، جراحی به نام هیسترکتومی کامل برای برداشتن دهانه رحم ممکن است در نظر گرفته شود. هیسترکتومی ممکن است از طریق بریدگی در قسمت تحتانی شکم انجام شود. همچنین هیسترکتومی را می توان از طریق بریدگی در واژن انجام داد. روشهای کم تهاجمی مانند جراحی با کمک رباتیک یا لاپاراسکوپی با استفاده از ابزارهای جراحی بلند و نازک که از طریق بریدگیهای کوچک در شکم عبور میکنند نیز گزینههای درمانی هستند.
با این حال، برداشتن رحم به این معنی است که بارداری دیگر امکان پذیر نیست. از این رو برخی از روشهای جراحی مانند تراکلکتومی (برداشتن دهانه رحم)، میتوانند رحم و گزینههای باروری را حفظ کنند.
همچنین برای سرطان دهانه رحم که پیشرفت کرده است اما به سایر قسمتهای بدن سرایت نکرده است، شیمیدرمانی و پرتودرمانی - که به صورت داخلی، خارجی یا هر دو انجام میشود - معمولاً توصیه میشود.
برای سرطان پیشرفته دهانه رحم که ادامه مییابد، مدام عود میکند یا گسترش یافته است، داروها در دسترس هستند. درمان هدفمند به نام «بواسیزامب» اغلب در ترکیب با سایر داروها استفاده می شود. برای بیمارانی که آزمایش آنها برای PD-L۱ مثبت است - نوعی پروتئین که سیستم ایمنی را از حمله به سرطان باز می دارد - ممکن است از یک ایمونوتراپی به نام پمبرولیزوماب نیز استفاده شود.
در حالی که همه درمان ها دارای مزایا و خطراتی هستند، این درمان ها برای بیماران مبتلا به سرطان پیشرفته و عودکننده دهانه رحم، نویدبخش نتایج بلندمدت بهتری هستند.
اقداماتی برای کاهش خطر ابتلا به سرطان دهانه رحم:
* از تیم مراقبت های بهداشتی خود بپرسید که بسته به سن و عوامل فردی یک روال تست پاپ مناسب برای شما انجام شود.
* واکسن HPV را در نظر بگیرید. تزریق واکسن HPV تا سن ۴۵ سالگی توسط FDA تایید شده است.
* اگر سیگار می کشید برای ترک آن اقدام کنید. تیم مراقبت های بهداشتی شما می تواند منابع مختلفی را برای توقف مصرف دخانیات به شما معرفی کند. تحقیقات نشان می دهد زنان سیگاری دو برابر بیشتر در معرض ابتلا به سرطان دهانه رحم هستند.
متخصصان در عین حال یادآوری میکنند که رعایت برخی از نکات ساده میتواند به طور کلی به کاهش خطر ابتلا به سرطان کمک کند از جمله اینکه:
* غذاهای سالم بخورید، تحرک داشته باشید و از الکل پرهیز کنید
داشتن یک رژیم غذایی متعادل، فعالیت بدنی منظم و حفظ وزن سالم فواید زیادی برای سلامتی دارد. هر سه عامل می توانند خطر سرطان را کاهش دهند و با سلامت کلی بهتر و بهبود کیفیت زندگی و پیش آگهی پس از تشخیص سرطان مرتبط هستند. علاوه بر این باید از مصرف الکل خودداری کرد زیرا یک ماده سرطانزاست و مشخص شده که خطر ابتلا به بسیاری از سرطانها را افزایش می دهد.
* برای ترک سیگار برنامه ریزی کنید
دخانیات میتواند خطر ابتلا به بسیاری از سرطانها از جمله سرطانهای ریه، دهان، گلو، دهانه رحم، خون، مثانه، مری، معده، پانکراس و کلیه را افزایش دهد. پرهیز از دخانیات و ترک سیگار از گام های اصلی است که می توان برای کاهش خطر ابتلا به سرطان انجام داد.
* از پوست خود در برابر اشعه ماوراء بنفش (UV) محافظت کنید
قرار گرفتن در معرض اشعه ماوراء بنفش می تواند خطر ابتلا به سرطان پوست را افزایش دهد. مرکز کنترل و پیشگیری از بیماریهای آمریکا (CDC) توصیه میکند که قرار گرفتن در معرض نور آفتاب در ظهر را به حداقل برسانید، لباس های آستین بلند بپوشید و از کرم ضد آفتاب استفاده کنید.
* پیشگیری و غربالگری سرطان را جدی بگیرید
آزمایشهای غربالگری پیشگیرانه میتواند منجر به تشخیص زودهنگام سرطانها شود که در صورت تشخیص زودهنگام، برخی از آنها با موفقیت درمان میشوند. سرطانهای رایج مانند سرطان روده بزرگ، ریه، سینه و ... در صورت تشخیص زودهنگام با موفقیت درمان می شوند.
انتهای پیام