به نقل از «مهر»

آمار ابتلا به سنگ‌های دستگاه ادراری در ایران

تاریخ انتشار: ۶ خرداد ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۵۰۹۶۴۶۱

به گزارش خبرگزاری مهر، علی حمیدی مدنی، دبیر علمی بیست و پنجمین کنگره جامع اورولوژی ایران گفت: یکی از مهمترین مشکلات و بیماری‌هایی که جوامع بشری با آن مواجه هستند، سنگ دستگاه ادراری است، سنگ دستگاه ادراری جزو سه بیماری بسیار شایع دستگاه ادراری محسوب می‌شود و به طور کلی مشکلات پروستات، عفونت ادراری و سنگ دستگاه ادراری سه بیماری بسیار شایع دستگاه ادراری و تناسلی محسوب می‌شوند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

حمیدی مدنی با بیان اینکه بر اساس مستنداتی که در جهان موجود است از زمان‌های بسیار قدیم و بشر اولیه نیز مشکل سنگ‌های دستگاه ادراری وجود داشته است، گفت: بر اساس مطالعات کشوری که در ایران توسط پزشکانی مانند دکتر بصیری در استان‌های مختلف انجام گرفته از هر ۱۰۰ هزار نفر ۱۳۶ نفر مبتلا به سنگ وجود دارد که این آمار در استان‌های مختلف متفاوت و در برخی استان‌ها و شهرها کمتر و در برخی از استان‌ها بیشتر است.

وی بیان داشت: موضوعات اقلیمی، فرهنگی، رژیم غذایی و سبک زندگی در بروز و پیشگیری از سنگ‌های دستگاه ادراری بسیار حائز اهمیت است و آمارها نشان می‌دهد که ایران به اصطلاح روی کمربند سنگ واقع شده و سنگ دستگاه ادراری بیماری شایع و بومی در کشور ما محسوب می‌شود بر همین اساس بر خلاف بسیاری از کشورها که ابتلاء به سنگ دستگاه ادراری در جمعیت مسن و بیشتر در رده‌های چهارم و ششم زندگی ایجاد می‌شود در ایران حتی کودکان کمتر از یک سال هم ممکن است مبتلا به سنگ دستگاه ادراری شوند.

وی با اشاره به اینکه ابتلاء به سنگ دستگاه ادراری هزینه‌هایی را برای سیستم سلامت و خانواده‌ها به همراه دارد و برای بیمار می‌تواند با دردهای بسیاریی همراه باشد و کیفیت زندگی آن را تحت تأثیر تأثیر قرار دهد، گفت: لذا پیشگیری از ابتلاء به سنگ دستگاه ادراری بسیار حائز اهمیت است.

مدیر گروه اورولوژی و دبیر انجمن اورولوژی شاخه گیلان با اشاره به اینکه دلایل متعددی در بروز سنگ دستگاه ادراری نقش دارد، خاطرنشان کرد: موضوعات منطقه‌ای، اقلیم، کیفیت هوا، سبک زندگی، رژیم غذایی، میزان مصرف مایعات و جنسیت از جمله دلایل ابتلاء به این بیماری است.

حمیدی مدنی با اشاره به اینکه ابتلاء به سنگ‌های دستگاه ادراری به طور کلی در مردان شایع‌تر از زنان است، گفت: البته در حال حاضر سرعت ابتلاء به سنگ دستگاه‌های ادراری در زنان هم افزایش یافته چرا که امروزه زنان کم تحرکی و افزایش وزن بیشتری دارند و رژیم غذایی آنها به صورتی است که آنها را در معرض ابتلاء به سنگ دستگاه ادراری قرار می‌دهد.

وی در مورد علائم بالینی سنگ دستگاه ادراری گفت: سنگ دستگاه ادراری مانند سنگ کلیه ممکن است هیچ علامت بالینی نداشته باشد و یا اینکه در برخی افراد با علامت‌های بسیار شدید و آزاردهنده همراه شود به طور کلی درد پهلو، درد قسمت تحتانی شکم و تیر کشیدگی در کشاله ران‌ها، وجود خون در ادرار، تکرر و سوزش ادرار و تب و لرزی که همراه با تغییر رنگ ادرار باشند از جمله علائم بالینی ابتلاء به سنگ دستگاه ادراری است.

دبیر علمی بیست و پنجمین کنگره جامع اورولوژی ایران خاطرنشان کرد: زمانی که بیمار به پزشک مراجعه می‌کند و همکاران ما با گرفتن شرح حال بیمار، انجام معاینه فیزیکی و همچنین پیشنهاد انجام تصویر برداری سه بعدی مانند سی تی اسکن بدون تزریق و یا انجام سونوگرافی نسبت به بررسی اندازه، موقعیت سنگ، تعداد سنگ‌ها و کارکرد کلیه اقدام می‌کنند و پس از آن تصمیم به درمان گرفته می‌شود.

وی یادآور شد: در بسیاری از مواقع پزشکان محافظه‌کارانه یعنی با توصیه به فعالیت‌های فیزیکی و نوشیدن آب کافی نسبت به درمان بیمار اقدام می‌کنند ولی در برخی از بیماران نیاز به درمان طبی و دارویی و دخالت جراحی است که البته امروزه با پیشرفت درمان سنگ دستگاه ادراری جراحی‌های سنتی یا باز به طور کامل می‌توان گفت که کنار گذاشته شده و به فراموشی رفته است و اکنون ۹۰ درصد سنگ‌های ادراری با روش‌های آندوسکوپی قابل مدیریت و درمان هستند.

وی با اشاره به اینکه اگر بیمار به موقع سنگ دستگاه ادراری آن تشخیص داده شود با روش‌های ساده‌تر می‌توان آن را درمان کرد، گفت: مهمترین بحث در زمینه سنگ‌های دستگاه ادراری پیشگیری است چرا که سبک زندگی در کاهش ابتلاء به این بیماری بسیار حائز اهمیت است. اگر فرد مایعات به صورت روزانه به اندازه کافی بنوشد و تحرک و انجام ورزش را در دستور کار خود قرار دهد همچنین رژیم غذایی متعادل از همه ترکیبات به اندازه مناسب داشته باشد قطعاً کمتر مبتلا به این بیماری خواهد شد.

مدنی خاطرنشان کرد: رژیم‌های غذایی حاوی نمک و پروتئین حیوانی احتمال ابتلاء به سنگ کلیه را افزایش می‌دهد بنابراین توصیه می‌شود که افراد نسبت به مصرف کمتر نمک و پروتئین حیوانی اقدام کنند و مایعات به نحوی به نوشتند که روزانه ۲ تا ۲.۵ لیتر ادرار تولید کنند و یا اداره فرد به حدی باشد که شفاف و روشن باشد.

کد خبر 5500163 مهسا شمس

منبع: مهر

کلیدواژه: جمهوری آذربایجان سازمان بهداشت جهانی بهداشت واکسن کرونا وزارت بهداشت درمان و آموزش پزشکی ویروس کرونا آبله میمون واکسن کرونا آمار کرونا دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی بهرام عین اللهی قانون جوانی جمعیت و حمایت از خانواده وزیر بهداشت درمان و آموزش پزشکی کووید 19 تجهیزات پزشکی سازمان جهانی بهداشت هفته بدون دخانیات شیوع کرونا سنگ های دستگاه ادراری رژیم غذایی استان ها سنگ ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mehrnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «مهر» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۵۰۹۶۴۶۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

آمار باورنکردنی بیماران مبتلا به دیابت در کشور

دکتر حسام‌الدین علامه با بیان اینکه آمار و ارقام حاکی از این است که ۱۵ تا ۳۴ درصد دیابتی‌ها در مدت‌زمان بیماری، به زخم‌های مزمن دچار می‌شوند، افزود: حدود ۱۵ درصد افراد دیابتی به زخم پا دچار می‌شوند و ۱۵ درصد این افراد نیز درجاتی از قطع پا را تجربه می‌کنند.

به گزارش ایسنا، وی با بیان اینکه زخم‌های مزمن ۳ دسته «عمده» و یک دسته «نادرتر» دارند، اظهار کرد: زخم‌های دیابتی در صدر دسته «عمده» قرار می‌گیرند؛ زخم‌های دیابتی، زخمی است که در صورت کنترل نشدن دیابت در افراد مبتلا به این بیماری در گذر زمان، ابتدا «نوروپاتی» و سپس زخم ایجاد می‌شود. اگر افراد مبتلا به دیابت از پای خود به خوبی مراقبت نکنند، در وهله نخست به «نوروپاتی» یعنی کاهش حس محیطی پا و در وهله دوم به زخم پای دیابتی مبتلا می‌شوند.

وی با بیان اینکه زخم‌های عروقی دومین عامل ابتلا به زخم‌های مزمن هستند، اظهار کرد: زخم‌های عروقی به ۲ دسته «ایسکمیک» (شریانی) و «وریدی» تقسیم می‌شوند. بررسی‌ها بیانگر این است که دیابت یکی از عوامل اصلی ایجادکننده زخم‌های شریانی است. همچنین زخم‌های وریدی به دلایل نارسایی‌های عروق وریدی مانند «واریس» ایجاد می‌شود. چاقی، نارسایی‌های قلبی‌عروقی و برخی از سرطان‌ها که در سیستم «لنف ادم» اختلال ایجاد می‌کنند نیز سبب ابتلا به زخم‌های مزمن وریدی می‌شوند.

علامه با بیان اینکه سومین عاملی که منجر به زخم‌های مزمن می‌شود، زخم‌های «فشاری» یا «بستر» هستند؛ افزود: طبیعی است که تعداد سالمندان یک جامعه با افزایش شاخص امید زندگی زیاد می‌شود. در چنین شرایطی، انتظار داریم بیماری‌هایی که منجر به استراحت مطلق سالمندان می‌شود به ویژه در سالمندانی که سکته کرده‌اند و دارای اختلالات حرکتی هستند و یکجانشین شده‌اند، منجر به زخم بستر یا فشاری شود. همچنین افرادی که دارای معلولیت هستند و به ناچار در یک وضعیت خاص قرار می‌گیرند، اغلب دچار زخم مزمن می‌شوند.

مدیر کلینیک دیابت، زخم و ترمیم بافت سازمان جهاد دانشگاهی علوم‌پزشکی تهران درباره زخم‌های مزمن «نادر» نیز گفت: برخی از سرطان‌ها منجر به زخم‌های مزمن می‌شوند که این زخم‌ها جزو موارد نادر زخم‌های مزمن هستند. همچنین برخی از بیماری‌های صعب‌العلاج می‌توانند زخم مزمن ایجاد کنند.

وی با بیان اینکه برآورد‌ها بیانگر این است که حدود ۰.۸ تا ۱.۵ درصد از افراد جامعه به زخم‌های مزمن دچار می‌شوند، خاطرنشان کرد: آمار و ارقام حاکی از این است که ۱۵ تا ۳۴ درصد از دیابتی‌ها در مدت‌زمان بیماری، به زخم‌های مزمن دچار می‌شوند. در حال حاضر، ۷ میلیون دیابتی در کشور زندگی می‌کنند؛ با توجه به جمعیت ۸۵ میلیون نفری کشور و احتمال ابتلای ۱۵ تا ۳۴ درصدی دیابتی‌ها به زخم پای دیابتی باید گفت به شرط در نظر گرفتن دیابت اثبات شده در حداقل ۷ میلیون نفر از جمعیت کشور، آنگاه حدود ۵۰ درصد از این افراد به «نوروپاتی» مبتلا می‌شوند.

مدیر کلینیک دیابت، زخم و ترمیم بافت سازمان جهاد دانشگاهی علوم‌پزشکی تهران ادامه داد: نوروپاتی منجر به بی‌حسی ناحیه پا می‌شود؛ در نتیجه افراد مبتلا به دیابت نه تنها متوجه تروما و آسیب‌های وارده به پا نمی‌شوند، بلکه فرایند درمان بیماری به دلیل مشکلات حسی و خون‌رسانی نامناسب کاهش می‌یابد.

وی درباره قطع عضو زخم پای دیابتی نیز، گفت: حدود ۱۵ درصد از افراد دیابتی به زخم پا دچار می‌شوند و ۱۵ درصد از این افراد نیز درجاتی از قطع پا را تجربه می‌کنند. درجات قطع عضو زخم پای دیابتی شامل قطع یک بند انگشت تا قطع کامل پا می‌شود. با توجه به جمعیت افراد دیابتی کشور و آمار و ارقام مربوط به قطع عضو زخم پای دیابتی می‌توان گفت، حدود ۲۰۰۰ نفر در کشور به صورت سالانه درجاتی از قطع عضو پا را تجربه می‌کنند.