به نقل از «همشهری آنلاین»

زگیل تناسلی؛ پیامد ناآگاهی | افزایش سواد جنسی؛ راه مقابله با ویروس پاپیلوما

تاریخ انتشار: ۷ خرداد ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۵۱۰۵۹۷۱

همشهری‌آنلاین -یکتا فراهانی: جامعه جوان، نیروی محرکه اصلی هر جامعه‌ای به شمار می‌رود که  اگر درست هدایت نشود سلامت جوانانش دچار  ناهنجاری‌هایی می‌شود که در نهایت هزینه‌های آن گریبان نظام سلامت کشور  را خواهد  گرفت.

از این‌رو، هرگونه آسیب و خطر احتمالی برای این قشر از جامعه باید توسط سیاست‌گذاران هر کشوری بررسی‌ شود و مورد توجه قرار گیرد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

شور، شوق و اشتیاق؛ ارمغان بلوغ و جوانی

دکتر سید محمود سید خرمی؛ دکترای ویروس شناسی از دانشگاه تربیت مدرس می‌گوید : «موضوع بلوغ و شور و شوق آن به خاطر تاثیر هورمون‌ها با بروز هیجانات جنسی همراه است. از این رو  نداشتن اطلاعات و آگاهی‌های جنسیتی لازم در مورد آن می‌تواند مشکلات زیادی به دنبال داشته باشد. ابتلا به بیماری‌های منتقل‌شونده از راه مقاربت جنسی که اغلب آنها هم  ماندگار  و گاهی نیز  درمان ناپذیر هستند از جمله این مشکلات هستند. ضمن آنکه بروز این گونه بیماری‌ها اضطراب و سرخوردگی‌هایی نیز با خود به دنبال خواهد آورد.»

برخورداری از سواد جنسی

به عقیده دکتر خرمی آگاهی، مراقبت و  پیشگیری  مانع از بروز بیماری‌های مقاربتی و مشکلات ناشی از آن می‌شود. ضمن آنکه کنترل این خطرات احتمالی نیز چندان  سخت نیست و به‌آسانی و  با افزایش دانش سلامت جنسی یا سواد جنسی قابل‌مقابله است.

باید بپذیریم درحال‌حاضر جامعه ما مانند قبل سنتی نیست و در دنیای مدرن امروزی، بسیاری از ناهنجاری‌های گذشته به آسانی قابل‌پیشگیری و درمان هستند. یکی از این موارد  نیز بحث روابط جنسی است.

این ویروس‌شناس می‌گوید سرپوش گذاشتن، انکار یا نادیده گرفتن این موضوع به هر علت می‌تواند باعث بروز بیماری‌های  مقاربتی زیادی شود؛ به ویژه بیماری‌هایی که در درازمدت می‌توانند به عوارض ناگوارتری منجر شوند، مانند سرطان‌های ناشی از پایپلوماویروس‌ها که از طریق جنسی منتقل می‌شوند.

 به گفته دکتر خرمی، با توجه به اینکه  بیشترین آسیب از بیماری منتقل‌شونده  از راه تماس جنسی متوجه جوانان  است باید به بالا بردن سواد و آگاهی آنان  اقدامات جدی شود.

آگاهی و دانایی در اصول سلامتی در دراز مدت می‌تواند برای فرد به طور مستقیم و برای جامعه به طور غیر مستقیم فواید زیادی داشته باشد.

سنت، حجب  و حیا و  شرم نباید به اشتباه باعث شوند افراد از آگاهی و دانشی که می‌تواند سلامت جامعه را تامین کند غافل شوند. باید پذیرفت ذات جوانی توام با شور و تکاپوست، اما  نیاز به حمایت، آگاهی و جهت دادن به مسیر درست دارد.

پاپیلوما ویروس؛ نگرانی‌های موجود و راهکارهای کنترلی

دکتر خرمی می‌گوید پاپیلوما ویروس که به نام ویروس زگیل تناسلی معروف است توسط ویروس‌های خانواده پاپیلوما ایجاد می‌شود و با  برخورد پوست فرد آلوده خصوصا در هر نوع رابطه جنسی  با پوست و مخاط فرد سالم منتقل می‌شود.

در اغلب موارد فرد بدون علامت و ضایعات در نواحی تناسلی و دهانی (به ویژه مردان) قدرت انتقال آلودگی به دیگران را به صورت بالقوه دارد.

نداشتن  علامت در بسیاری موارد موجب اهمال در کنترل و مراقبت بیماری می‌شود. به همین دلیل  آلودگی با سرعت بیشتری گسترش پیدا می‌کند؛ خصوصا بین افرادی که روابط جنسی متعددی دارند.

بروز سرطان

به گفته این ویروس‌شناس، آلوده شدن فرد می‌تواند در بلند مدت به بروز انواع سرطان در نواحی تناسلی، دهان و گلو در هر دو جنس زن و مرد منجر شود.

 ویروس پاپیلوما در اغلب موارد خود به خود از بدن فرد فرد مبتلا پاک‌سازی می‌شود. ولی این آلودگی در بعضی افراد ماندگار می‌شود و چون عامل ویروسی درمان قطعی ندارد، فرد آلوده در صورت رعایت نکردن نکات بهداشتی جنسی  می‌تواند باعث آلودگی دیگران شود.

لزوم غربالگری منظم ویروس، رعایت بهداشت

خرمی می‌گوید فردی که علایم و ضایعات پاپیلومایی (زگیل) دارد، بعد از درمان این ضایعات، باز هم نیاز به پایش و غربالگری منظم برای پیشگیری از سرطان دارد.

بیشتر بیماری‌های منتقل‌شونده  از راه جنسی با رعایت اصول بهداشتی قابل‌پیشگیری هستند؛ می‌توان به پایبندی به اصول خانواده یا بهره‌گیری از وسایل کنترل بیماری‌های منتقل شونده از راه جنسی مانند کاندوم؛ البته نه‌ به‌صورت قطعی اشاره کرد. امروزه در مورد بیماری پایپلومای جنسی؛ به ویژه مواردی که  با احتمال خطر بالای ابتلا به سرطان همراه هستند  این امکان وجود دارد که با واکسیناسیون هدفمند گروه‌های مستعد (فعال از نظر جنسی) بتوان از خطر ابتلا به بیماری و هم بار روانی بر نظام سلامت و جامعه کاست.

 سیاست‌گذاری‌های لازم برای مقابله با بیماری و واکسیناسیون

به گفته این ویروس‌شناس، با بهره‌گیری از اطلاعات حاصل از پایش آلودگی به پاپیلوما ویروس در جامعه و همچنین با در نظر گرفتن سیاست‌های موفق کشورهای پیشرفته در کنترل این بیماری باید  سیاست‌گذاری‌های لازم  در زمینه مقابله، کنترل و مدیریت این بیماری و عوارض جانبی آن را به صورت کارآمدتری پایه‌ریزی کنیم.

متاسفانه هنوز سیستم مدون و پایشی جامعی برای گزارش آمار ابتلا و هزینه‌های متقابل سرطان‌های مرتبط با پاپیلوما در ایران نداریم؛ اما مطالعات نشان می‌دهند در ایران، بروز سرطان دهانه رحم هم مثل کشورهای دیگر در حال افزایش سرمایه‌گذاری در زمینه سلامت جامعه است.

واکسیناسیون  از طریق کاهش هزینه‌های مستقیم و غیرمستقیم متحمل بر نظام سلامت و اقتصاد جامعه می‌تواند در آینده منجر به سودآوری شود. ضمن آنکه اثر مستقیمی بر سلامت افراد  دارد و  باعث  جلوگیری از انتشار ویروس می‌شود.

مقابله و درمان

خرمی می‌گوید در بحث مدیریت کلان سلامت، باید نگاه جامع‌تر و عمیق‌تری به جریان بیماری‌هایی داشت  که به‌صورت نامحسوس زیر پوست جامعه در حال حرکت هستند و ناگهان سلامت آن را نشانه می‌گیرند و هزینه‌های زیادی به بارمی‌آورند.

با توجه به نیاز جامعه جوان امروزی کشور، ارتقای سواد سلامت جنسی جامعه و حمایت همگانی ارگان‌های مسئول شامل مجموعه سیستم آموزشی، فرهنگی و رسانه‌ای از سیستم سلامت کشور در این زمینه، قرارگیری واکسن پاپیلوما در برنامه واکسیناسیون کشور و حمایت از موارد مرتبط با تولید واکسن و کیت‌های تشخیصی/غربالگری مناسب می‌تواند در نهایت به نتایج مطلوبی برسد.

کد خبر 679549 برچسب‌ها بهداشت عمومی زگیل بیماری - ویروس واکسیناسیون

منبع: همشهری آنلاین

کلیدواژه: بهداشت عمومی زگیل بیماری ویروس واکسیناسیون بیماری ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.hamshahrionline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «همشهری آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۵۱۰۵۹۷۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

برای نابودی ویروس‌ها پنجره را باز کنید!

پژوهشگران می‌گویند سطوح بالاتر کربن دی اکسید(CO2) به این معنی است که ویروس‌ها طول عمر بیشتری خواهند داشت و افراد بیشتری را آلوده می‌کنند، بنابراین باز کردن پنجره می‌تواند یک راه موثر برای کم کردن ویروس‌های معلق در هوا باشد.

به گزارش ایسنا، کربن دی اکسید یک عمل کلیدی برای بیشتر زنده ماندن ویروس‌های معلق در هوا و در نتیجه احتمال انتشار بیشتر آنهاست. بنابراین باز کردن پنجره می‌تواند یک راه علمی برای جلوگیری از انتشار ویروس‌های تنفسی نسبت به آنچه که در ابتدا پیش‌بینی شده بود، باشد.

به نقل از ان‌ای، با ظهور کووید-19، جهان یاد گرفت که بودن در فضای نزدیک با فرد یا افراد دیگر چگونه می‌تواند خطر ابتلا به این ویروس را افزایش دهد.

اکنون تحقیقات جدید به رهبری پژوهشگران دانشگاه بریستول در بریتانیا یک پاسخی به این پرسش داده است که چگونه و چرا ویروس‌های تنفسی موجود در هوا برای مدت طولانی‌تری در فضاهای بسته باقی می‌مانند. آنها می‌گویند پای کربن دی اکسید در میان است.

آلن هادرل، سرپرست و نویسنده ارشد این مطالعه و محقق ارشد علوم هواپخش در دانشکده شیمی دانشگاه بریستول می‌گوید: ما می‌دانستیم که ویروس عامل کووید-19 موسوم به SARS-CoV-2 مانند سایر ویروس‌ها،  از طریق هوایی که تنفس می‌کنیم، پخش می‌شود، اما این مطالعه نشان‌دهنده پیشرفت بزرگی در درک ما از این است که دقیقاً چگونه و چرا این اتفاق می‌افتد و مهم‌تر اینکه چه کاری می‌توان برای متوقف کردن آن انجام داد.

کربن دی اکسید(CO2) یک شاخص خوب برای سنجش تهویه در یک فضای داخلی است. تعداد افراد در یک اتاق بر غلظت CO2 تأثیر می‌گذارد و از آنجایی که هم کربن دی اکسید و هم ویروس‌های تنفسی دیگر در هوای بازدمی وجود دارند، منطقی است که از غلظت CO2 به عنوان شاخصی برای خطر انتقال ویروس استفاده شود.

در اینجا ما باید کمی عمیق‌تر به بررسی تنفس بپردازیم. PH بالای (قلیایی) بازدم ناشی از ترشحات تنفسی است که از آن منشاء می‌گیرد. به عنوان مثال، بزاق و مایع ریه حاوی سطوح بالایی از بی‌کربنات قلیایی هستند. pH قطرات خارج شده در تنفس با تبخیر بی‌کربنات به گاز CO2 تغییر می‌کند، اما تحت تأثیر عواملی مانند رطوبت نسبی، اندازه قطرات و غلظت CO2 در محیط قرار می‌گیرد.

از آنجایی که تصور می‌شود PH محرک عفونت‌پذیری ویروس‌های معلق در هوا باشد، پژوهشگران بررسی می‌کنند که آیا غلظت CO2 محیط بر پایداری ویروس‌های موجود در هوا (هوا پایداری) و خطر انتقال آنها تأثیر می‌گذارد یا خیر.

در شرایط همه‌گیری کووید-19 از مانیتورهای سنجش CO2 برای تخمین تهویه ساختمان استفاده شد. هوای معمولی خارج از منزل حاوی حدود 400 قسمت در میلیون(ppm) کربن دی اکسید است. در فضاهای داخلی معمولی و دارای تهویه مناسب، غلظت بین 400 تا 1000 ppm است. در فضاهای دارای تهویه ضعیف، غلظت CO2 می‌تواند از 2000 ppm بیشتر شود و در محیط‌های شلوغ‌تر از 5000 ppm بالاتر رود.

پژوهشگران با تغییر غلظت CO2 در هوا بین 400 ppm و 6500 ppm، ارتباط بین غلظت CO2 و مدت زمانی که ویروس‌های موجود در هوا عفونی می‌مانند را تأیید کردند.

در مقایسه با CO2 معمولی جو که حدود 500 ppm است، افزایش متوسط در CO2 از 400 ppm به 800 ppm در محدوده یک اتاق با تهویه خوب منجر به افزایش قابل توجهی در هواپایداری ویروس برای همه سویه‌های ویروس SARS-CoV-2 از جمله دلتا، بتا و اومیکرون پس از دو دقیقه شد. ضمن اینکه تفاوتی در میزان عفونت و سرایت‌پذیری بین 800 و 6500 ppm مشاهده نشد.

افزایش غلظت CO2 عمیقاً بر سرایت‌پذیری SARS-CoV-2 در طول زمان تأثیر گذاشت. در مقایسه با هوای معمولی، زمانی که غلظت کربن دی اکسید 3000 ppm بود (مشابه غلظت یک اتاق شلوغ) ویروس‌ها پس از 40 دقیقه تقریباً 10 برابر بیشتر عفونی باقی ماندند.

هادرل می‌گوید: این رابطه روشن می‌کند که چرا رویدادهای اَبَرپخش‌کننده ممکن است تحت شرایط خاصی رخ دهند. PH بالای قطرات بازدمی حاوی ویروس SARS-CoV-2 احتمالاً عامل اصلی عفونت است. CO2 هنگامی که با قطرات برهمکنش می‌کند مانند یک اسید عمل می‌کند. این باعث می‌شود که pH قطرات کمتر قلیایی شود و در نتیجه ویروس درون آنها با سرعت کمتری غیرفعال شود.

خوشبختانه توصیه پژوهشگران برای کاهش عفونت ویروسی یک توصیه ساده است.

هادرل می‌گوید: به همین دلیل است که باز کردن یک پنجره یک استراتژی کاهش موثر است، زیرا هم از نظر فیزیکی ویروس را از اتاق خارج می‌کند و هم باعث می‌شود قطرات هواپخش برای ویروس سمی‌تر شوند.

با توجه به تمرکز جهانی بر کاهش CO2 جو که دانشمندان اقلیم پیش‌بینی می‌کنند در دهه‌های آینده به بیش از 550 ppm افزایش یابد، پژوهشگران می‌گویند یافته‌های آنها پیامدهای گسترده‌تری دارد.

هادرل می‌گوید: بنابراین، این یافته‌ها پیامدهای گسترده‌تری نه تنها در درک ما از انتقال ویروس‌های تنفسی، بلکه اینکه چگونه تغییرات در محیط ما ممکن است احتمال همه‌گیری‌های آینده را تشدید کند، دارد.

وی افزود: داده‌های مطالعه ما نشان می‌دهد که افزایش سطح CO2 در جو می‌تواند با افزایش قابلیت انتقال سایر ویروس‌های تنفسی از طریق افزایش مدت زمانی که آنها در هوا عفونی می‌مانند، همزمان باشد.

این مطالعه در مجله Nature Communications منتشر شده است.

انتهای پیام