به نقل از «مهر»

معرفی بهترین پیست‌های اسکی در تهران و اطراف تهران

تاریخ انتشار: ۸ خرداد ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۵۱۱۰۶۲۵

به گزارش بازرگانی خبرگزاری مهر، اسکی یکی از هیجان‌انگیزترین تفریحاتی است که می‌توانیم در فصل پاییز و زمستان به سراغ آن برویم. برای کسانی که علاقمند به این ورزش هستند در شهر تهران و اطراف آن پیست‌های اسکی مختلفی وجود دارد. تمام افراد با هر میزان مهارت یا حتی بدون داشتن مهارت اسکی می‌توانند به پیست‌های اسکی تهران و اطراف تهران سر بزنند و با استفاده از امکانات تفریحی و ورزشی آن‌ها چند ساعتی را خوش بگذرانند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

در ادامه می‌خواهیم با بهترین پیست‌های اسکی تهران و اطراف تهران بیشتر آشنا شویم و ببینیم هریک از آن‌ها چه ویژگی‌ها و امکاناتی دارند. با ما همراه باشید.

پیست اسکی دربندسر که از سال ۱۳۶۱ فعالیت خود را آغاز کرد در فاصله ۵۰ کیلومتری تهران قرار دارد. این پیست با ارتفاع ۲۷۰۰ متری از سطح دریا یکی از محبوب‌ترین پیست‌های اسکی تهران است. بهترین زمان برای رفتن به پیست اسکی دربندسر اواخر آذر تا اواخر اسفند است. بخش اصلی این پیست اسکی دارای دو تله‌سیژ با ظرفیت دو و چهار نفر است که اسکی‌بازان با استفاده از آن‌ها می‌توانند به ارتفاعات پیست بروند و ورزش خود را آغاز کنند. علاوه‌بر این یک تله‌کابین نیز در پیست دربندسر وجود دارد که اسکی‌بازان را به ارتفاع بیشتری در پیست سرلو می‌برد. بنابراین اسکی‌بازانی که حرفه‌ای‌تر هستند می‌توانند به این بخش از پیست دربندسر بروند.

یکی از ویژگی‌های مهم پیست دربندسر جدا بودن مسیر اسکی‌بازان مبتدی با اسکی‌بازان حرفه‌ای است.

پیست اسکی دیزین

پیست اسکی دیزین یکی از شناخته‌شده‌ترین پیست‌های اسکی اطراف تهران است که به دلیل شرایط مناسب و استانداردی که دارد به عنوان نخستین پیست اسکی استاندارد ایران مورد تأیید فدراسیون جهانی اسکی قرار گرفت. در حال حاضر بسیاری از مسابقات ملی یا بین‌المللی به میزبانی ایران، در این پیست برگزار می‌شود. همچنین این پیست با بیشینه ارتفاع ۳۵۷۰ متر به دلیل موقعیت و امکانات مناسبی که از آن برخوردار است به عنوان یکی از محبوب‌ترین پیست‌های اسکی ایران برای اسکی‌بازان حرفه‌ای و مبتدی جهت تفریح یا انجام ورزش حرفه‌ای شناخته می‌شود.

پیست اسکی دیزین با تهران ۸۰ کیلومتر فاصله دارد، مسیر دسترسی به این پیست از طریق جاده چالوس در حدود ۱۲۳ کیلومتر است. بهترین زمان استفاده از پیست اسکی دیزین نیز اوخر آبان تا پایان اردیبهشت است.

نخستین امکانات ورزشی در پیست اسکی دیزین در سال ۱۳۴۸ در آن نصب شدند. پیست‌های مجموعه دیزین شامل چهار مسیر تله‌کابین، دو تله‌سیژ قله و چمن و هفت تله اسکی می‌شود.

پیست اسکی آبعلی

آبعلی یکی از خوش آب و هواترین مناطق اطراف تهران است و پیست اسکی معروف آن نیز به عنوان یکی از بهترین پیست‌های اسکی تهران شناخته می‌شود. فاصله این پیست تا تهران حدود ۶۰ کیلومتر است. نخستین امکانات ورزشی در پیست دیزین در سال ۱۳۳۲ در آن نصب شدند و حالا پس از سال‌ها هنوز هم این پیست به عنوان یکی از اصلی‌ترین پیست‌های اسکی ایران مورد استفاده ورزشکاران حرفه‌ای و سایر افراد علاقمند به ورزش اسکی است. البته مقایسه تخصصی پیست‌های اسکی توچال، دیزین، دربندسر و آبعلی به شما کمک می‌کند تا به صورت دقیق‌تری برای انتخاب پیست موردنظر خود تصمیم‌گیری کنید.

پیست آبعلی که در مرتفع‌ترین بخش خود دارای ۲۶۵۰ متر ارتفاع است در مجموعه ۵ پیست مختلف دارد. یک تله‌کابین، پنج تله‌سیژ و ۳۳ تله‌اسکی از امکانات این مجموعه هستند. بهترین زمان استفاده از پیست آبعلی نیز سه ماه فصل زمستان است.

پیست اسکی توچال

پیست اسکی توچال به دلیل دسترسی راحت از داخل شهر تهران یکی از محبوب‌ترین پیست‌های اسکی تهران است. دسترسی به این پیست از انتهای خیابان ولنجک به راحتی امکان‌پذیر است. این پست که در مرتفع‌ترین بخش خود دارای ۳۶۸۰ متر ارتفاع است، هفت ایستگاه تله‌کابین دارد.

علاقمندان به انجام سایر تفریحات زمستانی به غیر از اسکی، می‌توانند در ایستگاه‌های سه یا پنج پیاده شوند و از فضای تفریحی آنجا استفاده کنند. مسیر رفت و برگشت تله‌کابین توچال در حدود ۱۵ کیلومتر است که طی کردن آن حدود ۸۰ دقیقه (به صورت رفت و برگشت) زمان می‌برد. خط تله‌کابین توچال یکی از طولانی‌ترین خطوط کابلی جهان است و به افراد این فرصت را می‌دهد که از دیدن منظره زیبای کوه‌ای پوشیده از برف لذت ببرند. پیست اسکی توچال به دلیل موقعیت جغرافیایی و همچنین ارتفاعی که دارد در هشت ماه از سال پوشیده از برف و قابل استفاده برای اسکی‌بازان است.

پس از رسیدن به ایستگاه هفت توچال، نخستین پیست مجموعه که ورزشکاران با آن مواجه می‌شوند پیست قله است که از پایین قله توچال آغاز می‌شود و تا هتل توچال ادامه پیدا می‌کند. در این مسیر یک خط تله‌سیژ و یک تله اسکی به طول ۱۲۰۰ متر نیز وجود دارد. در بخش غرب قله توچال پیست دیگری به طول ۹۰۰ متر همراه با یک تله‌سیژ وجود دارد. طولانی‌ترین پیست اسکی مجموعه توچال نیز که به تازگی راه‌اندازی شده بین ایستگاه‌های هفت تا پنج است و طول آن به ۵۵۰۰ متر می‌رسد.

پیست اسکی شمشک

پیست بین‌المللی اسکی شمشک یکی از بهترین پیست‌های اسکی اطراف تهران است که در ۵۷ کیلومتری شمال شرق تهران و در شهر شمشک قرار دارد. این پیست پس از پیست دیزین دومین پیست اسکی بزرگ ایران محسوب می‌شود. ارتفاع پیست شمشک در مرتفع‌ترین بخش به ۳۰۵۰ متر از سطح دریا می‌رسد. این پیست به دلیل داشتن دامنه‌های شیب‌دار بیشتر مورد توجه اسکی‌بازان حرفه‌ای قرار دارد. اما امکان انجام اسکی برای ورزشکاران و علاقمندان مبتدی نیز در بخش‌های مختلفی از آن فراهم است.

این مطلب، یک خبر آگهی بوده و خبرگزاری مهر در محتوای آن هیچ نظری ندارد.

کد خبر 5501661

منبع: مهر

کلیدواژه: پیست اسکی پیست اسکی دربندسر پیست اسکی توچال کسب و کار لوازم خانگی مهارت آموزی کالای خواب کسب و کارهای اینترنتی اسنپ جواهرات یخچال تاکسی اینترنتی بانک قرض الحسنه رسالت گروه خودروسازی سایپا مترو پاکشوما انگشترسازی بهترین پیست های اسکی پیست اسکی دیزین تهران و اطراف اطراف تهران اسکی توچال اسکی بازان تله کابین حرفه ای تله سیژ یک تله

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mehrnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «مهر» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۵۱۱۰۶۲۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

عاشق شعر عالمگیر ایران هستم/بهترین سوغاتی از نمایشگاه کتاب تهران

به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، به نقل از ستاد خبری سی‌وپنجمین نمایشگاه بین‌المللی کتاب تهران، طالب آذرخش شاعر ملی تاجیکستان (با تخلص آذرخش) و سردبیر نشریه «پیام سغد» است. تاکنون به قلم او کتاب‌های بسیاری به خط سیریلیک در تاجیکستان منتشر شده است. اثری هم به نام «دیوان عشق» به خط فارسی و سیریلیک دارد که گلچینی از آن توسط انتشارات خردگان در تهران با عنوان «چشم، جانم، چشم...» منتشر شده است.

او بسیار تاکید دارد که آثارش به خط سیریلیک و فارسی منتشر شوند تا کسانی که در تاجیکستان با خط فارسی آشنایی ندارند با آن آشنا شوند و فرصتی برای مقایسه پیدا کنند. همچنین برخی اشعارش نیز در چند نشریه در تهران منتشر شده است. در چندین کنگره و همایش در تهران، تبریز، اصفهان و شیراز شرکت کرده و به قول خودش این «شهرهای عزیز»‌ را دوست داشته است.

طالب آذرخش سابقه حضور در محافل ادبی بسیاری در ایران را دارد و کتاب شعر را بهترین سوغات از ایران می‌داند. آذرخش درباره سابقه حضورش در نمایشگاه بین‌المللی کتاب تهران گفت: خوشبختانه تجربه حضور در نمایشگاه کتاب تهران را دارم که برایم بسیار جالب بود. همچنین در چندین محفل فرهنگی از جمله محفل جشنواره فضولی نیز شرکت داشته‌ام.

وی افزود: نمایشگاه کتاب تهران یک بازار بزرگ کتاب است. یکباری که حضور داشتم از صبح تا عصر نتوانستیم حتی نصف نمایشگاه را هم ببینیم. من از حضور در این نمایشگاه که به عنوان یک فروشگاه بزرگ کتاب به نظر می‌رسد بسیار شاد و مسرور شدم. کتاب‌های جالبی در این نمایشگاه دیدم.

آذرخش ادامه داد: در نمایشگاه کتاب تهران، کتاب‌های ادبیات کلاسیک را که سال‌ها آرزوی دست‌یابی و مطالعه‌شان را داشتم پیدا کردم. با ناشران گوناگونی که آثار شعرای بزرگ مثل حافظ، سعدی، فردوسی و ...را منتشر کرده‌اند، گفت‌وگو کردم. وقتی هم که به تاجیکستان بازگشتم کتاب‌های جیبی این شاعران را به عنوان سوغات برای دوستانم آوردم.

این شاعر فارسی‌سرا در بخش دیگری از سخنان خود با اشاره به این نکته که به ادبیات معاصر ایران بسیار علاقه‌مند است، گفت: نمایشگاه بین‌المللی کتاب تهران، محل آشنایی من با آثار معاصر ادبیات ایران بود. من عاشق شعر و خصوصا شعر عالمگیر ایران هستم. با شعر معاصر ایران هم آشنایی دارم. آثار شاعرانی همچون شهریار، سهراب سپهری، فروغ فرخزاد، نادر نادرپور، هوشنگ ابتهاج (ه. ا. سایه)، شاملو و ... در تاجیکستان شناخته شده است. از اینکه در نمایشگاه کتاب تهران بدون واسطه و به راحتی به این کتاب‌ها دسترسی داشتم موجب خشنودی‌ام بود.

آذرخش همچنین با اشاره به این نکته که گویش تاجیکستانی‌ها و ایرانی‌ها باهم تفاوتی ندارد، ادامه داد: ما یک زبان داریم. شعر معاصر ایران و شعر معاصر تاجیکستان یک زبان دارد که همان زبان رودکی، خیام و حکیم فردوسی است. ما همان چیزی را که شما می‌خوانید، می‌خوانیم. البته در حوزه شعر معاصر ایران شعرهایی هم هست که به لهجه تهرانی یا شیوه‌های متفاوت است. اما همه این‌ها به زبان فردوسی و حافظ است. ما امروز شعری که در شاهنامه می‌خوانیم در شعر معاصر تاجیک هم می‌بینیم.

وی اضافه کرد: وقتی از ادبیات ایران حرف می‌زنیم، تفاوتی بین ایران و تاجیکستان نمی‌بینیم. فقط یک ادبیات فارسی در میان است. حتی ادبیات معاصر ایران هم در تاجیکستان شناخته شده است. بسیاری از آثار رمان‌نویسان معاصر در تاجیکستان منتشر شده است. اما در تاجیکستان شاعران ایرانی بیشتر مورد اقبال عموم قرار گرفته‌اند. من در اخبار دیده بودم که یکی از کتاب‌های فاضل نظری در یک فروشگاه در تهران، فروش چند هزار جلدی داشته است. این کتاب در تاجیکستان هم به زبان سیریلیک برگردانده شده است و غزل‌های او علاقمندان خاص خودش را دارد. من سردبیر مجله «پیام سغد» در تاجیکستان هستم. ما در هر شماره از مجله شعری از هم‌زبانان ایرانی یا افغانستانی را چاپ می‌کنیم. من تاکید می‌کنم که شعر هم‌زبان خود را منتشر می‌کنیم نه شعر ادبیات ایران یا افغانستان را.

آذرخش در بخش دیگری از این گفت‌وگو به نقش نمایشگاه بین‌المللی کتاب تهران در بهبود دیپلماسی فرهنگی میان دو کشور ایران و تاجیکستان اشاره کرد و ادامه داد: خیلی خوب می‌شد اگر نمایشگاهی مانند نمایشگاه کتاب تهران در کشورهای فارسی‌زبان یعنی افغانستان و تاجیکستان هم می‌داشتیم. چون در افغانستان و تاجیکستان نمایشگاه‌های صنعتی و اقتصادی مشترک و غیرمشترک بسیاری برگزار می‌شود، اما نمایشگاه کتاب نداریم. نکته دیگر این است که خیلی خوب می‌شد اگر در نمایشگاه کتاب تهران مکان معینی وجود داشت تا خوانندگان با ادیبان، نویسندگان و ناشران گفت‌وگو و دیدار داشته باشند. من خیلی علاقه‌مندم که آثار شاعران تاجیکستانی در نمایشگاه کتاب تهران معرفی شود و در معرض دید و خرید عموم قرار گیرد. ما می‌توانیم کتاب‌هایی منتشر کنیم که یک طرف آن خط فارسی و طرف دیگر آن خط سیریلیک باشد. این موضوع به آموزش زبان فارسی کمک خواهد کرد چون تاجیکستانی‌ها حتما باید خط فارسی را یاد بگیرند. آشنایی با خط فارسی باعث می‌شود که از گذشته خود آگاه شوند و آینده خود را ببینند. البته اگر خوانندگان ایرانی هم با خط سیریلیک آشنا شوند خیلی خوب می‌شود.

وی در پایان در پاسخ به این سوال که «چرا با وجود پیوندهای فرهنگی و زبان مشترک میان ایران و تاجیکستان، ارتباطات فرهنگی محدودی میان دو کشور وجود دارد؟» گفت: فکر می‌کنم سرحدات و مرزهای جغرافیایی دلیل این موضوع باشد. اخیرا قابلیتی ایجاد شد و در فضای مجازی صفحاتی پدید آمد که خوانندگان، ادیبان و شاعران ایرانی و تاجیکی با یکدیگر در تعامل باشند و مثلا یک شاعر تاجیکستانی بتواند با خواننده ایرانی طرف گفت‌وگو قرار گیرد. چون تاجیکستانی‌ها هم به زبان فارسی سخن می‌گویند. فقط لازم است که با زبان فارسی آشنایی داشته باشند تا بتوانند از آثار شاعران ایرانی استفاده کنند. اگر رفت‌وآمد این محافل ادبی بیشتر شود شاهد نتایج بهتری هم خواهیم بود. همچنین ارسال کتاب‌های تاجیکستانی به ایران و بالعکس می‌تواند عامل مهمی برای تقویت این پیوندها باشد.

سی‌وپنجمین دوره نمایشگاه بین‌المللی کتاب تهران با شعار «بخوانیم و بسازیم» از ۱۹ تا ۲۹ اردیبهشت (۱۴۰۳) در محل مصلی امام خمینی(ره) به شکل حضوری برگزار می‌شود.

۲۲۰۵۷

برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1900156