یووئیت، بیماری ناشناخته چشم
تاریخ انتشار: ۱۰ خرداد ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۵۱۳۰۸۱۶
یووئیت یکی از بیماری‌های مهم در چشم پزشکی بوده و در صورت بی‌توجهی و عدم درمان می‌تواند منجر به آسیب‌های جبران ناپذیر بینایی و عوارض جدی در چشم گردد.
به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری دانشجو، در بین انواع بیماری‌های چشمی، التهاب چشم که به آن «یووئیت» هم گفته میشود، در اذهان عموم کمتر شناخته شده است. با این حال، یووئیت یکی از بیماری‌های مهم در چشم پزشکی بوده و در صورت بی‌توجهی و عدم درمان می‌تواند منجر به آسیب‌های جبران ناپذیر بینایی و عوارض جدی در چشم گردد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
عضو هیأت علمی دانشگاه علوم پزشکی ایران، در پاسخ به این سوال که چگونه می‌توان متوجه علائم این بیماری شد، افزود: علائم این بیماری بسته به مکان درگیری در هر یک از اجزا چشم و حاد یا مزمن بودن آن متفاوت است. التهاب حاد در قسمت‌های قدامی چشم معمولاً با نشانه‌هایی مانند قرمزی چشم، ترس از نور، درد و گاهی اوقات تاری دید همراه است. در درگیری‌های خلفی، قرمزی چشم و درد کمتر است، اما کاهش دید و مگس پران، مشخص‌تر احساس میشود.
مسئول محور یووئیت در همایش چشم پزشکی بهاره ایران، ادامه داد: همچنین ممکن است بیماری‌های داخلی دیگری در همراهی با یووئیت وجود داشته باشد. به همین دلیل لازم است بیمار از نظر بیماری‌های زمینهای مثل رماتیسم و عفونت‌های داخلی نیز مورد بررسی قرار بگیرد.
وی تاکید کرد: در اکثر موارد برای رسیدن به تشخیص نهایی، به بررسی‌های پاراکلینیکی، تصویربرداری‌های ویژه و آزمایش‌ات خونی خاصی نیازمند هستیم.
هدایت فر در خصوص اینکه چه عواملی موجب بروز یووئیت در چشم میشود، گفت: به طور کلی، عوامل پدید آورنده یووئیت به دو گروه عمده علل عفونی و غیر عفونی تقسیم میشود. از علل عفونیِ مهم می‌توان به سل، سیفیلیس، توکسوپلاسما و ویروس‌های خانواده هرپس اشاره کرد. بیماری بهجت، سارکوئیدوز، آرتریت رماتوئید، لوپوس، اسپوندیلیت آنکیلوزان، پسوریازیس و…، از بیماری‌های غیر عفونی مستعد کننده به ایجاد یووئیت هستند.
وی ادامه داد: با این حال در اکثر موارد یووئیت، بیماری زمینه ایِ مشخصی وجود نداشته و درگیری چشم به صورت مستقل با منشأ «خود ایمنی» در فرد به وجود می‌آید. در این مواقع سیستم دفاعی فرد به اشتباه، بافت‌های چشم را به عنوان عنصر بیگانه یا آنتی‌ژن تلقی کرده و بر ضد آن وارد واکنش میشود. به این نوع از یووئیت اصطلاحاً «رماتیسم چشمی» هم گفته میشود که وجه تسمیه آن مکانیسم بیماری زایی مشابه بین این بیماری و روماتیسم مفصلی است. به علاوه درمان بیماری روماتیسم چشمی و روماتیسم مفصلی نیز شباهت زیادی بهم دارد.
فوق تخصص یووئیت و بیماری‌های التهابی چشم، در ارتباط با پراکندگی بیماری بر اساس موقعیت جغرافیایی، گفت: این بیماری در نقاط مختلف جهان دیده میشود و در هر منطقه‌ای علل شایع خاصی وجود دارد.
هدایت فر در ارتباط با اثرات استرس، رژیم غذایی و شرایط اقلیمی در روند بیماری یووئیت، اظهار داشت: استرس، چه به صورت روحی و چه جسمی، احتمالاً در بروز و تشدید حداقل انواع مشخصی از یووئیت، مؤثر است. ولی در خصوص تأثیر رژیم غذایی و شرایط اقلیمی روی روند بیماری، مستندات علمی کافی در اختیار نیست. اگرچه بعضاً خوردن برخی مواد غذایی و شرایط آب و هوایی خاص به عنوان محرک شروع و یا تشدید التهاب توسط برخی بیماران ذکر میشود. این ارتباط در همه افراد به صورت مشترک دیده نمی‌شود. با این حال بهتر است خود فرد عوامل تشدید کننده را بشناسد و از مواجهه با آنها پرهیز کند.
وی در ارتباط با درمان یووئیت، گفت: درمان بیماری معمولاً یک ترتیب پلکانی دارد و از ساده‌ترین درمان‌ها با قطره‌های چشمی آغاز شده و به رژیم‌های دارویی موثر‌تر نظیر استروئید‌های خوراکی، دارو‌های تعدیل کننده سیستم ایمنی، و دارو‌های بیولوژیک می‌رسد. در بعضی موارد هم نیاز داریم از تزریقات در اطراف یا داخل چشم استفاده کنیم. گاهی ناچار می‌شویم برای کنترل بیماری و یا رفع عوارض آن به عمل جراحی متوسل شویم.
هدایت فر افزود: یووئیت یک بیماری نیست بلکه طیف وسیعی از بیماری‌ها را شامل میشود و بالطبع درمان آن در افراد مختلف متفاوت است.
وی به مراحل درمانی بیماری یووئیت اشاره کرد و گفت: مراحل درمان در بعضی موارد کوتاه و در برخی موارد طولانی و مزمن است و لازم است برای یک دوره چندساله ادامه پیدا کند. چون یووئیت یک بیماری مولتی سیستم است و گاهی همزمان چند ارگان را درگیر می‌کند، در بعضی موارد لازم است از مشاوره همکاران در رشته‌های دیگر مثل روماتولوژی، نورولوژی یا داخلی کمک بگیریم.
مسئول محور یووئیت در همایش چشم پزشکی بهاره ایران، به برنامه یووئیت در همایش امسال گریز زد و افزود: عنوان برنامه «چالش‌های تشخیصی و درمانی در یووئیت بینابینی» است و همانطور که از عنوان بر می‌آید، هدف بحث و گفتگو در خصوص معضلات تشخیص و درمان گروه مشخصی از بیماری یووئیت است که عمدتاً قسمت میانی یووآ و زجاجیه را درگیر می‌نماید. این نوع از یووئیت، در کشور ما از شیوع بالایی برخوردار است، ولی کمتر درباره آن در سمینار‌ها مجال صحبت بوده است.
وی گفت: در این برنامه، به روال سال‌های قبل، موارد چالش انگیز معرفی شده و در هر مورد بحث و گفتگو در خصوص نظرات کارشناسانه اعضای پنل که جمعی از متخصصین مجرب در زمینه یووئیت از دانشگاه‌های پزشکی سراسر کشور هستند، صورت خواهد پذیرفت.
* آقای دکتر، یووئیت برای خیلی‌ها بیماری ناشناخته‌ای است؛ لطفاً درباره آن به اختصار توضیح دهید.
چشم ما از سه لایه شامل «لایه خارجی یا صلبیه»، «لایه میانی یا مشیمیه» و «لایه داخلی یا شبکیه» تشکیل شده است. یووئیت به التهاب بافت مشیمیه یا «یووآ» که بخش پرعروق و تغذیه کننده چشم است، اطلاق میشود. یووآ خود متشکل از سه جز عنبیه در جلو، اجسام مژگانی در میان و کوروئید در خلف است. التهاب در هر یک از این اجزا، اختلالات مربوط به آن جزء را پدید آورده که تحت عنوان کلی یووئیت از آن نام برده میشود.
* چگونه می‌توان متوجه ابتلا به این بیماری شد؟
علایم این بیماری بسته به مکان درگیری در هر یک از اجزا یووآ و حاد یا مزمن بودنِ آن متفاوت است. التهاب حاد در قسمت‌های قدامی چشم معمولا با نشانه‌هایی مانند قرمزی چشم، ترس از نور، درد و گاهی اوقات تاری دید همراه است. در درگیری‌های خلفی، قرمزی چشم و درد کمتر است، اما کاهش دید و مگس پران، مشخص‌تر احساس میشود. همچنین ممکن است بیماری‌های داخلی دیگری در همراهی با یووویت وجود داشته باشد. به همین دلیل لازم است بیمار از نظر بیماری‌های زمینهای مثل رماتیسم و عفونت‌های داخلی نیز مورد بررسی قرار بگیرد. در اکثر موارد برای رسیدن به تشخیص نهایی، به بررسی های پاراکلینیکی، تصویربرداری‌های ویژه و آزمایش‌ات خونی خاصی نیازمند هستیم.
* چه عواملی موجب بروز یووئیت در چشم میشود؟
بطور کلی، عوامل پدید آورنده یووئیت به دو گروه عمده علل عفونی و غیرعفونی تقسیم میشود. از علل عفونیِ مهم می‌توان به سل، سیفیلیس، توکسوپلاسما و ویروس‌های خانواده هرپس اشاره کرد. بیماری بهجت، سارکوئیدوز، آرتریت رماتوئید، لوپوس، اسپوندیلیت آنکیلوزان، پسوریازیس و ... از بیماری‌های غیر عفونی مستعد کننده به ایجاد یووئیت اند. با این حال دراکثر مواردِ یووئیت، بیماریِ زمینه ایِ مشخصی وجود نداشته و درگیری چشم بصورت مستقل با منشا «خود ایمنی» در فرد بوجود می‌آید. در این مواقع سیستم دفاعی فرد به اشتباه، بافت‌های چشم را به عنوان عنصر بیگانه یا آنتی‌ژن تلقی کرده و بر ضد آن وارد واکنش میشود. به این نوع از یووئیت اصطلاحا «رماتیسم چشمی» هم گفته میشود که وجه تسمیه آن مکانیسم بیماری زایی مشابه بین این بیماری و روماتیسم مفصلی است. بعلاوه درمان بیماری روماتیسم چشمی و روماتیسم مفصلی نیز شباهت زیادی بهم دارد.
* آیا پراکندگی بیماری محدود به جغرافیای خاصی است یا در همه نقاط جهان دیده میشود؟
این بیماری در نقاط مختلف جهان دیده میشود و در هر منطقه‌ای عللِ شایعِ خاصی وجود دارد. به عنوان مثال بیماری بهجت در ژاپن، ترکیه، کشورهای حاشیه دریای مدیترانه بیشتر دیده میشود. در کشور ما نیز بیماری بهجت شایع است و باید جدی گرفته شود، زیرا در صورت عدم درمان مناسب، عوارض طولانی و خطرناکی به همراه خواهد داشت.
* آیا استرس، رژیم غذایی و شرایط اقلیمی روی روند بیماری یووئیت تاثیری دارد؟
استرس، چه به صورت روحی و چه جسمی، احتمالا در بروز و تشدید حداقل انواع مشخصی از یووئیت، مؤثر است. ولی در خصوص تاثیر رژیم غذایی و شرایط اقلیمی روی روند بیماری، مستندات علمی کافی در اختیار نیست. اگرچه بعضا خوردن برخی مواد غذایی و شرایط آب و هوایی خاص بعنوان محرک شروع و یا تشدید التهاب توسط برخی بیماران ذکر میشود، این ارتباط در همه افراد به صورت مشترک دیده نمی‌شود. با این حال بهتر است خود فرد عوامل تشدید کننده را بشناسد و از مواجهه با آنها پرهیز کند.
* یووئیت چگونه درمان میشود؟
درمان بیماری معمولاً یک ترتیب پلکانی دارد و از ساده‌ترین درمان‌ها با قطره‌های چشمی آغاز شده و به رژیم‌های دارویی موثر‌تر نظیر استروئید‌های خوراکی، دارو‌های تعدیل کننده سیستم ایمنی، و دارو‌های بیولوژیک می‌رسد. در بعضی موارد هم نیاز داریم از تزریقات در اطراف یا داخل چشم استفاده کنیم. گاهی ناچار می‌شویم برای کنترل بیماری و یا رفع عوارض آن به عمل جراحی متوسل شویم. لازم به ذکر است که یووئیت یک بیماری نیست بلکه طیف وسیعی از بیماری‌ها را شامل می‌شودو بالطبع درمان آن در افراد مختلف متفاوت است.
* مراحل درمانی تا چه اندازه زمان‌بر است؟
مراحل درمان در بعضی موارد کوتاه و در برخی موارد طولانی و مزمن است و لازم است برای یک دوره چندساله ادامه پیدا کند. چون یووئیت یک بیماری مولتی سیستم است و گاهی همزمان چند ارگان را درگیر می‌کند، در بعضی موارد لازم است از مشاوره همکاران در رشته‌های دیگر مثل روماتولوژی، نورولوژی یا داخلی کمک بگیریم.
* برنامه جلسه یووئیت در کنگره بهاره امسال پیرامون چه موضوعی خواهد بود؟
عنوان برنامه «چالش‌های تشخیصی و درمانی در یووئیت بینابینی» می‌باشد و همانطور که از عنوان بر می‌آید، هدف بحث و گفتگو در خصوص معضلات تشخیص و درمان گروه مشخصی از بیماری یووئیت است که عمدتا قسمت میانی یووآ و زجاجیه را درگیر می‌نماید. این نوع از یووئیت، در کشور ما از شیوع بالایی برخوردار است، ولی کمتر درباره آن در سمینار‌ها مجال صحبت بوده است. در این برنامه، به روال سال‌های قبل، موارد چالش انگیز معرفی شده و در هر مورد بحث و گفتگو در خصوص نظرات کارشناسانه اعضای پنل که جمعی از متخصصین مجرب در زمینه یووِئیت از دانشگاه‌های پزشکی سراسر کشورند، صورت خواهد پذیرفت.
منبع: خبرگزاری دانشجو
کلیدواژه: یووئیت التهاب چشم بحث و گفتگو در خصوص روماتیسم مفصلی بعضی موارد درمان بیماری بیماری ها روند بیماری بیماری بهجت مراحل درمان دیده می شود علل عفونی چشم پزشکی قرمزی چشم هدایت فر زمینه ای
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت snn.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری دانشجو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۵۱۳۰۸۱۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
جزییاتی از بیماری ترانه علیدوستی و علت آن
به گزارش «تابناک»، در ۲ روز اخیر جامعه هنری و علاقمندان به سینما برایشان این پرسش مطرح شده است که بیماری ترانه علیدوستی چیست و او در چه مرحله‌ای از درمان قرار دارد؟
بثورات دارویی همراه با ائوزینوفیلی و علائم سیستمیک یا سندرم DRESS یک واکنش حساسیت شدید به برخی از انواع دارو‌ها به شمار می‌رود. علائم این بیماری شامل تورم پوستی، تب، ناهنجاری‌های خونی و درگیری اندام‌های مختلف است.
متخصصین این آلرژی نادر دارویی را به طور بالقوه تهدید کننده زندگی می‌دانند که به دنبال واکنش بیش از حد سیستم ایمنی بدن به برخی دارو‌ها رخ میدهد. علائم ممکن است هفته‌ها پس از شروع داروی مشکل زا توسط فرد تظاهر یابند. درمان اغلب شامل قطع دارو‌های مشکوک و استفاده از دارو‌های تعدیل کننده سیستم ایمنی به منظور کاهش علائم است.
سندرم دِرِسسندرم DRESS که تحت عنوان سندرم ازدیاد حساسیت القا شده به وسیله دارو (DIHS) یا سندرم حساسیت به دارو نیز شناخته میشود، یک واکنش شدید به تعدادی از دارو‌های تجویزی است. متخصصین سندرم DRESS را در قالب یک واکنش ازدیاد حساسیت نوع ۴ طبقه بندی می‌کنند. این واکنش دارویی جدی، پوست و سایر اندام‌ها را تحت تاثیر قرار میدهد و میزان مرگ و میر آن تا ۱۰ ٪ گزارش شده است.
بر اساس گزارش هیئت آمریکایی استئوپاتیک پوست، بروز کلی سندرم DRESS غیرمعمول است و ریسک ابتلا از ۱ در هر ۱۰۰۰ تا ۱ در هر ۱۰۰۰۰ نفر پس از قرار گرفتن در معرض دارو‌های محرک متغیر است. این بیماری معمولا ظرف ۲ تا ۶ هفته پس از اولین مواجهه فرد با دارو رخ میدهد و باعث ایجاد ویژگی‌های مشخص و در عین حال متغیری میشود که بر پوست و اندام‌های متعدد تاثیر می‌گذارند.
عللسندرم DRESS به دلیل واکنش بیش از حد سیستم ایمنی رخ میدهد که شامل فعال شدن سلول‌های T سیستم ایمنی و آزاد شدن سیتوکین‌ها است. با استناد به مقاله‌ای که از طریق وب سایت کتابخانه ملی پزشکی آمریکا قابل دسترسی است، دارو‌های رایج مرتبط با این سندرم عبارت اند از:
- دارو‌های ضد تشنج
- دارو‌های ضد ویروس
- آنتی بیوتیک‌ها
- آلوپورینول
- مگزیلتین
- تثبیت کننده‌های خلق و خو و دارو‌های ضد افسردگی
- عوامل بیولوژیک
شواهد همچنین حاکی از آن است که عوامل دیگری نیز در این امر نقش دارند:
- استعداد ژنتیکی برای ابتلا به سندرم DRESS
- ناتوانی کبد در متابولیسم برخی دارو‌ها
فعال شدن مجدد برخی ویروس‌ها مانند ویروس اپشتین-بار (EBV) یا هرپس ویروس انسانی ۶ (HHV۶)
علائمبرخی از افراد ممکن است به سندرم DRESS به عنوان یک واکنش چند سیستمی نگاه کنند. این موضوع بدین واقعیت اشاره دارد که بیماری مذکور می‌تواند علائم مختلفی به همراه داشته باشد. هرچند بیماران ممکن است علائم متفاوتی را تجربه کنند، نام DRESS از مشخصه تعداد ائوزینوفیل‌های بالا، معروف به ائوزینوفیلی، و علائمی که معمولا در بدن ظاهر می‌شوند، گرفته شده است.
علائم معمول سندرم DRESS عبارت اند از:- تب
- بثورات پوستی یا جوش
- ائوزینوفیلی
- لنفوسیتوز آتیپیک
- تورم غدد لنفاوی
- التهاب اندام‌های داخلی
تشخیصسندرم DRESS می‌تواند با علائم مختلف تظاهر یابد که آن را مشابه بیماری‌های دیگر از جمله سلولیت، هپاتیت ویروسی و لوپوس اریتماتوز سیستمیک می‌سازد. به همین دلیل این بیماری با احتمال بالا برای تشخیص اشتباه رو به رو است.
به منظور تشخیص سندرم DRESS، فرد باید معیار‌های زیر را داشته باشد:
- سابقه بستری شدن در بیمارستان
- راش حاد
- واکنشی که احتمالا مرتبط با دارو است
علاوه بر این، سه مورد از چهار فاکتور زیر نیز باید وجود داشته باشند:
- تب بالاتر از ۳۸ درجه سانتیگراد
- بزرگ شدن غدد لنفاوی حداقل در دو محل
- درگیری حداقل یک اندام داخلی
- ناهنجاری در شمارش سلول‌های خونی
در این میان محققان ژاپنی نیز مجموعه‌ای از معیار‌ها را پیشنهاد کرده اند که مشابه هستند، اما شامل فاکتور خاص فعال سازی مجدد HHV۶ هم میشود.
درمانتشخیص زودهنگام و قطع فوری دارو از مهمترین عوامل در درمان این بیماری به شمار می‌روند. این رویکرد ممکن است برای رفع علائم و هرگونه ناهنجاری خونی و همچنین جلوگیری از پیشرفت بیماری کافی باشد.
پس از این مرحله، درمان عمدتا حمایتی است و شامل مدیریت و تسکین علائم میشود. گزینه‌های مطرح می‌توانند متشکل از جایگزینی مایعات، تنظیم دما، تغذیه مناسب، مراقبت از زخم و کنترل عفونت باشند. سایر اقدامات حمایتی هم به اندام‌های آسیب دیده بستگی دارند.
کورتیکواستروئید‌های سیستمیک پرکاربردترین درمان برای این بیماری هستند. با این حال، هنوز هیچ اتفاق نظری در مورد دوز ایده آل، زمان و مسیر تجویز وجود ندارد. یک مطالعه در سال ۲۰۱۴ که از طریق سری مجلات انتشارات جان وایلی و پسران قابل دسترسی است، نشان داد که کورتیکواستروئید‌های سیستمیک می‌توانند به طور موثر در مراحل اولیه بیماری اقدام به مدیریت آن کنند.
علاوه بر این در مطالعه‌ای دیگر از ناشر بریتانیایی بایومد مرکزی در سال ۲۰۱۸ مشخص شد که ترکیبی از پالس تراپی کورتیکواستروئیدی و کورتیکواستروئید‌های خوراکی، یک درمان موثر برای بیماری محسوب میشود.
سایر درمان‌های موثر عبارت اند از:
- سرکوب کننده‌های سیستم ایمنی مانند سیکلوسپورین
- کورتیکواستروئید‌های موضعی برای تسکین بثورات پوستی
- ایمونوگلوبولین داخل وریدی
- پلاسمافرزیس
عوارضحتی پس از بهبودی، برخی از افراد ممکن است از پیامد‌های طولانی مدت سندرم DRESS رنج ببرند، از جمله آسیب دائمی به اندام‌ها و ایجاد اختلالات خودایمنی.
یک نظرسنجی در سال ۲۰۱۵ نشان داد که اکثر افرادی که از سندرم DRESS بهبود یافته اند به بیماری‌های جدیدی مبتلا شده اند. بر اساس پژوهشی دیگر در سال ۲۰۱۷، بیماری‌های تیروئید مانند بیماری هاشیموتو، بیماری گریو، و تیروئیدیت بدون درد از جمله شایع‌ترین عوارض طولانی مدت سندرم DRESS هستند.
آسیب اندام ناشی از سندرم DRESS نیز با عوارض طولانی مدت همراه است. افرادی که آسیب شدید کبدی دارند، ممکن است به پیوند کبد نیاز داشته باشند. علاوه بر این افرادی که بیماری کلیوی زمینهای دارند نیز ممکن است به همودیالیز طولانی مدت نیاز داشته باشند.
بیماری‌های عفونی یکی دیگر از عوارض شایع مرتبط با سندرم DRESS هستند. مطالعه‌ای در سال ۲۰۱۳ نشان داد افرادی که تحت درمان با کورتیکواستروئید قرار گرفته اند، ممکن است در معرض خطر ابتلا به بیماری‌های عفونی مانند هرپس و ذات الریه باشند.
تمامی این مطالعات از طریق کتابخانه ملی پزشکی آمریکا در اختیار علاقه‌مندان قرار گرفته اند.
منبع : همشهری
دانشجویان سال سوم دانشگاهها، بورسیه دانشگاه فرهنگیان می‌شوند