نامه سرگشاده به "انسیه خزعلی": اصلیترین مسئله زنان این سرزمین تأمین امنیت است
تاریخ انتشار: ۱۱ خرداد ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۵۱۳۷۰۸۴
کمیسیون زنان بنیاد باران با انتشار نامه سرگشادهای خطاب به معاون رئیس دولت سیزدهم درباره مانعتراشیها در مسیر تصویب لایحه حفظ امنیت و کرامت زنان و خانواده و عواقب آن هشدار دادند.
به گزارش اعتماد؛ کمیسیون زنان بنیاد باران با انتشار نامه سرگشادهای خطاب به معاون رئیس دولت سیزدهم درباره مانعتراشیها در مسیر تصویب لایحه حفظ امنیت و کرامت زنان و خانواده و عواقب آن هشدار دادند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
متن کامل این نامه به شرح زیر است:
به نام خدا
نامه سرگشاده
سرکار خانم دکتر خزعلی
معاون محترم رئیسجمهور
با سلام
احتراما به آگاهی میرساند اکنون که در دهه پنجم انقلاب اسلامی به سر میبریم، مطالبات انباشتهشده زنان روزبهروز بیشتر و بیشتر میشود. زمانی که با ندای رهبر کبیر انقلاب امام خمینی زنان و مردان این سرزمین پا در عرصه مشارکت برای پیروزی انقلاب اسلامی گذاشتند، اهداف بلندی نظیر استقلال و آزادی را در لوای جمهوری اسلامی بهعنوان نظام دموکراتیک و اسلامی مورد نظر داشتند
. آنها با امید به اینکه در پرتو نظام سیاسی مبتنی بر دین اسلام و مشارکت مردمی بتوانند مشکلات و نیازهای خود را برآورده کنند، تلاشهای بسیاری انجام دادند و زخمهای ناشی از جنگ تحمیلی هشتساله به همراه فشارهای ناشی از تحریم را به جان خریدند تا بتوانند کشور خود را از شر دشمنان دور کنند و مطالبات خود را پاسخ بگیرند.
اکنون پس از طی نزدیک به نیمقرن آنان همچنان نیازمند طرح مطالبات هستند؛ چراکه پاسخهای درخور هنوز برای آنان ارائه نشده و شکاف جدی میان خود بهعنوان زنان این سرزمین و تصمیمگیریها و تصمیمسازیها میبینند.
زنان این سرزمین اصلیترین مسئله خود را امنیت میدانند امنیت در جامعه و خانواده و این میسر نمیشود مگر آنکه ریشههای خشونت علیه زنان از نظر فرهنگی و قانونی خشکیده شود.
لایحه حفظ امنیت و کرامت زنان و خانواده بیش از یک دهه در کشوقوس قوای مختلف درگیر بود و اکنون که به مجلس شورای اسلامی ارسال شده، بیش از یک سال است که اتفاقی نیفتاده است.
مطالبات زنان که ناشی از گسترش خشونت برای آنان در فضای خانواده و اجتماع اشکال نگرانکنندهای به خود گرفته، نیازمند توجه بیشتر قانونگذاران و مسئولین اجرائی کشور است.
ازاینرو خواهشمند است با عنایت به وقایع اخیر و اقدامات نگرانکننده در شهرها و استانهای مختلف کشور نظیر خوزستان، گیلان و شهرهای بزرگ و کوچک دیگر اقدام عاجل برای بررسی و قانونگذاری دراینخصوص صورت پذیرد. بدیهی است پیگیری جنابعالی امکان دستیابی به این هدف را بیشتر خواهد کرد.
در ادامه لازم میدانیم بهعنوان یک تشکل غیردولتی از دیگر مطالبات اساسی زنان نظیر رفع تبعیض شغلی و ایجاد فرصتهای شغلی جدید برای زنان در جهت کاهش نابرابری اقتصادی و بروز نوعی فقر مزمن که دامنگیر آنان گشته بهویژه زنان سرپرست خانوار و دختران تحصیلکرده کشور، با کمک سایر دستگاهها اقداماتی جدی دراین خصوص صورت پذیرد.
در همین راستا بروز برخی نگرانیها ناشی از جداسازی و تشویق کودکهمسری به بهانه افزایش جمعیت که دغدغه جنابعالی و ما است را بهعنوان یک امر مهم برای سلامت دختران خردسال این سرزمین میدانیم که نیازمند توجه بیشتر دولت است.
آموزش خانوادهها، کمکهای مالی به آنها برای ادامهتحصیل دختران خردسال این سرزمین بهمعنای سرمایهگذاری بر نسل آینده زنان پرتوان این کشور است، پس در نگاهی آیندهنگر به سلامت روح و روان و جسم آنان توجه ویژه باید صورت پذیرد.
طرحهای توانمندسازی خانوار و حمایت قانونی و حقوقی از این فرزندان خردسال معنای واقعی عدالت است که نظام سیاسی ما همواره در پی آن بوده است.
در ادامه ضروری میدانیم توجه ویژهای به مطالبات زنان کشور بر اساس نظرسنجی که در سال 1396 صورت گرفته و اصلیترین مسائل آنان طرح شده صورت بگیرد.
بدیهی است جایگاه معاونت زنان ریاستجمهوری مأمنی برای مطالبات بر زمین مانده زنان این کشور است که متأسفانه تاکنون بهصورت انباشتهشده بازتولید میشود. زنان این سرزمین در بستر جمهوری اسلامی به دنبال رفع مشکلات و گشودهشدن فرصتهای تازه برای رشد و بالندگی بودند اما همواره این مسائل به حاشیه رانده شده است و در همه دولتها بهصورت نسبی مسائل زنان در هالهای از ابهام قرار گرفته و به بهانه مسائل جدیتر دغدغهها و مسائل آنان مورد توجه واقع نشده است.
تشکیل ستاد زن و خانواده بارقهای از امید برای حل مشکلات اجرائی زنان در کشور است که اگر از ظرفیتهای آن بهره لازم صورت بگیرد، بستری فعال و اثرگذار خواهد بود.
ازاینرو توجه به کارگروههای تخصصی مرتبط با این مهم میتواند راهی برای حل مشکلات و مسائل مترتب بر زنان این کشور باشد. امید است بهرهگیری از تجارب گذشته در بستر همکاری با تشکلهای غیردولتی زنان بتواند بازوان پرتوانی برای معاونت امور زنان گردد!
کمیسیون زنان بنیاد باران
منبع: عصر ایران
کلیدواژه: زنان این سرزمین نامه سرگشاده
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.asriran.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «عصر ایران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۵۱۳۷۰۸۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
روحانیون و طلاب قم، لباس نظامی پوشیده اند برای جنگ با که؟ با زنان و دختران این سرزمین؟!
به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، آنگونه که عصرایران روایت کرده، تصاویر منتشره از تجمع طلاب و روحانیون در قم در حمایت از برخوردهای انتظامی در مقولۀ حجاب از این منظر مورد توجه قرار گرفته که روحانیون حاضر لباس نظامی پوشیدهاند. به این بهانه چند نکته را میتوان طرح کرد:
۱. سابقه داشته که افرادی کفن بپوشند یا روحانیون بلندمرتبه در جبهه لباس نظامی بر تن کنند و مشهورترین تصاویر مورد اخیر مربوط به دهه ۶۰ و حضور آیتالله خامنهای به عنوان نماینده امام در شورای عالی دفاع و بعد رییس این شورا به اقتضای ریاست جمهوری و مرحوم هاشمی رفسنجانی به عنوان جانشین فرمانده کل قوا در جبهههاست اما این شکل سابقه ندارد. خاصه اینکه به جای عبا لباس نظامی پوشیدهاند. به عنوان رزمنده البته پیشینه داشته اما به منظور تأکید بر تلفیق رزمندگی و تبلیغ بوده یا سلاح و صلاح با هم. در این فقره اما آن حس منتقل نمیشود. همچنین میدانیم پوشیدن لباس نظامی نیاز به اجازه و هماهنگی دارد. در جبهه حاوی پیام ایثار و از جان گذشتگی بود و اینجا وجه زور و اجبار آن می چربد.
۲. لباس نظامی یعنی آمادۀ جنگایم. اما جنگ با که؟ با زنان و و دختران این سرزمین که به هر دلیل پوشش و سبک زندگی دیگری دارند و الزاما انگیزه سیاسی هم ندارند؟ آن هم در حالی که شخص سردار رادان فرمانده کل نیروی انتظامی به صراحت گفته است این طرح جنبه امنیتی و نظامی ندارد و بیشتر فرهنگی است و حتی مایل نیست صرفا انتظامی معرفی شود؟ از این منظر نقض غرض نیست؟
۳. اگر طرح، طرح نور است و برگرفته از آیه سورۀ نور که قاعدتا باید از نماد نور استفاده شود و اگر «نور» نیست و «زور» است دیگر چرا از قرآن و نور مایه می گذارند؟
۴. اگر منظور روحانیون محترم این است که از نیروهای پلیس حمایت میکنند چرا لباس کامل آنها را نپوشیدهاند؟ آیا تصور نمیکنند تلفیق لباس نظامی با عمامه در تاریخ شیعه سابقه نداشته باشد؟ حتی شهید محراب آیتالله اشرافی اصفهانی با آن سن و سال وقتی در جبهه جنگ با صدام حسین لباس سپاه پوشید کامل پوشید از کلاه استفاده کرد نه عمامه.
۵. هر صنفی باید با زبان خود آن و در مواردی با لباس خاص خود آن شناخته شود. این که طلاب که غالبا به خدمت سربازی نرفته اند یا نمی روند لباس نظامی بپوشند آن هم نه برای مقابله با اسراییل که در حمایت از برخورد با زنان و دخترانی که پوشش مطلوب آنان را رعایت نمیکنند چه تصویری از آنان در ذهن شماری از مردم خاصه زنان و دختران مورد نظر در این «جنگ»! ترسیم میکند؟
۶. این نکته البته قابل درک است که بعد از آن که جمعیت قابل توجهی در حمایت از طرح نور در تهران گرد نیامد چون بسیاری از خانمهای چادری مثل سابق مایل نیستند در حمایت از برخوردهای پلیسی تجمع کنند جای دیگر این تجمع را شکل دادند و نه با محوریت خانم ها بلکه با روحانیون لباس نظامی پوشیده که طبعا وجه صنفی و طبقه ای دارد و قاعدتا در موضوع مرتبط با زنان اگر خانمها حمایت کنند موثرتر است تا مردان آن هم با تلفیق لباس نظامی و روحانیت.
۷. برداشت نویسنده این است که طرح جاری تنها برای آن است که تلقی مخالفت علنی با حکومت درنگیرد و در این حد رعایت کنند کفایت می کند تا جایی که به لطیفه گفته می شود اگر می توانستند عکس مهسای طفلک را به عنوان حجاب کنونی مقبول منتشر میکردند به همین خاطر فرماندهی کل نیروهای انتظامی اصرار دارد موضوع نظامی و انتظامی و پلیسی نیست و فرهنگی است و آن وقت وسط این معرکه طلاب آمدهاند و لباس نظامی پوشیدهاند!
۲۷۲۱۸
برای دسترسی سریع به تازهترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1900067