تشکل ها به جای جریان پذیری متناسب با مسائل جامعه جریان ساز باشند
تاریخ انتشار: ۱۲ خرداد ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۵۱۴۵۶۱۷
به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از معاونت فرهنگی و اجتماعی دانشگاه تهران؛ مراسم اختتامیه نخستین جشنواره دانشجویی، دانش آموزی بینالمللی فیلم کوتاه و پویا نمایی با عنوان جوشش در محل باشگاه دانشجویان با حضور دکتر سید محمد مقیمی رئیس دانشگاه تهران، دکتر هادی بهرامی احسان معاون فرهنگی و اجتماعی دانشگاه تهران برگزار شد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
تشکلها باید متناسب با مسائل روز در جامعه جریانساز باشند
دکتر سید محمد مقیمی رئیس دانشگاه تهران در این مراسم ضمن ابراز خرسندی نسبت به برگزاری جشنواره جوشش، اظهار کرد: جشنواره جوشش یک کار بسیار ارزشمند است که در دانشگاه تهران شکل گرفته است.
وی ادامه داد: درباره مسئولیت و مأموریت تشکلهایهای دانشجویی در دانشگاه باید در فضای مناسبتری گفت و گو کنیم؛ چرا که کمک میکند، در راستای مسئولیت و نقشمان هدفگذاری مشترک داشته باشیم.
مقیمی تاکید کرد: به نوعی اشتراک نظری در منظر و رویکرد تشکلهای دانشجویی وجود ندارد اما برگزاری چنین جشنوارههایی باعث میشوند، پیوندی میان آنها شکل بگیرد و آنها از منظر زبان هنر کارکردهای اثر بخش خود را در جامعه دانشگاهی و افکار عمومی کشور عرضه کنند که بسیار ارزشمند است و باید آن را توسعه داد.
رئیس دانشگاه تهران بیان کرد: همیشه در خصوص فعالیتهای تشکلهای دانشجویی دچار کلیشههای سنتی و قدیمی هستیم و گزارههای بیان شده در جلسات نیز با دهههای قبل تفاوت چندانی ندارد اما تشکلها باید متناسب با مسائل روز در جامعه جریان ساز باشند، به جای اینکه جریان پذیر شوند.
وی گفت: در دانشگاه تهران معتقدیم که فعالیت سیاسی و اجتماعی باید وجود داشته باشد و روز به روز تقویت کنیم اما باید فعالیتها جنبه آگاهی دهنده داشته باشد و تحت تأثیر خط مشیهای خارج از دانشگاه نباشد و در جهت غیر کارکردی منحرف نشوند.
از فعالیتهای تشکلهای دانشجویی حمایت میکنیم
دکتر هادی بهرامی احسان معاون فرهنگی و اجتماعی دانشگاه تهران اظهار کرد: برگزاری جشنواره حرکت در دانشگاه تهران که ویژه انجمنهای علمی بود، موجی از شور و نشاط از جنس فرهنگی و اجتماعی در تمام دانشگاهها ایجاد کرد و انگیزه جامعه دانشگاهی را تقویت کرد.
وی با اشاره به اینکه ۵ تشکل اسلامی دانشجویی در دانشگاه تهران فعالیت میکنند که هر یک از آنها دفاتر مختلفی در سطح دانشگاه دارند، افزود: از فعالیتهای تشکلهای دانشجویی حمایت میکنیم و البته کمکها و ارتباطات، دو سویه کمک میکند، نه تنها در حوزه علم و دانش، بلکه در حوزه سیاسی و اجتماعی تحرک داشته باشیم.
بهرامی احسان گفت: آرمان گرایی یکی از مسائل بسیار اساسی و بنیادین است که نبود آن منجر یاس، ناامیدی، روزمرگی و فقدان انگیزش میشود، آرمان گرایی در آموزههای دینی در دو افق پیگیری شده است.
جشنواره جوشش در راستای حمایت از تشکلهای دانشجویی و اهمیت هنر و رسانه به عنوان پایه عملیات فرهنگی برگزار شد
سید محمدحسن احمدی مدیر برنامهریزی و نظارت فرهنگی و اجتماعی دانشگاه تهران در این مراسم گفت: اختتامیه اولین جشنواره ویژه تشکلهای دانشجویی دانشگاه تهران با افقی بینالمللی و با طعمی از هنر و رسانه و با مشارکت فعال دانشجویان دانشگاه برگزار شد.
وی با اشاره به اینکه در جهت تقویت جریان فرهنگی در دانشگاه و سیاستگذاری فرهنگی اداره مطالعات فرهنگی و اداره تشکلهای دانشجویی در قالب مدیریت برنامهریزی و نظارت فرهنگی و اجتماعی تشکیل شد، افزود: جشنواره جوشش در نتیجه اجرای دو سیاست کلی، لزوم حمایت از تشکلهای دانشجویی و اهمیت هنر و رسانه به عنوان پایه عملیات فرهنگی برگزار شد.
احمدی تاکید کرد: کارگروه هنر و رسانه با هدف متمرکز کردن تمامی ظرفیتهای هنری دانشجویان و ایجاد یک بانک متشکل از هنرمندان متفکر و متعهد تشکیل شد و جشنواره جوشش به نوعی در جهت شکل دهی به چنین هدفی، طراحی شده است.
مدیر برنامهریزی و نظارت فرهنگی و اجتماعی دانشگاه تهران با بیان اینکه جشنواره بین المللی فیلم کوتاه و پویانمایی جوشش به عنوان اولین گام در راستای نشاط بخشی به بدنه فعالان دانشجویی دانشگاه تهران، پا به عرصه فرهنگ دانشگاه تهران گذاشته است، خاطر نشان کرد: جوشش بیشتر از اینکه یک رویداد باشد؛ یک فرآیند در جهت ایجاد انسجام در تشکلهای دانشجویی در محورهای قابل وحدت است و پایش فرهنگی تشکلهای دانشجویی دانشگاه تهران و بررسی وضعیت تشکلها در نقش آفرینی نسبت به رسالت دانشگاه تهران در عرصه ملی و بینالمللی، پیوست پررنگ جشنواره جوشش است.
در پایان مراسم از مجید فرح آبادی با اثر در پایان اسرائیل، رسول صادقی با اثر وطن و محسن صابری با اثر از بهشت تقدیر شد. همچنین بسیج دانشجویی، مجمع جنبش دانشجویان عدالتخواه و جامعه اسلامی به عنوان تشکلهای دانشجویی فعال دانشگاه مورد تقدیر قرار گرفتند.
جشنواره پویانمایی و فیلم با عنوان «جوشش» با هدف ایجاد نشاط در بخش تشکلهای دانشجویی و با مشارکت فعالان این بخش برگزار شد که تجربه جدیدی را در فضای فرهنگی دانشگاه به ارمغان میآورد. نشستهای ویژه نقد و بررسی فعالیت فرهنگی تشکلهای اسلامی دانشجویان دانشگاه تهران نیز از جمله برنامههای این جشنواره بود که تا روز اختتامیه ادامه داشت. پایش فرهنگی تشکلهای دانشجویی و معرفی برنامهها و اهداف آنها توسط تشکلهای اسلامی دانشگاه، فرصت جدیدی را برای آشنایی دانشجویان با این بخش فراهم کرد.
کد خبر 5505441 زهرا سیفیمنبع: مهر
کلیدواژه: دانشگاه تهران محمد مقیمی تشکلهای دانشجویی دانشگاه تهران سازمان امور دانشجویان وزارت علوم دانشگاه علامه طباطبایی دانشگاه آزاد اسلامی دانشگاه های علوم پزشکی سازمان سنجش مرکز سنجش آموزش پزشکی آموزش پزشکی دانشجویان دانشگاه ها آزمون دستیاری وزارت بهداشت درمان و آموزش پزشکی شورای عالی انقلاب فرهنگی فرهنگی و اجتماعی دانشگاه تهران تشکل های دانشجویی دانشگاه تهران جشنواره جوشش هنر و رسانه بین المللی برگزار شد فعالیت ها تشکل ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.mehrnews.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «مهر» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۵۱۴۵۶۱۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
افول تشکلهای دانشجویی، بدنه اجرایی کشور را تضعیف میکند
به گزارش خبرنگار گروه استانهای ایسکانیوز از اصفهان، افت محسوس پویایی تشکلهای دانشجویی ظرف سالهای اخیر، موضوعی است که بارها مورد اشاره تحلیلگران قرار گرفته و تلاش شده در این خصوص آسیبشناسی شود. فرید نادری دانشجوی دکتری مهندسی سازه در دانشگاه خواجه نصیر، از جمله فعالان باسابقه تشکلهای دانشجویی است که هم در دانشگاه آزاد و هم دانشگاههای دولتی، سابقه تحصیل و کنشگری دانشجویی داشته و بینش خوبی راجعبه فراز و فرود تشکلهای دانشجویی و چالشهای موجود در این حوزه دارد. وی انقطاع روند نسلسازی در تشکلها را ناشی از سیاستهای غلط مسئولان دانشگاهی و یکدستسازی تشکلها دانسته و بر لزوم حفظ استقلال این نهادها و احیای اصالت آنها تأکید دارد. این گفتوگوی تفصیلی را در ادامه میخوانید.
به عنوان سؤال نخست، چگونه وارد فضای کنشگری دانشجویی شدید و چه مسیری را پیمودید؟زمانی که من در سال ۱۳۹۴ وارد دانشگاه آزاد اصفهان شدم، اغلب دانشجویان دغدغههای سیاسی داشتند. بهخاطر همین، خود به خود من هم وارد این فضا شدم. البته، فعالیتهای سابق سیاسی در خانوادهام هم در این موضوع بیتأثیر نبود.
پس از مدتی برای اجرای برنامههای مختلف، در کنار «بسیج دانشجویی» مستقیماً با معاونت فرهنگی دانشگاه وارد همکاری شدم. این فعالیتها در نهایت زمینهساز حضورم در «تشکل سیاسی امیرالمؤمنین (ع)» که یکی از قدیمیترین تشکلهای دانشگاه آزاد در کشور بود، شد. پس از دو سال فعالیت و پیمودن سلسلهمراتب تشکیلاتی، دبیر این تشکل شدم و بعد از یک سال نیز در «شورای مرکزی اتحادیه تشکلهای اسلامی-سیاسی دانشگاه آزاد اسلامی» مسئولیت پذیرفتم.
پس از ورود به تشکلهای سیاسی دانشگاه، چه برنامهای را دنبال کردید؟پس از حضور در تشکل امیرالمؤمنین (ع) متأسفانه شاهد حواشیای از جمله گرایشهای جناحی این تشکل بودم. به همین دلیل پس از راهیابی به شورای مرکزی تشکل با رأی دانشجویان و انتخاب شدن به عنوان دبیر تشکل، اولین گام، حذف وابستگیها بود.
این تشکل بهطور عمده، هدف تبیین و بسترسازی فضای سالم سیاسی برای کنشگری دانشجویی را دنبال میکرد. به همین دلیل، معمولاً هنگامی که کانونها و انجمنهای علمی خواهان برگزاری برنامههایی بودند که رویکرد فرهنگی-سیاسی و علمی-سیاسی داشت و آنها به دلیل مقررات قادر به ورود به مباحث سیاسی نبودند، این نوع برنامهها را بهطور مشترک با همراهی تشکل امیرالمؤمنین (ع) برگزار میکردیم و بُعد سیاسی برنامه را ما برعهده میگرفتیم. این نوع جلسات، به ما امکان تبیین مسائل روز سیاسی را با مشارکت دانشجویان عضو کانونها و انجمنهای علمی میداد.
آغاز یکدستسازی آیا آرمان یا هدفی در طول فعالیت داشتی که تحقق آن به چالش برخورده باشد؟به شخصه فرد آرمانگرایی نیستم که روند کاریام را مبتنی بر عقاید آرمانی جلو ببرم. برعکس، خود را واقعگرا میدانم و سعی میکنم تحلیلهایام هم مبتنی بر عملگرایی باشد به همین دلیل، تا آنجا که به عملکرد من بازمیگشت، تقریباً هیچ مشکلی نداشتیم و همه برنامهها بهخوبی اجرا میشد.
مشکلات از جایی شروع شد که پس از مدتی فعالیت، معاونت فرهنگی دانشگاه آزاد تصمیم گرفت که با ایده حذف تشکلهای قدیمی و جایگزین کردنشان با تشکلهای جدید موافقت کند! تشکل اسلامی-سیاسی امیرالمؤمنین (ع) جزوی از همین تشکلهای قدیمی بود که با استراتژی جدید دانشگاه باید حذف میشد. اکثر تشکلهای قدیمی بعد از این جریانات، یا تغییر هویت دادند و یا اساساً منحل شدند.
پایان شناسنامهدارها بهنظر شما، هدف از سیاست جدید دانشگاه در قبال این تشکلها چه بود؟رویکرد دانشگاه برای پویایی فضای سیاسی دانشجویی، در ابتدا معطوف به احیای تشکلهای قدیمی بود. اما به هر دلیلی، این رویکرد تغییر کرد و دانشگاه تصمیم گرفت که نهادهای سیاسی دانشجویی ذیل تشکلهای تابلودار ساماندهی شوند [تشکلهای تابلودار، تشکلهایی با عنوان واحد در سراسر کشور مثل «انجمن اسلامی» یا «جامعه اسلامی» هستند که با پسوند نامِ دانشگاه، از یکدیگر تفکیک میشوند]. با این روش، کنترل تشکلها آسانتر است؛ زیرا همگی زیرمجموعه اتحادیههای مشخصی خواهند بود. در آن برهه، بسیاری از تشکلها فعالیت غیروابسته و بدون رنگ و بوی جناحی داشتند و با تعریف شدن بهعنوان زیرمجموعه یک تشکل با خط فکری ثابت مخالفت میکردند؛ اما در نهایت، این دانشگاه بود که توانست اراده خود را حاکم کند.
آسیب تشکلهای جناحی آیا این فرآیند، در تضاد با دیدگاه رهبری در رابطه با «پرهیز از نگاه جناحی، سیاسیکاری و تبدیل دانشگاه به باشگاه احزاب» نبود؟بله! بهنظر میرسد با سخن مقام معظم رهبری مغایرت داشت. البته باید توجه داشت که تشکلهای تابلودار، بهصورت زبانی اعلام میکنند که گرایش جناحی ندارند. اما در عمل -برای مثال زمان انتخابات- دقیقاً از نامزدهای جناح مشخصی حمایت کرده و متصل به جناحها میشوند.
در کشورهای توسعهیافته، احزاب با مانیفست و تشکیلات مشخصی فعالیت دارند که تعداد آنها هم محدود است در برابر عملکردشان پاسخگو هستند. اما در شرایطی که در کشورها ما هرگاه چند نفر اراده کنند میتوانند با فراهم کردن سادهترین شرایط، حزبِ خود را تأسیس کنند، گرایش دانشگاه به این احزاب و جریانهای غیرپاسخگو، هم دانشگاه و هم دانشجویان را دچار آسیب میکند. فضای دانشجویی، باید بدون وابستگی سیاسی باشد و دانشجو آزادانه بتواند فعالیت و کسب تجربه کند.
چه شرایطی باید فراهم میشد تا استراتژی دانشگاه در یکدستسازی تشکلها ذیل چند تابلوی مشخص، بتواند به موفقیت برسد؟این رویکرد زمانی خوب بود که دانشگاه میتوانست تمامی گرایشها و سلایق را پوشش دهد. هدف اصلی این سیاستها، گذر دادنِ نسلی تشکلها با فشار دانشگاه بود. درحالی که گذر نسلی باید در خود تشکل انجام شود. چهطور میشود به اجبار، گذر نسلی را محقق کرد؟! اصرار دانشگاه بر این موضوع و بیتوجهی به لزوم پرورش نسل در بطن خود تشکلها، باعث شد این نهادها هماکنون در «کما» باشند و پس از گذر چندین سال هنوز دانشگاه نمیتواند آنها را احیا کند.
تشدید انقطاع نسلی سهم پاندمی کرونا را در این تحولات چهقدر برجسته میدانید؟اتفاقاً دلیل کاهش کیفیت رویدادهای دانشگاهی پس از پایان پاندمی کرونا، هم به زعم من بیتوجهی به نسلسازی اصولی در بطن تشکلها بود. معدود نهادهای دانشجویی که توانستند علیرغم این چالشها، بعد از کرونا هم زنده بمانند، دقیقاً همان نهادهایی بودند که پرورش نسل را به هر ترتیبی دنبال کردند. ولی آن دسته از تشکلها که درگیر تغییر سیاستهای فرهنگی دانشگاه شدند و از این مقوله غافل ماندند، بعدها سطح فعالیتهای سیاسی و فرهنگی در دانشگاه را نیز همراه با افت خود، پایین کشیدند. مثل مشارکت در انتخابات همین امسال که تا لحظه آخر، هیچ تشکلی وارد میدان نشده بود!
با حذف تشکلهای قدیمی، تمامی تجهیزات و امکاناتی که طی سالها تلاش ادوار مختلف جمعآوری شده بود، متأسفانه و ناباورانه در بدنه اداری دانشگاه تقسیم شد و حتی دیگر راه احیای آنها نیز وجود نداشت. تشکلهای جدید هم با فقدان پشتوانه انسانی، تشکیلاتی و سختافزاری، قدرت کار کردن نداشتند. معتقدم اگر دانشگاه به جای رویکرد حذفی، فرصت میداد تا نسل جدید آهسته-آهسته وارد تشکلهای قدیمی شود، عمر این تشکلها اقلاً حداقل ۴ یا ۵ دوره تدوام پیدا میکرد و فضای سیاسی در دانشگاه پویا میماند.
این مشکلات، تا چه اندازه در دانشگاههای دولتی هم نمود دارد؟فضای تشکلها در دانشگاههای دولتی هم چالشهای خص خود را دارد. اما افت تشکلها در سطح دانشگاه آزاد بسیار جدیتر بوده است؛ زیرا دانشگاههای دولتی، قواعد و تشکیلات مشخصی را از دههها قبل پدید آورده بودند. دانشگاه آزاد سعی کرد از رویکرد دانشگاههای دولتی تقلید کند، اما در نهایت، تمامی اتحادیههای دانشجویی خود را هم از دست داد! بنابراین، هرچند تشکلها در دانشگاههای دولتی نسبت به دهه گذشته ضعیفتر شدهاند، اما فعالیت تشکلهای دانشگاه آزاد تقریباً متوقف شده است.
بازگشت تشکلها به دانشجویان آیا هنوز راهی برای احیای تشکلها وجود دارد؟بهنظر من، تشکل باید بیشتر سمت دانشجو باشد تا مسئولان! آسیب اصلی که در بسیاری از تشکلهای جدیدالتأسیس میبینیم، پشتیبانی از مسئولان شهر و دانشگاه بهجای پشتیبانی از دانشجویان است. متأسفانه ساختار طوری برنامهریزی شده که تشکلها و اتحادیهها برای تضمین دریافت بودجه و امتیازات، مجبور به جهتگیری بهسمت مسئولان دانشگاه هستند. باید این ساختار اصلاح شود، تا تشکلها اصالت خود را بازیابی کنند. باید تشکلهای دانشجویی بهسمت دانشجویان برگردند و البته مسئولان هم اگر قصد بازگشت پویایی سیاسی به دانشگاه را دارند، باید دست این تشکلها برای اجرای برنامههایشان بازتر بگذارند.
بهعنوان پرسش آخر، در صورت تداوم سیاستهای فعلی، چه دورنمایی برای فضای کنشگری دانشجویی میبینید؟ دولت و مسئولان کشوری، چه کاری میتوانند برای این تشکلها انجام دهند؟دولت اصلاً نیازی به ورود در تشکلهای دانشجویی ندارد. دولت اگر ظرفیتی دارد، باید آن را در جهت انجام وظایف ذاتیاش و تحقق وعدههایی که به مردم داده بهکار بگیرد! باید استقلال دانشگاه حفظ شود و تشکلها، در فضایی کاملاً دانشجویی احیا شوند. با حفظ روند موجود، مطمئن باشید دیگر جوان توانمند سیاسی در دانشگاه تربیت نخواهد شد و بعداً اگر یکی از آنها بخواهد مسئولیتی بگیرد، بهدلیل فقدان تجربه کافی و پختگی سیاسی، نمیتواند مسئولیت خود را به درستی انجام دهد. با فقدان تجربهاندوزی و شبکهسازی دانشجویی، مدیران میانی کشور در آینده، چهرههای ضعیفی خواهند بود که به اجبار انتخاب خواهند شد.
خبرنگار: علی سمیرمی
انتهای خبر/
کد خبر: 1227677 برچسبها تشکلهای دانشجویی بسیج دانشجویی اصفهان