به نقل از «فردا»

حسین شریعتمداری: تحلیل غربی‌ها این بود که رهبری حضرت امام(ره) رهبری کاریزماتیک است

تاریخ انتشار: ۱۶ خرداد ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۵۱۶۷۳۵۴

 حسین شریعتمداری مدیرمسؤل روزنامه کیهان در برنامه «بدون توقف» شبکه سه سیما با تأکید بر اینکه مسیری که رهبر معظم انقلاب دنبال می‌کنند همان مسیر حضرت امام(ره) است، اظهار داشت: اگر هم پلشتی در برخی از افراد می‌بینید خوب این رفتار را در زمان حضرت امام(ره) بروز نداده بودند، برای همین هم امام(ره) می‌فرمایند میزان حال فعلی افراد است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

وی در خصوص مواضع سیاسی آقای منتظری گفت: آقای منتظری در ابتدا همراه انقلاب بود اما به تدریج از مواضع انقلابی خود فاصله گرفت و بر آن تأکید کرد، چنانکه آقای طاهری امام جمعه اصفهان نقل می‌کند زمانی که در سال 63 به دیدار امام(ره) رفته بودم ایشان در پایان صحبت‌مان به من گفتند آقای طاهری، آقای منتظری را نجات بدهید، این تکلیف شماست به ایشان تذکر دهید و ایشان را راهنمایی کنید، همچنین به آقای محمدی گیلانی و آیت‌الله مشکینی هم چنین صحبت‌هایی می‌کنند.

مدیر مسئول روزنامه کیهان ادامه داد: در واقع حضرت امام(ره) از همه راه‌ها استفاده کردند و  همه این افراد را متوجه خطا و خطر بزرگ کرده‌اند، نه اینکه آنها حضرت امام(ره) را متوجه موضوع کرده باشند. 

این تحلیلگر مسائل سیاسی همچنین عنوان کرد: تحلیل غربی‌ها این بود که رهبری حضرت امام(ره) رهبری کاریزماتیک است و خود امام یک جاذبه‌های شخصی دارد که باعث گرایش مردم شده است. اما تحلیل‌شان این بود که بعد از فوت رهبر کاریزماتیک آنچه که او بنیان نهاد از بین می‌رود یعنی معتقد بودند نقطه پایان زندگی حضرت امام نقطه آغاز فروپاشی جمهوری اسلامی است ولی این یک اشتباه بزرگ بود که آنها  می‌کردند. 

شریعتمداری در ادامه تأکید کرد: بعد از فوت امام(ره) آسوشیتدپرس تعبیری به این شکل داشت که روح خمینی پس از غروب از گریبان میلیون‌ها میلیون انسان طلوع کرده است، شاید آنها فکر می‌کردند این رخداد موقتی است، چون در رهبری کاریزماتیک خط جاذبه از مردم شروع شده و به رهبری ختم می‌شود بنابراین وقتی این خط می‌افتد رهبری هم از بین می‌رود ولی در رهبری الهی خط جاذبه از مردم شروع می‌شود و به رهبری می‌رسد ولی در رهبری متوقف نمی‌ماند.

وی بیان داشت: چون این جاذبه به دلیل شاخصه‌های رهبری نیست بلکه به دلیل مبانی است که آن رهبر آن را نمایندگی می‌کند و مردم چون آن ویژگی‌ها را در این فرد متجلی می‌بینند از او پیروی می‌کنند، بنابراین با رفتن رهبری الهی خط جاذبه از بین نمی‌رود. یعنی نبی می‌رود ولی نبوت می‌ماند و رسالت همچنان باقی می‌ماند، رهبری حضرت آقا از این زاویه هم قابل مشاهده است. 

مدیرمسئول روزنامه کیهان در پاسخ به این سؤال که «آیا در زمان حضرت آقا هم همچنان خط امام(ره) ادامه پیدا کرد»، گفت: شما رخدادها و مسیر را ببینید، مسیری که حضرت آقا دنبال می‌کنند همان مسیر حضرت امام(ره) است اگر هم پلشتی در برخی از افراد می‌بینید خوب این رفتار را در زمان حضرت امام(ره) بروز نداده بودند، برای همین هم امام(ره) می‌فرمایند میزان حال فعلی افراد است، نوع برخورد افراد با مسائل تابع چند فاکتور جداگانه است، یکی زمان است، یکی شرایط خاص است و یکی دیگر مبانی اسلامی است، اما نهایتا یک مسیر روشن و محسوسی طی می‌شود.

شریعتمداری با تأکید براینکه برخی از توطئه‌هایی که بعد از رحلت حضرت امام(ره) علیه انقلاب شده به تنهایی برای فروپاشی یک قدرت بزرگ کافی بوده است، افزود: ولی با وجود این نتوانستند کاری از پیش ببرند، «یو اِس اِی تو دی» می‌گوید مشکل ما با ایران این است که ما با یک ابررهبری روبرو هستیم که خط ما را می‌شناسد و در میان مردمش از محبوبیت برخوردار است، خوب این چگونه به دست آمده، مسئله رهبری ادامه رهبری حضرت امام(ره) است.

وی در پایان یادآور شد: من توصیه می‌کنم حتما کتاب انسان 250 ساله حضرت آقا را بخوانید ایشان در این کتاب ائمه‌اطهار(ع) را یک انسان از زمان حضرت امیر(ع) تا غیبت حضرت عصر(عج) تصویر می‌کنند که هر کاری که هر کدام کردند همان کاری است که باید در زمان خودشان انجام می‌دادند چون مبانی و حلقه‌ها به هم متصل است و وقتی اتصال را می‌بینیم مسیر هم مشخص است./فارس

منبع: فردا

کلیدواژه: حسین شریعتمداری مدیر مسئول روزنامه کیهان

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.fardanews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فردا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۵۱۶۷۳۵۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

نور محبوسی که خاموش نشد

هر چند تقویم‌ها را ساخته‌اند تا به ما سال و ماه را یادآوری کنند تا زمان را از دست ندهیم اما این، همه فایده خط‌کشی سال و ماه نیست. گاه همین خط و نشانه‌ها به ما کمک می‌کند سری به روایت‌های به‌جامانده از حوادث و اشخاص در تاریخ بزنیم. وقایع و اشخاصی که برای ما عبرت‌ها و یادآوری‌هایی با خود دارند. در این میان می‌توان مدعی شد تقویم شیعه برای ما بچه مسلمان‌ها، سراسر ذکر و یادآوری است. به همین دلیل بر آن شدیم در مجموعه نوشته‌هایی، برخی از این یادآوری‌ها و ذکرها را بیاوریم.

مناسبت‌های ماه شوال را که مرور می‌کنی، در برخی روزها بیشتر از بقیه ممکن است مکث کنی. یکی از این روزها، سالروز دستگیری امام کاظم(ع) توسط هارون عباسی است. آن‌طور که شنیده‌ایم و می‌دانیم، آغاز امامت ایشان همزمان با دوران استقرار و ثبات خلافت عباسیان است. سلسله‌ای که دارای حکام مستبدی بود و به حکومت‌دارای همراه با خفقان و تهدید و بگیر و ببند، مشهور بودند. طبیعی است در چنین شرایطی، شخصیتی مانند امام موسی کاظم(ع) روز خوش نداشته باشد. بنا به روایت‌های تاریخی، علت اصلی اسارت و زندانی کردن امام موسی کاظم(ع)، شهرت امام و دسترسی شیعیان به ایشان و توجه بی‌سابقه مردم به آن‌ حضرت است. حضرت موسی بن جعفر(ع) در طول دوران امامتش بارها از طرف خلفای عباسی احضار و زندانی شد. در مورد مدت زندانی‌ بودن امام(ع) گزارش‌های مختلفی وجود دارد که می‌توان گفت مدت آخرین اسارت منتهی به شهادت ایشان چهار تا پنج سال و مجموع اسارت ایشان در دوران زندگیشان، بین 10 تا 12سال است. اگرچه در بسیاری از موارد، امام(ع) در خانه برخی از افراد، محصور و تحت نظر بودند؛ اما در مواردی حکومت عباسی به شکنجه ایشان در زندان‌هایی مخوف و سیاهچال‌ها می‌پرداختند که در زیارت‌نامه حضرت به این موضوع اشاره شده است. بر اساس گزارشی دیگر، ‌هارون گاهی برای تفریح به پشت‌بامی می‌رفت که مشرف به زندان بود. روزی به ربیع گفت این پارچه چیست که هر روز آن‌ را داخل زندان می‌بینم؟ ربیع گفت: پارچه نیست! موسی بن جعفر است که پس از فجر تا هنگام نماز ظهر به سجده می‌رود. ‌هارون گفت: او از راهبان بنی‌هاشم است! ربیع از او پرسید: پس چرا در زندان بر وی سخت‌گیری می‌کنی؟ ‌هارون گفت: چاره‌ای نیست!

نخستین‌بار امام در زمان خلافت مهدی عباسی از مدینه به بغداد تبعید شد که زمان دقیق آن ذکر نشده است. اما دومین بار به وسیله هارون در ۲۰شوال سال ۱۷۹ق در مدینه دستگیر و ۷ ذی‌الحجه در بصره در خانه عیسی بن جعفر زندانی شد. نفوذ معنوی امام کاظم(ع) در دستگاه حاکم به‏حدی بود که کسانی مانند علی بن یقطین وزیر دولت عباسی، از دوستداران حضرت موسی بن جعفر(ع) بودند و به دستورات ایشان عمل می‌کردند. هارون سرانجام در سفری که در سال 179 به خانه خدا رفت، از عظمت معنوی امام و احترام خاصی که ایشان در بین مردم داشت بیش از پیش آگاه شد. او پس از بازگشت به مدینه و زیارت مرقد پیامبر(ص) تصمیم گرفت موسی بن جعفر(ع) را دستگیر و زندانی کند. به دستور هارون در زمان انتقال آن حضرت از مدینه به بصره، کجاوه‌هایی در مسیر همراه با کجاوه امام حرکت کردند تا در طول مسیر از راه‌های مختلف مسیر خود را تغییر دهند و  به این ترتیب مردم ندانند امام را به کجا و با کدام کجاوه بردند. این سیاست برای مأیوس کردن مردم و بی‌خبری از تبعیدگاه امام(ع) بود، سیاست‌هایی که نشان‌دهنده ترس حاکمان مستبد از نور و عظمت این امام بزرگوار بود؛ ترسی که به شهادت ایشان منجر شد. اما تاریخ گواه معتبری برای شکست استبداد و باقی ماندن نور است.

زهره هاشمی