فدراسیون بین‌المللی ورزش زنان در بن بست اختلافات/ احیا نمی‌شود
تاریخ انتشار: ۱۷ خرداد ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۵۱۶۹۵۵۷
به گزارش خبرنگار مهر، از جمله مصوبات قدیمی ورزش که پرونده آن همچنان در وزارت مربوطه خاک می خورد بدون اینکه حتی نیم نگاه مدیران این وزارتخانه را به خود داشته باشد، مربوط به «فدراسیون بین المللی ورزش زنان مسلمان» می شود و «احیا»ی آن که در دولت قبل به تصویب رسید اما به نظر می رسد گذر زمان بیشتر در مورد این مصوبه و اجرای آن تعیین کننده شده تا عنایب و اقدام عملی مسئولان.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
احیای فدراسیون بین‌المللی ورزش زنان مسلمان و آغاز به کار دوباره آن مسئله‌ای برای امروز و دیروز نیست، این مهم در نشست ۲۰ مردادماه سال ۹۷ شورای معاونان وزارت ورزش به تصویب رسید با این حال خیلی جدی موردتوجه خودِ تصویب کنندگان هم قرار نگرفت طوریکه طی سه سال از عمر دولت و وزارت قبل هیچ سرانجامی برای این فدراسیون حاصل نشد. با این اوصاف شاید طبیعی باشد که جابه جایی دولت و تصدی وزارت ورزش توسط وزیر جدید هم غبار فراموشی از این مصوبه نگرفته است اگرچه بی و توجهی ها و البته موضع گیری ها از نبود نگاه و اراده جدی به فدراسیون بین المللی ورزش زنان مسلمان و ادامه فعالیت آن حکایت دارد.
تعلل عجیب برای یک انتخاب
آنچه مسلم است تصمیم گیری در مورد فدراسیون بین المللی ورزش زنان در حیطه اختیارات وزارت ورزش است کمااینکه مصوبه احیا و آغاز به کار مجدد آن هم خروجی یکی از نشست های شورای معاونان وزارت ورزش بود که مسعود سلطانی فر وزیر وقت ورزش هم در آن شرکت داشت. اصلا به خاطر همین چارچوب اختیارات و وظایف وزارت ورزش بود که سلطانی فر پنج ماه پس از مصوبه موردنظر، اقدام به معرفی سرپرست برای این فدراسیون کرد اما این انتخاب نه تنها ماندگار نشد بلکه هیچ سرانجام امیدوار کننده ای را هم برای این فدراسیون و آینده اش نداشت.
اینکه از ۴۶ ماه پیش که احیای فدراسیون بین المللی ورزش زنان مسلمان به تصویب رسید تا به امروز چه اقدامات اجرایی و عملیاتی در مورد این فدراسیون انجام شده است به چند محور کلی تعیین سرپرست و اقدامات او برای در اختیار گرفتن یک دفتر کار محدود می شود که البته از هیچ یک نتیجه ای عاید حال نشد چون اصلا خانم سرپرست (الهه عرب عامری) در این مسئولیت ماندگار نشد تا از اقدامات نصف و نیمه برای در اختیار گرفتن دفتر و تشکیلات انجام داده بود در جهت اقدامات اصلی به منظور آغاز دوره ای جدید از حیات فدراسیون بین المللی ورزش زنان استفاده کند.
سرپرست فدارسیون بین المللی ورزش زنان که به خاطر چند شعله بودن انتقاداتی هم به انتصابش وارد بود در روزهای پایانی وزارت قبلیِ ورزش خود را معاف و اعلام استعفا کرد در حالی که تا احیای این فدارسیون و آغاز به کار دوباره اش راهی طولانی با کارهای انجام نشده بسیار باقی مانده بود.
اینکه اصلا بعد از گذشت یک دهه و تغییر وضعیت ورزش زنان در ایران و جهان، چه لزومی به احیای دوباره فدراسیون بین المللی ورزش زنان مسلمان است در چارچوب این گزارش نمی گنجد اما به هر حداقل آنهایی که موافق این فدراسیون و از سرگیری فعالیت هایش در ایران هستند، اینگونه انتظار داشتند که وزارت ورزش در دولت فعلی تعیین تکلیف آن را یکی از اولویت هایش قرار دهد اما بعد از گذشت چندماه نه تنها هیچ انتخابی برای این فدراسیون و سرپرست جدیدش نشده بلکه مخالفت هایی هم نسبت به آن عیان شده است.
مریم کاظمی پور:
خبرنگار مهر موضوع احیای فدراسیون بین المللی ورزش زنان و اینکه رویکرد وزارت ورزش در مورد آن چیست را از مریم کاظمی پور معاون امور بانوان این وزارتخانه پیگیر شد. وی گفت:
طاهره طاهریان: روی احیای فدراسیون بین المللی ورزش زنان تاکید دارم
معاون وزیر ورزش به طور ضمنی موضع مخالف خود را در مورد فدراسیون بین المللی ورزش زنان و احیای آن اعلام کرده در حالیکه طاهره طاهریان نایب رئیس کمیته ملی المپیک کماکان بر اجرای مصوبه احیای این فدراسیون مصر است. وی که خود از پیشگامان تشکیل و آغاز به کار فدراسیون مربوطه بود در گفتگو با خبرنگار مهر گفت: روی احیای این فدراسیون تاکید دارم چراکه به نفع ورزش زنان ایران و دیگر زنان مسلمان در کشورهای اسلامی و غیراسلامی است.
وی با اشاره به برخی مخالفت ها برای آغاز به کار فدراسیون بین المللی ورزش زنان خاطرنشان کرد: نمی توان به راحتی پیشینه و تاثیرگذاری این فدراسیون را کنار گذاشت. همین موفقیت عامل و زمینه ساز مسیر موفقیت خیلی از قهرمانان امروز بوده است. این فدراسیون برگزارکننده رویدادهایی بود که نمایندگانی از آمریکا، روسیه و انگلستان در آن شرکت داشتند. اصلا بنای حضور بانوان محجبه در رویدادهای ورزشی توسط فدراسیون بین المللی ورزش زنان گذاشته شد. چرا باید به راحتی از کنار این فدراسیون و تاثیراتش گذشت به خصوص که هنوز در رشته هایی مانند ژیمناستیک و شنا با محدودیت اعزام مواجه هستیم درحالیکه فعال بودن این فدراسیون کمک می کند رویدادهایی برگزار شود که نمایندگان این رشته ها در آن آزادانه شرکت داشته باشند.
نایب رئیس کمیته ملی المپیک با اشاره به اقداماتی که تا به امروز در راستای فدراسیون بین المللی ورزش زنان و احیای آن انجام شده است، گفت: سرپرست قبلی فدراسیون اقداماتی برای آن انجام داد و حتی ثبت شرکت لازم هم انجام شد تا اینکه وی به دلیل لزوم حضور تمام وقت در هیات علمی دانشگاه ناچار به استعفا شد. در دوره جدید وزارت پیگیر فدراسیون بودم و حتی یکبار در نشستی که با معاون امور بانوان داشتم، مسئله را مطرح کردم. به هر حال هرگونه تصمیم گیری در مورد این فدراسیون با وزارت ورزش است و اصلا به همین دلیل سرپرست قبلی هم توسط وزیر وقت ورزش انتخاب شد. امروز هم وزارت ورزش مسئول تصمیم گیری و تعیین تکلیف است.
طاهریان در واکنش به اینکه «ابه نظر می رسد با این روند کُند احیای فدراسیون بین المللی ورزش زنان به طور کلی منتفی باشد»، تاکید کرد: اگر اینگونه باشد که نقد جدی به آن دارم. دلایل من برای راه اندازی دوباره این فدراسیون کاری است نه شخصی؛ چطور می شود فدراسیونی که ۵۴ کشور عضو آن هستند را به طور کل منحل کرد. این فدراسیون و فعالیت هایش در آغاز حیات مورد تاکید و حمایت کمیته بین المللی المپیک، شورای المپیک آسیا و فدراسیون های بین المللی قرار داشتند و قطعا این حمایت همچنان وجود دارد. به عنوان فردی که سال ها شاهد تاثیرات مثبت فعالیت فدراسیون در ورزش قهرمان زنان بودم، بر لزوم احیای آن تاکید دارم و پیگیر خواهم بود.
فدراسیونی که هیچ ندارد جز مصوبه
سه سال و ۱۰ ماه از مصوبه احیای فدراسیون بین المللی ورزش زنان گذشته اما این فدراسیون امروز در مرحله ای به سر می برد که جز آن مصوبه خاک خورده هیچ چیز دیگر ندارد که کورسوی امیدی برای فعالیت دوباره اش باشد حتی سرپرستی که مامور رسیدگی به امور و مهیا کردن شرایط لازم باشد. حتی به نظر می رسد با گذشت ۱۰ ماه از آغاز به کار وزارت ورزش در دولت جدید، این فدراسیون و مصوبه اش حتی در نوبت رسیدگی ها و پیگیری های این وزارتخانه هم قرار نگرفته است چه برسد به تصمیم گیری.
به هر حال ابتدایی‌ترین و ضروری‌ترین اقدامات برای احیای فدراسیون بین‌المللی ورزش زنان مسلمان هنوز انجام نشده یعنی مهیا کردن شرایط برای انتخابات دوباره، تعیین هیات مدیره جدید و … و همه اینها معنایی ندارد جز اینکه اراده ای پشت این فدراسیون نیست تا آن را به جلو حرکت دهد.
یک پیشنهاد و استقبال از آن
همه اینها در حالی است که رئیس فدراسیون بین المللی ورزش زنان یکی از اعضای مجمع کمیته ملی المپیک به حساب می آید. شاید این یکی از دلایلی بود برای اینکه در نشست ۴۶ ماه گذشته وزارت ورزش که منجر به ثبیت مصوبه احیای این فدراسیون شد، سیدرضا صالحی امیری و طاهره طاهریان رئیس و نایب رئیس کمیته هم شرکت داشته باشند.
حالا هم انتخابات کمیته ملی المپیک (۶ شهریورماه) در پیش است و نبود نماینده فدراسیون بین المللی ورزش زنان ترکیب مجمع این کمیته را دچار اختلال می کند. درست است که مجامع سال های گذشته کمیته ملی المپیک هم بدون حضور رئیس فدراسیون بین المللی ورزش زنان برگزار شد اما موضوع اینجاست که طی یک دهه گذشته مصوبه ای برای احیای این فدراسیون نبود.
بنابراین به جاست حداقل به بهانه این انتخابات مهم ۶ شهریورماه حرکتی در جهت تعیین تکلیف فدراسیون بین المللی ورزش زنان انجام شود تا حداقل این دلخوشی ایجاد شود کسانی که در طرح تصویب احیای این فدراسیون دست داشتند، پیگیر آن هم بوده اند. مثلا اینکه از طرف کمیته ملی المپیک مکاتبه ای با وزارت ورزش انجام شود و ضمن تاکید بر اهمیت انتخابات پیش رو، موضوع تعیین تکلیف فدراسیون به منظور شفاف شدن وضعیت حضور نماینده ای از آن در مجمع مطرح شود.
این پیشنهادی بود که خبرنگار مهر آن را به طاهره طاهریان نایب رئیس کمیته ملی المپیک مطرح کرد و مورد استقبال هم قرار گرفت البته اگر مانند مصوبه احیا به فراموشی سپرده نشود.
کد خبر 5506480منبع: مهر
کلیدواژه: فدراسیون بین المللی ورزش زنان مسلمان طاهره طاهریان مریم کاظمی پور کمیته ملی المپیک وزارت ورزش و جوانان تیم فوتبال استقلال تهران تیم ملی فوتبال ایران فرهاد مجیدی لیگ برتر فوتبال ایران فوتبال تیم فوتبال پرسپولیس کشتی آزاد کشتی فرنگی حسن یزدانی تورنمنت بين المللي تنیس روی میز تیم ملی موی تای مهدی طارمی فدراسیون بین المللی ورزش زنان مسلمان احیای فدراسیون بین المللی ورزش زنان برای این فدراسیون کمیته ملی المپیک نایب رئیس کمیته طاهره طاهریان آغاز به کار خبرنگار مهر تعیین تکلیف تصمیم گیری وزارت ورزش مصوبه احیا
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mehrnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «مهر» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۵۱۶۹۵۵۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
توهین در آزادی، فرصتی دوباره برای احیای حقوق زنان در ورزشگاه‌ها
توهین یک مرد به خانم‌های حاضر در ورزشگاه آزادی، فرصت اعتراض دوباره‌ای به مخالفان حضور زنان در استادیوم‌ها داده است.
به گزارش خبرورزشی، حواشی دیدار پرسپولیس و سپاهان کماکان ادامه دارد و بیش از همه حول توهین‌های مردی می‌گذرد که سخنان او هیچ خریداری نداشت.
اما اگر از حکم کمیته انضباطی (ممنوعیت ۱۰ ساله برای ورود به ورزشگاه‌ها) و اینکه چه‌قدر قابلیت اجرایی دارد بگذریم، موضوع از ابعاد دیگری نیز قابل بررسی است:
اول اینکه چرا صحبت‌های یک تماشاگر پای دیگر تماشاگران و حاضران نوشته می‌شود؛ مگر در برخورد با راننده متخلف باید شرایط را برای دیگر رانندگان تنگ کرد یا جُرمِ ورزشکار خاطی را همه ورزشکاران گردن می‌گیرند که حالا برای این خطا و بی‌حرمتی، عده‌ای دوره افتاده‌اند که مسئله را با محوریت هوادار و تماشاگر و کلیت فوتبال بررسی کنند؟
دوم آن‌که مگر حرمت و کرامت انسانی محدود به زنان است که بسیاری برای پیش‌برد اهداف و دغدغه‌های خود، جایگاه زن را بهانه کرده‌اند و به‌طور هماهنگ مسئله را از این زاویه بررسی می‌کنند؟ مگر توهین وابسته به جنس و نقش توهین‌دیده است که عده‌ای به اسم حمایت از زن و حراست از جایگاه او، جلو افتاده‌اند و تازه برای همین بهانه هم به فکر حذف زنان از استادیوم هستند؟ یعنی اگر بی‌حرمتیِ مشابهی به‌جای زن، به گروه عظیم دیگری مثلن قشر کارگر اتفاق افتاده بود، دلواپسان ابتدا غم نان کارگر را به سینه می‌زدند و در مرحله چاره‌جویی، حذف کارگران از استادیوم را تجویز می‌کردند؟ هرچه‌قدر واکاوی اتفاق پیش‌آمده با محوریت «توهین‌دیده» عجیب است، جست‌وجوی راه‌حل در همین سمت ماجرا عجیب‌تر و چه بسا خنده‌دار به نظر می‌رسد! من خطا کنم و تو مجازات شوی در کدام عدالت‌خانه‌ای تعریف شده؟
سوم و مهم‌ترین، بررسی موضوع در بعد کلان و از زاویه فرهنگی و اجتماعی است؛ اینکه چرا مردی چنین افکار و ادبیاتی دارد، جدای آن‌که از مسئولیت او در این بی‌حرمتی ذره‌ای نمی‌کاهد، برگرفته از فرهنگ مردسالار و زن‌ستیزی است که متاسفانه کماکان در جامعه وجود دارد. البته که ارتقای فرهنگی در مسئله برابری زن و مرد، نه آسان است، نه در کوتاه‌مدت قابل انجام و نه موضوع این نوشتار، اما نقش ورزش، فوتبال و استادیوم‌ها در همین فقره قابل بررسی است؛ وقتی مردان در استادیوم سهم بیش‌تری دارند، جایگاه بهتری دارند و نزدیک‌تر می‌نشنیند، بدون حساب‌وکتابِ خاصی مشمول شرایط بهتری شده‌اند که در ادامه همان تفکر جنس دوم(!) است.
هرچه‌قدر بدبینی‌مان نسبت به بهانه تازه‌متولدشده‌ای به نام «مشکلات زیرساخت» را کاهش دهیم، باز هم می‌توان در همین شرایط تفکیکِ جایگاه زنان، وضعیت برابر و بهتری برای آنان به‌وجود آورد. اگر خانواده‌ها نمی‌توانند کنار یکدیگر تماشاگر مسابقه موردعلاقه‌شان باشند، می‌توان لااقل سهم یکسانی برای زن و مرد در نظر گرفت. اینکه از یک ورزشگاه مثلن ۵۰هزار نفری، ۴۸هزار بلیت را به مردان تخصیص دهیم و فقط ۲هزار بلیت برای خانم‌ها آزاد کنیم و ایشان را در بدترین سکوها بنشانیم، جز اینکه ادعا کنیم مجوز حضور زنان را صادر کرده‌ایم چه حاصلی داشته است؟
یادآور می‌شود استقبال پرتعدادتر مردان برای تماشای فوتبال حق بیش‌تری برای آنان ایجاد نمی‌کند. در وضعیت تفکیک‌شده فعلی، تصمیم‌گیرندگان باید با شمالی و جنوبی (یا شرقی و غربی) کردن استادیوم و ورودی‌ها، مساوات را برای زنان در فرصت و حق انتخاب فراهم کنند تا هم برای تهیه بلیت با مشکلات عدیده کنونی مواجه نباشند و هم همانند مردان امکان انتخاب بلیت با توجه به جایگاه و فاصله از زمین داشته باشند.
و در پایان؛ این تاکیدِ یادداشت روزنامه کیهان که شرایط ورزشگاه‌ها به گونه‌ای است که بسیاری از خانواده‌ها نه خود به ورزشگاه می‌روند و نه اجازه حضور فرزندان‌شان را می‌دهند، نکته دقیقی است که چاره‌اش نه در حذف زنان یا گوشه‌نشینیِ آن‌ها، که اقدام فوری جهت فراهم کردن فرصت برای همین خانواده‌های علاقه‌مند مورداشاره کیهان است. اینکه می‌گویند مگر نگفتید ورود زنان جو ورزشگاه را بهتر می‌کند اما دیدید که نکرد و گفتیم که نمی‌کند، ماهی‌گرفتن از آب گل‌آلودی است که فدراسیون فوتبال با مدلی که برای حضور زنان در پیش گرفته مسبب آن است. فراموش نکنیم آنهایی که مدعی بودند حضور زنان می‌تواند موجب بهبود وضعیت فرهنگی استادیوم‌ها شود، سینما و شهربازی و بازار و ده‌ها مثال دیگری را نشان می‌دادند که روش کنونی جانمایی زنان هیچ شباهتی به آن مثال‌ها ندارد! البته که ورزشگاه‌ها به‌خاطر چنددهه مردانه بودن شرایط متفاوتی دارند، اما راه اصلاح، در استمرار این وضعیت یا تغییر معیوب آن نیست.
کانال عصر ایران در تلگرام
جزئیات جدید از دزدیده شدن دختر ۴ ساله کلالهای؛ کارگر ۳۵ ساله قصد فروش یسنا را داشت