چند درصد کودکان کار جای خواب ندارند؟
تاریخ انتشار: ۲۱ خرداد ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۵۲۰۰۷۸۱
این پژوهشگر حوزه کودکان کار و خیابان با اشاره به پژوهش انجام شده در سال ۱۳۹۶ در حوزه خشونتهای وارده بر کودکان کار و خیابان با جامعه آماری ۸۵۰ کودک خیابانی در ۶ استان کشور، یادآور میشود: براساس مطالعات انجام شده ۱۳.۸ درصد از کودکان خیابانی تجربه تصادف با ماشین را داشتهاند. ۲۲.۷ درصد با سرما یا گرمای شدید روبهرو بوده، ۲۰.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
مروئه وامقی، عضو هیات علمی دانشگاه علوم توانبخشی و سلامت اجتماعی و پژوهشگر حوزه کودکان کار و خیابان به ایسنا، میگوید: براساس مطالعات انجام شده در این حوزه بخش قابل توجهی از کودکان خیابانی تحت تاثیر یکی از انواع آزارهای خیابانی از جمله خشونتهای کلامی و خشونتهای جسمی که بعضا ممکن است از سوی مردم اتفاق بیفتد را تجربه میکنند.
وی ادامه میدهد: این کودکان از سوی ماموران ساماندهی کودکان خیابانی نیز خشونتهایی را تجربه میکنند؛ کودکانی که دستفروشی میکنند در معرض دید ماموران بوده و خشونتهای جسمی و روانی در قالب جمع کردن وسایلشان، پس ندادن وسایل آنها و... از سوی برخی ماموران تجربه میشود. بخش دیگری از خشونتها نیز مربوط به حضور در خیابان است. به طور مثال این کودکان در هوای بسیار گرم یا سرد و در شرایطی که افراد در خودروهای خود بخاری یا کولر روشن کردهاند، ساعتها سر چهارراهها مشغول به کار هستند و این موضوع بسیار مهم است. برخی از کودکان کار خیابانی نیز به دلیل حضور در خیابان تصادف کرده و صدمه میبینند.
۳ درصد این کودکان جایی برای «خواب» ندارند
حدود ۱۴ درصد تجربه تصادف با خودرو دارند
وامقی با اشاره به میزان خشونتهای جنسی وارد شده به کودکان کار خیابانی اظهار میکند: در مورد خشونتهای جنسی نیز میتوان حدس زد که وجود دارد، هرچند که در مطالعه انجام شده آمار آن چندان بالا نبوده و خشونتهای جنسی در مقایسه با خشونت کلامی کمتر گزارش شده است؛ اما در بخش کیفی مطالعه، کودکان کار و حتی پسران مورد آزار جنسی قرار گرفتهاند.
این پژوهشگر حوزه کودکان کار و خیابان با اشاره به پژوهش انجام شده در سال ۱۳۹۶ در حوزه خشونتهای وارده بر کودکان کار و خیابان با جامعه آماری ۸۵۰ کودک خیابانی در ۶ استان کشور، یادآور میشود: براساس مطالعات انجام شده ۱۳.۸ درصد از کودکان خیابانی تجربه تصادف با ماشین را داشتهاند. ۲۲.۷ درصد با سرما یا گرمای شدید روبهرو بوده، ۲۰.۷ درصد گرسنگی را تجربه کرده و ۳ درصد هم جایی برای خواب نداشتهاند.
۲۱ درصد کودکان کار و خیابان از سوی برخی مردم مورد «توهین و کتک» قرار گرفتهاند
به گفته وی و بر اساس مطالعات صورت گرفته، ۲۱ درصد از کودکان خیابانی از سوی برخی مردم و ۱۵.۴ درصد از سوی ماموران مورد توهین و کتک قرار گرفتهاند، ۱.۶ درصد از آنها مورد آزار جنسی قرار گرفته و ۳۴ درصد از آنها هیچ یک از انواع آزار را تجربه نکردهاند.
این عضو هیات علمی دانشگاه علوم توانبخشی و سلامت اجتماعی با تاکید بر اینکه به طور کلی کودکان کار و خیابان بیشتر مورد خشونتهای کلامی قرار میگیرند، اظهار میکند: در جمعیت عادی کودکان نیز خشونت روانی در صدر خشونتها قرار دارد و بعد از آن خشونت جسمی و جنسی است.
«فرار» کودکان خیابانی از خانه بدلیل پرمشکل بودن خانواده
این پژوهشگر حوزه کودکان کار و خیابان با اشاره به اینکه بخشی از کودکان خیابانی دارای خانوادههای آسیبدیده و پرمشکلی هستند، میگوید: یکی از مسائلی که باعث میشود این کودکان به سطح خیابان بیایند خشونتهای داخل خانه است که آنها برای اینکه خشونتهای خانه را کمتر تحمل کنند به خیابان میآیند اما متاسفانه در خیابان هم امنیتی وجود ندارد و خشونت را به شکل چندجانبه تجربه میکنند.
کودکان کار «باند»ی کار میکنند؟
وامقی در پاسخ به این سوال که منشاء خشونتی که از سمت جامعه علیه کودکان کار و خیابان وارد میشود، چیست؟ میگوید: به نظر بخشی از خشونتها مربوط به تفکری که درباره علت حضور این کودکان در خیابان وجود دارد، است؛ به عبارتی دیگر به این سوال که چرا این کودکان در خیابان هستند به خوبی پرداخته نشده است. مردم نمیدانند این کودکان چرا در خیابان هستند و تصور جامعه بیشتر نوعی "انحراف" است. آنچه تبلیغ میشود این است که «این کودکان بخشی از گروههایی هستند که مورد استثمار قرار گرفتهاند یا بخشی از گروههایی هستند که پول زیادی جمع میکنند، درحالیکه مشکلی ندارند». یا گفتگوها این را نشان میدهد که «این کودکان باند هستند»؛ واقعیت این است که این تفکر (باند) حداقل برای کودکان دستفروش بسیار کم است و اگر هم به شکل گروهی کار کنند معمولا گروههای آنها خانوادگی یا به صورت همسایگی است.
کودکان کار و خیابان کاسب حرفهای نیستند
با ایجاد اشتغال، والدین این کودکان را توانمند کنید
این عضو هیات علمی دانشگاه علوم توانبخشی و سلامت اجتماعی بیشترین علت کار کودکان را اغلب ناشی از فقر، عدم دسترسی به آموزش و تعدد فرزندان عنوان میکند و میگوید: این کودکان کاسب حرفهای نیستند و به اندازه سنشان برخورد میکنند. نباید واکنش یک فرد بزرگسال را از این کودکان داشت. از سوی دیگر برخی افراد تصور میکنند اگر از کودکان دستفروش خرید نکنند، کار آنها کم خواهد شد. ممکن است این سوال مطرح شود که باید با کودکان کار و خیابانی چگونه برخورد شود؟ واقعیت این است که برای انجام دادن کار اصولی در راستای کاهش کار کودکان، مطمئنا خرید نکردن راه اصلی نیست، بلکه باید دستگاهها و ارگانها والدین آنها را توانمند و برای آنها اشتغال ایجاد کنند.
با این کودکان چگونه برخورد کنیم؟
وامقی درخصوص نحوه برخورد صحیح جامعه با کودکان خیابانی نیز اینطور توضیح میدهد: مردم کودکان کار را درک کنند چراکه آنها کودک هستند. ممکن است این کودکان برای فروش اجناس خود مصر باشد و در این زمان افراد باید در مقابل آنها صبور باشند. اگر دوست دارند، از آنها خرید کنند، اما اگر علاقهای به خرید از آنها ندارند صبور بوده و با آنها برخورد انسانی داشته باشند. مهمترین موضوع این است که افراد در برخورد با این کودکان کاری نکنند که آنها آسیب بیشتری ببینند و احساس کنند که همه افراد با آنها خشونت و بدرفتاری میکنند، چراکه خشونت، خشونت میآورد.
یک روانشناس:
بقای خانواده به قیمت ورود کودکان به بازار کار
الهه خوشنویس، روانشناس و فعال حقوق کودک نیز با اشاره به نبود آمارهای قابل استناد از تعداد کودکان کار در کشور و با بیان اینکه گرچه با وجود سازمانهای متعدد متولیِ موضوع کودکانِ کار، هیچ آمار رسمی قابل استنادی از تعداد کودکان کار اعلام نمیشود، به ایسنا گفت: اینکه در دوران پاندمی کرونا و تورم، بحران اقتصادی و مشکلات معیشتی ناشی از آن، تعداد کودکان کار به طور قابل توجهی افزایش یافته و در واقع کودکان به عنوان یکی از ضعیفترین حلقههای اجتماعی از قربانیان اصلی این وضعیت بودهاند، موضوعی غیرقابل انکار است، چراکه وقتی خانواده دچار بیکاری، فقر و استیصال شود به ناچار برای بقاء خود، فرزندش را وارد بازار کار میکند.
کودکان کار را "سوال پیچ" نکنید
در قبال سماجت کودکان، توهین نکنیم
وی با اشاره به اینکه باید به کودکان کار مانند همه کودکان دیگر نگاه کنیم و متوجه تاثیر رفتارمان بر آینده آنها باشیم، درخصوص نحوه صحیح برخورد با کودکان کار و خیابان اظهار کرد: مردم باید آگاه باشند که این کودکان به ترحم نیاز ندارند؛ در مواجهه با این کودکان در خیابان، پشت چراغ قرمز و... یا زمانی که برای فروش کالا، شستن شیشه اتومبیل و... مراجعه میکنند آنها را نادیده نگیریم، البته این رفتار به این معنا نیست که آنها را سوال پیچ کنیم که چند سالته؟ خونهات کجاست؟ پدر و مادر داری؟ مدرسه میری؟ چرا توی این گرما یا سرما کار میکنی؟ چه کسی به کار مجبورت کرده است؟.
این فعال حقوق کودک با اشاره به اینکه نباید به کودکان کار به عنوان افرادی اضافی و بزهکار نگاه شود، تاکید کرد: زمانی که کودکان کار و خیابانی برای ارائه خدماتشان سماجت میکنند نباید به آنها توهین و پرخاش شود.
خوشنویس در پاسخ به این پرسش که با چه روشهایی میتوان به کودکان کار و خیابانی کمک کرد؟، گفت: با افزایش جمعیت، با افزایش فقر و با گسترش جهانی شدن اقتصاد، استثمار، ظلم و تجاوز به کودکان افزایش یافته است، اما به طور کلی ابعاد مختلف فقر (فقر اقتصادی، فقر اجتماعی و فقر فرهنگی) عوامل اصلی تشدیدکننده آن هستند.
این فعال حقوق کودک اظهار کرد: کار کودک یعنی آنچه که فعالین حقوق کودک همواره برای مقابله با آن تاکید دارند چراکه موجب محروم شدن کودک از حضور در مدرسه و آموزش کودک در ابعاد مختلف ذهنی، روانی، اجتماعی و اخلاقی و آسیب به وی میشود، در نتیجه به منظور پیشگیری و مقابله با این آسیبها لازم است افراد اطلاعات خود را در زمینه پیشگیری از کار کودک و نحوه برخورد با این کودکان افزایش دهند و تلاش کنند که آگاهی عمومی در این مورد نیز افزایش یابد. همچنین افراد میتوانند برای ترویج حقوق کودکان و نیز مقابله با کار کودک در فعالیتهای اجتماعی و سازمانهای مردم نهاد همکاری کنند و در صورت امکان با حمایت مالی از پروژههای آنها در این زمینه حمایت کنند.
وی همچنین از مردم خواست تا نسبت به کار کودک حساس بوده و در زمینه پیشگیری، مقابله و تدوین قوانین حمایتی از مسئولان مطالبهگری کنند. منبع: ایسنا برچسب ها: کودکان کار ، جای خواب ، توهین
منبع: ناطقان
کلیدواژه: کودکان کار جای خواب توهین کودکان کار و خیابان کودکان خیابانی قرار گرفته اند کودکان کار انجام شده حقوق کودک کار کودک خشونت ها ۷ درصد
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت nateghan.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ناطقان» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۵۲۰۰۷۸۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
لوسمی رایجترین سرطان کودکان/ ۶۵ تا ۷۰ درصد کودکان مبتلا به سرطان در ایران درمان میشوند
به گزارش خبرنگارسلامت خبرگزاری علم و فناوری آنا، هادی موسیخانی فوق تخصص آنکولوژی کودکان در نشست خبری کنگره دوسالانه بینالمللی آنکولوژی کودکان یادبود «پروانه وثوق» در بیمارستان فوق تخصصی درمان سرطان «محک» با بیان اینکه ۲۰درصد کودکان سرطانی کشور در بیمارستان محک تحت درمان قرار میگیرند، گفت:شایعترین سرطان در کودکان سرطان خون و پس از آن تومور مغزی است.
وی ادامه داد:درمان آنکولوژی به یک کار تیمی نیاز دارد که در محک به این موضوع توجه خاصی میشود.
وی با بیان اینکه اساتید حاضر در محک هیئت علمیهای با سابقه دانشگاه هستند، گفت: در این بیمارستان پلنهای درمانی خاصی برای درمان کودکان مبتلا به سرطان اجرا میشود.
وی با بیان اینکه درصد درمان کودکان مبتلا به سرطان در کشورهای توسعه یافته بین ۷۵ تا ۸۰ درصد است، گفت: در ایران و محک ۶۵تا ۷۰ درصد کودکان مبتلا به سرطان درمان میشوند، ما در محک تلاش میکنیم که این فاصله کاهش پیدا کند.
دانشگری، معاون درمان بیمارستان محک نیز در این نشست تصریح کرد: کنگره کودکان ۲۶لغایت ۲۸ اردیبهشت برگزار میشود و اساتید خارجی و داخلی در این کنگره شرکت میکنند و امتیاز باز آموزی دارد.
وی ادامه داد:یکی از نیازهای همیشگی رسیدن به درمانهای روز دنیا در درمان سرطان است؛ باتوجه به اینکه محک بیشترین بیماران کودک سرطانی را در تومورهای مغزی دارد، این موضوع در کنگره مورد بحث قرار میگیرد.
وی یادآور شد:محیط، ژنتیک و وراثت از جمله علل بروز سرطان در کودکان است؛ در نتیجه اینکه بیماری صعب العلاج گفته میشود به دلیل نامشخص بودن علت بیماری است.
دانشگری خاطرنشان کرد:در بیمارستان محک کودکان تا ۱۸سال مبتلا را درمان میکنیم و سرطان خون و لنفوم شایعترین سرطان در بین کودکان است.
میترا قالیبان آنکولوژیست ابراز کرد:تومورهای مغزی اولین علت مرگ در سرطانهای کودکان است.
وی ادامه داد:تومورهای کودکان با تومورهای بزرگسالان متفاوت است؛ در نتیجه برخورد تیم درمان با کودک سرطانی باید متفاوت باشد.
قالیبافیان بیان کرد:هدف اول این کنگره این است که بگوییم که تومورهای مغزی در کودکان و بزرگسالان متفاوت است؛ نحوه برخورد با این کودکان نیز متفاوت است و سوم اینکه این کودکان نیازمند بازتوانی دارند و باید برای این بیماران فکری شود.
وی تصریح کرد:زمان بقای کودکان مبتلا به تومور سرطانی به زمان مراجعه به پزشک بستگی دارد. کودکان به عوارض درمان بیماری سرطان نسبت به بزرگترها حساستر هستند. جراحی، شیمی درمانی و رادیو تراپی سه روش درمانی در کودکان سرطانی است.
این آنکولوژیست زمان بقای یک کودک سرطانی را به میزان توانایی بدن کودک در مقابله با روشهای درمانی برشمرد و گفت:در برخی کودکان پس از ۵سال درمان کاملا بهبودی حاصل میشود.
روزسرخ جراح اطفال بیان داشت:پیگیری درمان کودکان در محک تا ۱۸ سالگی ادامه دارد.
وی با بیان اینکه در دنیا یک درصد سرطانها کودکان را شامل میشود، گفت:سالانه هزار تا ۱۵۰۰ مورد جدید از کودک سرطانی در ایران شناسایی میشود.
وی با بیان اینکه در حال حاضر ۱۶ هزار کودک سرطانی به زندگی طبیعی خود بازگشتند؛ ضمن اینکه از ابتدا تأسیس محک از سال ۷۰ بالغ بر ۴۲ هزار بیمار کودک سرطانی تشکیل پرونده داده اند.
آراسب احمدیان، مدیر عامل موسسه خیریه درمان کودکان سرطانی محک با بیان اینکه درمان کودکان سرطانی در محک رایگان است، گفت: حمایتهای لازم در طول بیماری کودک نیز انجام میشود.
وی با بیان اینکه محک ۳۰سال پیش با هدف درمان کودکان سرطانی ایجاد شده، افزود:مجوز مرکز تحقیقات سرطان در محک گرفته شده تا پروتکلهای درمانی کامل شود.
احمدیان تاکید کرد:خیرین هزینههای درمانی در محک را تامین میکنند؛ ضمن اینکه محک از نظر علمی و تخصصی با بیمارستانهای خارج کشور ارتباط دارد؛ از جمله پزشکان ایرانی خارج از کشور.
انتهای پیام/