نگاهی بر تکالیف «بیمه سلامت» برای پوشش بیمه‌ای تمام ایرانی‌ها

مجلس شورای اسلامی ارائه پوشش بیمه برای آحاد جمعیت کشور را براساس بند الف ماده ۷۰ قانون پنج ساله توسعه کشور به سازمان بیمه سلامت ایران تکلیف کرده است و بر همین اساس نیز از ابتدای سال ۹۳ با ارائه طرح پوشش بیمه سلامت همگانی از سوی این سازمان بیمه‌گر، امکان پوشش افرادی که طی سالیان قبل فاقد بیمه بودند فراهم شده است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

از آن پس همه ساله در قانون بودجه سالیانه اجرای پوشش بیمه برای آحاد جمعیت کشور مورد تاکید قرار گرفته است. امسال نیز بر اساس بند د تبصره ۱۴ قانون بودجه سال ۱۴۰۱ مقرر شده است، وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی اطلاعات افراد فاقد پوشش بیمه که در سه دهک کم درآمد قرار دارند را به سازمان بیمه سلامت معرفی کند، تا این سازمان بدون مراجعه آنها بتواند پوشش بیمه پایه را برای آنها فراهم کند.
برقراری بیمه رایگان برای بیش از پنج میلیون ایرانی

بر این اساس و بنابر اعلام سازمان بیمه سلامت، طی روزهای گذشته اطلاعات قریب به ۵ میلیون نفر از افراد مشمول از سوی وزارت رفاه به سازمان بیمه سلامت ایران ارسال شده است و از مدتی قبل کارشناسان این سازمان فرآیند ثبت پوشش بیمه پایه سلامت همگانی و روستاییان را برای این تعداد انجام داده است. هم اکنون نیز این افراد دارای پوشش بیمه فعال در سامانه این سازمان بیمه‌گر بوده و می‌توانند با مراجعه به مراکز درمانی دولتی و دانشگاهی از مزایای بیمه درمانی برخوردار شوند.
دهک‌های درآمدی بابت حق بیمه چقدر باید هزینه بپردازند؟

طبق قانون برقراری بیمه برای دهک‌های اول تا سوم رایگان و در قالب بیمه سلامت همگانی صورت می‌گیرد؛ ضمن اینکه برقراری بیمه جهت مشمولین دهک ۴ با پرداخت ۱۰درصد از حق بیمه مصوب، در بخش بیمه سلامت همگانی میسر است. طبق گفته مسئولان امر در سازمان بیمه سلامت ایران، برقراری بیمه‌ مشمولین دهک‌های ۵ و ۶ با پرداخت ۲۵ درصد از حق بیمه مصوب در بخش بیمه سلامت همگانی و برقراری بیمه جهت مشمولین دهک‌های ۷ و ۸ با پرداخت ۵۰ درصد از حق بیمه مصوب در بخش بیمه ایرانیان اجرایی می‌شود.

از سوی دیگر برقراری بیمه جهت مشمولین دهک‌های ۹ و ۱۰ با پرداخت ۱۰۰ درصد از حق بیمه مصوب در بخش بیمه ایرانیان صورت می‌گیرد که در این بخش هم افراد بسیاری با مراجعه به سامانه سازمان بیمه سلامت و دفاتر پیشخوان اقدام به ثبت اطلاعات خود برای استفاده از خدمات بیمه‌ای این سازمان شدند.

سازمان بیمه سلامت اعلام کرد که تلاش دارد تمامی افراد نیازمند فاقد پوشش بیمه سلامت تحت پوشش این سازمان قرار گیرند؛ زیرا هدف از پوشش بیمه‌ای اقشار آسیب پذیر جامعه این است که اگر فرد به ناچار به علت بیماری با هزینه کمرشکن مواجه شد، در تله فقر گرفتار نشود.

درهمین رابطه دکتر مهدی رضایی _ معاون بیمه و خدمات سلامت سازمان بیمه سلامت ایران اعلام کرده است: «با توجه به اینکه در ۲ ماه پایانی سال گذشته ۴۰۰ هزار فرد فاقد بیمه در حاشیه شهرها بیمه شدند و امسال نیز ۵ میلیون و ۴۰۰ هزار نفر از سه دهک پایین درآمدی، رایگان بیمه همگانی شدند، تعداد بیمه شدگان همگانی سلامت به ۵ میلیون و ۸۰۰ هزار نفر رسیده است.»

رضایی تاکید می‌کند: «در بحث پوشش همگانی ۳ مؤلفه پوشش جمعیتی، پوشش بیمه‌ای و بسته‌های ضروری و تأمین مالی اهمیت دارد، خوشبختانه با قانون بودجه ۱۴۰۱، برای ۳ دهک پایین درآمدی، حق بیمه را دولت متقبل شده و احصا و شناسایی این سه دهک را بر عهده وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی گذاشته است.»

در مجموع بر اساس وظایفی که قانون‌گذار بر عهده سازمان بیمه سلامت ایران گذاشته است، حضور هیچ فرد فاقد بیمه‌ای در جامعه پذیرفتنی نیست و تمامی آحاد جامعه باید از خدمات بیمه‌ای استفاده کنند؛ این در حالی است که علی‌رغم اینکه در قانون بر پوشش اجباری بیمه همگانی تاکید شده است اما التزام پوشش همگانی وجود نداشت؛ بنابراین تدابیر و راهکارهای در نظرگرفته شده در این باره افراد بسیاری را در مسیر استفاده از خدمات بیمه سلامت قرارداد. در این راستا سازمان بیمه سلامت اعلام کرده که مجلس شورای اسلامی نیز همکاری‌های لازم را در تصویب بودجه مورد نیاز برای بیمه کردن افراد فاقد بیمه صورت داده؛ به طوری که در حال حاضر مشکلی بابت ارائه خدمات به افراد فاقد بیمه وجود ندارد؛ در این خصوص یحیی ابراهیمی _ عضو کمیسیون بهداشت و درمان مجلس شورای اسلامی تاکید کرده است: « سازمان بیمه سلامت ایران از ابتدای تاسیس تاکنون در مسیر ارائه خدمات مناسب گام برداشته و با توجه به اینکه اعتبارات مناسبی در بودجه امسال برای گسترش چتر بیمه‌ای برای افراد بیشتری در اختیار این سازمان قرار گرفت، انتظار داریم که در سال ۱۴۰۱ خدمات به صورت آسان‌تر در اختیار افراد نیازمند قرار گیرد. با افزایش تعداد بیمه شدگان سازمان بیمه سلامت در بخش بیمه همگانی سلامت، عدالت در سلامت بیشتر در جامعه پر رنگ شده و افراد حتی از نقاط کم برخوردار می‌توانند به راحتی به مراکز درمانی مراجعه کنند.»

در همین راستا باید تاکید کرد که لازمه حفظ سلامت در جامعه و به دنبال آن کاهش هزینه‌های بهداشتی و درمانی، توجه ویژه به بیمه‌ها از جمله بیمه سلامت است. سازمان بیمه سلامت ایران به عنوان یک سازمان بیمه‌گر دولتی تمام اعتبارات مورد نیاز را از دولت تامین می‌کند و اکنون که پوشش بیمه آحاد جمعیت کشور به این سازمان تکلیف شده، شایسته است که جهت تداوم امر در پوشش بیمه اقشار آسیب‌پذیر ، بویژ در بحث تامین منابع مالی حمایت‌های لازم صورت گیرد.

منبع: ایران اکونومیست

کلیدواژه: سازمان بیمه سلامت ایران بیمه سلامت همگانی حق بیمه مصوب برقراری بیمه مشمولین دهک بخش بیمه فاقد بیمه پوشش بیمه بیمه ای

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت iraneconomist.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایران اکونومیست» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۵۲۱۳۶۱۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

مد خوب، مد بد!

«این‌ها الان مد شده» جمله‌ای آشنا که ممکن است در طول روز بارها به گوشتان به عناوین مختلف رسیده باشد. اما آیا هر مدی قابل قبول است؟ تا چه جایی می‌توان از آن پیروی کرد؟

به گزارش ایسنا، شاید کلمه حجاب و پوشش برای افراد در سنین بالاتر معنا و مفهوم بیشتری داشته باشد. کسانی که نوع لباس پوشیدن در خانه یا بیرون از آن، برایشان نوعی احترام به خانواده و جامعه بود. می‌توان گفت پوشیدن لباس‌های نامتعارف باب نبود. اگر کسی بر خلاف عرف آن دوره عمل می‌کرد به شدت مورد شماتت دوستان و اطرافیان خود قرار می‌گرفت. اما در دوره جدید عکس این قضیه در جریان است. به طوری که پوشیدن لباس‌های پاره، کهنه، تنگ و کوتاه که هیچ سنخیتی با فرهنگ ایرانی ندارد، بسیار در بین جوانان باب شده است.
به راستی دلیل این که عده‌ای از افراد به بدون هیچ آگاهی، فقط به دلیل مد شدن این نوع پوشش را انتخاب می‌کنند چیست؟ لباس‌هایی که در بسیاری از مواقع نه تنها زیبایی ندارند، بلکه ممکن است در نگاه اول مضحک و خنده‌دار هم باشند.

مفهوم پوشش و لباس

لباس از گذشته، تاکنون گویای مفاهیم زیادی بوده است و سهمی بزرگ در فرهنگ ملت‌ها دارد. نشان‌دهنده باورهای، فرهنگی، مذهبی، اجتماعی مردمان یک جامعه است. اما در نگاه کلی لباس پاسخگوی نیازهایی مانند حفاظت از سرما و گرما، حفظ عفت و شرم است و در نهایت به انسان آراستگی، زیبایی می‌بخشد.

پوشش در گذشته

 پیکره‌ها، نقاشی‌ها، و نوشته‌های باقیمانده از دوران باستان نشان می‌دهد که پوشش تمام بدن در دوره‌های مختلف تاریخی برای زنان و مردان ایرانی دارای اهمیت بوده است و ایرانیان به هیچ وجه در برهنگی به سر نمی‌برده‌اند.

استرابون تاریخ‌نگار و جغرافیدان معروف یونانی که کتاب جغرافیای او منبع گران‌بها از دنیای قدیم از جمله فلات ایران، فرهنگ و تمدن مردمانی که در نواحی مختلف ایران ساکن بوده‌اند را در خود جای داده است، می‌نویسد: "ایرانیان اگر بخشی از بدنشان برهنه باشد آن را بی شرمی می‌دانند و همیشه بلند لباس می‌پوشند.

 ویل دورانت در کتاب تاریخ تمدن می‌نویسد: "در زمان داریوش، زنان طبقات بالای اجتماع جز در تخت روان و روپوش‌دار از خانه بیرون نمی‌آمدند. در نقش‌هایی که از ایران باستان بر جای مانده است هیچ صورت زن دیده نمی‌شود
در موزه لوور پاریس مُهر سنگی استوانه‌ای مربوط به دوران هخامنشیان است که تعدادی با لباس و تاج و چادر زنان هخامنشی بر مسند شاهانه‌ای تکیه زده است و ندیمه‌هایش در مقابلش ایستاده‌اند و سرپوش به سر دارند.  موارد نمونه‌هایی از وجود فرهنگ پوشش و یکی از نشانه‌های ملیت ایرانی است.

پوشش فرهنگ‌های مختلف ایرانی

با این که استفاده از لباس‌های سنتی و قدیمی دیگر نسبت به گذشته در بین اقوام ایرانی رایج نیست، اما هستند مردمانی که در استان‌های مختلف هنوز از این سنت دیرین در نوع پوشش استفاده می‌کنند. پوشش اقوام مختلف در ایران برای بسیاری از گردشگران چه ایرانی یا خارجی بسیار جذاب و دیدنی است. شاید برای شما پیش آمده باشد که در سفر به نقطه‌ای از کشور افرادی را با لباسی خاص و سنتی مخصوص همان منطقه ببینید. لباس‌هایی که در عین زیبایی، پوشیدگی را نیز به همراه دارد. به طوری که اکثر افراد را به گرفتن عکس‌های یادگاری از این نوع پوشش ترغیب می‌کند. بر اساس شرایط جغرافیایی، آب و هوایی و همچنین فرهنگ‌های مختلف اقوام ساکن، نوع پوشش و لباس در بین قومیت‌های مختلف بسیار متنوع است.

مدگرایی

مدگرایی به این معنی است که فرد سبک زندگی، پوشش و رفتار خود را بر اساس آخرین الگوها تنظیم و به محض ورود الگوی جدید در جامعه، از آن پیروی می‌کند. این حس تنوع‌طلبی توأم با گرایش به خودنمایی در محیط اجتماعی، تغییرات چشمگیری در نوع پوشش، رفتار و آرایش افراد به همراه داشته است. مدگرایی منحصر به سن خاصی نیست، اما در بین جوانان جذابیت بیشتری دارد. عواملی چون تنوع‌طلبی و نوگرایی، همانندسازی، رقابت، چشم و هم‌چشمی با دیگران، مدگرایی و التزام ناشی از دوستی، جلب توجه دیگران و تشخّص‌طلبی می‌تواند از عوامل گرایش جوانان به سوی این شیوه زندگی باشد.‌

مد پیامد دوره معاصر و مختص به جامعه و فرهنگی خاص نیست، اما در عصر حاضر با گسترش روز افزون شبکه‌های ارتباطی و ماهواره‌ای، سبک زندگی  افراد جامعه مخصوصا نوع پوشش آن‌ها را  بسیار تحت تأثیر قرار داده است. این رسانه‌ها با کمک تبلیغات و مدهای جدید، نیازها و الگوهای جدیدی برای افراد ایجاد می‌کنند که بعضی از این الگوها با فرهنگ و ارزش‌های جامعه ما هیچ سنخیتی ندارد و باعث مشکلات اجتماعی و خانوادگی می‌شود.

اکثر افرادی که در پی مد روز هستند، به قول خودشان می‌خواهند باکلاس باشند. به عقیده آن‌ها نحوه پوشش عامل مهمی برای شناخت طبقه اجتماعی، میزان رفاه، سلیقه و فرهنگ افراد است.
 پیروی از مد همیشه بد نیست و می‌تواند جوانان را از لحاظ روحی ارضا کند و حتی در پیشرفت جامعه نیز مفید باشد. جامعه‌شناسان مد را یک پدیده اجتماعی می‌دانند که افراد را با یکدیکر همرنگ می‌کند. این به شرطی است که از افراد یا مدهایی که با جامعه هیچ سنخیتی ندارند پیروی نکنند. اما با این حال امروزه جوانان زیادی  را می‌بینیم که درگیر آن شده‌اند و مد به یکی از معضلات فرهنگی و اجتماعی جامعه تبدیل شده است. تقلید نسنجیده‌ای که وقت و هزینه زیادی برای آن‌ها دارد. چراکه اکثرا وقتی از آن ها دلیل انتخابشان پرسیده می‌شود تنها کلمه‌ای که می‌شنویم این است که مد شده است.

سخن آخر

 با پیشرفت روزافزون، شبکه‌های ارتباطی و ماهواره‌ای در نیازهای اساسی مردم به خصوص جوانان تغییرات بزرگی را به وجود آورده‌اند، رسانه‌هایی که با تبلیغات، الگوهای جدیدی را وارد زندگی جوانان کرده‌اند. الگوهایی که در اکثر موارد سنخیتی با فرهنگ و ارزش‌های جامعه ایرانی ندارد.

انتهای پیام