به نقل از «ایران اکونومیست»

تنفر از فمینیست تند به اندازه مردسالاری!

تاریخ انتشار: ۲۳ خرداد ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۵۲۱۷۱۷۹

احمد آرام که طرفدار بی‌طرفی جنسیتی در ادبیات است، می‌گوید: آثاری را که شدیدا فمینیست یا مردستیز هستند، نمی‌توانم بخوانم.

2

 

این داستان‌نویس در گفت‌وگو با ایران اکونومیست درباره زنانه‌نویسی در ادبیات و نمود سبک زنان در ادبیات داستانی معاصر اظهار کرد: من اغلبِ آثار نویسندگان زن را می‌خوانم؛ چندین نویسنده شاخص هستند که وقتی آثارشان چاپ می‌شود، من آن‌ها را فوری می‌خوانم و متوجه تنوع در آثارشان می‌شوم.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

آن‌ها کوشش می‌کنند نویسنده باشند؛ یعنی کوشش نمی‌کنند زنانه بنویسند؛ کوشش می‌کنند داستانی بنویسند که من نتوانم تشخیص بدهم، نویسنده زن است یا مرد.

او سپس گفت: به این دلیل که به همان اندازه فمینیست تند را دوست ندارم که از مردسالاری متنفرم. در واقع، آثاری از زنان نویسنده را که شدیدا فمینیست یا مردستیز هستند، نمی‌توانم بخوانم. به این دلیل که این‌ها مانند یک حزب وارد یک خط‌کشی می‌شوند و سعی می‌کنند این گفتار و روایت‌شان علیه مردان را قوی کنند و داستان بنویسند؛ این کاری اشتباه است.

آرام در ادامه به داستان‌نویسی زنان اروپایی اشاره و بیان کرد: وقتی آثار نویسندگان زن اهل اروپا را می‌خوانیم، متوجه می‌شویم که اصلا بی‌طرف هستند و اگر به زن ظلم شود، آن ظلم را نشان می‌دهند؛ اما نه این‌که به مرد حمله ببرند و هجمه‌ای داشته باشند؛ بلکه بی‌طرف هستند.

این نویسنده در عین حال اظهار کرد: من آثار خانم عطارزاده، سلیمانی و نوبخت را می‌خوانم، این‌ها نویسندگانی هستند که وقتی آثارشان را می‌خوانم، لذت می‌برم از این‌که تعصبی نسبت به مردسالاری و زن‌سالاری ندارند؛ بلکه یک نویسنده بی‌طرف هستند. شاید باورتان نشود اما خوشبختانه، من آثار نویسندگان زن ایرانی را بیش از نویسندگان مرد می‌خوانم. برای این‌که مردان , بعد از کتاب اول یا دوم خود، متوقف می‌شوند. اما نویسندگان زنی که من می‌شناسم، مثل خانم گودرزی، سلیمانی و... در هر اثرشان به دنبال یک من تازه می‌گردند تا بتوانند روایت درستی از جامعۀ پیچیدۀ امروز داشته باشند و این در آثار مردها خیلی کمتر دیده شده است. 

احمد آرام افزون‌براین، درخصوص حضور زنان نویسنده در عرصه ادبیات داستانی معاصر گفت: ما در جامعه‌ای زندگی می‌کنیم که نگاه درستی به زن ندارد و همین حصاری را برای زن ایجاد می‌کند و باعث می‌شود زنان از این حصار بیرون بزنند؛ موسیقی‌دان، نقاش، آوازه‌خوان و نویسنده بشوند. تمام آن‌ها کوشش می‌کنند از آن حصاری که دورشان کشیده شده، گذر کنند؛ نویسندگان زن دقیقا همین‌طورند. وقتی می‌بینند نسبت به طبقه نسوان در ایران تظلم وجود دارد، سعی می‌کنند که از این تظلم شکل و تصویری را به جامعه ارائه کنند. برای همین است که زنان نویسنده در ایران متوقف نمی‌شوند و هر روز کوشش می‌کنند کتابی بنویسند که این کتاب زبان تازه‌ای برای شناخت جامعه‌ای که در آن زندگی می‌کنند داشته باشد. من هم بیشتر از این طریق با نویسندگان زن همدردی می‌کنم.

این داستان‌نویس با بیان این‌که طرفدار بی‌طرفی جنسیتی در ادبیات است، به نویسندگان مرد زن‌ستیز اشاره و اظهار کرد: وقتی آثار این افراد را می‌خوانم، متوجه می‌شوم، به دلیل تعصب خاصی که نسبت به فکر خودشان دارند، گرفتار خودشیفتگی می‌شوند که نویسندگی آن‌ها را متوقف می‌کند. درباره بعضی از نویسندگان زن هم این مسئله اتفاق می‌افتد و آن‌ها زود متوقف می‌شوند. اما بعضی از نویسندگان زن بی‌طرف هستند، روایت می‌کنند و این روایت را به جامعه می‌سپارند تا مخاطب داوری کند که  حق با کیست؛ این نویسنده‌ها هیچ‌وقت متوقف نمی‌شوند.

آرام در پایان گفت: زنان خوب نویسنده روزی گویی را از دست نویسندگان مرد بیرون می‌کشند؛ برای این‌که آن‌ها خیلی جدی کار می‌کنند و جدیت در کارشان باعث شده که منِ نویسندهِ مرد، گوش‌به‌زنگ باشم تا ببینم کتاب کدام نویسندۀ زن ایرانی چاپ می‌شود که فوری آن‌ را بخوانم و با آثار قبلی او مقایسه کنم. این نویسندگان همیشه در روایت مقتدرند، ایستا نیستند و این خیلی خوب است.

 

 

منبع: خبرگزاری ایسنا برچسب ها: فمینیسم

منبع: ایران اکونومیست

کلیدواژه: فمینیسم نویسندگان زن کوشش می کنند بی طرف هستند وقتی آثار

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت iraneconomist.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایران اکونومیست» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۵۲۱۷۱۷۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

بازی برای کودکان خیلی مهم است اما جایگاه ادبیات هم حفظ شود

لاله جعفری نویسنده حوزه کتاب کودک، درباره وضعیت کتاب کودک و نوجوان در گفتگو با خبرنگار مهر گفت: خوشبختانه امروز طیف وسیعی از کتاب‌ها در بازار نشر وجود دارد اما در مقابله با تالیف‌های خارجی که مخاطب زیادی دارند نویسندگان ایرانی کار سختی پیش رو دارند چون باید به نحوی بنویسند تا بچه‌ها فقط به دنبال کتاب‌های ترجمه نروند و به دنبال تالیفات داخلی نیز باشند.

وی افزود: همچنین گستردگی سبک‌های ادبی در حوزه کودک زیاد است و تنوع خوبی وجود دارد. ما داستان‌های تخیلی، ترسناک، طنز، علمی و… را داریم و این تنوع باعث می‌شود تا بچه‌ها به طرف کارهای تألیفی جذب شوند. البته که هنوز فاصله بسیاری با آثار خارجی داریم، چرا که گرانی کاغذ و چاپ باعث شده تا ناشران محدودتر کار کنند و این محدودیت‌ها برای نویسندگان نیز به‌وجود می‌آید. امیدوارم این مشکلات حل شوند و آثار تألیفی در کنار ترجمه بچه‌ها را به سمت خود جلب کنند.

نویسنده کتاب «چوم چوم» درباره یافتن ایده برای نگارش و همراهی با کودک امروز گفت: سعی می‌کنم تجربه‌های میدانی زیاد داشته باشم و با بچه‌ها کار کنم. حواس پنجگانه خود را در مواجه با بچه‌ها تقویت کنم. در پارک، خیابان، مترو و هر جایی‌که کودکی می‌بینم شش دانگ حواسم را جمع کنم تا ببینم عکس‌العملش در مقابله با مسائل چگونه است و سعی می‌کنم ایجاد ارتباط کنم و ببینم مدل حرف‌زدن‌شان تا چه اندازه نسبت به بچه‌های دوره خودمان تغییر کرده است. در کنار این مشاهده میدانی سعی می‌کنم کتاب‌های پرفروش دنیا را بخوانم و نکات قابل توجه آن را درک کنم. از سوی دیگر تلاش می‌کنم تا در فیلم‌ها، انیمیشن‌ها یا حتی بازی‌های رایانه‌ای جستجو کنم ببینم آثار پرطرفدار چه نکاتی به همراه دارند که بچه‌ها به سمت آن‌ها جلب می‌شوند.

جعفری به چگونگی ترغیب بچه‌ها برای مطالعه و فرهنگ‌سازی در راستای مطالعه گفت: بازاریابی مهم‌ترین مساله است. تبلیغات اثر بسیار زیادی دارد و فکر می‌کنم رسانه‌ها حرف اول را در این میان می‌زنند. امروز بین دو فیلم برای پخش، رقابت و تبلیغات گسترده‌ای وجود دارد، چه در شبکه‌های داخلی و چه فارسی زبان خارجی؛ در حالی‌که برای کتاب ما هیچ تبلیغی نداریم. فکر می‌کنم سهل‌الوصول‌ترین راه، همین تبلیغ است. هرچند که هزینه‌بر است، اما رسانه‌های داخلی مانند تلویزیون، به نوعی جزو مایملک مردم ایران به شمار می‌آید و باید از آن استفاده شود. ما در طول روز همه نوع تبلیغی در رسانه می‌بینیم، غیر از کتاب.

وی ادامه داد: از سویی فکر نمی‌کنم در مدارس هیچ تمرکزی روی این مسئله وجود داشته باشد. این اتفاق در حالی است که بیشترین زمان را فرزندان ما در مدرسه و در کنار هم می‌گذرانند و می‌توان برای آن‌ها ساعت مطالعه، یا زنگ کتاب تعریف کرد و به هزار نوع، نه به شکل خشک و اجباری بلکه با بازی و سرگرمی تبلیغ کتاب کرد تا فرهنگ مطالعه در میان بچه‌ها ایجاد شود.

این‌نویسنده گفت: ناشران به دنبال کتاب‌هایی همراه با بازی و سرگرمی هستند و وجه بازی برای‌شان غالب است. درست است که بازی نقش مهمی در زندگی کودک دارد، اما ادبیات نیز جایگاه خودش را دارد و باید این جایگاه حفظ شود. ناشران مجبور هستند برای فروش کتاب دست به هر کاری بزنند و کالایی تولید کنند که روی دست‌شان نماند. اما کتاب‌هایی که ادبیات خالص هستند و به جشنواره‌های داخلی و خارجی راه پیدا می‌کنند هر روز کمرنگ و کم‌تعداد شده‌اند و این را من از سفارش‌هایی که به خودم ارائه می‌شود، می‌بینم. ناشر از من می‌خواهد که سری کاری کنم در حالی که باید بذر آگاهی در ذهن کودک کاشته شود و این با یک اثر خوب اتفاق می‌افتد، اما امروز این گونه نیست. وی در پایان گفت: امیدوارم شرایطی فراهم شود تا نویسنده آنچه که دلش می‌خواهد را بنویسد و تنها سفارشی کار نکند.

کد خبر 6090973 زینب رازدشت تازکند