اما و اگرهای توسعه مشترک میدان هنگام
تاریخ انتشار: ۲۳ خرداد ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۵۲۱۸۳۳۰
یک کارشناس ارشد حوزه انرژی گفت: بنده به شدت اعتقاد دارم لوله‌های گاز ایران را به امارات و کویت وصل کنیم که همکاری با عمان می‌تواند شروع آن باشد.
به گزارش ایران اکونومیست، سیدمهدی حسینی درباره امکان توسعه یکپارچه هنگام میدان مشترک با عمان اظهار داشت: تاریخچه اینکه اولین بار در نظر گرفته شد که میدان هنگام با بوخای غربی عمان مشترک است و باید یکپارچه توسعه داده شود، به 25 سال قبل برمی‌گردد، بنده زمانی با هدف اینکه به صورت مشترک میدان را توسعه دهیم، به عمان سفر کردم یکی از سخت‌ترین مراحل کار روی میادین مشترک تعیین سهم است، آن زمان توافقنامه‌ای امضا کردم که سهم ایران 80 درصد و سهم عمان 20 درصد است و آنها نیز پذیرفتند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
وی افزود: بنده به شدت اعتقاد دارم لوله‌های گاز ایران را به امارات و کویت وصل کنیم که همکاری با عمان می‌تواند شروع آن باشد، امروز نفت هنگام سال‌هاست که تولید و میدان تا حد زیادی تخلیه شده، بنابراین بحث گاز اهمیت دارد و می‌تواند محور اصلی باشد. اما لازم است ارزیابی مجدد صورت گیرد آیا ارزش دارد که تغییر سیاست دهیم و مشترکا با عمان کار کنیم؟ گرچه بنده همیشه اعتقاد داشته‌ام که کار مشترک درست است، اما با مشکلاتی هم در این قضیه روبرو هستیم، ابتدا اینکه مشکل تحریم داریم، بنابراین وقتی کشور همسایه بنا دارد با ما کار کند برخی نگرانی‌ها خواهد داشت، نمونه آن را در خزر و شاه‌دنیز میدان مشترک با آذربایجان است که امریکا آن را مشمول تحریم نکرد.
این کارشناس ارشد حوزه انرژی تصریح کرد: در کار توسعه‌ای میدان هنگام مشترک با عمان درست است که تحریم ممکن است نگرانی‌هایی بوجود آورد اما آن سوی ماجرا هم اینکه ممکن است امریکا مجوز بدهد تحریم نشود، موضوع دیگر اینکه ما برخی محدودیت‌ها در زمینه انتخاب پیمانکار ثالث داریم تا بتوانیم میدان را مشترکا توسعه دهیم اما عمان در این زمینه که چه قراردادی منعقد کنند، امتیاز بدهند و یا مشارکت در تولید داشته باشند، مشکلی ندارند و ما هنوز به لحاظ قوانینی که داریم مشکلاتی داریم که البته قابل حل است. در هر حال از مخزن و همچنین پروژه مصرف گاز در قشم باید ارزیابی مجدد صورت گیرد و بعد تصمیم‌گیری شود.
وی با بیان اینکه سال‌هاست از میدان هنگام برداشت می‌شود و این موضوع چندان اهمیت ندارد، اصل کار مشارکت با کشورهای همسایه است، تاکید کرد: مثلا در پارس‌جنوبی هر کدام از دو کشور ایران و قطر هر میزان که بخواهند تولید می‌کنند و چون ما امکانات کمتری داریم قطر برداشت بیشتری دارد و به این ترتیب به میدان آسیب وارد می‌شود. در مورد میادین مشترک با عربستان، میدان آرش در منطقه بی‌طرف بین کویت و عربستان، میدان آزادگان مشترک با مجنون عراق هم اوضاع از همین قرار است. ما در گذشته متوجه شدیم که ممکن است محدودیت‌ها اجازه ندهد که روی میدان به صورت مشترک کار کنیم بنابراین کمیته فنی مشترک با این کشورها تشکیل دادیم که هراز چندگاهی اطلاعات میدان را باهم تبادل می‌کردند تا به میدان آسیب وارد نشود و به بهترین شکل توسعه پیدا کند حتی قبل از اقدامات؛ همدیگر را مطلع می‌کردیم، مثلا اگر امارات بنا داشت در میدان لرزه‌نگاری انجام دهد از قبل ما را مطلع می‌کرد و یا اینکه اگر قرار بود کشتی این کشور وارد آب‌های ایران شود ما خبر داشتیم و شرط هم این بود که هر اطلاعاتی از میدان حاصل می‌شد در اختیار ما هم قرار می‌گرفت و این کار را تسهیل می‌کرد. یعنی ما با دانش و همکاری با همسایگان کار را جلو می‌بردیم، حتی در شرایط جنگ هم شرایط را تغییر دادیم اما کار را تعطیل نکردیم مثلا در میدان مبارک کمیته مشترکی با شارجه داشتیم، با قایق تندرو و یا هلیکوپتر به میدان می‌رفتیم تا پروژه تعطیل نشود.
حسینی بیان داشت: اکنون در میدان آزادگان با مجنون عراق مشترکیم آنها با شل کار را توسعه می‌دهند، اما ما هیچ کاری نکردیم. بنده به عنوان شهروند مدعی هستم که سلامت خودم را روی قرارداد با ژاپن در میدان آزادگان گذاشتم، اما ژاپنی‌ها را اخراج کردند، در حالی که در سال 83 مقرر شده بود 52 ماه بعد به تولید 260 هزار بشکه برسیم و اکنون بعد از 18 سال هنوز نمی‌دانیم که چگونه میدان را توسعه دهیم، حال آنکه اگر کمیته مشترک با عراق تشکیل دهیم با همان سیاست هماهنگ اطلاعات را تبادل کرده و زودتر شروع به تولید خواهیم داشت.
وی درباره توسعه میادین مشترک با آذربایجان نیز بیان داشت: خطوط مرزی با آذربایجان تعیین نشده و در حوزه خزر خط مرزی نداریم. میدان شاه‌دنیز در آب‌های آذربایجان قرار دارد که اگر خط مرزی هم کشیده شود ما نمی‌توانیم ادعایی در مورد آن داشته باشیم، ولی در عملیات میدان 10 درصد شریک شدیم و کنسرسیوم اروپایی شروع به کار کرد، ما هم به عضویت کنسرسیوم درآمدیم. زمانی آذربایجان در نظر داشت یک میدانی را توسعه دهد، با محاسباتی مشخص شد که میدان داخل آب‌های ایران است، در نتیجه ما اجازه ندادیم کار را شروع کنند هرچند مذاکراتی هم با بی پی و شل داشتند، چون منطقه مورد اختلاف بود و شرکت‌های بین‌المللی حاضر نیستند به این شکل کار کنند و ریسک دعوای سیاسی همسایگان را قبول نمی‌کنند. بنابراین آنها عقب کشیدند، در هر حال خط مرزی با اذربایجان و کشورهای حاشیه خزر تعیین نشده و فعلا امکان توسعه مشترک چندان منطقی نیست.
ایلنا
منبع: ایران اکونومیست
کلیدواژه: میدان هنگام
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت iraneconomist.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایران اکونومیست» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۵۲۱۸۳۳۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
امضای تفاهم‌نامه همکاری شرکت ملی نفت برای توسعه میدان‌های گازی
به گزارش خبرگزاری مهر، آیین امضای تفاهم‌نامه طرح‌های توسعه میدان‌های گازی کشور با هلدینگ‌ها، شرکت‌های پتروشیمی و اکتشاف و تولید سه‌شنبه صبح (۱۱ اردیبهشت) با حضور جواد اوجی، وزیر نفت و محسن خجسته‌مهر، مدیرعامل شرکت ملی نفت ایران برگزار می‌شود.
شرکت ملی نفت ایران در دولت سیزدهم با هدف تأمین پایدار و رفع ناترازی گاز کشور و تأمین خوراک صنایع پتروشیمی، اقدام‌هایی گسترده را طرح‌ریزی و اجرا کرده است. در این زمینه می‌توان به امضای قرارداد و اجرای طرح‌های توسعه فاز ۱۱ میدان مشترک پارس جنوبی، توسعه گام نخست میدان گازی کیش، پروژه‌های جمع‌آوری گازهای مشعل، طرح ضربتی توسعه میدان‌های گازی شرکت نفت مناطق مرکزی و.... اشاره کرد.
شرکت ملی نفت ایران برای تحقق این اهداف و توسعه میدان‌های گازی کشور با استفاده از ظرفیت‌ها و توانمندی‌های شرکت‌های ایرانی، مذاکراتی پرشمار را با هلدینگ‌ها، شرکت‌های پتروشیمی و اکتشاف و تولید ایرانی انجام داده است. در نتیجه این اقدام‌ها، تفاهم‌نامه‌های مطالعه توسعه ۱۶ میدان گازی در جنوب، جنوب غرب کشور و خلیج همیشه فارس با تخمین حجم سرمایه‌گذاری ۶ میلیارد دلار و ۴۰۰ میلیون دلار و با هدف تولید حدود روزانه ۱۲۸ میلیون مترمکعب گاز با هلدینگ‌ها و شرکت‌های پتروشیمی و شرکت‌های اکتشاف و تولید ایرانی امضا می‌شود.
پیش‌بینی می‌شود با تکمیل مطالعات تفاهم‌نامه‌های یادشده و امضا و اجرای کامل قراردادهای طرح‌های یادشده، ضمن افزایش تولید گاز کشور و رفع ناترازی، ۲۵ هزار فرصت شغلی مستقیم و غیرمستقیم به‌ویژه در استان‌ها و شهرهای محل اجرای طرح‌ها ایجاد شود.
بر اساس برنامه‌ریزی‌ها یک درصد از حجم سرمایه‌گذاری یادشده برای انجام مسئولیت اجتماعی شرکت ملی نفت ایران به‌ویژه در مناطق نفت‌خیز صرف خواهد شد.
در این طرح‌ها، برای نخستین بار هلدینگ‌ها و شرکت‌های پتروشیمی به‌منظور تأمین پایدار خوراک مورد نیاز مجموعه‌های به مطالعه و توسعه بالادستی میدان‌های گازی کشور می‌پردازند که گامی مؤثر برای تأمین مطمئن و پایدار خوراک این صنایع، استفاده از سرمایه‌های انباشته‌شده در این مجموعه‌ها، استفاده حداکثری از ظرفیت‌ها و سرمایه‌گذاری‌های انجام شده در صنایع پتروشیمی و ثروت‌آفرینی برای کشور است.
بر اساس این گزارش، تفاهم‌نامه‌های توسعه میدان‌های گازی «زیره و خارتنگ» و ساختار اکتشافی «دارنگ»، توسعه میدان‌های گازی «سفید زاخور، سفید باغون و هالگان»، توسعه مخازن «خامی زیلایی و کارون» و جمع‌آوری گازهای همراه مسجدسلیمان، توسعه میدان گازی «عسلویه غربی» و ایستگاه تقویت فشار کنگان، توسعه مخازن «خامی شهیدان، زیلایی و کارون»، توسعه میدان‌های گازی «میلاتون و رودک، بینک و رگ سفید» و توسعه میدان‌های گازی «اهواز و مارون خامی» با حضور وزیر نفت، مدیرعامل شرکت ملی نفت ایران و مدیران ارشد صنعت نفت امضا می‌شوند.
کد خبر 6092488
اعلام محدودیت های ترافیکی پایان هفته در جاده های شمالی کشور