دغدغه‌ها و نگرانی‌های بازیگر نام آشنا | کمر به قتل خودمان بسته‌ایم | نگذاریم شناسنامه محله‌ها از بین برود
تاریخ انتشار: ۲۴ خرداد ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۵۲۲۹۷۵۶
همشهری آنلاین - راحله عبدالحسینی: به واسطه تهرانی بودنش درباره معضلات پایتخت روان و گویا صحبت می‌کند و به خاطر نگاه هنرمندانه‌اش زیبایی و اصالت منطقه را برای‌مان یاد آور می‌شود. از دیدگاه او بلندمرتبه سازی‌ها باید طوری پیش برود تا هویت محله‌های قدیمی تخریب نشود. «محمود عزیزی» 77سال دارد و دکترایش را سال 1357 از دانشگاه سوربن فرانسه درباره تئاتر و تعزیه به پایان رسانده.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
خواندنی‌های بیشتر را اینجا دنبال کنید.
در سال‌های اخیر کمتر نقش‌آفرینی شما را روی پرده سینما یا صحنه تئاتر می‌بینیم. آخرین فعالیت هنری شما به سال 97 و سریال تعطیلات رویایی برمی‌گردد.
خوشبختانه فعلا در حومه فعالیت‌های هنری سرک می‌کشم و بیشتر نظاره‌گر هستم. برای همکارانی که مشغول کار هستند، خوشحالم و برای برخی دیگر که کار ندارند، دل نگران. وقت من بیشتر برای رفع و رجوع مشکلات روزمره صرف می‌شود.
علت این فاصله گرفتن‌تان از دنیای هنر چیست؟
ببینید در سبد اوقات فراغت شهروندان، سهمی برای سینما و تئاتر و سایر فعالیت‌های فرهنگی نیست. بی‌تعارف بگویم که وضعیت تئاترخوب نیست. البته برخی از افراد هستند که فقط برای سرگرمی جذب نوعی از نمایش می‌شوند. اما در کل وضعیت خوبی در تئاتر جریان ندارد. بماند که بعد از روزگار کرونا شرایط بچه‌های تئاتر سخت‌تر هم شد.
مگر نه اینکه در سختی مثل همین بحران کرونا که گریبان‌گیر مردم دنیا شده بود، هنر باید به دادمان برسد و روزنه‌ای از امید را نشان‌مان دهد؟ اصلا شما موافقید که هنردرمانی به کمک ما می‌آید؟
انسان دچار آسیب وحشتناکی شده که گویی بی مهابا و کودکانه کمر به قتل خودش بسته. برخورد او با طبیعت و تعاملش با انسان‌های دیگر نشان می‌دهد که نگاه انسان دوستانه و حکیمانه دستخوش آسیب شدیدی شده. آسیبی که از همزبان و همدل شدن آدم‌ها جلوگیری می‌کند. این را هم بگویم که در نگاه کلی این معضل برای انسان امروز پیش آمده و در همه جا شاهد این موضوع هستم و در شرق و غرب و شمال و جنوب این کره خاکی، انسان‌ها به درجه‌ای از خشونت رسیدند که انگار عدالت، رحم و انصاف در تعامل آنها هیچ جایگاهی ندارد. در این شرایط است که حقوق اجتماعی و شهروندی هم دگرگون می‌شود و میدان به دست شیطان یا نفس حیوانی می‌افتد. در این شرایط هنرمند که تافته جدا بافته‌ای از جامعه نیست! هنرمند هم عضوی از جامعه است و همه اعضای جامعه به هم وصل هستند. وقتی هنرمند فارغ‌البالی نداشته باشد دور از ذهن است که بتواند کاری از پیش ببرد. وظیفه هنر در خودش تعریف شده. هنر آینه جامعه است و در این شرایط هنر هم مخدوش می‌شود نگاه تیره‌ای پیدا می‌کند.
شما متولد محله پل چوبی هستید و سکونت در بیشتر محله‌های شمیران را هم تجربه کردید. برخی شهروندان ساکن پایتخت، برای فراغت و حال خوش راهی شمیران و بازار تجریش و قدم زدن در کوچه‌های قدیمی می‌شوند. در تجربه همین قدم زدن‌های روزمره شما چقدر یاد گذشته‌ها می‌افتید؟
قدم زدن در کوچه باغ و محله قدیمی معنا داشت. روزگاری که همسایه‌ها را می‌شناختیم. حالا همسایه‌هایمان را در یک آپارتمان نمی‌شناسیم. چه برسد به هم‌محلی‌هایمان را. در تمام این کوچه پسکوچه ها که روزگاری پر دار و درخت بود حالا هیچ نشانی از آن درختان نیست و تا چشم کار می‌کند ساختمان‌های بلندمرتبه است. بزرگترین مشکل کلانشهر ما بی‌توجهی به شکل‌گیری محله‌هاست. برای محله‌های تازه شکل گرفته هویتی تعریف نمی‌شود و از سویی دیگر ساخت و سازهای بی رویه هویت محله‌های قدیمی و با اصالت را نیز از بین می‌برد. نگذاریم شناسنامه محله‌ها از بین برود. شناسنامه‌های المثنی هویت ندارد. استخوان‌های پیدا شده در خیابان مولوی نشان می‌دهد که قدمت تهران به نزدیک هزار سال می‌رسد. قدمت درختان قیطریه هم به چند ده سال می‌رسد. پل تجریش به اوین درکه را به خوبی به یاد دارم. کنار بیمارستان شهدای تجریش،قبرستان بود و زمین کشاورزی بود که در آن صیفی کاری می‌کردند. یادش بخیر درخت تنومند داخل صحن امامزاده صالح(ع) که پیرمردی کنار آن می‌نشست و پینه دوزی می‌کرد. امروز اگر بر سر سفره خانواده‌ای نان گرم نباشد، همسایه از او بی‌خبر است. در محله‌های قدیمی شمیران اصلا چنین چیزی نداشتیم.
با توجه به رشد جمعیت به هر حال باید نسخه آپارتمان‌سازی برای پایتخت پیچیده شود.
به هر حال از آسیب آن در امان نماندیم. بلند مرتبه‌سازی در شهرک‌ها راه تنفس تهران را بند آورده است و نتیجه آن شده آلودگی هوا که همواره با آن دست و پنجه نرم می‌کنیم. محله‌های درکه، دربند، دارآباد و فرحزاد کانال‌های تنفسی تهران به حساب می‌آمدند. با این کار ویژگی‌های اصیل محله‌ها را گرفته‌ایم.
پر واضح است که شمیران و محله‌هایش سراسر ویژگی خاص دارد. به برخی از این ویژگی‌ها که دستخوش تغییرات شده، اشاره می‌کنید؟
محله شمیران ویژگی‌های بسیاری داشت. مثلا چندین میوه فقط مربوط به فصل پاییز شمیران بود. سیب، ازگیل و خرمالو شمیران را از باغ‌های محله‌ها برداشت می‌کردند و مزه دلپذیری داشت. ویروس ساخت و ساز که به جان محله‌ها افتاد، باغ‌های میوه شمیران جای خود را به آسمانخراش‌ها داد. هر چه بیشتر به فکر شهر و محله‌مان باشیم، از بیماری‌های جسمی و روحی دور می‌مانیم.
در پایان، ظرفیت و عملکرد مراکر فرهنگی شمیران را به عنوان یک هنرمند هم محلی چگونه ارزیابی می‌کنید؟
این مراکز فرهنگی باعث تمرکز زدایی شده و در هر منطقه شهروندان به تعدادی فرهنگسرا و سرای محله دسترسی دارند که مهمترین هدفش کشف استعداد و پر کردن اوقات فراغت شهروندان است.
کد خبر 682564 برچسب‌ها منطقه ۱ هویت شهری همشهری محله مجله زندگینامه هنرمندان تجسمیمنبع: همشهری آنلاین
کلیدواژه: منطقه ۱ هویت شهری همشهری محله محله ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.hamshahrionline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «همشهری آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۵۲۲۹۷۵۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
5 چالش اصلی کسب و کارهای کوچک
عصر ایران / مدرسه کار و کسب ؛ دکتر علیرضا داداشی - راه اندازی یک کسب و کار کوچک، ایده ای است که طرفداران زیادی دارد. بعضی از صاحبان مشاغل گوناگون استخدامی یا فعالان بازار که تجربه شکست یا عدم موفقیت کافی را داشته اند، کسانی که مایل نیستند کارمند و زیرمجموعه شخص دیگری باشند، جوانان صاحب ایده، بازنشستگان و یا خانم های خانه دار تعدادی از این علاقه مندان راه اندازی کسب و کار کوچک و شخصی هستند.
با توجه به شرایط فعلی اقتصاد و بازار کار، به نظر می رسد که الان زمان مناسبی برای راه اندازی چنین کسب و کاری باشد.
واقعیت این است که تقریبا همیشه زمان مناسبی برای رفتن به سمت این علاقه مندی است.
چالش های اصلی کدامند؟اگر صاحب یک کسب‌وکار کوچک هستیم یا قصد راه‌اندازی کسب‌وکار خود را داریم، درک مسائل منحصربفردی که کسب و کارهای کوچک با آن مواجه هستند می تواند به ما کمک کند تا موفق تر شویم.
واقعیت این است که ورای علاقه مندی و ایده پرداز بودن و دغدغه داشتن، تعدادی چالش وجود دارد که احتمالاً در این مسیر با آنها روبرو خواهیم شد. بنابراین، قبل از اینکه به جلو برویم، باید از مسائلی که ممکن است ما را غافلگیر کنند آگاه باشیم.
من در اینجا پنج مورد از رایج‌ترین چالش‌هایی که ممکن است با آنها روبرو شویم، را تشریح می کنم.
هیچ چیز مانند مشکلات پولی نمی تواند یک کسب و کار را متوقف کند. به ویژه برای مشاغل کوچک این یک چالش اساسی است. عجیب نیست که ببینیم بسیاری از شرکت‌های بزرگ جریان نقدی کافی برای پیگیری حقوق و دستمزد و روشن نگه داشتن چراغ کسب و کارشان دارند، اما، کسب‌وکارهای کوچک اغلب در وضعیت کمتر با ثباتی هستند.
اگر یک مشتری بزرگ ما به هر دلیل نتواند پرداختی انجام دهد، کسب و کار کوچک ما ممکن است نتواند حتی از عهده پرداختن قبض های خود بربیاید. داستان های زیادی وجود دارد که صاحبان مشاغل کوچک از حقوق خود صرف نظر می کنند تا حقوق کارمندان و فروشندگان خود را بپردازند.
متأسفانه، داستان‌های زیادی از شکست کسب‌وکارهای کوچک به دلیل کمبود بودجه وجود دارد.
2-کمبود زماناین سوال همیشه و از همه افراد جای پرسیدن دارد که آیا شما مالک کسب و کار هستید یا بخشی از آن؟
برای صاحبان مشاغل کوچک، پاسخ اغلب هر دو است.
ما مسئول اجرای طرح‌های تجاری و برنده شدن در کسب‌وکار جدید هستیم، اما ممکن است خودمان به تلفن‌ها هم پاسخ دهیم، مدارک را هم بایگانی کنیم، شخصاً با فروشندگان هم وارد مذاکره و معامله شویم.
هرچه کسب و کار ما کوچکتر باشد، احتمالاً وظایف بیشتری برعهده خواهیم داشت. مدیریت این تنگنای زمانی می‌تواند دشوار باشد و باعث شود ناخواسته بخشی از مسائل مهم کاری مورد غفلت واقع شوند.
با اینکه تعداد کسب وکارهای کوچک در ایران کم نیست، اما، همچنان تامین نیروی انسانی مجرب، شایسته، توانا و سخت کوش یکی از چالش های پیش روی بنگاه های کوچک است.
در بسیاری از موارد، بسته حقوق و مزایای کسب و کار کوچک ما نمی تواند با آنچه شرکت های بزرگ ارائه می دهند رقابت کند. علاوه بر این، در حالی که مشاغل بزرگ می توانند افراد را برای یک کار خاص استخدام کنند، در بنگاه های کوچک ممکن است به کارمندانی نیاز داشته باشیم که هر کدام بتوانند چندین کار را انجام دهند.
همچنین احتمالاً به افرادی نیاز داریم که ویژگی های شخصیتی خاصی برای موفقیت در محیط کسب و کار کوچک ما داشته باشند، در حالی که این نوع کسب و کار معمولا با تغییرات زیاد مواجه است و تغییر در آنها امری رایج است. چگونه می توانیم مرتباً به این نوع افراد دسترسی داشته باشیم؟
این عوامل می تواند یافتن کارمندان مناسب را چالش برانگیز کند.
4-مشکلات ایجاد تعادل بین رشد و کیفیتدر کسب و کارهای کوچک این یک داستان رایج است:
یک روز ما در حال جشن گرفتن یک مشتری بزرگ هستیم و روز دیگر در تلاش هستیم تا با نیازهای مشتری جدید همراه شویم.
در بسیاری از موارد، ما باید بین ساعات طولانی کار کردن خودمان و کارمندان مان یا یافتن راه‌هایی برای کاهش دادن زمان کار (مثلا به ضرورت رعایت صرفه جویی در هزینه ها)، دست به انتخاب بزنیم.
برای مشاغل کوچک، رشد اغلب با دردسرهای فزاینده همراه است.
هیچ راه حل عالی وجود ندارد.
به این معنی که در نهایت، ما باید بتوانیم راهی برای پیش برد کارها بدون آسیب رساندن به کسب و کار خود یا با حداقل آسیب احتمالی به آن بیابیم.
5-مشکلات متعدد وببازاریابی در مشاغل کوچک با مشکلات متعددی مواجه است؛ تبلیغات رسمی گران است و تبلیغات دهان به دهان آهسته.
اینترنت می تواند فرصت‌هایی را برای یافتن مشتریان فراهم کند، اما بسیاری از کسب‌وکارهای کوچک از حضور آنلاین خود به اندازه کافی بهره نمی برند.
احتمالاً می دانیم که به یک وب سایت نیاز داریم، اما آیا وضعیت سئوی سایت ما بهینه است؟ آیا از طراحی واکنش گرا استفاده می کنیم؟ آیا سایت ما ابزاری برای فروش است یا تنها یک بیلبورد آنلاین داریم؟ آیا حواس مان هست که وب سایت تنها بخشی از حضور آنلاین ما را پوشش می دهد؟ حضورمان در سایر رسانه های اجتماعی مانند فیس بوک و توییتر و ابزارهای داخلی چگونه است؟ سایت و شبکه های اجتماعی ما، چه ابزاری برای یافتن مشتری ناراضی و شنیدن صدا و ارائه پاسخ به او در اختیارمان قرار می دهد؟ و ... سوالات متعدد دیگرکسب و کارهای بزرگ دارای بخش‌های مجزا و پر کارمندی برای فعالیت‌های آنلاین خود هستند، اما در کسب وکارهای کوچک اغلب داریم تلاش می کنیم خودمان را با امکانات -گاه- حداقلی که در اختیار داریم همگام کنیم.
داشتن یک کسب و کار کوچک می تواند فوق العاده مفید باشد و هر چالشی هم در این مسیر رخ بنمایاند، راه حل های متعددی دارد. برای موفقیت در کسب و کار کوچک خود، باید برای چالش هایی که با آن روبرو خواهیم شد آماده باشیم.
بدون شک ما می توانیم بخشی از توانایی های حل چالش را خودمان برای خودمان فراهم کنیم.
آموزش: ما می توانیم مهارت‌هایی را که برای اجرای موفقیت‌آمیز یک کسب‌وکار کوچک نیاز داریم، بیاموزیم. دست کم در ابتدای راه اندازی کسب و کار، به دلایلی از جمله کمبود بودجه و کمبود نیروی متخصص، باید بتوانیم خودمان گلیم مان را آب بیرون بکشیم. آموزش می تواند به ما کمک کند تا کمی، و فقط کمی راحت تر به جایی که می خواهیم برویم برسیم. تجربیات دیگران: استفاده از تجربیات دیگران راه دیگری است که شناختی نه کامل وکافی، اما، قطعا مفید در اختیار ما قرار خواهد داد. گرچه بهتر است از تجربیات کسانی استفاده کنیم که سابقه راه اندازی کسب وکاری شبیه به کسب وکار ما را داشته اند، یا چنین کسب و کاری را مدیریت کرده اند، ولی معنای این سخن این نیست که تجربیات بانیان کسب و کارهای غیر مشابه مفید نخواهد بود. مهم این است که ما اهل آموختن باشیم و بتوانیم از آنچه می بینیم و می شنویم، برای خودمان توشه ای بیندوزیم.
_____________________________________________ * دکتر علیرضا داداشی
نویسنده و مدرس مدرسه کار و کسب عصر ایران
- دکترای مدیریت بازاریابی
- مدیر و بنیانگذار گروه «مشاوره، آموزش و تحقیقات بازار خوشه‌چین»
- مشاور کسب و کارهای نوپا، کوچک و متوسط
- پژوهشگر بازار و کسب‌و‌کارها
- نویسنده بیش از ۴۰ مقاله در فروش و بازاریابی
- مولف کتاب: بیست گفتار فروش و بازاریابی- کتاب همراه فروشندگان و بازاریابان
-بازرس اصلی انجمن علمی مدیریت کسب و کار ایران
کانال عصر ایران در تلگرام بیشتر بخوانید: نارضایتی کارکنان و راهکارهایی برای مدیریت آن مدیر ذره بینی باشیم یا خیر؟ چگونه کارمندانی با انگیزه داشته باشیم؟
علت فوت پزشک متخصص در استان فارس در دست بررسی است