به نقل از «ایسنا»

قلاده حیوانات خانگی در دست طبقه متوسط جامعه

تاریخ انتشار: ۳۱ خرداد ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۵۲۸۵۲۲۵

ایسنا/بوشهر شاید تا همین چند سال پیش نگهداری از حیوانات خانگی محدود به روستایی‌ها و قشر مرفه جامعه بود اما در سالهای اخیر این موضوع به عنوان اقدامی لاکچری در قشر متوسط جامعه رواج پیدا کرده و گونه‌های جانوری نیز از سگ، گربه و پرندگان پا را فراتر گذاشته و به انواع و اقسام گونه‌های جانوری رسیده است.

دنیای بی‌ غل و غش، عاری از دروغ و کینه سبب شده تا نگهداری حیوانات خانگی یا به اصطلاح پت‌ها جذاب باشد اما باید توجه داشت که بررسی همه جانبه این کار برای صاحبان حیوانات خانگی ضروری است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

یک کلینسین فعال شهرستان دشتستان در گفت‌وگو با خبرنگار ایسنا، اظهار کرد: دنیا و وضعیت زندگی مردم به سمتی در حرکت است که با کم شدن ازدواج‌ها و کاهش فرزند آوری و تمایل به گوشه نشینی و تنهایی و به واسطه کرونا، شرایطی به وجود آمده که مردم به نگهداری از حیوانات خانگی روی آورند.

دکتر آرش کشاوز اضافه کرد: برخی افراد، نگهداری از حیوانات خانگی به مثابه‌ی فرزندان خود تلقی می‌کنند تا جایی که در اتاق خواب و کنار خود می‌خوابانند، برای آن‌ها هزینه‌های زیادی می‌کنند و بدین گونه شرایط خوبی برای حیوانات فراهم می‌کنند اما نکوهیده است که به جای فرزندآوری و نگهداری از فرزندان، سمت و سوی برخی افراد به نگهداری از حیوانات خانگی کشیده شده است.

او تمایل مردم بوشهر را بیشتر به نگهداری و علاقه‌مندی نسبت به نگهداری از سگ، گربه، عروس هلندی و طوطی‌ها دانست و عنوان کرد: نگهداری از حیوانات خانگی همه‌گیر شده و کم‌کم طبقات مختلف جامعه را در بر گرفته و در این برهه از زمان نمی‌توان گفت که نگهداری از حیوانات خانگی، تنها به طبقه خاصی از جامعه تعلق دارد.

این کلینیسین در خصوص حق ویزیت تصریح کرد: حق ویزیت بسته به نوع حیوان و ویزیت در خانه، وابسته به وقت و فاصله زمانی و مکانی که دامپزشک صرف می‌کند، متفاوت خواهد بود که در حالت عادی، هزینه درمان و پرشکی یک خانواده از سگ و گربه به عنوان شایع‌ترین حیوانات خانگی، ممکن است سالانه حداقل ۵_۴ میلیون تومان باشد به صورت کلی اصل هزینه‌های نگهداری از حیوانات خانگی به ترتیب به محل نگهداری، غذا، تربیت، درمان و واکسیناسیون به موقع آن‌هاست که به خانواده‌ها تحمیل می‌شود.

کشاورز در خصوص عجیب‌ترین برخوردها در حیطه نگهداری از حیوانات خانگی یادآور شد: عجیب‌ترین و نابه‌سامان‌ترین برخوردها وقتی است که برخی از افراد، حیواناتی از حیات وحش از جمله: مار، سنجاب، جغد، پرنده‌های شکاری و مارمولک را در حالی‌که دلیل نگهداری آن‌ها معلوم نیست را نگهداری و پرورش می‌دهند.

او افزود: برخی حیوانات به دلایلی از جمله جثه بزرگ یا شرایط نادرست، مناسب نگهداری در آپارتمان‌ها نیستند؛ برای مثال برخی افراد مار، سوسمار یا سگ‌های درشت اندام را در خانه نگهداری می‌کنند که این حیوانات می‌توانند به اطرافیان و حتی خود صاحب آن حیوان آسیب رسانده و از آنجایی که این حیوانات در طبیعت نیستند برای هر دو طرف خطراتی را به دنبال داشته باشند.

آرش کشاورز بیان کرد: برخی حیواناتی که در خانه نگهداری می‌شوند نسبت به محیط زیست زندگی بهتری دارند؛ ولی برخی حیوانات در محیطی بسیار بسته و با وجود شرایطی که به دلیل ناآگاهی صاحبان حیوانات خانگی، باعث آسیب‌ها و مشکلات بسیار و حیوان آزاری و در نهایت مرگ آن‌ها می‌شوند.

کشاورز در خصوص حیوان آزاری ادامه داد: برای مثال برخی افراد، سنجاب (در حالی که نیازمند محیط سردسیر است) را در محیط و شهر گرمی، چون برازجان و محیط بسته، بدون درخت و بدون غذای مناسب زنجیر و نگهداری می‌کنند و یا آهو را که نیازمند آزادی و فضای آرام هستند به دلیل زیبایی آن‌ها و علاقه‌ای که به آن دارند، در فضای بسته نگهداری می‌کنند و در نهایت هم قادر نیستند همچون مادرشان از آن‌ها نگهداری کرده و حدود ۹۵_۹۰ درصد آن‌ها می‌میرند.

به گزارش ایسنا، این که حیوانی را از محیط زندگی طبیعی خود دور کرده و به محیط دیگری انتقال دهیم منجربه بهم ریختن چرخه محیط زیست در هر دو محیط شده و حتی برخی گونه‌های حیوانی در هر دو محیط در معرض خطر قرار می‌گیرند. همچنین مباحث اقتصادی که با خارج کردن حجم بالایی از ارز به دلیل وارد کردن غذای خانگی حیوانات از کشور صورت می‌گیرد، غیر قابل باور است.

کلینیسین فعال دشتستان خاطرنشان کرد: برخی افراد با وجود نداشتن شرایط نگهداری، برای ویزیت حیواناتی از جمله جغد، مار و پرنده‌های شکاری رجوع می‌کنند؛ در حالیکه این حیوانات مناسب نگهداری در خانه و آپارتمان نیستند و ما با وجود راهنمایی و تذکر، به دلایلی از جمله منافع شخصی افراد و علاقه نادرست آنها، چاره‌ای جز درمان نداریم؛ چرا که ما سوگند پزشکی خوردیم و نمی‌توانیم درمان حیوانات را انجام ندهیم.

وی در خصوص عقیم‌سازی حیوانات اضافه کرد: در منطقه‌ای که ما مشغول هستیم، عقیم سازی به دلیل آنکه صاحبان آن‌ها دوست دارند از حیوانات خود تولید بچه داشته باشند و یا به دلیل علاقه‌مندی خود به آن‌ها و درآمد حاصل از آن، کمتر انجام می‌شود.

به گزارش ایسنا، به‌حتم نگهداری از حیوانات تابع قانون و مقررات خاصی باید باشد و چنانچه دنیای پیش رو تختِ گاز و بدون کنترل در افزایش نگهداری از حیوانات خانگی از جمله سگ و گربه بتازد، نه تنها مهار آن غیر ممکن که باید منتظر عواقب ناخوشایند آن در آینده نزدیک باشیم.

انتهای پیام

منبع: ایسنا

کلیدواژه: حیوانات خانگی نگهداری از حیوانات خانگی برخی افراد

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۵۲۸۵۲۲۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

تلنگری جامعه‌شناختی به بحران آب

به گزارش گروه پژوهش خبرگزاری علم و فناوری آنا، بحران آب در ایران از بزرگترین مشکلاتی است که تمام جوانب زندگی و صنعت را تحت تاثیر خود قرار داده است. دلایلی مانند شرایط آب و هوایی و اقلیمی و سو مدیریت در این حوزه به رخ دادن این بحران دامن زده است.

نرگس آذری (دکتری جامعه‌شناسی سیاسی) در مقاله‌ای با عنوان «در باب ضرورت یک انقلاب شناختی در جامعه‌شناسی ایرانی» به این موضوع اشاره می‌کند که دامنۀ بحران‌های محیط‌زیستی ایران اکنون به بحران‌های اقتصادی و انسانی رسیده است، برای مقابله با بحران آب، باید برنامه‌های جدی و جامعی را در سطح جهانی اجرا کرد تا تأمین منابع آبی، کاهش هدررفت آب و افزایش کارایی در استفاده از منابع آبی مورد توجه قرار گیرد.

*  گزارش بانک جهانی در راستای خسارت اقتصادی آلودگی هوا 

این نویسنده در این پژوهش می‌نویسد: به گزارش بانک جهانی خسارت اقتصادی آلودگی هوا سالیانه حدود ۸ میلیارد دلار است و به گزارش وزارت بهداشت و درمان، ذرات معلق کمتر از /۲ میکرون علت مرگ ومیر سالیانه ۲۷۰۰ نفر در تهران است. گزارش‌های رسمی از ویرانی ۶۰ درصد جنگل‌های کشور خبر می‌دهد به گونه‌ای که در بازه زمانی ۱۳۸۷ تا سال ۱۳۹۷، بیش از یک میلیون و ۴۳۰ هزار هکتار از جنگل‌های عمدتاً بلوط دچار خشکیدگی، آفت و تخریب شده‌اند.

آذری در ادامه به این مهم اشاره می‌کند که اکثر شهر‌های کشور فاقد سیستم‌های تصفیۀ فاضلاب مناسب یا هرگونه تأسیسات تصفیه فاضلاب هستند و در پی عدم مدیریت ۱۶ میلیون تن پسماند عادی تولید شده و ۱۰ میلیون متر مکعب شیرابه در روز، آلودگی آّب و خاک مناطق وسیعی از کشور در حال گسترش است.

* ارتباط کمبود آب با قدرت و سیاست

به زعم این پژوهشگر با وجود خسارات انسانی  فراوان مرتبط به انواع آلودگی‌ها و نابودی منابع مشترک ملی، این بحران کمبود منابع آبی بوده است که در سال‌های اخیر، توانسته آگاهی و بسیج اجتماعی حول محور منافع گروهی پدید آورد و بیشترین تنش‌های مربوط به محیط‌زیست را موجب شده است.

بحران کمبود منابع آبی در سال‌های اخیر، آگاهی و بسیج اجتماعی حول محور منافع گروهی پدید آورد و بیشترین تنش‌های سیاسی مربوط به محیط‌زیست را موجب شد

این پژوهشگر بیان می‌کند که در ایران دو دهۀ اخیر، به دنبال خشک شدن آب رودخانۀ زاینده‌رود و کم آبی رودخانه کارون و مخالفت‌های شدید با پروژه‌های سدسازی، انتقال آب از سوی بهره‌برداران یا شهروندانی که متأثر می‌شوند، محیط‌زیست به عینی‌ترین صورت خود به سیاست و قدرت مربوط شده است.

این استاد جامعه شناسی توضیح می‌دهد که اعتراضات مربوط به عدم تأمین آب کشاورزی و شرب شهر‌ها و روستا‌ها در فلات مرکزی ایران به امری متداول بدل شده و به‌ویژه در فصل تابستان به نمادی از ناکارآمدی در فضای مجازی و در رسانه‌های خارج کشور تبدیل شده است.

* بحران آب و جامعه

آذری در این مقاله می‌نویسد: با وجود آن که شاید بحران‌های مربوط به هوا و خاک نیز به اندازه آب تأثیرات مهم بر کیفیت زیستگاه‌های کشور داشته است؛ اما این دسترسی به آب بوده است که با تشکل‌های صنفی و شهروندی پشتیبانی شده، توانسته آگاهی‌های طبقاتی و سیاسی نسبت به این موضوع را در میان ذینفعان برانگیزد.

این پژوهش به این موضوع اشاره می‌کند که بحران آب موجب کنشگری گروه‌های اجتماعی در عرصه‌های قدرت شده است و تأثیر واضح این امر را می‌توان در چالش‌های بزرگ اجتماعی و سیاسی پیرامون پروژه‌های عمرانی مربوط به انتقال آب میان دو عرصه مشاهده کرد.

در پایان باید گفت بحران آب در کشور مسألە آب را به مسألە دسترسی به منابع آبی تبدیل کرده و این دسترسی را با موضوع قدرت مرتبط کرده و بدین ترتیب آن را به امری سیاسی تبدیل کرده است.

* جامعه‌شناسی محیط‌‌زیست

 جامعه شناسی محیط‌‌‌زیست بنا به تعریف، مطالعۀ ارتباط میان جامعه و محیط‌‌زیست و تأثیراتی است که بر هم می‌گذارند. در این مطالعات، هدف یافتن پاسخ برای بحران‌های محیط‌زیستی نیز هست. با این تعریف، جامعه‌شناسی محیط‌زیست در واقع به دنبال نوعی جامعه‌شناسی است که شناخت طبیعت پیرامونی را نیز مدنظر دارد. دوگانه‌ای که لتور به شدت مورد انتقاد قرار می‌داد.

پارادایم طبیعت‌گرایی زمانی که به جامعه‌شناسی می‌رسد تبدیل به جامعه‌شناسی محیط- زیست می‌شود، رویکردی راست‌گرایانه که به دنبال رابطۀ میان جامعه و محیطزیست پیرامونش است بی‌آنکه واقعیتِ پیوستگی میان این دو و تأثیر توأمان آن از سیاست و قدرت را نادیده می‌گیرد

این که اساساً انسان و طبیعت را دو چیز جدا از هم بی‌نگاریم تصوری است که موقعیت هستی-شناسانۀ ما در جهان پس از مدرنیته آن را محقق ساخته و علوم مدرن آن را تثبیت کرده‌اند. این جایگاهِ هستی‌شناختی موجب ایجاد خطا‌های شناختی ما شده است، خطا‌هایی که بهایش را با بحران‌های کنونی محیط‌زیستی می‌پردازیم.

این درحالی است که جامعه‌شناسی به عنوان تفکری  نقاد نتوانسته بر این دوگانۀ ساختگی فائق آید و آن چه با عنوان جامعه‌شناسی محیط‌زیست پدید آورده نیز تکرار همین دوگانگی است.

جامعه‌شناسی محیط‌زیست جایی است که جامعه و محیط-زیست از هم جدا هستند. نقد اولریش بک به جامعه‌شناسی محیط‌زیست را هم در همین راستا می‌توان یافت:

در واقع جهت تحلیل جامعه‌شناسانۀ مسائل زیست‌بومی، باید یک چارچوب مفهومی را ارائه کنیم که ما را قادر می‌سازد آنها را به عنوان مسائلی نه مربوط به محیط‌زیست با دنیای پیرامون ما بلکه به‌عنوان مسائلی ببینیم که ناظر به دنیای درونی جامعه است. طبیعت به خودی خود طبیعت نیست، یک مفهوم، یک هنجار، یک مجموعه، یک اتوپیا، یک طرح بدیل است و امروزه بیش از هرچیز چنین است.

پارادایم طبیعت‌گرایی زمانی که به جامعه‌شناسی می‌رسد تبدیل به جامعه‌شناسی محیط-زیست می‌شود، رویکردی راست‌گرایانه که به دنبال رابطۀ میان جامعه و محیط‌زیست پیرامونش است بی‌آنکه واقعیتِ پیوستگی میان این دو و تأثیر توأمان آن از سیاست و قدرت را نادیده می‌گیرد. در این رویکرد، حفاظت از محیط‌زیست از حذفِ انسان از محیط‌زیست و مداخلۀ انسان در آن می‌انجامد بی‌آنکه قادر به مشاهده تأثیر قدرت و سیاست بر دسترسی به طبیعت باشد. نقطۀ مقابل ِجامعه‌شناسی محیط‌زیست، تعبیرِ محیط زیستی ِجامعه‌شناسی است به گونه‌ای که جز آن ممکن نباشد.

در سوی ِدیگر، اما محیط‌زیست دیگر در پارادایم طبیعت‌گرایانه نمی‌گنجد و تفکر انتقادی جامعه‌شناسی نیز قادر به حفظ محیط‌زیستی بودن خود نیست.

* ایجاد یک انقلاب هستی- شناسی و شناخت‌شناسی در جامعه‌شناسی

در نهایت اینکه نتایج این پژوهش بر موضعی انتقادی استوار است که فراخوانی برای ایجاد یک انقلاب هستی- شناسی و شناخت‌شناسی در جامعه‌شناسی برای به رسمیت شناختن پیوستگی میان انسان به معنای موجودیت اجتماعی و سیاسی‌اش و طبیعت به معنای هر آن چه بر کیفیت زندگی و دسترسی به منابع اثرگذار است.

این فراخوان از ضرورت اتخاذ این رویکرد با توجه به وضعیت کنونی جامعۀ ایرانی ِمتأثر از بحران‌های زیست محیطی سخن می‌گوید و بیش از هرچیز روایت و تاریخی را می‌سازد که برهه‌های هستی‌شناختی معینی را برجسته کرده است. در این تاریخ، طبیعت عاملیتی مهم در شکل‌گیری چیستی کنونی جامعۀ ایرانی دارد و هم چنان در حال اثرگذاری بر حال و آینده آن است. 

گفتنی است این مقاله در ششمین همایش پژوهش اجتماعی در جامعه ایران که توسط انجمن جامعه‌شناسی ایران اسفند 1402 برگزار شد، ارائه شده است.

انتهای پیام/