تلاش برای رفع سریع تحریم ها یک وظیفه است !

تحریم های ظالمانه چندین و چند سال است که علیه کشورمان در حال اعمال است ، تحریم هایی با بهانه های گوناگون که البته یکی از مهم ترین و سخت ترین آنها مرتبط با پرونده هسته ای کشور اعمال گردیده است .

این تحریم ها در طول سالیان گذشته تا اکنون باعث شده که اقتصاد کشور در تنگنا قرار گرفته و حجم  این اقتصاد ملی  به حدود یک سوم پیش از اعمال تحریم های ظالمانه کاهش یابد که خود منجر به  کاهش شدید ارزش پول ملی ، کاهش مراودات جهانی ، افزایش لجام گسیخته تورم ، گرانی شدید کالاها ، کاهش تولید ناخالص ملی , .

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

..  گردیده است.

واقعت عینی این است که برای غلبه بر این معضلات فوق الذکر بایستی دو کار به طور موازی در کشور انجام شود :
1- افزایش توانمندی های داخلی و استفاده حداکثری از ظرفیت های ملی 
2- تلاش و اقدام فوری برای لغو تحریم ها و اتصال کشور به اقتصاد جهانی 

با روی کار آمدن دولت آقای رییسی  ظاهرا بخش اول مورد توجه قرار گرفته و اقدامات خوبی در این زمینه در حال انجام می باشد.

در مورد بخش دوم و لزوم رفع تحریم ها از مسیر امضای توافق هسته ای به نکاتی چند اشاره خواهد شد که اهمیت فوق العاده آن را  در رسیدن کشور به نقطه مطلوب خود نشان خواهد داد.
 
البته بایستی به این نکته بسیار مهم توجه شود که ایران با امضای برجام و عمل به کلیه مفاد آن و حتی فراتر از تعهدات خود نشان داد که به توافقاتی که امضا می کند کاملا پایبند است و این آمریکا بود که با خروج یکجانبه از این توافق بین المللی که آن را امضا کرده در واقع اعتبار بین المللی خود را به شدت خدشه دار کرد ه و زیر سئوال برده است. متاسفانه دولت بایدن علی رغم شعارهای دوران رقابتهای انتخاباتی مبنی بر بازگشت سریع  به توافق هسته ای با ایران اما همچنان به میراث تحریمی ترامپ که هیچ دستاوردی برای آنها نداشته  است چسبیده و در واقع خود آمریکا بزرگ ترین مانع اجرای این توافق بین المللی است .

به هر حال در صورت دست برداشتن آمریکا از زیاده خواهی و بازگشت به توافق و لغو تحریم های یکجانبه و غیر قانونی علیه کشورمان شاهد آثار اقتصادی و سیاسی مشخصی در سطح کلان کشور خواهیم بود که در ذیل به گوشه ای از آنها  اشاره می شود :

1- تحریم ها باعث شده که فروش نفت کشور به شدت افت کرده و مهم ترین منبع درآمد کشور و دولت با چالش های بسیار برای تبدیل شدن به نقدینگی روبرو شود .
 با توجه به رویدادهای جهانی در حوزه انرژی و افزایش علاقه کشورها به استفاده از سوخت های جایگزین و پاک ، در واقع همین چند سال پیش رو تقریبا آخرین فرصت برای کشورهای نفت خیز از جمله کشورمان به جهت فروش نفت با قیمت های بالای 100 دلار و هزینه کردن آن در توسعه کشورهایشان می باشد  چون تا چند سال آینده از محبوبیت و در نتیجه قیمت سوخت های فسلی به شدت کاسته خواهد شد.
پس تحریم ها بایستی هر چه زودتر رفع گردیده تا کشورمان از این آخرین پنجره قیمتی نفت حداکثر استفاده را بنماید.

2- ایران کشوری در حال توسعه است که به شدت به فناوری پیشرفته و سرمایه خارجی برای توسعه نیاز دارد و تحریم ها  مهم ترین عامل عدم دسترسی ایران به این دو فاکتور مهم توسعه صنعتی و اقتصادی می باشد.

3- تحریم ها باعث شده که حتی کشورهای شرقی و در راس آنها چین نیز نتوانند مبادلات تجاری و سرمایه گذاری و اتنقال فناوری با ایران را داشته باشند و در عمل ثابت شده که آنها هم تحت تاثیر تحریم ها  عملا سطح مبادلات با کشورمان را به حداقل رسانده اند.
تصور کنید در صورت رفع تحریم ها و به طور مثال تنها اجرای قرارداد 20ساله ایران و چین حجم عظیمی از سرمایه  و فناوری پیشرفته  وارد کشور شده و جهش عظیمی در تولید ناخالص ملی ، افزایش تولید ، ایجاد ثروت ، کاهش بی کاری و ... حاصل خواهد شد .

4- با امضای توافق هسته ای تلاش های مذبوحانه رژیم جعلی صهیونیستی برای ایران هراسی و القای  انزوای کشور در سطح جهانی  در عمل خنثی  شده و انزوای این رژیم با توجه به گسترش مراودات ایران با کشورهای منطقه و جهان عمیق تر و گسترده تر خواهد شد.

اینها و موارد متعدد دیگری لزوم تسریع در فرایند امضای توافق هسته ای را نشان می دهند .

مسلما توافق فعلی دارای نکات مثبت و منفی مانند هر قرار داد دیگری است و موافقان و مخالفان خاص خود را داشته و خواهد داشت  اما نکته مهم این است که با توجه به پیشرفت های ایران در دانش هسته ای  ، امضای توافق نمی تواند ایران را در زمینه دانش هسته ای به عقب برگرداند و کشورمان در صورت بد عهدی طرف های مقابل در هر برهه زمانی می تواند به سرعت به روال قبل ازتوافق بازگردد. همان اتفاقی که پس از بد عهدی طرفهای مذاکره افتاد.

به هر حال نوبتی هم که باشد نوبت استفاده ایران از مزایای اقتصادی توافق هسته ای است ، مزایایی که در دولت قبل یا به خوبی به ایران تعلق نگرفت و یا در اثر فرصت سوزی داخلی از آنها به خوبی برای پیشرفت کشور استفاده نشد.

حال دولت بایستی توجه داشته باشد که در صورت امضای توافق و باز شدن فضای جهانی به روی اقتصاد ایران  حداکثر استفاده را از فضای موجود برده و با ایجاد شرایط داخلی مناسب به سرعت نسبت به جذب سرمایه و فناوری از کشورهای پیشرفته دنیا اقدام نماید.

در واقع امضای توافق و لغو تحریم ها برای دولت به مثابه راه میان بری است در جهت بزرگ تر کردن کیک اقتصاد کشور ،  تقویت پول ملی ، کاهش تورم ، افزایش سرمایه گذاری، تولید ، ایجاد اشتغال بیشتر و در نتیجه بهبود وضع اقتصادی و اجتماعی مردم که در نهایت به وفاداری و امیدواری بیشتر آنها به دولت و نظام منجر خواهد شد. به شرط آنکه طرفهای مقابل دست از زیاده خواهی ها بردارند

منبع: الف

کلیدواژه: توافق هسته ای امضای توافق تحریم ها خواهد شد

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.alef.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «الف» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۵۳۵۷۱۹۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

تلاش سیا برای سرقت زیردریایی هسته‌ای!

به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، در سال ۱۹۷۴، کشتی هیوز گلومار اکسپلورر (Hughes Glomar Explorer) با طول ۱۸۹ متر توجه بسیاری را به خود جلب کرد. گفته می شود این کشتی ویژه معدن کاری در اعماق دریا زاییده فکر میلیاردر هاوارد هیوز و یکی از بزرگترین نمونه ها در نوع خود بود.

برساس گزارش عصرایران، کشتی گلومار به اندازه ای بزرگ بود که امکان عبور از کانال پاناما را نداشت. اما این اندازه کشتی نبود که توجهات را به سوی آن جلب کرد، بلکه ماموریتش بود. گلومار قرار بود کاری غیر قابل تصور را انجام داده و سنگ های حاوی منگنز را درست از کف اقیانوس استخراج کند.

هنگامی که کشتی گلومار در پهنه وسیع اقیانوس به سمت اتحاد جماهیر شوروی حرکت کرد، توجه مردم – از جمله اعضای ناوگان سرخ – به سوی آن جلب شد. زمانی که کشتی های شوروی گلومار را زیر نظر داشتند، هیچ سرنخی از ماموریت واقعی آن نداشتند.

در واقع، تعداد کمی از آن خبر داشتند.

داستانی پوششی برای رسیدن به زیردریایی غرق شده شوروی

کشتی معدن کاری در واقع بخشی از تلاش برای استخراج سنگ های منگنز از کف اقیانوس نبود و تنها یک داستان پوششی بود. در واقع، گلومار در یک ماموریت مخفی سی آی ای (سیا) به نام "پروژه آزوریان" (Project Azorian) شرکت داشت.

هدف؟ استفاده از یک سامانه هیدرولیک داخلی مخفی در کشتی برای فرستادن پنجه ای به عمق ۵۰۲۹ متری اعماق اقیانوس آرام و بالا کشیدن یک زیردریایی هسته ای گمشده شوروی بود. تصور می شد این زیردریایی حاوی موشک های بالستیک مجهز به سلاح هسته ای و اسرار ناگفته جنگ سرد است.

داستان پوششی فوق العاده پیچیده بود و برای انجام چنین کاری باید یک حلقه رازداری بسیار کوچک حفظ می شد.

جرقه چنین ماموریتی با غرق شدن زیردریایی هسته ای کی-۱۲۹ شوروی در سال ۱۹۶۸ شکل گرفت. برای نیروهای اطلاعاتی آمریکا مشخص شده بود که مقامات شوروی از محل دقیق غرق شدن این زیردریایی کلاس گلف ۲ آگاه نیستند، زیرا دو ماه را صرف جستجویی بی نتیجه برای یافتن زیردریایی و ۹۸ خدمه آن کرده بودند. اما به لطف ردیابی آکوستیک پیچیده، آمریکا تصویر واضحی از محل غرق شدن زیردریایی داشت. شش سال طول می کشد تا آمریکا ماموریتی را طراحی کرده، تجهیزات لازم را ساخته، و کشتی گلومار را به سمت محل مورد نظر روانه کند تا تلاشی مخفیانه برای بالا کشیدن زیردریایی از کف اقیانوس انجام شود.

سطح جزئیات بسیار باورنکردنی است. همه چیز به گونه ای طراحی شده بود تا هدف نهایی از ماموریت آشکار نشود و داستان چیز دیگری به نظر برسد.

همکاری سی آی ای با میلیاردر هاوارد هیوز

در ژوییه ۱۹۶۹، کار واقعی آغاز شد. با حمایت ریچارد نیکسون، رئیس جمهور وقت آمریکا، سی آی ای از هاوارد هیوز برای ساخت یک کشتی معدن کاری بسیار بزرگ و فرستادن آن به اقیانوس آرام در جستجوی سنگ های منگنز کمک گرفت. سپس، بین سال های ۱۹۷۱ و ۱۹۷۲ ساخت کشتی هیوز گلومار اکسپلورر به نمایش گذاشته شد. مقالات منتشر شده در نشریات تجاری، همه چیز از محل کشتی سازی در چستر، پنسیلوانیا تا عبور کشتی معدن کاری از تنگه ماژلان در آمریکای جنوبی را پوشش می دادند. عبور از تنگه ماژلان به دلیل اندازه بزرگ کشتی و عدم امکان عبور از کانال پاناما صورت گرفت.

سطح جزئیات، اندازه عملیات و جسورانه بودن آن بسیار باورنکردنی بود. سال ها کار صبورانه در این زمینه انجام شده بود. این نمونه ای از انجام یک بازی طولانی است. تعداد مواردی که باید مد نظر قرار گرفته و به آنها فکر می شد، باورنکردنی بود. خطرات نیز زیاد بود و آمریکا اساسا قصد سرقت یک زیردریایی شوروی از کف اقیانوس را داشت.

تا اکتبر ۱۹۷۰، مهندسان سی آی ای و پیمانکاران مورد تایید دولت تنها راه برای بلند کردن زیردریایی را یک وینچ قدرتمند نصب شده روی یک کشتی به طور خاص اصلاح شده تعیین کردند. ساخت گلومار به دلیل اندازه آن به ماشین آلات به طور خاص طراحی شده نیاز داشت. شکل نهایی کشتی شبیه یک دریک حفاری نفت بود، اما نمونه ای که شامل یک جرثقیل انتقال لوله، دو پایه حوض نشینی بلند، مکانیزم گرفتن پنجه مانند و یک بخش مرکزی به نام "استخر ماه" با درهایی برای باز و بسته شدن حفره کف بود.

کشتی گلومار برای کارهای آماده سازی پیش از ماموریت راهی لانگ بیچ، کالیفرنیا شد. این شامل بارگیری ۲۴ ون حاوی تجهیزات محرمانه برای ماموریت در یک بارج بود. بارج در تاریکی شب به زیر آب رفت و تجهیزات بارگیری شد. لوله کشی فولادی و ابزار پنجه مانند که می توانست از زیر شکم کشتی پایین بیاید نیز از طریق استخر ماه وارد کشتی شد. این اقدامات برای دور ماندن کل فرایند از چشم های کنجکاو روی کشتی های مجاور یا ماهواره های شوروی صورت گرفت.

تلاش برای بالا کشیدن مخفیانه زیردریایی غرق شده شوروی

پس از آماده شدن برای حرکت، کشتی گلومار به سمت محل غرق شدن زیردریایی شوروی راهی شد و در ۴ ژوییه ۱۹۷۴ به مقصد رسید. سپس، نزدیک به ۲۰۰ خدمه کشتی گلومار هفته ها را در یک ماموریت بازیابی سپری کرده و در نهایت روی محل دقیق لاشه زیردریایی قرار گرفتند. ابزار گرفتن پنجه مانند به سوی هدف نهایی پایین فرستاده شد.

این در شرایطی بود که کشتی های شوروی نیز خدمه کشتی گلومار را زیر نظر داشتند. یک سند ویرایش شده سی آی ای نشان می دهد که دستور آماده باش برای انهدام اضطراری اجزا حساس در صورت تلاش نیروهای شوروی برای سوار شدن به کشتی و به خطر افتادن ماموریت داده شده بود.

خدمه کشتی ابزار گرفتن را به سمت زیردریایی غرق شده روانه کردند و پس از رسیدن به کف اقیانوس، بدنه زیردریایی را در بر گرفت. زیردریایی شوروی به آرامی و پیوسته از کف اقیانوس به بالا کشیده می شد.

تقریبا در نیمه راه بازگشت به سطح – حدود ۲۷۴۳ متر از کف قیانوس – بدنه زیردریایی از هم پاشید و یک قسمت ۳۰ متری از جلوی آن دوباره به کف اقیانوس سقوط کرد. خدمه به فعالیت خود ادامه دادند و بخشی از زیردریایی کی-۱۲۹ را به داخل کشتی گلومار کشیدند.

در آگوست ۱۹۷۴، خدمه کشتی گلومار بخشی از زیردریایی بازیابی شده را برای بررسی به هاوایی بردند. محتویات دقیق پروژه آزوریان از حالت محرمانه خارج نشده است، اگرچه به گفته سی آی ای شش جسد به طور رسمی در دریا دفن شدند.

افشای ارتباط سی آی ای با کشتی گلومار

پروژه آزوریان برنامه بزرگ خود را به پایان نرسانده بود و تنها بخشی از تلاش را تکمیل کرد. با آغاز برنامه ها برای ماموریت دوم، هدف اصلی گلومار شروع به آشکار شدن کرد.

در یک رویداد نامرتبط، دزدان به دفتر هیوز در لس آنجلس دستبرد زده و به اسناد محرمانه ای دست یافتند که این بازرگان و کشتی گلومار را به سی آی ای مرتبط می کرد. تلاش هایی برای جلوگیری از انتشار این خبر صورت گرفت. اما در فوریه ۱۹۷۵ شرایط تغییر کرد و لس آنجلس تایمز ارتباط بین سی آی ای با کشتی گلومار افشا کرد. در نتیجه، محرمانه بودن ماموریت از بین رفت. این موجب شد تا دولت جرالد فورد، رئیس جمهور وقت آمریکا، از انجام هر گونه ماموریت دیگری پرهیز کند. سی آی ای نیز عبارت معروف "نه می توان تایید کرد و نه رد کرد" را ارائه کرد.

اگرچه پروژه آزوریان نتوانست اهداف اصلی اطلاعاتی خود را برآورده کند، اما سازمان سیا عملیات را یکی از بزرگترین پیروزی‌های اطلاعاتی دوران جنگ سرد ارزیابی کرد. پروژه آزوریان هنوز یک شگفتی مهندسی است، که فناوری استخراج از اعماق اقیانوس‌ها و فناوری بارگیری سنگین را پیشرفت داده است.

پس از آن، گلومار یک زندگی کمتر مخفیانه را دنبال کرد و پیش از اینکه سال ها بدون استفاده بماند، در چند سفر معدن کاری اقیانوسی شرکت داشت. در دهه ۱۹۹۰، یک شرکت نفتی این کشتی را با نام اکسپلورر GSF بازسازی کرد تا برای حفاری نفت و اکتشاف در عمق دریاها استفاده شود. در نهایت، این کشتی در سال ۲۰۱۵ در چین اسقاط شد.

یکی از وسایلی که راهی قبرستان قراضه ها نشد، یک تخته عرشه بود که در دهه ۱۹۷۰ از گلومار بیرون کشیده شد. سی آی ای قصد داشت آن را به عنوان یادگاری از حمایت ریچارد نیکسون از ماموریت به وی اهدا کند، اما پیش از این اقدام، نیکسون استعفا داد. تخته همراه با برخی اقلام مرتبط با کشتی گلومار اکنون در موزه قرار دارد و نمادی از ماموریتی است که هرگز به طور کامل به نتیجه نرسید.

۲۲۷۲۲۷

برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1903421