سهم ۷۰ درصدی مردم در پرداخت هزینههای سلامت / ضرورت حذف رابطه مالی میان پزشک و بیمار
تاریخ انتشار: ۸ تیر ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۵۳۵۸۳۲۵
دکتر محمد رییسزاده در گفتوگو با ایسنا، درباره وضعیت تورم در حوزه سلامت و هزینههای بخش خصوصی درمان گفت: ما در حوزه تجهیزات پزشکی در سال ۱۴۰۱ نسبت به ۱۴۰۰ بالای ۲۰۰ درصد رشد داشتیم، در تجهیزات مصرفی بالای ۱۳۷ درصد رشد داشتیم و در هزینههای پرسنلی بالای ۵۷ درصد رشد داشتیم. میانگین اینها تقریبا سه برابر عدد تورمی اعلامی بانک مرکزی است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
رییسزاده با تاکید بر لزوم حذف رابطه مالی میان بیمار و پزشک، افزود: زمانیکه در بحث تعرفه فریاد میزنیم که قیمتهای واقعی را لحاظ کنید، برای دفاع از حقوق مردم است و همچنین برای این است که اعتماد بین مردم و جامعه پزشکی تخریب نشود. بنابراین ما اولین مطالبهگر اصلاح روابط مالی بین پزشک و بیمار هستیم. زیرا مهمترین سرمایه جامعه پزشکی اعتماد مردم است. در ذهن مردم جامعه پزشکی قداستی دارد. در مطالعات جامعهشناسی باز هم جامعه پزشکی جزو یکی از سه قشر مرجع و مورد اعتماد مردم است. در مجموع در هر صنفی ممکن است تخلفاتی وجود داشته باشد، اما مردم میدانند که بالای ۹۵ درصد همکاران ما دارند با همین وضع موجود در مراکز دولتی و خصوصی به مردم خدمت ارائه میدهند.
ارائه سالانه بیش از ۹۰۰ میلیون نفر خدمت در کشوروی با بیان اینکه سالانه بالای ۹۰۰ میلیون نفر خدمت در کشور ارائه میشود، گفت: حجم تخلفات در مقابل این میزان ارائه خدمت، از نظر آماری صفر است، اما به هر دلیلی برجستهسازی میشود. البته اعتراضات و اشکالات هم وجود دارد، اما در مقایسه با حجم خدمات از نظر آماری عدد آن صفر است و به همین دلیل هنوز هم جامعه پزشکی جزو اقشار مورد احترام مردم است و حفظ این سرمایه برایمان بسیار اهمیت دارد. چیزی که به این سرمایه آسیب میزند، روابط مالی بین مردم و حوزه سلامت است. ما به عنوان جامعه پزشکی و نظام پزشکی اولین مطالبهگر اصلاح این رفتارها و روابط مالی هستیم. ما از همه بیشتر آسیب میبینیم و از همه بیشتر دلمان میخواهد این مشلات رفع شود.
رییسزاده گفت: اگر تلاش و پیگیری میکنیم که تعرفهها واقعی شود، به این معناست که سازمانهای بیمهگر تعهداتشان را بهتر انجام دهند تا به مردم فشاری وارد نشود. از طرفی هم رفتار همکاران ما اصلاح خواهد شد. ریشه رفع همه اینها در رعایت قانون است و قانون هم مشخص کرده که سازمانهای بیمهگر باید نقش خودشان را بر اساس قیمت واقعی و منابع و مصارف لحاظ کنند و قبل از پایان سال و قبل از قانون بودجه تعرفه را اعلام کنند تا بودجه را متناسب با افزایش تعرفه برای سازمانهای بیمهگر ببینند. نه اینکه منابع سازمانهای بیمهگر در قانون بودجه مصوب شود و از مجلس هم بیرون بیاید و بعد بخواهیم متناسب با بودجه، تعرفهها را به صورت دستوری لحاظ کنیم. این سیکل معیوبی است که هر سال اتفاق میافتد و ضررش هم متوجه مردم و هم متوجه جامعه پزشکی است.
آدرس غلط دادن در تعرفهگذاریوی با بیان اینکه مردم و جامعه پزشکی باید در کنار هم باشند، گفت: سازمانهای بیمهگر باید تعهداتشان را خوب ایفا کنند تا روابط مردم و جامعه پزشکی به هم نخورد و به هیچ یک ظلم نشود. در این زمینه مقداری با بی مسئولیتی و آدرس غلط دادن مواجهیم که در برخی رسانهها هم این موضوع وجود دارد. یعنی به جای اینکه رابطه را حفظ کنند، به اشتباه مردم و جامعه پزشکی را رودرروی هم قرار میدهند و آن کسی که وظیفه دارد، قِسر درمیرود. این موضوع باید اصلاح شود.
۷۰ درصد مراجعات سرپایی مردم در بخش خصوصی استرییسزاده درباره افزایش پوششهای بیمهای در حوزه بستری و سرپایی در بخش دولتی، گفت: اولا باید توجه کرد که بالای ۷۰ درصد مراجعات مردم در حوزه سرپایی در بخش خصوصی است و این است که به چشم مردم میآید. در بخش خصوصی قانون هدفمندی یارانهها مشخص کرده و راهکارش را هم دیده است که سازمانهای بیمهگر تعهداتشان را بیشتر کنند تا بتوانند خدمات را پوشش دهند تا پرداخت از جیب مردم در بخش خصوصی کاهش یابد. باید این موارد اصلاح شود که به مردم فشار وارد نشود.
تاخیر ۵ تا ۷ ماهه پرداختهای بیمهای به بیمارستانهای خصوصیوی درباره پرداختهای بیمهها به بیمارستانهای خصوصی نیز به ایسنا، گفت: طبق آخرین آمار پنج تا هفت ماه تاخیر در پرداختهای بیمهها را داریم. البته وضعیت بیمه سلامت بهتر است، اما باز هم تاخیرهایی دارند، اما در بیمه تامین اجتماعی حتی تا ۹ ماه هم تاخیر در پرداختها را داریم.
رییسزاده تاکید کرد: ساختارهای بیمهای ما فرسوده و از کار افتاده است. بیمهها نقش نظارتی خودشان را از دست دادهاند و تبدیل به سیستم پرداخت شدهاند. در بخش خصوصی که ۱۸ هزار تخت داریم و کمک موثری به درمان کشور است، حتما و حتما با این روند بیمارستانهای بخش خصوصی دچار مشکلات جدی خواهند شد. همین الان هم به سختی خودشان را اداره میکنند.
سهم ۷۰ درصدی مردم در پرداخت هزینههای درمانیوی با بیان اینکه در حال حاضر ۷۰ درصد هزینههای درمانی را مردم میپردازند و ۳۰ درصد را بیمهها تقبل میکنند، گفت: در حالی که در قانون برعکس است و باید ۷۰ درصد هزینه تحت پوشش بیمهای باشد و پرداخت از جیب مردم هم ۳۰ درصد باشد.
وی در ادامه درباره بحث شهید خدمت محسوب شدن شهدای مدافع سلامت، گفت: جلساتی را با بنیاد شهید در این زمینه داشتیم تا پروندهها تعیین تکلیف شود. نمایندهای هم برای پیگیری این پروندهها قرار دادیم. خیلیها کارشان انجام شده است. در تعیین مصداقها مقداری اختلاف نظر وجود دارد. بسیاری از همکاران ما در جریان خدمت به مردم جانشان را از دست دادند. تعیین مصداقها در جاهایی که اختلاف نظر وجود دارد، کار دشواری است، اما بنیاد شهید، نظام پزشکی و وزارت بهداشت به طور جدی پیگیرند.
منبع: الف
کلیدواژه: سازمان های بیمه گر مردم و جامعه پزشکی بخش خصوصی حوزه سلامت رییس زاده پرداخت ها تعرفه ها بیمه ها بیمه ای ۷۰ درصد
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.alef.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «الف» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۵۳۵۸۳۲۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
ضرورت توجه به سلامت روانی، اخلاقی و اجتماعی در کنار سلامت جسم
معاون فرهنگی و اجتماعی پلیس در یادداشتی به مناسبت هفته سلامت، وجوه مهم سلامت را برشمرد و بر نقش خانواده در سلامت افراد تاکید کرد.
به گزارش ایسنا، سردار سعید منتظرالمهدی در یادداشتی به مناسبت هفته سلامت نوشت:« یکی از ارکان اصلی خوشبختی و بهروزی، «سلامت» است. چه، با برخورداری از تراز بالای صحت و سلامت است که میتوان برای تحقق اهداف ریز و درشت زندگی و بیشینهسازی شادابی و موفقیت، گام فراسو نهاد و جهد و جد روزافزون کرد. لیکن، نباید از یاد برد که قلمرو و حیطه سلامت هرگز در سطح «سلامت جسم» محدود نمیماند بلکه حیطههای پر اهمیت دیگری را نیز در بر میگیرد که از آن میان سه حیطه دیگر سلامت، یعنی «سلامت روان»، «سلامت اخلاق» و «سلامت اجتماعی» در خور توجه فزونتری هستند. نیازی به یادآوری نیست که این چهار حیطه سلامت پیوند وثیق و جدایی ناپذیری با یکدیگر دارند و لاجرم زوال یا نقصان هریک قادر است آن سه دیگر را دستخوش کژکارکردی کند.
چنانچه از حیث یادآوری و بیش و کم از منظر امروزین بخواهیم تعریفی بس مختصر از این چهار حیطه سلامت به دست دهیم چنین میتوان گفت که جسم آنگاه سالم است که بتوان بیهیچ محدودیتی از همه ظرفیت و توان آن برای «نیکو زیستن» بهره جست، روان نیز زمانی در سلامت است که نه تنها در دام هیچ «تعارض» آشفتهساز و نشانگان ملال انگیز و تنیدگی آشوبناکی گرفتار نشده باشد بلکه لبریز سُرور و وجد و خرسندی و پیوسته در تعالی و پویایی باشد. به همین قیاس سلامت اخلاقی نیز به حالتی اطلاق میشود که ذهن و ضمیر فرد عاری از «احساس گناه» باشد؛ آشکار است که لازمه فراچنگ زدن چنین خلق و حالتی آن است که فرد در کنش و منش و بینش خود، «فضایل اخلاقی» نظیر صداقت، عدالت، اصالت، امانت و جزو آن را فرو نگذارد و برای بیشینهسازی آنها پیوسته بکوشد. سرانجام، مراد از «سلامت اجتماعی» آلوده نشدن به آسیبهای مختلف از یک سو و داشتن ارتباط و تعامل «شفابخش» با جمع و جامعه از دیگر سو است.
ناگفته پیداست که یک دوجین عامل را میتوان نشان کرد و نشان داد که بر هر یک از این چهار حیطه سترگ سلامت تاثیر میگذارند. اما، تردیدی نمیتوان کرد که در این میان سهم و نقش خانواده برجستهتر است. چون همانگونه که می دانیم در خانواده است که «اندیشه» شکل میگیرد، «شخصیت» فرا میبالد، «منش» نضج مییابد، «نگرش به خویشتن» پایهریزی می شود و «نحوه رفتار» در برابر پدیدهها و در شرایط مختلف، سمت و سو داده میشود.
حال این پرسش در برابر ما عرض اندام میکند که کدام خانواده قادر است تراز و میزان هر یک از چهار نوع سلامت را ارتقا دهد و مانع از فروشدن در «بیماری» و نقصان سلامت شود؟ در پاسخ به این پرسش میتوان انبوهی شاخص و ملاک را برای « خانواده سلامت محور» و «سالم پرور» فهرست کرد. لیکن به باور من از آن میان شاخص های زیر اهمیت بیشتری دارند:
۱.سبک زندگی برخوردار از تحرک بهینه (۶۰ دقیقه در روز)، بهداشت مطلوب، چک آپ دوره ای، تفریح به موقع و تغذیه مناسب. چنین سبکی نه تنها به سلامت جسم یاری میرساند بلکه سلامت ذهن و روان را نیز مضاعف میکند.
۲.پیروی از الگوی گفتوگوی سازنده برای از میان راندن تعارضات ناگزیر زندگی. در چنین خانوادهای کمتر مشاجره و منازعه و مجادله دیده میشود. چه، اینگونه خانوادهها زبان و کلام را در جهت «مفاهمه» و مصالحه بکار میگیرند و با گفت و شنود به موقع مانع از سایه انداختن تعارضات و مسائل حل نشده بر ساحت جان و روان میشوند.
۳.افزایش مستمر ذخیره شناختی. در خانواده سلامت محور مطالعه و یادگیری رفتاری رایج و مستمر است و لاجرم اعضای اینگونه خانوادهها پیوسته دانایی خود را افزایش میدهند و اندیشه خود را زیبا و غنی میسازند. آنان همچنین میکوشند تا «دانش» خود را به «خِرد» تبدیل سازند و آن را در کنش و عمل خود بکار بندند. ناگفته پیداست که پیامد دانایی، خردمندی و «اندیشه زیبا» خوشامدگویی مستمر به زیباییهای بیکران زندگی و شادابی و شورمندی جسم و روان است.
۴.فضیلتمند زیستن. در خانواده سالم پرور و سلامت محور به فضائل اخلاقی نه تنها در «گفتار» بلکه در «کردار» ارج نهاده میشود. به همین سبب اینگونه خانوادهها اغلب با خود و دیگران «در صلح» و آرامش هستند.
۴.برخورداری از روابط و پیوندهای اجتماعی خرسند ساز. چنین پیوندی نوعی «حمایت اجتماعی» است که همچون «سپری نیرومند» از اعضای خانواده در برابر سختیها و رنج های ناگزیر زندگی حفاظت میکند. یادمان باشد که در جهان بودن یعنی با دیگران بودن.
خلاصه آنکه، خانواده سلامت محور «زندگی زیسته» سالمی دارد و لاجرم احساس خوشبختی و بهروزی و شادابی آن پیوسته در حال افزایش است.»
انتهای پیام