دست‌هایی که بالا نرفتند، قیمت‌هایی که تکان نخوردند | شانزدهمین حراج تهران یکی از کم‌رونق‌ترین دوره‌ها بود
تاریخ انتشار: ۱۲ تیر ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۵۳۹۰۵۸۳
مرتضی کاردر - همشهری آنلاین: سالن برگزاری حراج کاملا پر نشد، از نیمه‌های حراج بیشتر از نصف سالن خالی بود و عملا همه منتظر بودند حراج زودتر تمام شود. چکش‌زدن ۱۲۰ اثر مجموعا بیشتر از ۲ ساعت طول نکشید. در عین حال اتفاقی نیفتاد که بتوان از آن به‌عنوان شگفتی حراج شانزدهم یاد کرد.
حقیقت این است که حراج تهران با سال‌های گذشته که ده‌ها نفر ایستاده مراسم را دنبال می‌کردند و رقابت بر سر آثار ویژه دقایق زیادی به طول می‌انجامید، فاصله گرفته است و رکود حراج اتفاقی نیست که بتوان به‌راحتی از کنار آن گذشت.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
حراج واقعی وقتی اتفاق می‌افتد که خریداران برای خرید اثر مورد نظرشان رقابت کنند و قیمت آثار تغییر کند و رکوردهای تازه‌ای به ثبت برسد و جایگاه هنرمندان در بازار هنر تغییر کند و طبیعتا هنرمندان تازه‌ای به فهرست بازار هنر راه پیدا کنند و... و. اما در حراج شانزدهم اکثر آثار برای حداقل قیمت‌های تخمینی خود چکش خوردند و حتی خیلی از آثار به حداقل قیمت تخمینی نیز دست نیافتند.
آثاری که رقابت بر سر آنها درگرفت نیز اغلب بعد از چند دقیقه رقابت کوتاه میان یکی دو خریدار به قیمت نهایی رسیدند. حالا یا برآورد اولیه قیمت آثار زیاد بوده یا اینکه خریداران هنوز برای قیمت‌های تازه آماده نبوده‌اند یا اینکه رقابت در حراج معنای خود را کم‌کم دارد از دست می‌دهد. هر کدام از این فرضیه‌ها درست باشد زنگ خطری است برای حراج تهران و حراج ناگزیر است که به بازتعریف خود بپردازد.
با این همه، نمی‌توان بی‌رحمانه به داوری حراج نشست. بی‌تردید رونق بازار هنر تابعی از رونق شرایط عمومی اقتصادی است و در شرایط دشوار اقتصادی طبیعی است که سرمایه‌گذاری در حوزه‌هایی مثل آثار هنری کمتر می‌شود. اما حراج تهران در سال‌های اخیر به تعیین‌کننده‌ترین عامل بازار هنر ایران تبدیل شده است و بی‌تردید رکود و کسادی حراج تهران و بازار هنر ایران بر شرایط عمومی هنرمندان تأثیرگذار خواهد بود.
مخالفان و منتقدان حراج اغلب این نکته را از یاد می‌برند که اتفاق‌هایی مثل حراج تهران و آرت‌فر و سایر بازارهایی که برای هنر ایران فراهم می‌شود تأثیری آشکار بر رونق گالری‌ها و هنرهای تجسمی خواهند داشت.
صدرنشینان و رکوردشکناندر حراج شانزدهم نقاشی عظیم شکار سیمرغ از رضا درخشانی به قیمت ۸ میلیارد تومان چکش خورد و بر صدر حراج نشست. رضا درخشانی از هنرمندانی است که بی‌تردید مدیون حراج تهران است و رونق کارهای او در سال‌های اخیر بیش از هر اتفاق دیگری به نحوه عرضه و ارائه آثار او در حراج تهران برمی‌گردد.
اثر منصور قندریز می‌توانست شگفتی‌ساز حراج شانزدهم باشد. اما طبق معمول شائبه عدم‌اصالت اثر مطرح شد و حراج‌گزاران مثل گذشته واکنشی به ماجرا نشان ندادند. در نتیجه اثری که به قیمت ۶ تا ۷میلیارد تومان برآورد شده بود، در نهایت پس از رقابت یکی دو نفر ۶ میلیارد و ۲۰۰میلیون تومان چکش خورد.
اثر ترکیبی فریده لاشایی (نقاشی و ویدئوآرت) و نقاشی کورش شیشه‌گران نیز به قیمت ۴میلیارد و ۲۰۰میلیون تومان چکش خوردند و مشترکا در رتبه سوم گران‌ترین‌های حراج شانزدهم قرار گرفتند. شیشه‌گران نیز از هنرمندانی است که اقبال دوباره به آثار او را باید را مدیون حراج تهران دانست.
«عبادت‌های بی‌پایان» کامران یوسف‌زاده (وای. زی. کامی) به قیمت ۳میلیارد و ۷۰۰میلیون تومان، اثری دیگر از منصور قندریز به مبلغ ۳میلیارد و ۴۰۰میلیون تومان، «یا ابوالفضل» از فرهاد مشیری به قیمت ۳میلیارد و ۳۰۰میلیون تومان، «بال‌های کاغذی» از واحد خاکدان به قیمت ۳میلیارد و ۲۰۰میلیون تومان از دیگر میلیاردی‌های حراج شانزدهم بودند که نکته‌های اندک و بسیار می‌توان درباره آنها گفت. ازجمله اینکه حراج تهران در ارائه آثار واحد خاکدان به‌درستی عمل کرده و در قیمت‌گذاری درست آثار او در دوره‌های اخیر نقش داشته است یا اینکه در شرایطی بهتر انتظار می‌رفت اثر کامران یوسف‌زاده به قیمت بالاتری چکش بخورد اما به‌رغم رقابتی که بر سر اثر او درگرفت، این اتفاق رقم نخورد و دیگر اینکه از تب تند سال‌های نخست حراج در مواجهه با آثار فرهاد مشیری نیز خبری نیست و اقبال خریداران ایرانی به آثار او کمتر شده است.
نباید از نظر دور بماند که حراج شانزدهم یکی از متنوع‌ترین دوره‌های حراج تهران بوده است. به جز دو سه استثنا، یک اثر از هر هنرمند ارائه شده بود و طیف‌های گوناگونی از هنرمندان معاصر در حراج حاضر بودند. امیدوارم کم‌رونقی حراج سبب نشود حراج‌گزاران دوباره به عرضه بیشتر آثار هنرمندانی روی بیاورند که می‌دانند قطعا آثارشان به قیمت‌های تخمینی به فروش خواهد رسید و در دوره‌های بعد نیز تنوع هنرمندان حفظ شود.
از هنرمندانی که آثارشان می‌توانست از اقبال بیشتری برخوردار شود، باید از امین نورانی، الهه حیدری، محمد خلیلی، بیژن اخگر، بیتا فیاضی، امیر معبد و فرخ مهدوی نام برد که آثارشان در نیمه دوم حراج ارائه شد و توجه چندانی را جلب نکرد.
عکس‌ها نیز سهم قابل‌توجهی در حراج شانزدهم داشتند. عکس‌هایی از عباس کیارستمی، بهمن جلالی، امیرعلی جوادیان، محمود کلاری، سعید صادقی، مهدی مقیم‌نژاد، علی شکری، آرمان استپانیان و... در حراج شانزدهم ارائه شد.
به‌نظر می‌رسید از عکس‌های محمود کلاری و سعید صادقی و امیرعلی جوادیان استقبال بیشتری صورت بگیرد اما کم‌رونقی حراج دامان عکس‌ها را نیز گرفت، اگرچه نباید فراموش کرد که قیمت پایه عکس‌های این هنرمندان در دوره‌های اخیر حراج بسیار رشد کرده است.
حراج تهران و مواجهه با منکران و منتقدانحراج تهران اغلب در مواجهه با شائبه‌هایی که اغلب در شبکه‌های اجتماعی طرح می‌شوند، سکوت پیشه کرده است. کمتر پیش آمده که حراج‌گزاران پاسخ روشنی به منتقدان بدهند چراکه احتمالا کار آنها را از سر عداوت و انکار می‌دانند و پیش‌بینی می‌کنند که هر بار آنها در صحت و اصالت آثار تردید می‌کنند.
اما به‌نظر می‌رسد سکوت همواره کارگر نیست و وقتی شائبه‌ها و شایعه‌ها می‌تواند به سرعت فراگیر شود، باید راه دیگری برای مقابله با آنها یافت. مثلا در آستانه حراج شانزدهم نکته‌های بسیاری درباره اثر منصور قندریز مطرح شد، ازجمله اینکه اغلب آثار قندریز ابعاد کوچک‌تری دارند و بعید است او اثری در این ابعاد داشته باشد یا اینکه چرا تاکنون کسی خبر از چنین اثری نداده است و... اما حراج تهران یا صاحب اثر پاسخی به این شائبه‌ها ندادند و درصدد تصحیح اذهان خریداران و جامعه هنرمندان برنیامدند و توضیحی درباره اصالت اثر ارائه نکردند و... اثر قندریز که می‌توانست شگفتی‌ساز حراج شانزدهم باشد، تنها کمی بالاتر از حداقل برآورد اولیه به فروش رسید.
فارغ از اینها، یکی دیگر از مشکلات حراج تهران نحوه برگزاری حراج و تفاوت و تمایز میان خریداران واقعی و گالری‌داران و ارائه‌کنندگان اثر و کسانی است که می‌خواهند قیمت آثار ارائه‌شده را بالاتر ببرند. کسانی که ممکن است وابسته به گالری‌داران یا صاحبان آثار یا هنرمندان یا ... باشند.
چنین اتفاق‌هایی ممکن است در هر حراجی، حتی معتبرترین حراج‌های بین‌المللی، رخ دهد و به‌نوعی اجتناب‌ناپذیر است. اما وظیفه برگزارکنندگان حراج است که از وقوع چنین اتفاق‌هایی جلوگیری کنند یا آن را به حداقل برسانند. وقتی جمعیت شرکت‌کنندگان مثل دوره شانزدهم، از میانه‌های حراج، کم و کمتر می‌شود، کسانی که آشکارا هماهنگ با هم برای آثار دست بلند می‌کنند عیان‌تر می‌شوند، به‌ویژه آنها که در ردیف‌های انتهایی نشسته‌اند و انگار همه از یک‌جا خط می‌گیرند. حراج تهران اگر که می‌خواهد دست‌کم شکل ظاهری یک حراج واقعی را رعایت کند باید فکری به حال خریدارانی که به‌نظر نمی‌رسد خریداران واقعی باشند، بکند؛ چراکه آنها بیش از همه اصالت حراج را دستخوش تردید می‌کنند.
کد خبر 687810 برچسب‌ها هنرهای تجسمی خطاطی هنر حراج تهران نقاشی - نقاشانمنبع: همشهری آنلاین
کلیدواژه: هنرهای تجسمی خطاطی هنر حراج تهران نقاشی نقاشان حراج شانزدهم میلیون تومان حراج تهران ۳ میلیارد بازار هنر ارائه شد آثار او دوره ها عکس ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.hamshahrionline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «همشهری آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۵۳۹۰۵۸۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
سکه های حراجی بانک مرکزی ناخالصی دارند؟
امتداد - یک کارشناس بازار سکه و طلا، گفت: احتمال دارد در جریان ضرب سکه های حراجی ، دقت کافی صورت نگرفته باشد و ابزار‌ها کیفیت لازم را نداشته‌اند.
به گزارش پایگاه خبری امتداد ، در هفته‌های گذشته شایعاتی مبنی بر وجود ناخالصی در سکه‌های حراجی بانک‌مرکزی مطرح شد.
شکاف قیمتی بازار و حراج
مرکز مبادله طلا و ارز ایران تاکنون ۱۰ مرحله حراج سکه برگزار کرده است. بانک مرکزی طی ماه‌های گذشته حراج شمش طلا را آغاز کرده بود که البته تنها فعالان بازار طلا و کسانی که مجوز داشتند می‌توانستند در آن شرکت کنند. اما نکته مهم در رابطه با حراج سکه طلا، حضور عموم مردم در آن بود. به نظر می‌رسد هدف از برگزاری حراج سکه و شمش مدیریت تقاضا و کنترل قیمتی طلا بوده است، بااینحال به نظر نمی‌رسد این حراج‌ها در کنترل قیمت‌ها چندان موثر بوده باشند. بررسی‌ها نشان می‌دهد از زمان برگزاری اولین حراج، قیمت ربع سکه در بازار آزاد ۲۵.۹ درصد افزایش داشته است. میانگین قیمتی اعلامی ربع سکه در حراج‌ها نیز به طور متوسط حدود ۸ درصد با بازار تفاوت داشته است که عامل ایجاد آربیتراژ و هجوم تقاضا به سوی حراج بوده است. این در حالی است که در زمان تحویل، قیمت ربع سکه‌ها حتی بیشتر از این هم شده است. طبق اعلام مرکز مبادله ایران، تاکنون و در مجموع ۱۰ حراج برگزار شده جمعا ۱۱۷هزار و ۷۴۲ قطعه انواع سکه طلا به متقاضیان حراج تخصیص داده شده است. در این حراج‌ها متقاضیان هزینه سکه‌ها را در زمان خرید پرداخت می‌کردند و حدود ۱۰ روز پس از پرداخت آن هزینه، سکه‌ها را تحویل می‌گرفتند. البته امکان دریافت سکه‌ها با تاخیر بیشتر نیز وجود داشت، اما در صورت تاخیر در دریافت سکه، هزینه‌های انبارداری بر عهده دریافت‌کننده می‌افتاد. در همان روز‌های نخست و مراحل اول حراج سکه، این حراجی مورد استقبال تقاضاکنندگان قرار گرفت و میزان ثبت سفارش‌ها و دریافتی‌ها همواره از اختلاف زیادی برخوردار بوده‌اند. به این ترتیب به نظر می‌رسد حراجی که خود با هدف مدیریت تقاضا برگزار شده بود به آشفتگی در حوزه تقاضا منجر شد. آربیتراژ قیمتی نگاهی به وضعیت ربع سکه که از اولین حراج مربوط به سکه در لیست سکه‌های عرضه‌شده بود، به ما نشان می‌دهد این حراج‌ها اثر چندانی در کنترل قیمتی ربع سکه نداشته است و تنها باعث توزیع نوعی رانت مابین کسانی شده است که توانسته‌اند در حراج سکه شرکت کنند. در هنگام عرضه ربع سکه در اولین حراج، یعنی سیزدهم اسفند ۱۴۰۲، قیمت ربع سکه در بازار آزاد ۱۲ میلیون و ۱۵۰ هزار تومان بود، بااینحال در زمان برگزاری حراج دهم که آخرین حراج تا به امروز است قیمت ربع سکه در بازار آزاد به ۱۵ میلیون و ۳۰۰ هزار تومان رسیده بود که حکایت از افزایش ۲۵.۹ درصدی قیمت ربع سکه دارد. همزمان با افزایش قیمت‌ها در بازار آزاد قیمت‌ها در حراج نیز با شیب مشابهی افزایش یافته است و به طور میانگین حدود ۸ درصد پایین‌تر از نرخ بازار آزاد قرار گرفته است. سیاست تکراری چندنرخی کردن بازارها سیاست چند نرخی کردن بازارها، نوعی از مداخله است که تا‌به‌حال بار‌ها و در بازار‌های مختلف در اقتصاد ایران اجرا شده است. شاخص‌ترین نمونه اجرایی شدن این سیاست نرخ ارز است. به گفته رئیس مرکز پژوهش‌های مجلس شورای اسلامی هم اکنون حدود هفت نوع نرخ ارز در کشور وجود دارد. ارز‌های مختلف ترجیحی، سامانه‌های متفاوت و مداخلات قیمتی که همگی در نهایت منجر به ایجاد آربیتراژ در بازار ارز شده و ذخایر ارزی کشور را به سرعت پایان داده‌اند. این سیاست برخلاف آنچه ادعا می‌شود به دنبال مدیریت تقاضا نبوده است، بلکه عملا منجر به به‌هم‌ریختگی سمت تقاضای بازار شده و جهش‌های ارزی را ایجاد کرده است. حال به نظر می‌رسد سیاستگذار درسی از تجربه‌های ناکام خود در حوزه ارزی نگرفته است و به آزمودن این سیاست در حوزه طلا پرداخته است. چندنرخی شدن نرخ سکه نیز نتیجه‌ای موثرتر و بهتر از چندنرخی شدن نرخ ارز نداشته است. کارشناسان می‌گویند این مساله نشان از بی‌توجهی نظام حکمرانی اقتصادی به تجربه‌های خود و همچنین آموزه‌های علم اقتصاد دارد. دنیای اقتصاد
برچسب ها :
این مطلب بدون برچسب می باشد.
علت فوت پزشک متخصص در استان فارس در دست بررسی است