ماشین را فروختیم و سرمایه تولید کردیم/ مخترع سیستم حفاظتی: محصولمان بدون رقیب و باصرفه است
تاریخ انتشار: ۲۵ تیر ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۵۵۰۴۴۰۷
خبرگزاری فارس لرستان- نسرین صفربیرانوند، رضا موسوی که متولد ۱۳۷۱ و رشته تحصیلی‌اش رشته الکترونیک است به دلیل کنجکاوی و علاقه به کار فنی مسیر اختراع و طرح‌های تولیدی در حوزه الکترونیک را در پیش گرفته است، او البته هدف دیگری را هم دنبال می‌کند اختراعاتی که کار مردم را راحت کند.
او سال ۸۵ اختراع را دنبال می‌کند و تا سال ۸۸ چهار اختراع را به ثبت می‌رساند، سال ۸۸ به عضویت بنیاد ملی نخبگان در می‌آید و دو مدال جهانی را سال ۲۰۰۹ در کشور مالزی و ۲۰۱۰ در تایوان کسب می‌کند، سال ۸۹ هم در مسابقات دانش آموزی خوارزمی رتبه چهارم مشتری را به دست می‌آورد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
این مخترع و نخبه جوان اما از عملکرد بانک‌ها و برخی ادارات و نهادها نسبت به مخترعان و تولید کنندگان گلایه دارد و می‌گوید: در حالی که مقام معظم رهبری بر سرمایه‌گذاری و حمایت از تولید و شرکت‌های دانش بنیان تاکید دارد، اما متاسفانه ما شاهد اعتماد نکردن بانک‌ها به تولید کنندگان هستیم.
این جوان موفق بروجردی می‌گوید: طرح تولیدی من یعنی همین دزدگیر اماکن سیم کارتی در صورت وجود حمایت و سرمایه‌گذاری مناسب می‌تواند علاوه بر اشتغال‌زایی مناسب نام لرستان و بروجرد را در کشور مطرح کند.
با این مخترع و نخبه بروجردی و مدیرعامل شرکت حفاظت گستر الکترونیک گفت‌وگوی کوتاهی انجام داده‌ایم که در ادامه می‌خوانید.
به اختراعاتی که تاکنون داشته‌اید اشاره می‌کنید؟
چهار اختراع ثبت شده دارم، سال ۸۵ اولین اختراع خود که کفش مسیر یاب مخصوص نابینایان بود را ثبت کردم، متاسفانه در آن برهه زمانی حمایتی از سپس اداره تربیت بدنی و بهزیستی صورت نگرفت، به همین دلیل نتوانستیم آن را تجاری سازی کنیم زیرا تولید و تجاری سازی آن نیازمند حمایت ارگان‌های دولتی بود.
اختراع دیگر هم یک بازی مخصوص ربات‌ها بود، جک مکانیکی مخصوص دو‌چرخه هم از دیگر اختراعات ثبت شده بود که متاسفانه نتوانستیم هیچ‌کدام را تجاری سازی کنیم.
زمان دانشجویی هم یک طرح مشترک با احمد مقومی با عنوان پرینتر بردهای مدار چاپی داشتیم که جزو طرح های برگزیده کشوری بود، اما این طرح هم به دلیل سرمایه‌گذاری بالا نتوانست تولید و تجاری سازی شود.
علت عدم تجاری سازی صرفا نبود سرمایه بود؟
ببینید سرمایه‌گذاری خیلی مهم است، زیرا در صورت وجود سرمایه می‌توان با تولید انبوه قیمت تمام شده را کاهش داد، نکته دیگر اینکه ما چون آن زمان تجربه کافی نداشتیم محصولی را تولید نکردیم که تجاری سازی شود.
چالشی که خوب است به آن اشاره کنم این است که در کشور ما نگاه تجاری نیست، در حالی که ابتدا باید به تجاری سازی و سودآوری محصول فکر کنیم.
حالا در خصوص محصولی که منجر به تولید و تجاری سازی شده یعنی همان دزدگیر اماکن سیم کارتی توضیح دهید.
دزدگیر اماکن سیم کارتی طرح پژوهشی بود که با استفاده از سیم کارت چهار طبقه را به صورت مجزا کنترل می‌کند، یعنی چهار دستگاه در یک دستگاه برنامه ریزی شده است.
دو سال پیش استارت برنامه نویسی و طراحی مدار را شروع کردیم و سپس به نمونه تستی آن رسیدیم که جواب داد.
ما زیر نظر پارک علم و فناوری استان طرح را اجرا کردیم و اکنون هم زیر نظر مرکز رشد بروجرد فعالیت داریم.
محصول را به بازار عرضه کردید؟
بله توانستیم یک سری تولید کنیم ،فروشگاه مصرف فرهنگیان بروجرد با ما در راستای فروش قرار دادی منعقد کرد، تعدادی دستگاه هم خریداری شد که آنها را نصب کردیم.
همکارم احمد مقدمی که در شرکت حفاظت گستر الکترونیک با برندسیتی گارد با هم فعالیت داریم، ماشینش را فروخت و با ۲۰۰ میلیون تومان شروع کردیم ، ۵۰ میلیون تومان برای نمونه اولیه و با ۱۵۰ میلیون تومان هم یکصد دستگاه تولید کردیم.
این دستگاه چه مزایایی نسبت به مشابه خارجی دارد؟
اول اینکه این محصول مشابه خارجی ندارد، دوم اینکه قیمت محصول ما که برای چهار طبقه طراحی شده از نمونه یک طبقه هم ارزانتر است، در واقع علاوه بر کیفیت بالا برای مصرف کننده به صرفه است.
نکته دیگر اینکه چون خودمان دستگاه را طراحی کردیم انعطاف دارد، انحصاری و بومی خودمان هم است.
محصول ما تایید علمی دارد و در حال طی کردن مراحل دانش بنیانی است.
چطور شد ایده ساخت دزدگیر اماکن سیم کارتی افتادید؟
از سال ۸۸ کنار کارهایی که انجام می‌دادم ، کارهای سیستم حفاظتی را هم دنبال می‌کردم از آن موقع هر کجا که برای نصب دزدگیر می‌رفتیم می‌دیدم که برای دو طبقه کاربرد نداشتند، یعنی از سال ۹۰ تا دوسال پیش که توانستیم دزدگیر اماکن برای ۴ طبقه را اجرایی کنیم ایده در ذهن من بود.
اکنون ۶ نفر به طور مستقیم مشغول است اما به طور غیر مستقیم افراد زیادی درگیر شده‌اند، اما اگر سرمایه در گردش کافی داشته باشیم حداقل ۱۵ نفر به طور مستقیم مشغول به کار می‌شوند.
چقدر سرمایه نیاز دارید؟
ما اگر یک میلیارد و پانصد میلیون تومان تسهیلات دریافت کنیم می‌توانیم تجهیزات را خریداری کنیم و با تولید انبوه قیمت تمام شده را کاهش دهیم ، زیرا برای رقابت باید با تیراژ بالا تولید کنیم.
یک مزیت کارما این است که فضای کار زیادی نمی‌خواهد یعنی در همین مکان هم که هستیم می‌شود کار را انجام داد، مشکل ما تامین سرمایه است تا قطعات را سریع تهیه کنیم و اجازه ندهیم خط تولید بخوابد.
محصول شما با همین تولید کم بازار دارد؟
بله، ما محصول را به دیگر استانها هم صادر می‌کنیم، حتی به دنبال این هستیم که در امارات شرکتی برای صادرات آن تاسیس کنیم.
با وجود اینکه بازاریابی آن سخت است اما به دلیل اینکه حاشیه سود کار خوب است به زحمتش می‌ارزد.
به نظرتان تا اینجای کار موفق شده‌اید و به هدف خود دست پیدا کرده‌اید؟
خدا را شکر می‌کنم که توانستم طرح را تجاری سازی کنم، اما اینکه می‌بینید دو سال است به سختی تولید می‌کنم و حتی خودمان دستگاه را نصب می‌کنیم علتش این است که می‌خواهم برند خودمان را حفظ کنم و ده سال آینده این برند را در دنیا مطرح کنم، آن وقت است که می‌توانیم چند کارخانه را در اقصی نقاط کشور احداث و صدها نفر را مشغول کار کنیم.
تاکنون چندین سرمایه‌گذار بخش خصوصی پیشنهاد داده‌اند اما من می‌خواهم با ابن برند نام لرستان و بروجرد را مطرح کنم، بنابراین تنها در خواست من این است که تسهیلاتی را به من پرداخت کنند.
قطعا مخترعان و تولید کنندگان با مشکلاتی مواجه هستند، به نظر شما مهمترین مشکل تولیدکنندگان چیست؟
در حال حاضر بیشتر مشکل حوزه تولیدات اعتماد نکردن بانک‌ها به تولید و تولید کننده است، بانک‌ها برای پرداخت تسهیلات شک و تردید دارند آنقدر پرداخت تسهیلات زمان بر می‌شود که ایده لو می‌رود.
در حالی با عدم حمایت و بی اعتمادی بانک‌ها مواجه هستیم که مقام معظم رهبری بر سرمایه‌گذاری در حوزه تولید و دانش بنیان تاکید دارند.
یک موضوع دیگر که انتظار داریم استاندار ورود کند مرکز رشد بروجرد است که متاسفانه یک مکان قدیمی است که هر آن ممکن است فرو بریزد، انتظار ما این است که استاندار برای ساخت مرکز ورود کند تا شرکت‌ها در مرکز مستقر شوند.
انتهای پیام/
منبع: فارس
کلیدواژه: لرستان نسرین کارآفرین سرمایه گذاری میلیون تومان تجاری سازی بانک ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.farsnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فارس» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۵۵۰۴۴۰۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
هزینه گران مقابله با پهپادهای ایران روی دست آمریکا | تصویر و مشخصات سلاح های موشکی و لیزری
همشهری آنلاین - گروه سیاسی: پس از ماه‌ها سرنگونی هواپیماهای بدون سرنشین بر فراز خاورمیانه، هزینه این رهگیری‌ها در حال افزایش است. به گفته رئیس تدارکات تسلیحات پنتاگون اقدامات برای از بین بردن سامانه‌های هوایی بدون خدمه اکنون بیش از ۱۰۰ هزار دلار برای هر شلیک هزینه دارد.
ویلیام لاپلانت معاون یکی از معاونان وزارت دفاع آمریکا این اظهارات را اوائل هفته جاری (میلادی) در کنفرانسی به میزبانی مرکز مطلعات استراتژیک و بین‌المللی مطرح کرد. او گفته تلاش‌های کنونی برای متوقف کردن پهپادهای شلیک شده از سوی شبه‌نظامیان حوثی در یمن بر موشک‌های پرهزینه ناوشکن‌های نیروی دریایی یا جت‌های جنگی متکی است. برچسب قیمتی فعلی خیلی گران تمام می‌شود.
از ماه اکتبر (مهرماه ۱۴۰۲)، نیروهای آمریکایی در دریای سرخ و خلیج عدن، پهپادها و موشک‌های تهاجمی یک طرفه حوثی‌ها را که از یمن شلیک می‌شوند سرنگون می‌کنند. تا اواسط دسامبر ۲۰۲۳ (آذرماه ۱۴۰۲)، بیش از سه دوجین (بیش از ۳۶ فروند) شلیک به سمت پهپادها انجام شد. در بهار امسال بیش از ۱۳۰ مورد شلیک صورت گرفته است.
ارتش ایالات متحده همه جزئیات مربوط به سلاح‌های مورد استفاده در این عملیات را به اشتراک نگذاشته است، اما موشک استاندارد ۲ (Standard Missile ۲) که یک موشک زمین به هوا با برد متوسط است به ازای هر شلیک ۲.۱ میلیون دلار هزینه دارد.
بعد از ماه‌ها سرنگونی سیستم‌های کنترل هواپیماهای بدون سرنشین، این صورت حساب احتمالا بالاست و به تکاپوی پنتاگون برای پیدا کردن جایگزین‌های ارزانتر و کم‌هزینه‌تر کمک می‌کند.
یک موشک زمین به هوا با برد متوسط می تواند ۲.۱ میلیون دلار برای هر هزینه داشته باشد. شلیک کرد. پس از چندین ماه سرنگونی UAS، این صورتحساب احتمالاً بالاست و به تلاش‌های پنتاگون برای یافتن جایگزین‌های ارزانتر و کم‌هزینه کمک می‌کند.
سرنگونی هواپیماهای بدون سرنشین در حال افزایش است. دو هفته پیش، نیروهای ایالات متحده به اسرائیل و دیگر شرکای خود پیوستند و به سرنگونی حدود ۳۰۰ پهپاد و موشک تهاجمی یک طرفه شلیک شده توسط ایران و شرکای آن به سمت اسرائیل کمک کردند. اگرچه هیچ کشته‌ای در جریان این حمله گزارش نشد، اما آمریکا و متحدانش به جای فناوری یا سیستم‌های ارزان ضد پهپاد که لاپلانت امیدوار است به آن دست پیدا کند، چندین جت جنگنده اف ۱۵ ای، سیستم‌های موشکی پاتریوت و ابزارهای دیگر را به کار گرفتند.
ارتش آمریکا در مورد اینکه چه مهمات و چه تعداد هواپیما برای رهگیری حمله ایران استفاده کرده است، از جمله اینکه آیا خلبانی به فشار خون دچار شده است یا نه – صحبتی نکرده است، اما با توجه به انواع هواپیماها و کشتی‌های درگیر، احتمالاً موشک‌های متداول و رایج مورد استفاده قرار گرفته‌اند.
لاپلانت می‌گوید هدف پنتاگون این است که هزینه‌های رهگیری پهپاد را به کسری از آنچه که تاکنون وجود دارد کاهش دهد. به گفته او وزارت دفاع به جایگزین‌هایی نیاز دارد که برای هر شلیک فقط ده‌ها هزار دلار یا تنها ۱۰ هزار دلار هزینه کند.
این اولین باری نیست که لاپلانت نیاز به سرمایه‌گذاری بیشتر و توسعه تسلیحات برای مقابله با سیستم‌های هوایی بدون سرنشین را مطرح می‌کند. در ماه‌های اخیر، او بارها در مورد نیاز به ساخت این سلاح‌ها «در مقیاس متناسب» با تمرکز بر یافتن سامانه‌های تسلیحاتی ارزانتر برای پاسخگویی به تعداد بالای رهگیری‌هایی که در خاورمیانه اتفاق می‌افتد، صحبت کرده است.
براساس گزارش یک نشریه دفاعی آمریکا (Taskandpurpose)، در حالی که برخی پهپادهای تجاری کوچک‌تر که به سلاح‌های جنگی تبدیل می‌شوند را می‌توان با سلاح‌های کوچک متداول منهدم کرد - مانند سلاح کوچک به کار گرفته شده در اوکراین که ساخته شده از ۶ شش قبضه کلاشینکف است – پهپادهای بزرگ‌تر مانند پهپادهای شلیک شده از سوی ایران و حوثی‌ها به سلاح‌های گران‌تر و پیچیده‌تر نیاز دارند. نیاز به روش‌های گسترده‌تر و ارزانتر به‌عنوان توانمندی‌های تسلیحاتی بدون سرنشین و انبار این تسلیحات برای مقابله با چنین پهپادهایی به احتمال در آینده افزایش پیدا می‌کند.
ایالات متحده روش‌های دیگری را امتحان می‌کند. در ماه فوریه (بهمن ۱۴۰۲)، ارتش ایالات متحده صدها هواپیمای کایوت سی دو سفارش داد که یک مهمات پرسه‌زن برای از بین بردن پهپادهای دشمن محسوب می‌شود. در همین حال ارتش آمریکا دومین سیستم لیزری پرقدرت سکو متحرک یا سیستم پی اچ ای ال را برای اهداف مقابله با سیستم‌های کنترل هواپیمای بدون سرنشین (UAS) در خارج از کشور مستقر کرده است. این تصمیم پس از آن صورت گرفت که ارتش ایالات متحده در چند ماه گذشته انواع مختلفی از سلاح‌های لیزری را که برای رهگیری در نظر گرفته بود، آزمایش کرد.
گزارشگر قديمى راديو دار فانى را وداع گفت