نانوداروی درمان هیپرفسفاتمی در مسیر کارآزمایی بالینی قرار دارد
تاریخ انتشار: ۲۸ تیر ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۵۵۲۶۳۱۱
شرکت یونیسیسیو (Unicycive) مطالعه بالینی هم ارزیزیستی نانوداروی Renazorb را برای درمان هیپرفسفاتمی آغاز میکند.
به گزارش گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، شرکت یونیسیسیو (Unicycive) مطالعه بالینی هم ارزیزیستی نانوداروی Renazorb را برای درمان هیپرفسفاتمی آغاز میکند. Renazorb یک عامل اتصال فسفات بر پایه لانتانیوم است که در آن از فناوری نانوذرات اختصاصی استفاده میشود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
یونیسیسیو یک شرکت نانوزیستفناوری در مرحله مطالعات بالینی بوده که در حال توسعه درمانهایی برای بیماران مبتلا به بیماری مزمن کلیوی است. این شرکت به تازگی از آغاز مطالعه بالینی هم ارزیزیستی محوری (BE) خود روی داروی Renazorb® (دیاکسی کربنات لانتانیم) خبر داد که برای درمان هیپرفسفاتمی طراحی شده است.
پیش از این شرکت یونیسیسیو دستورالعملهای تأییدی را از سازمان غذا و داروی ایالات متحده (FDA) دریافت کرده بود.
شلاب گوپتا از مدیران اجرایی یونیسیسیو گفت: «شروع این مطالعه بالینی نقطه عطف مهمی برای یونیسیسیو است و ما را یک قدم به پیشبرد این عامل اتصالدهنده فسفات جدید به سمت دریافت تایید بازار نزدیکتر میکند و توانایی تیم با تجربه ما را برای اجرای راهبرد توسعه نشان میدهد.»
این پروژه یک مطالعه تصادفی و برچسب باز BE برای ایجاد هم ارزیزیستی فارماکودینامیک بین Renazorb و Fosrenol است. این مطالعه ۳۲ نفر را در هر بازوی درمانی، در مجموع ۶۴ فرد قابل ارزیابی را، ثبتنام میکند. نقطه پایانی اولیه مطالعه تغییر میانگین در دفع فسفات ادراری از ابتدا تا دوره ارزیابی است. این مطالعه شامل یک دوره غربالگری، تزریق ۲ دوز، یک دوره شستشو و یک دوره پیگیری خواهد بود.
برنامه Renazorb توسط یک کارآزمایی بالینی که پیش از این به اتمام رسیده، پشتیبانی میشود که در آن Renazorb را روی ۳۲ داوطلب سالم مورد مطالعه قرار داده است. در این مطالعه، Renazorb حداقل مقدار جذب گردش خون را نشان داد و در دوزهای تا ۶۰۰۰ میلی گرم در روز ایمن بوده و به خوبی تحمل شد. Renazorb به طور قابل توجهی دفع فسفات ادرار را کاهش داد و دفع فسفات مدفوعی را در دوزهای ۳۰۰۰ میلی گرم در روز و به طور قابل توجهی افزایش داد.
Renazorb بهعنوان یک قرص در نظر گرفته شده است تا بهطور کامل در هنگام غذا بلعیده شود. بیماران CKD معمولاً دارای بیماریهای زمینهای دیگری هستند که اغلب نیاز به برنامهریزی دقیق استفاده از قرص دارند. بایندرهای فسفات کنونی مانند Fosrenol، Renagel/Renvela® و Phoslo® نیاز به مصرف قرصهای متعدد و/یا بزرگتر (به طور متوسط ۹ قرص در روز)، علاوه بر سایر قرصهای بایندر غیر فسفاتی دارند که منجر به پایبندی ضعیف به درمان دارویی تجویز شده میشود. راهبردهای بالقوه برای بهبود چسبندگی به بایندرهای فسفات در بیماران مبتلا به ESRD عبارتند از: (۱) کاهش اندازه و تعداد قرص، (۲) بهبود طعم بودن، (۳) کاهش عوارض جانبی مرتبط.
در نتیجه، یونیسیسیو معتقد است که نیاز قابل توجهی به یک بایندر فسفات بهتر، مانند Renazorb، که دارای اتصال فسفات بالا و سریع است، در کنار کاهش بار قرص برای انطباق بهتر دارو وجود دارد.
منبع: خبرگزاری دانشجو
کلیدواژه: نانودارو مطالعات بالینی بیماری مطالعه بالینی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت snn.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری دانشجو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۵۵۲۶۳۱۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
آیا غذاهای دریایی سرطان زا هستند؟
نظرسنجی انجام شده توسط این تیم نشان داد که ساکنان نیوهمپشایر غذاهای دریایی را با نرخی بالاتر از میانگین ملی مصرف میکنند، به این معنی که ممکن است خود را در معرض PFAS و عوارض سلامتی مرتبط با مواد شیمیایی قرار دهند.
به گزارش جی پلاس، در حالی که محققان سطح PFAS شرکتکنندگان را آزمایش نکردند، یک مطالعه جداگانه در سال ۲۰۲۳ نشان داد که آمریکاییهای آسیایی آمریکایی که اغلب رژیم غذایی سرشار از غذاهای دریایی دارند، سطح PFAS در خونشان ۸۹ درصد بیشتر از سایر نژادها بود.
این مطالعه نشان داد که یک رژیم غذایی غنی از غذاهای دریایی میتواند مقصر باشد، زیرا ماهی منبع اصلی آلودگی PFAS است.
مگان رومانو، یکی از نویسندگان این مطالعه، گفت: ما خوردن غذاهای دریایی را که منبع عالی پروتئین بدون چربی و اسیدهای چرب امگا هستند، توصیه میکنیم، اما همچنین منبع بالقوهای برای قرار گرفتن در معرض PFAS هستند مزایای مصرف غذاهای دریایی برای افرادی که "در مورد رژیم غذایی تصمیم میگیرند، به ویژه برای جمعیتهای آسیب پذیر مانند زنان باردار و کودکان مهم است.
PFASها مواد میکروسکوپی هستند که هزاران سال طول میکشد تا در محیط و بدن انسان تجزیه شوند و نام "مواد شیمیایی برای همیشه" را برای آنها به ارمغان آوردند. آنها در منسوجات، فوم آتش نشانی، ظروف نچسب، لباس و بسته بندی مواد غذایی یافت میشوند و به منابع آب، خاک و هوا نفوذ میکنند.
از آنجایی که PFAS تقریباً در همه جای محیط زیست یافت میشود، محققان گفتند که دانستن چگونگی رسیدن این مواد شیمیایی به ماهی در زنجیره غذایی دریایی دشوار است.
در مطالعهای که در مجله Exposure and Health منتشر شد، محققان حدس زدند که صدفها میتوانند بیشتر در معرض خطر آلودگی PFAS باشند، زیرا در کف دریا، نزدیکتر به منابع PFAS در نزدیکی ساحل، تغذیه میکنند و زندگی میکنند. موجودات دریایی بزرگتر ممکن است PFAS را با خوردن گونههای کوچکتر آلوده به آنها بخورند.
هیچ سطح امنی از قرار گرفتن در معرض مواد شیمیایی وجود ندارد و چندین مطالعه آنها را با صدها نوع سرطان، مشکلات ناباروری، ناهنجاریهای جنینی و مجموعهای از بیماریهای دیگر از جمله اوتیسم مرتبط میکند.
محققان گفتند این یافتهها بر نیاز به دستورالعملهای بهداشت عمومی سختگیرانهتر برای تعیین مقادیر ایمن مصرف غذاهای دریایی برای کاهش قرار گرفتن در معرض PFAS تاکید میکند.