به نقل از «الف»

ما و جماعت حیرت زده اتوبوس

تاریخ انتشار: ۲۸ تیر ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۵۵۲۹۴۵۹

ماجرای اخیر حجاب در اتوبوس تاریخی شد.  
ماجرا را از روی فیلم مرور کنیم. 

دختر نوجوان ومحجبه، به کشف حجاب در اتوبوس اعتراض می کند وتذکر لسانی می دهد. طرف مقابل با فحاشی و هتاکی وی را از اتوبوس بیرون می اندازد. بعد هم فیلم گرفته و منتشر می کند. بقیه مردم نیز در حجاب متنوع در حیرت هستند. جمله آخر را داشته باشید؛ حرف اصلی همین جاست.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

 

1-و اما پس از فیلم؛ 
چند روز بعد فرد هتاک دستگیر شده و مشخص می شود، عامل و مرتبط مسیح علی نژاد، خبرنگار فراری و کارمند حقوق بگیر سفارت آمریکاست. 
سالومه مجری شبکه انگلیسی منو تو نیز تلفن و آدرس خانواده دختر نوجوان را از عوامل داخلی گرفته و در تماس تلفنی آنها را تهدید می کند و بعد هم این بی شرمی را با افتخار در توئیتر گزارش می کند. 
به نظر توضیح بیشتر لازم نیست. 

 ماجرای اتوبوس تاریخی شد، چون نشان داد که حجاب بهانه است. همان ها که با تحریم های اقتصادی سفره مردم را تنگ کردند، همان تروریست های آدم کش، همان ها که پمپ بنزین آتش زدند و مسجد ویران کردند همان ها پروژه کشف حجاب را پیش می برند.  
مسیح علی نژاد می گوید کشف حجاب پلی برای براندازی حکومت است. 

از موضوع حجاب عبور کنید. حتی بحث های دامنه دار حجاب اختیاری و اجباری و غیره و ذالک. مساله این نیست. پروژه چهارشنبه های سفید و سیاه پروژه امنیتی است نه فرهنگی. 
دختر نوجوان هتک شد تا برای عده ای که هنوز چشم و ذهن شان بسته است مساله روشن شود. متوجه شوند اصل و فرع چیست. 

2- و اما خطای فاحش؛

درباره حجاب زنان ایرانی دو گروه گرفتار خطای فاحشند؛ براندازها و ساده دلان داخلی.
وجه مشترک هردو گروه اینست که تصور می کنند حجاب عرفی در ایران یا همان شل حجاب ها، مخالف فرهنگ و اسلام و حکومت اند.  

براندازهای جاهل با این تصور فکر می کنند در ایران ارتش گسترده ای دارند که حاضرند مقابل اسلام و ایران بایستند. برای همین اقدام به اعزام مزدور میان مردم می کنند تا با کشف حجاب دیگران را تهییج کنند. 
دسته دوم ساده دلان غافلی اند که فکر می کنند مردم از دین زده شدند و حاضر نیستند حجاب داشته باشند و هر روز به زبان های مختلف می گوید: "آی حکومت چه نشسته اید که مردم دیگر رویگردان حجاب اند و تا دیر نشده کوتاه بیائید."

3- خطای فاحش کجاست؟ 

مردم ما با هر سطحی از حجاب، خود را محجبه می دانند. حتی آنها که عرفا شل حجاب هستند، خود را محجبه می دانند و پایبند به دین. بی حجابی در ایران ناشی از سبک زندگی است نه بی عفتی و بی حیایی.
به همین دلیل است که بدحجابی هرچند خطاست اما همین جمعیت همیشه پای انقلاب هستند و اسلام.
اینها مردمند. همان جماعت حیرت زده اتوبوس.

*مدیر عامل روزنامه همشهری 

منبع: الف

کلیدواژه: کشف حجاب

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.alef.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «الف» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۵۵۲۹۴۵۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

«بی حجابی» گره‌ای که با دست باز می‌شود

گروه فرهنگ و جامعه خبرگزاری علم و فناوری آنا، مصطفی خدابخشی- طی روزهای اخیر موضوع حجاب وعفاف به عنوان یک موضوع مهم فرهنگی یکبار دیگر با اجرای «طرح نور» از سوی فراجا و با نزدیک شدن به نهایی شدن لایحه حجاب در مجلس شورای اسلامی محور توجه قشر گسترده ای از مردم جامعه قرار گرفته است.

طرحی که به دلیل نبود برنامه ریزی مدون و انجام وظیفه از سوی دستگاه ها، سازمان ها و نهادها در حوزه عفاف و حجاب پس از حدود 20 ماه کش و قوس فراوان در بین ارکان مختلف تصمیم گیر فرهنگی کلان جامعه یکبار دیگر با تغییر نام از سوی نیروی انتظامی به مرحله اجرا گذاشته شده تا این نیرو به تنهایی در این میدان خطیر بار سنگین بر زمین مانده دیگر نهادها را به دوش بکشید، شاید که در قبل آن اوضاع آشفته نوع پوشش در جامعه سامانی یابد.

طی ماه های گذشته موضوع حجاب و نمایش نسخه جدیدی از آن که سنخیتی با جامعه اسلامی ایرانی ندارد ابعادی فراتر از حوزه فرهنگ به خود گرفته تا شیطنت رسانه ای آن را به نماد و رویکردی سیاسی امنیتی برای رویا رویی با نظام اسلامی مبدل سازد. یقینا شرایط ایجاد شده در مقوله حجاب در این روزهای جامعه زائیده یک رویداد و یا مولفه ای تک بعدی نیست بلکه باید آن را معلولی از مسائل اقتصادی، سیاسی و فرهنگی دانست که با چاشنی فتنه انگیزی به صورت گسترده جامعه را به سه بخش  درگیر، همسو و ضد تبدیل کرده است. 

بر این اساس و باتوجه به قرار دادن پازل های شکل گیری این رویداد فرهنگی و اجتماعی که ردپای برنامه ریزانی غربی در آن به راحتی مشهود است باید کشف حجاب را جز در مواردی معدود که ناشی از کم دانشی و عدم برخورداری از تحلیل درست است، آن را شعاری بصری بر علیه نظام حاکمه دانست. برهمین اساس رویا رویی با آن نیاز به دست فرمانی جدید دارد، دست فرمانی که بتواند این حرام شرعی و حرام سیاسی که به چالش مهم ماه های گذشته کشور مبدل شده است را مدیریت و سلامت بصری را به جامعه ارائه کند.

حال سوال اینجاست آیا با توجه به شرایط اقتصادی، سیاسی و اجتماعی حاکم بر جامعه باید چشم بر مقوله عفاف و حجاب بست؟ آیا می توان به بهانه حفظ وحدت و انسجام اجتماعی، انسجام دینی را نا دیده گرفت؟ پاسخ به این سوال را می توان در منظومه فکری رهبر معظم انقلاب اسلامی یافت به گونه ای که ایشان حجاب را مولفه سوم مورد نیاز جامعه امروز بعد از موضوعات اقتصادی و منطقه ای دانسته اند. بر این اساس حجاب را باید نقطه مرکزی حکمرانی فرهنگی و نمادی از فرهنگ دیرینه مردم ایران زمین در نظام و ساختاری دینی در طول تاریخ دانست که بن مایه آن شکل دهنده ساختار نظام جمهوری اسلامی ایران است. به عبارت بهتر چشم پوششی بر این واقعیت یعنی رسیدن به نقطه پایان حکمرانی فرهنگی در ایران.

یعنی همان چیز که دشمن طی سال ها برای آن برنامه ریزی کرده و رویای شیرین آن را برای خود تصویر کرده است. رویایی که می توان آن را با اطلاع رسانی صحیح و استفاده نو آورانه از ابزارهای رسانه ای و با افزایش سطح آگاهی مردم از این فرایند به سراب تبدیل کرد. 

عبور از این میدان پر مخاطره نیاز به نقشه عملیاتی دارد. متاسفانه در فرایند روایت میدان آنچنان که باید و شاید نتوانسته ایم میدان داری کنیم و عملا میدان در این بخش به شهروند خبرنگاران ضد امنیتی واگذار شده که سازنده خوراک خبری برای رسانه های معاند هستند. کسانی که به صورت عمده نقش موثری در مخالف سازی مردم با مقاله حجاب دارند اما کمتر دیده می شوند. حال باید در این میدان فرهنگی به بحث رسانه توجه ویژه ای شود تا حجاب به عنوان یک حکم شرعی در جامعه باز تعریف و مردم  بر لزوم رعایت حدود آن آگاهی یابند. تحقق این مهم میسر نخواهد بود جز افزایش سواد رسانه ای مردم و استفاده درست دستگاه های تبلیغاتی از رسانه. این یعنی استفاده از ابزار فرهنگی برای یک رویداد یا تهاجمی فرهنگی.

یقینا موضوع حجاب در کشور ما کلاف سر در گم و غیر قابل حل نیست و هم زمان با یافتن سر رشته آن می توان امید به باز کردن گره آن داشت. گره ای که می شود آن را با دست باز کرد و نه با دندان. یقینا میدان مبارزه فرهنگی نیازمند نقشه عملیات فرهنگی است و در آن ترازوی رویکردهای ایجابی می بایست بر رویکردهای سلبی سنگینی کند چیزی که امروز برعکس شده و همین عامل باعث شکل گیری تقابلی جدید با حجاب خواهد شد.

انتهای پیام/