خالدان: تحمل بی‌توجهی مسئولین سخت‌تر از تحمل دوری از ورزش است!
تاریخ انتشار: ۳۰ تیر ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۵۵۴۱۲۶۶
"نامهربانی و دیده نشدن از سمت مسئولین بیشتر ناراحتم می‌کند و سخت‌تر است تا دوری از ورزش، در حال حاضر هیچ مسئولی از من سراغ نمی‌گیرد و نمی‌گویند خالدان کجاست"
به گزارش خبرنگار ایمنا سجاد خالدان ورزشکار کم بینای اصفهانی در رشته وزنه برداری یا پاورلیفتینگ قدرتی است که بالغ بر ۱۰ مدال طلای جهانی و بیش از ۵۰ مقام داخلی و جهانی دارد اما مدتی است علی‌رغم علاقه‌اش و به دلیل مشکلات مالی از ورزش دور شده و در کمال تعجب مسئول چک بلیط اتوبوس‌های بی ار تی است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
از چه زمانی به ورزش وزنه برداری یا پاورلیفتینگ علاقه مند شدید؟
من در مدرسه استثنایی درس می‌خواندم و در زنگ‌های ورزش مدرسه، انواع ورزش‌ها ازجمله وزنه برداری به صورت محدود به ما آموزش داده می‌شد و مدتی بچه‌ها کار با وزنه انجام می‌دادند. استعداد من در وزنه زدن خوب بود و از نیروی بالایی برخوردار بودم و تشویق دوستانی که خودشان مشغول به این رشته بودند وزنه برداری را شروع کردم و علاقه مند شدم.
برای اولین بار در چه مسابقات بین‌المللی شرکت کردید؟
در سال ۲۰۰۳ زمانی که ۱۶ سال داشتم برای اولین بار در مسابقات جهانی کانادا شرکت کردم که تجربه شیرینی برایم بود زیرا اصلاً باورم نمی‌شد که مدال جهانی را کسب کرده‌ام.
از شیرین‌ترین خاطره دوران ورزشی‌تان بگویید.
زمانی که برای مسابقات جهانی ۲۰۰۳ انتخاب شدم و به اردو و سپس مسابقات رسیدم شیرین‌ترین و پررنگ‌ترین خاطره دوران ورزشی‌ام رقم خورد. در آن سال در مسابقات انتخابی اردوی تیم ملی دوم شدم و اما با یک روز فاصله اعلام شد من هم برای حضور در اردو انتخاب شده‌ام. اعزام به اردوی تیم ملی خبر خیلی خوبی برایم بود.
از سختی‌هایی که در ورزش حرفه‌ای تجربه کرده‌اید برایمان بگویید.
مشکلات زیادی بود. برخی مربوط به مسئولان استانی و بعضی به مسئولین ورزشی کشور برمی‌گردد. مسیر ورزش قهرمانی بی دردسر و بی سختی نیست به خصوص برای فردی که معلولیت دارد. رفت و آمد برای تمرین، هزینه‌های سنگین ورزش حرفه‌ای و قهرمانی که واقعاً تأمین آن است است، هزینه‌هایی مانند هزینه تغذیه، وسایل ورزشی و تجهیزات رفت و آمد و تمرین که بسیار بالا است. به جز بحث هزینه‌ها و مشکلات مالی که با آن درگیر بودم مشکلات حمایتی که در مواقع زیادی سرعت گیر بودند. حمایت خوبی نمی‌شد و هیچ مسئولی ما را جدی نمی‌گرفت و اهمیت نمی‌داد فقط زمانی که مقام و قهرمانی کسب می‌کردیم یک تقدیر مختصری می‌شد و تا مسابقات بعدی و کسب قهرمانی خبری از مسئولین نبود. البته بی توجه به همه ورزشکاران در رشته‌های مختلف می‌شود اما ورزشکاران معلول با بی توجهی بیشتر مواجه هستند در صورتی که یک فرد معلول به توجه بیشتری نسبت به یک فرد با زندگی نرمال نیاز دارد و زمانی که این معلول به ورزش حرفه‌ای روی میاورد نیازمند حمایت بیشتری است تا استعدادش شکوفا شود زیرا که در زندگی با مشکلاتی مواجه است که یک ورزشکار عادی با آنان دست و پنجه نرم نمی‌کند.
حمایت‌های مسئولین ورزشی استان چه طور بود؟
مسئولین ورزشی استان در خیلی مواقع تلاش خود را کردند اما می‌توانستند بهتر حمایت کنند. تلاششان در حد متوسط بود اما می‌توانستند کارهایی انجام دهند که وضعیت ورزش استاد و ورزشکاران خیلی بهتر شود. مسئولین ورزشی می‌توانستند با متوالیان رده بالاتر در استان صحبت کنند تا در استان به ورزشکاران جایزه و پاداشی داده شود، جایگاهی داشته باشند یا حتی ورزشکاران شاغل شوند و برای امرار معاش زندگی حقوقی داشته باشند. حمایت‌های مسئولین ورزشی استان محدود بود و تنها زمان اعزام کمک هزینه‌ای کوچک به ورزشکاران می‌دادند و یا بخشی از هزینه خرید تجهیزات را برمی‌گرداندند. شرایط می‌توانست بهتر باشد و زمانی که یک ورزشکار به هر دلیلی ورزش را کنار می‌گذارد در مخارج زندگی‌اش نمانند و تا حدودی تأمین باشد. در حال حاضر من خودم دو شغل دارم که بتوانم زندگی‌ام را اداره کنم. مسئول چک بلیط اتوبوس بی ارتی هستم و در کنار آن تعمیرات ریموت کنترل درب‌های مغازه و خانه را انجام می‌دهم!
اما مثل اینکه بی مهری‌هایی از سوی مسئولان ورزش کشور هم بوده است
مسئولین رده اول ورزش کشور مدام در حال تغییر هستند و در بازه‌های زمان کوتاهی افراد جدید جایگزین افراد قبل می‌شوند. زمانی رسیدگی و حمایت خوب بود اما با گذشت زمان بی توجهی به ورزشکاران معلول زیاد شد و بخصوص در ۴-۵ سال آخر در زمان ریاست محمدرضا مظلومی در فدراسیون نابینایان و کم بینایان، مظلومی زمان اعزام آخرین مسابقه بین‌الملی که حضور داشتم بسیار برای رشته وزنه برداری ضعیف عمل کرد و برخوردی بسیار بدی با رشته ما داشت. همین بی توجهی و برخورد بد وی باعث شد به فکر کنار گذاشتن ورزش قهرمانی بیافتم. البته گاهی اوقات خانواده به خصوص همسرم اصرار می‌کند تا به ورزش قهرمانی و حرفه‌ای برگردم اما با شرایطی که به وجود آمده است برایم برگشت سخت است. شرایط بد اقتصادی، فشارهای مالی و سختی‌های ورزش قهرمانی برای همه ورزشکاران است اما برخورد بد مسئولین ورزشی که خود را دلسوز می‌دانند آدم را دل سرد می‌کند. تمام سختی‌ها یک سمت و چوب گذاشتن مسئولین لای چرخ ورزشکاران در سمتی دیگر. شنیدن همیشگی جملات بودجه نیست، پولی برای اعزام وجود ندارد، فعلاً با همین وزن تمرین کنند و اعزام نمی‌کنیم ورزشکار را به پوچی می‌رساند. در رشته ما همیشه قبلاً از اعزام می‌گفتند در هر شرایطی و با هر حالتی باید همه شما قهرمان شوید. سکوت ما و تلاش کردن باعث شد که کم کم مسئولین به تغییر ندادن شرایط و گذاشتن حقوق و یا مزایا برای ورزشکاران عادت کنند.
با توجه به اینکه در استان اصفهان شرکت‌های صنعتی بزرگی وجود دارد، نظرتان چیست تا شرکت‌های صنعتی نگاهی به ورزش معلولین کنند و حامی ورزشکاران استان شوند؟
همه شرکت‌ها چه در بخش دولتی چه در بخش خصوص هیچ وقت بر روی ورزشی سرمایه گذاری نمی‌کنند که برای آنها تبلیغاتی نداشته باشد و باعث درآمدزایی نشود و فرقی ندارد این ورزش در بخش معلولین است یا در بخش ورزشکاران سالم، حتی در تلویزیون حرفی از بعضی رشته‌های ورزشی افراد سالم زده نمی‌شود و خیلی کم از ورزشکاران این رشته صحبت می‌شود. این موضوع به این دلیل است که به رشته ورزشی توجهی نشده و آن رشته ورزشی دور افتاده شده که باعث می‌شود ورزشکاران نیز استقبال نکنند و مقامی نیز کسب نشود. رشته ما نیز به دلیل اینکه المپیکی نیست در دسته رشته‌های ورزشی است که خیلی به آن بها داده نمی‌شود.
چندین سال پیش خود ورزشکاران در خصوص حمایت شرکت‌های خصوصی و غیر خصوصی نامه نگاری‌هایی کردند اما به نتیجه‌ای نرسید. این کاری است خود مسئولین استانی باید بخواهند انجام دهند که متأسفانه انجام نمی‌دهند. مسئولین به صورت محدود مثلاً سالی یک بار با رئیس شرکت‌های صنعتی جلسه‌ای می‌گذارند و از سمت آن شرکت بودجه‌ای را برای حمایت می‌گیرند که در بین تمام رشته‌های ورزشی تقسیم می‌شود که بعد از تقسیم مبلغ ناچیزی به هر رشته می‌رسد البته همین بودجه نیز استمراری ندارد.
چه موقع تصمیم گرفتید دیگر نمی‌شود ورزش قهرمانی را دنبال کرد و تصمیم به کنار گذاشتن ورزش کردید؟
قبل از اعزام به آخرین تورنمنت جهانی، زمزمه‌هایی مبنی بر عدم اعزام به دلیل نبود اعتبار بود و کار به جایی رسید که تمام ورزشکاران تصمیم گرفتند خودشان هزینه اعزام را بدهند. در ادامه گفته شد جایزه و پاداشی وجود ندارد. پس از مدتی اعلام شد بودجه تأمین شده و تیم را اعزام می‌کنند. ما به مسابقات اعزام شدیم در شرایطی اصلاً در شأن یک ورزشکار نبود و تمام امکانات وسایل را خودمان از خانه بردیم. فقط قبل از حضور در مسابقات در تهران یک اردوی مختصر داشتیم. بعد از برگشت نیز گفته شد از سمت وزارتخانه برای این مسابقات پاداشی در نظر گرفته نشده است و مهم نیست که چه مقامی کسب کرده‌ایم. این اتفاقات باعث شد بیشتر به اینکه سرکار بروم و به دنبال شغل باشم زیرا در آمدی از ورزش نداشتم و حتی معلوم نبود حتی به مسابقات بعدی اعزام می‌شویم یا نه. در نهایت تصمیم گرفتم وقت و انرژی‌ام را برای کسب درآمدی که بتوانم زندگی و خانواده‌ام را اداره کنم بگذارم. واقعاً از آن وضعیت خیلی ناراحت بودم و هیچ کاری از دستم بر نمی‌آمد و درنهایت خودم ورزش را کنار گذاشتم!
در حال حاضر به چه کاری مشغول هستید؟ دوری از ورزش برایتان سخت نیست؟
دوری از ورزش که برایم ساده و آسان نیست زیرا از ۱۴ سالگی ورزش را به شکل حرفه‌ای شروع و ۱۶ سال ورزش حرفه را دنبال کردم. البته نامهربانی و دیده نشدن از سمت مسئولین بیشتر ناراحتم می‌کند و سخت‌تر است تا دوری از ورزش، در حال حاضر هیچ مسئولی از من سراغ نمی‌گیرد و نمی‌گویند خالدان کجاست نه تنها من بلکه همه هم بازی‌های من مثل مهدی بهارزاده، آرش حسن پور و خیلی ورزشکاران دیگر. کار کردن برای همه سخت است. درحال حاضر در بخش چک بلیط اتوبوس کار می‌کنم، تقریباً کسی نمی‌داند که مدال جهانی دارم قهرمان جهانم، به دلیل شرایط شغلی‌ام حرف‌هایی از مردم می‌شنویم که واقعاً آزرده‌ام می‌کند مدام به این فکر می‌کنم که چه شد که به این وضعیت رسیدم، کجا قرار داشتم و به چه نقطه‌ای رسیدم. همیشه در ذهنم این است که باید در باشگاه در حال تمرین باشم و برای رسیدن به مسابقات خودم را آماده کنم اما پس از لحظاتی به خودم میایم و به زندگی واقعی بر می‌گردم.
و اما حرف پایانی
مسئولین خودشان می‌دانند برای بهبود شرایط ورزش چه باید بکنند کافی است فقط کسی بخواهد کاری را انجام دهد.
به گزارش ایمنا، با وجود افتخار آفرینی‌ها و کسب چندین قهرمانی جهان توسط سجاد خالدان و حتی ساخته شدن مستندی از زندگی وی،این قهرمان سابق ورزش کشورمان به اجبار و برای امرار معاش به شغل آزاد روی آورده است و به نظر می‌رسد مسئولان ورزش استان و کشور نگاه ویژه‌ای به ورزشکارانی چون او بیاندازند.
کد خبر 589682منبع: ایمنا
کلیدواژه: ورزش نابینایان ورزش نابینایان و کم بینایان ورزش اصفهان ورزش معلولان ورزش معلولین شهر شهروند کلانشهر مدیریت شهری کلانشهرهای جهان حقوق شهروندی نشاط اجتماعی فرهنگ شهروندی توسعه پایدار حکمرانی خوب اداره ارزان شهر شهرداری شهر خلاق مسئولین ورزشی ورزش قهرمانی مسئولین ورزش دوری از ورزش ورزش حرفه ای وزنه برداری حال حاضر بی توجهی بی توجه شرکت ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.imna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایمنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۵۵۴۱۲۶۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
ناتوانی وشکست استکبارجهانی در برابر اراده ملت ایران بسیار مهم است
به گزارش خبرگزاری مهر، سردار اصغر عباسقلیزاده در مراسم تجلیل از قهرمانان، مربیان، ورزشکاران و پیشکسوتان ورزش بسیج آذربایجان‌شرقی، گفت: نقش‌آفرینی ورزشکاران بسیجی در مسابقات کشوری و جهانی، گوشه‌ای از افتخارات بسیج است.
وی افزود: ناتوانی و شکست استکبار جهانی در برابر اراده ملت ایران، بسیار مهم بوده و این روحیه شکست‌ناپذیری مردم، ناشی از روحیه ورزش قهرمانی و پهلوانی این ملت محسوب می‌شود.
وی با بیان اینکه شجاعت رزمندگان و روحیه ورزشکاری رزمندگان در جبهه‌های دفاع مقدس و فتنه داعش، ناشی از روحیه ورزشی رزمندگان دلاور ایران اسلامی است، گفت: تعبیر مقام معظم رهبری از آذربایجان که این خطه را سر ایران می‌دانند، امروز با سربلندی و غرورآفرینی ورزشکاران و قهرمانان بسیجی معنا پیدا می‌کند.
معاون تربیت بدنی سپاه عاشورا نیز در ادامه با تشریح فعالیت هیأت‌های ورزشی مختلف در سپاه عاشورا گفت: تعداد ۳۲ هیأت ورزشی و منتخبی از قهرمانان و نخبگان ورزشی در این مراسم حضور دارند و ۸۰ نفر از خواهران و برادران قهرمان ورزشی، رؤسای هیأت‌ها و فعالان کمیته ورزش و جوانان کنگره ۱۰ هزار شهید آذربایجان‌شرقی مورد تجلیل قرار می‌گیرند.
سرهنگ پاسدار علی حیدرپناه افزود: کمیته ورزش و جوانان کنگره ۱۰ هزار شهید آذربایجان‌شرقی، نقش مهمی در انتقال فرهنگ جوانمردی در ورزش استان داشته است.
وی افزود: نقش‌آفرینی ورزشکاران بسیجی استان در مسابقات کشوری و به‌دست‌آوردن مقام‌های ورزشی امروز بیش از پیش مایه مباهات جامعه ورزشی و ولایی استان است.
کد خبر 6093959
بازداشت مروج کودکهمسری برای تبلیغ آرایشگاه زنانه در اینستاگرام