به نقل از «آفتاب»

رئیسی، توقعات انقلابیون را برآورده نکرده است

تاریخ انتشار: ۳۰ تیر ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۵۵۴۶۱۴۷

آفتاب‌‌نیوز :

سردرگمی و نداشتن برنامه اجرایی واحد و کارآمد ، ازجمله انتقادهایی است که منتقدان دولت رئیسی از همان ابتدا مطرح و درباره پیامدهای خطرناک آن برای مردم و کشور ، هشدار جدی می دادند . حامیان دولت سیزدهم در واکنش به این انتقادها و هشدارها تاکید داشتند که باید به دولت فرصت داد تا برنامه های خود را اجرا کند و نباید بی محابا رئیسی را به برنامگی در حوزه های مختلف متهم کرد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

اکنون و در آستانه یک ساله شدن دولت سیزدهم ، مشاهده خروجی ضعیف کابینه ، گرانی ها و بحران معیشتی مردم که ردپای بی برنامگی ، بوضوح در آن مشهود است ، موجب شده تا اعتراض منتقدان دولت ، پرصداتر و گسترده شود و حامیان دولت در لاک سکوت فرو روند و حتی بسیاری از آنان به منتقدان جدی دولت بپیوندند.

نقطه اشتراک بارز هر دو گروه منتقدان اصولگرا و غیراصولگرای دولت رئیسی ، انگشت نهادن بر ضعف یا بی بنامگی دولت است و از همین نقطه ، اجماعی پیرامون ضرورت راه اندازی سریع «اتاق فکر» کارآمد و شامل افراد مجرب شکل گرفته تا دولت را در تدوین و نظارت بر اجرای دقیق برنامه های گره گشا در میانه امواج بحران ها و چالش ها یاری رساند.

حمید رضا ترقی فعال سیاسی اصولگرا، پاشنه آشیل اجرایی دولت رئیسی را استفاده نکردن از ظرفیت «نیروهای انقلابی» می داند و تاکید دارد:«دولت به هر میزان که به اتاق های فکر خود اهمیت دهد و آنها را تقویت کند و به آنها برای نظریه و تئوری پردازی نقش دهد ،می تواند موفق تر عمل کند ».

اتاق فکر دولت ها از هرج و مرج در تصمیم گیری ها و تصمیم سازی ها جلوگیری می کند ،ظاهرا ، این دولت اتاق فکر ندارد. چرا؟

اطلاعی از بودن و نبودن اتاق فکرهای دولت ندارم اما معمولا دولت در داخل خود یک سری کمیسیون هایی دارد که موضوعات به تناسب تخصص آنها به آن کمیسیون ها ارجاع می شود، وزرا نیز در کمیسیون ها حضور دارند و دیدگاه ها به صورت عملیاتی مطرح می شود. به نظر می رسد این دولت کار بحث برنامه ریزی های کلان را از اجرا یک مقدار جدا کرده و حوزه تصمیم گیری و سیاست گذاری های کلان توسط گروه هایی زیر نظر آقای رضایی و یا در جلسات سران قوا انجام می شود و اینها هم در همان قالب سیاست گذاری می شود و در اجرا ،خود وزرا عمل می کنند .

یعنی فرمانده رضایی است؟

به نظر می رسد که فرمانده بخش مطالعاتی آقای رضایی باشند و بخش هماهنگی و اجرایی هم آقای مخبر هستند که در حوزه اجرا هماهنگی ها را انجام می دهند.

نشانه های رسمی و غیررسمی ، گویای آشفتگی و هرج ومرج کابینه در برنامه ریزی و اتخاذ تصمیمات کارشناسی و پایدار است. مثلا در مورد یارانه ها باوجود تاکید بر استفاده از «کالابرگ» و برگرداندن قیمت ها به سطح شهریور ۱۴۰۰ هنوز یارانه نقدی پرداخت می شود و قیمت ها افسار گسیخته شده اند یا برخلاف تاکید محکم دولت ، گرانی‌ها از چهار قلم کالا ، فراتر رفته و حداقل، صدها قلم کالای مهم را شامل شده یا برخلاف قول مکرر رئیسی ، دارو به طور رسمی گران شد و یا ارز ۴۲۰۰ تومانی را حذف می کنند و دوباره می گویند برای گمرکات باقی بماند .اینها نشان از بی تصمیمی و هرج و مرج نیست؟

البته شاید بتوان گفت برخی از تصمیمات ، ممکن است قبل از نهایی شدن اعلام شود و بعد در مسیر و فرآیندی که طی می کند دچار یک سری اصلاحات شود و شاید هم بعضی از نقطه نظرات اعلامی در برخی نهادها، موجب شود در روند اجرا ، تصمیمات با تغییراتی که به خود می بیند یک مقدار کامل تر شود،اما نمای بیرونی آن ،ابه تعبیر شما، هرج و مرج جلوه می کند .

برخی از نمایندگان مجلس اعلام و تاکید کرده اند، اتاق فکرهایی فعال هستندکه تصمیمات شبانه خود را برای اجرا به وزرا ابلاغ می کنند ...

من چنین اطلاعی ندارم

زمان انتخابات ، رئیسی ، مدعی داشتن برنامه ۷ هزار صفحه ای اقتصادی شد . او پس از راهیابی به «پاستور»، فراخوان داد ، مردم ، وزرای مطلوب شان را پیشنهاد دهند تا نظرشان در چینش کابینه لحاظ شود اما نهایتا ، کابینه ای را چیده شد که در آن ، نه فقط از اصلاح طلبان و مستقل های کارآمد ، نشانی نیست بلکه حتی از اصولگرایان کارنامه دار و مجرب هم استفاده نشده ...

به طور طبیعی نیروهای انقلاب انتظار دارند ، از ظرفیت عظیم شان در دولت بیشتر استفاده شود تا کارآمدی دولت برای عبور از گردنه مشکلات و دشواری هایی که الان در عرصه های مختلف اقتصادی اجتماعی وجود دارد ، افزایش یابد ولی این توقع هنوز بر آورده نشده است. از طرفی برخی از نیروهای گذشته که در به وجود آمدن وضع موجود دخیل بودند، هنوز در سیستم اجرایی حضور دارند و فعال هستند.

منظورتان نیروهای دولت روحانی؟

بله ، خیلی از آنها هنوز در مصادر کار هستند و به طور طبیعی شاید اعتقادی به برنامه های آقای رئیسی ندارند که بخواهند همکاری جدی داشته باشند. دولت آقای رئیسی هنوز از ظرفیت نیروهای انقلاب استفاده لازم و کافی را نکرده است.

در حوزه سیاست خارجی، امیر عبدالهیان از دولت احمدی نژاد معاون عربی آفریقایی وزارت خارجه بودند و در دوران روحانی هم همینطور و در این دولت وزیر خارجه هستند ، با این وجود می بینیم که در مورد توافق از یک مشی واحد بی بهره هستیم . بنظر می رسد در مورد توافق دولت یک استاندارد دوگانه دارد.

فکر نمی کنم دولت در سیاست خارجی سیاست دوگانه داشته باشد منتهی به نظر می رسد که دولت یک مقدار در انعکاس کارهایش به افکار عمومی عقب است . دولت باید در مورد در میان گذاشتن کارنامه حود ، به ویژه در عرصه دیپلماسی با مردم جدی تر عمل کند.

علت این کم کاری چیست؟

به نظر می رسد دولت نمی خواهد خیلی مسئله برجام و مذاکرات در افکار عمومی پر رنگ و برجسته شود. بلکه می خواهد این موضوع به عنوان یک مسئله حاشیه ای باشد، دولت خود به آن می پردازد وکار را نیز دنبال می کند. دولت می خواهد توافق از این حد بیشتر افکار عمومی را متوجه خود نکند، تا بتواند فارغ از مسئله برجام کارهای خود را پیش ببرد.

اخیرا درخواست ها و تلاش های نمایندگان مجلس برای استیضاح وزرا ، زیاد شده و کارشناسان از پایان ماه عسل مجلس و دولت و عمیق شدن شکاف دو قوه سخن می گویند.برخی هم معتقدند ، رای اعتماد نمایندگان به وزرا ، بدون بررسی توانمندی آنها ،ریشه شکل گیری چالش فعلی است . نظر شما چیست ؟

اولا استیضاح به آن معنا انجام نشده ...

اما درخواست های متعدد استیضاح با امضاهای لازم حتی بیشتر از حدنصاب تهیه و ارائه شده اما پشت سد اعلام وصول هیات رئیسه مانده ، وزیر صمت هم به لطف و مدد مناقشه برانگیز آقای قالیباف ، دقیقه ۹۰ از رای «عدم اعتماد» نمایندگان نجات یافت ...

طرح استیضاح یک موضوع است که بیشتر برای برخورد با برخی از مشکلات و احیانا وادار کردن وزرا به انجام برخی اقدامات ارائه و پیگیری می شود. اما این ها را نمی شود به حساب عملیاتی شدن استیضاح گذاشت.توقعات نمایندگان از بعضی وزرا هنوز محقق نشده و به همین دلیل ، نمایندگان هم از حق و ابزار نظارتی خودشان ، استفاده می کنند تا دولت را به انجام اقدامات و کارها موردنظر نمایندگان ، وادار کنند. اما طی این مدت ، کلا، وزرا فقط یکی دو کارت زرد گرفته اند .

برای ایجاد یک اتاق فکر خوب برای دولت راهکار و پیشنهادی دارید؟

دولت با چالش های پیچیده ای در عرصه های فرهنگی ،اقتصادی،سیاسی و اجتماعی روبه روست که برای عبور و غلبه بر آنها باید با صاحب نظران مشورت کند . اگر دولت از این ظرفیت های کشور و مشورت با آنها در امور مختلف استفاده کند به طور قطع توانش برای غلبه بر مشکلات افزایش پیدا می کند.الان حجاب در کشور یک مسئله مهم است و اگر برای آن اتاق فکر مناسبی در نظر گرفته نشود ، فکر می کنم در حوزه عمل نتوانیم نتیجه مطلوبی از آن بگیریم.در بقیه حوزه ها هم همینطور.دولت به هر میزان که به اتاق های فکر خود اهمیت دهد و آنها را تقویت کند و به آنها برای نظریه و تئوری پردازی نقش دهد ،می تواند موفق تر عمل کند .

منبع: خبرآنلاین

منبع: آفتاب

کلیدواژه: حمید رضا ترقی سید ابراهیم رئیسی انقلابیون نظر می رسد اتاق فکر

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت aftabnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «آفتاب» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۵۵۴۶۱۴۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

چرا قالیباف تصمیم گرفت از دولت انتقاد کند؟

جریان خالص‌سازی توسط دولت و حامیانش در طول چند سال گذشته، دامن محمدباقر قالیباف را بیشتر از هر فرد دیگری گرفته و رئیس مجلس یازدهم از این موضوع خشمگین است. برنامه یکدست کردن به اختلاف سیاسی میان نیروهای جریان اصولگرا برای خالص‌سازی بیشتر منجر شد.

به گزارش سازندگی، قالیباف پس از چهار سال، سکوت همیشگی‌اش بر تمام کاستی‌های دولت سیزدهم را شکسته و هم خودش به دولت انتقاد می‌کند و هم دست مجلسی‌ها را باز گذاشته است.

آن هم قالیبافی که با پایداری‌ها و طرفداران دولت که برای ریاست‌جمهوری سیدابراهیم رئیسی تلاش بسیار کردند برای پیروز شدن در انتخابات مجلس دوازدهم ائتلاف کرد. اما حتی در آخرین نشستی که هفته گذشته با اقتصاددان‌های دولتی داشت، آخرین اولتیماتوم‌ها را به دولت سیدابراهیم رئیسی و کابینه‌اش داد تا هرچه سریع‌تر برای مشکلات ارزی و اقتصادی چاره‌ای بیندیشند.

در عین حال نمی‌شود به این موضوع تنها اکتفا کرد زیرا قالیباف کسی نیست که برای دولت رئیسی و طرفدارانش خط‌ونشان بکشد چون بارها ثابت کرده که خیلی راحت می‌تواند چشم بر ضعف‌ها و حتی فسادهای موجود در قوه مجریه سیزدهم ببندد بنابراین، این سوال پیش می‌آید که چرا قالیباف به ناگه به دولت انتقاد می‌کند؟ و چرا دولت رئیسی برای رئیس کنونی پارلمان دیگر آن دولت قبل نیست؟

شاید آن‌طور به نظر برسد که سیدابراهیم رئیسی هم دیگر برای قالیباف هم‌پیمان قدیمی نیست و دور از ذهن نیست که او حتی برای اینکه مجدداً صاحب ریاست شد به عنوان یکی از منتقدان شرایط موجود، انتقاداتش را از دولت افزایش دهد. فردی که اگر دوباره کرسی قدرت را به دست بگیرد احتمالاً رقیب جدی‌تری برای سیدابراهیم رئیسی در ریاست‌جمهوری ۱۴۰۴ خواهد شد.

موضوعی که عباس سلیمی‌نمین که نزدیکی سیاسی نیز با رئیس مجلس دار، سال گذشته آن را رد کرد. او در گفت‌وگو با سایت قرن نو گفته بود که رئیسی برای بار دوم کاندیدا خواهد شد و قالیباف خود را وارد رقابت با او نخواهد کرد. سلیمی‌نمین تاکید کرده بود: «قرابت فکری بین جبهه پایداری و رئیسی وجود ندارد» موضوعی که البته مسکوت ماند و در شرایط کنونی طور دیگری به نظر می‌رسد.

درست است که محمدباقر قالیباف با ائتلاف پایداری‌ها به مجلس راه یافت اما گویا در جنگ قدرتی که میان اصولگرایان اکنون باقی است، قالیباف ترجیح می‌دهد، طرف جریان وابسته به دولت سیزدهم قرار نگیرد. گویا بده‌بستان‌های سیاسی چهار سال اخیر به مذاق رئیس مجلس خوش نیامده است.

او چشم‌هایش را روی ضعف‌های دولت بست اما از آن طرف آن‌ها تمام تلاش‌شان برای وارد کردن بیشترین هجمه‌ها به قالیباف انجام دادند. به طوری که همچنان نیز بر سر ریاست مجلس افرادی مانند مجتبی ذوالنوری و نبویان و حتی حمید رسایی که با جریان شریان شناخته می‌شود به عملکرد قالیباف نقد می‌کنند.

در نظرسنجی‌ای که عصر ایران منتشر کرده و کمتر از ۲۴ ساعت روی سایت فعال بود ۸۳۵۵ نفر در آن شرکت کردند. نتیجه بسیار جالب توجه و تامل‌برانگیز بود؛ حدود ۸۲ درصد شرکت‌کنندگان اعلام کردند که اگر نماینده بودند به منوچهر متکی رای می‌دادند و تنها ۱۸ درصد قالیباف را ترجیح دادند.

این نشان می‌دهد که دست‌کم بخشی مهمی از افکار عمومی دیگر تمایلی به ریاست قالیباف بر قوه مقننه ندارند و ترجیح می‌دهند یک چهره معقول‌تر در مجلس آینده که احتمالاً بسیار هم پرتلاطم خواهد بود، مدیریت پارلمان را بر عهده بگیرد.

بر همین اساس و با توجه به کارنامه‌ای که دوستان دولت در این سال‌ها انجام دادند، جریان قالیباف هم اگر در نهایت نتواند نظر اکثریت را معطوف او کند، فردی مثل متکی را بر پایداری‌چی‌ها ترجیح می‌دهد. قالیباف راه سختی را برای ریاست دوباره پارلمان در پیش دارد.

حال که پایداری‌ها توانستند، نماینده بیشتری به مجلس بفرستند و در شرایطی که رقیبان اصلی او ممکن است نبویان و ذوالنوری از چهره‌های شناخته شده پایداری باشند، قالیباف باید تلاش بیشتری کند. طرفداران رئیسی همواره سعی دارند تا تنها جریان رقیب‌شان را از زمین بیرون کنند. از بی‌محلی به همایش انتخاباتی قالیباف در آبان امسال تا به حاشیه راندن مجلس توسط افرادی همچون الیاس نادران که از شناخته‌شده‌ترین افراد اصولگرایی و نزدیک به طیف رئیسی است.

فراموش نکنیم که حتی در آستانه دومین اجلاسیه مجلس و انتخابات هیات‌رئیسه در بهار ۱۴۰۰ و مهم‌تر از آن انتخابات ریاست‌جمهوری، یکی از اعضای جبهه پایداری در مجلس مدعی دستکاری بودجه پس از تصویب از سوی قالیباف و نزدیکانش شد. یکی دیگر از مواردی که سروصدای زیادی کرد ماجرای سفر خانواده قالیباف به ترکیه برای خرید سیسمونی نوه در راهشان بود. چندی بعد از این ماجرا مهدی طائب، رئیس قرارگاه عمار و از چهره‌های اصولگرایان در یک فایل صوتی که از او درز پیدا کرد، مدعی شد که در پس افشای سفر خانواده قالیباف به استانبول، برادر داماد سیدابراهیم رئیسی قرار داشته است.

درست است که موضوع سیسمونی نوه رئیس مجلس الان دیگر صدر اخبار نیست اما از آنجایی که جبهه پایداری و رئیس قوه مجریه چندان علاقه‌ای به دخالت‌های او ندارند بنابراین می‌توان حدس زد که محمدباقر قالیباف تنها مرد بازمانده از طیف خودش است و شانس باخت بالایی دارد.

به هر حال گویا جریان خالص‌سازی توسط دولت و حامیانش در طول چند سال گذشته، دامن محمدباقر قالیباف را بیشتر از هر فرد دیگری گرفته و رئیس مجلس یازدهم از این موضوع خشمگین است. برنامه یکدست کردن به اختلاف سیاسی میان نیروهای جریان اصولگرا برای خالص‌سازی بیشتر منجر شد. ضمن آنکه از زمان قرار گرفتن ابراهیم رئیسی در جایگاه ریاست‌جمهوری، قالیباف بارها هدف هجمه حامیان او قرار گرفته است.

در این میان مطرح شدن نام منوچهر متکی، وزیر امور خارجه دولت احمدی‌نژاد که به چهره معتدل‌تری نسبت به باقی نفرات شناخته می‌شود به مذاق قالیباف خوش‌تر است زیرا امکان رایزنی موفق برای حضور گزینه‌های جریان حامی قالیباف در هیات‌رئیسه را افزایش دهد.

البته آنچه نباید از نظر دور داشت، تنش میان دولت و مجلس درخصوص سیاست‌های اقتصادی است که دیگر دو طرف از آشکار شدن آن ابایی ندارند. زیرا از سویی به نظر می‌رسد که حامیان رئیسی به این باور رسیده‌اند که حضور مجدد قالیباف بر ریاست مجلس فرصتی مناسب برای او خواهد بود تا خود را برای رقابت مستقیم یا نیابتی با رئیسی در انتخابات ریاست‌جمهوری پیش‌رو مهیا کند.

منوچهر متکی در افکار عمومی جزو اصولگرایان معتدل شناخته می‌شود و شاید سابقه دیپلماتیک وی در شرایط بین‌المللی کنونی کشور در تقویت تمایل به او موثر بوده باشد. او قبلاً سفیر ایران در ژاپن و ترکیه سپس وزیر خارجه کشورمان بود که به دنبال مخالفت با سیاست‌های نسنجیده محمود احمدی‌نژاد در عرصه روابط خارجی و درحالی که در ماموریت دیپلماتیک سنگال به سر می‌برد، برکنار شد.

با این حال وارد فاز تقابل و هیاهو نشد و همین خویشتن‌داری او تحسین اصولگرایان را بیش‌ازپیش برانگیخت و از همین‌روست که در محافل سیاسی اصولگرایان از وی به عنوان گزینه جدی و مورد وفاق برای ریاست مجلس یاد می‌شود. به گزارش عصر ایران، خبرها حاکی از این است قالیباف که بسیاری از یارانش در انتخابات اخیر از راهیابی به مجلس باز ماندند و موقعیت خود برای ریاست مجلس را در خطر می‌بیند، رایزنی‌هایش را آغاز کرده است تا بلکه بتواند با جلب نظر نمایندگان جدید، همراهی آن‌ها را برای ریاست مجدد خود کسب کند.

البته این بدان معنا نیست که رقابت نهایی الزاماً بین قالیباف و متکی خواهد بود. جبهه پایداری ترجیح می‌دهد که یکی از اعضای خود مانند سیدمحمود نبویان را به ریاست مجلس برساند. با این حال اگر پایداری‌چی‌ها نتوانند یکی از خودشان را به کرسی ریاست بنشانند، ترجیح می‌دهند برای جلوگیری از پیروزی قالیباف به متکی رای بدهند. معدود میانه‌روهای مجلس نیز فارغ از توافق‌های پشت پرده- که دور از ذهن نیست- اصولگرای معتدلی چون متکی را بر تندروهای پایداری و فرد پرحاشیه‌ای مانند قالیباف ترجیح می‌دهند.