بررسی گزینههای ریاست کمیته ملی المپیک/ آغاز دوئلهای غیرمستقیم
تاریخ انتشار: ۴ مرداد ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۵۵۸۶۴۹۹
خبرگزاری مهر - گروه ورزش: برای برگزاری انتخابات ۶ شهریورماه کمیته ملی المپیک، از فردا چهارشنبه نام نویسی از متفاضیان حضور در هیات رئیسه (رئیس و دو نایب رئیس) و هیات اجرایی (۷ نفر) آغاز می شود تا طی ۱۵ روز از چهره و هویت کسانی که قصد ورود به این دوره انتخابات پرسروصدا را دارند، رونمایی شود.
از میان متقاضیان ۱۰ کرسی تعریف شده برای رای گیری، جذابیت هیچ یک به اندازه کرسی ریاست نیست که اتفاقا اولین رای گیری در روز مجمع هم برای آن انجام میشود تا خودِ رئیس منتخب هم با یک نفس راحت و خاطرجمعی سایر مراحل مجمع برای معرفی دیگر اعضا را پیگیری کند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
اصلا بخش زیادی از معادلات مجمع انتخاباتی کمیته ملی المپیک در هر دوره به خاطر همین کرسی ریاست است. البته برای دوره قبل با ورود صالحی امیری و کناره گیری قابل پیش بینی محمود خسروی وفا در روز مجمع تکلیف ریاست دور از کمترین کش وقوس و حتی بدون رای گیری و با صلوات و بالا بردن دست مشخص شد اما تمام مراحلی که برای انتخابات آتی انجام شده و گمانی زنی های مطرح شده، حکایت از پیچیدگی و در عین حال جالب توجه بودن ماجرا برای این دوره دارد.
دو روی انتخابات
اهمیت انتخابات کمیته ملی المپیک برای تعیین رئیس به تنهایی برابری می کند با رای گیری که برای دیگر کرسی های هیات رئیسه و هیات اجرایی انجام خواهد شد. اهمیت تصدی این کرسی به حدی است که از ماه ها پیش گزینه هایی برای آن مطرح شدند که البته تصمیم روز یکشنبه هیات اجرایی برای معرفی کارشناسان خبره و کنار گذاشتن گزینه هایی مانند کیومرث هاشمی و مناف هاشمی دایره مربوط به آنها را کوچکتر و در عین حال شفاف تر کرد.
با این حال چگونگی رقابت برای ریاست کمیته ملی المپیک و نتیجه آن تا حد زیادی به حضور دو چهره بستگی دارد؛ رضا صالحی امیری که چندماهی است بازنشسته شده و حمید سجادی که متصدی وزارت ورزش است. اگر این دو مدیر ورزشی یا یکی از آنها کاندیدای انتخابات کمیته ملی المپیک شوند، برگزاری آن شرایط خاصی پیدا می کند که نبودشان نخواهد داشت.
رونمایی از گزینه های ریاست
برخلاف دوره قبل، برگزاری دوره جدید انتخابات کمیته ملی المپیک متقاضیان زیادی برای ریاست دارد. به هر حال برای مجمع ۲۵ دی ماه ۹۶، صالحی امیری گزینه سفارش شده دولت بود که کسی نمی توانست در حضور او ادعایی برای ریاست داشته باشد کما اینکه تنها رقیبش هم پیش از رای گیری میدان را خالی کرد اما وی نردبانی که رئیس فعلی کمیته از آن بالا رفته بود برای انتخابات آتی زمین گذاشته شد تا غیرخودی وارد انتخابات نشوند و به عنوان گزینه صد درصدی مطرح نشوند.
البته خودِ صالحی امیری می گوید قصدی برای ورود به انتخابات ندارد. موضعی که بارها روی آن پافشاری کرده و اتفاقا بازنشستگی اش هم چنین اجازه ای را از او سلب کرده است مگر اینکه مجوز لازم برای آن را گرفته باشد یا طی روزهای آتی اخذ کند که در این صورت شرایط و چه بسا معادلات انتخابات را به هم می زند.
حمید سجادی هم دیگر گزینه ای است که حضور و عدم حضورش دو چهره متفاوت از انتخابات را عیان می کند. عملکرد وزیر ورزش طی ۱۱ ماه تصدی وزارت ورزش به گونه ای بوده که بارها بحث استیضاح او مطرح شد. استعفا هم آخرین مسئله مطرح پیرامون سجادی بود با این حال همزمان بحث ورودش به انتخابات کمیته ملی المپیک و در اختیار گرفتن کرسی ریاست این کمیته بر سرزبان ها بوده است.
علاوه بر این نفراتی دیگری هم هستند که سودای ریاست در کمیته ملی المپیک در سر دارند فردی مانند فضل الله باقرزاده سال ها ریاست فدراسیون شمشیربازی را بر عهده داشته و این روزها هم سرپرست این فدراسیون است. او نایب رئیسی کمیته ملی المپیک را هم در کارنامه دارد. مجید شایسته هم دیگر گزینه محتمل برای ریاست است. کسی که بعد از سال ها به خاطر بازنشستگی از فدراسیون تنیس رفت اما حالا به واسطه معرفی به عنوان کارشناس خبره مجوز ادامه با در کمیته ملی المپیک را گرفت.
روی مهدی علی نژاد هم به عنوان یکی از کاندیداها باید حساب کرد. وی در انتخابات دوره قبل پس از دو دور رای گیری برای تعیین دبیرکل نتوانست به مراد دلش برسد با این حال عزم خود را جزم کرده تا دوباره وارد انتخابات کمیته ملی المپیک شود آنهم برای یک کرسی بالاتر یعنی ریاست؛ حتی قرار نگرفتن در فهرست گزینه های کارشناس خبره هم او را از این اراده دور نکرد. علی نژاد که به عنوان رئیس فدراسیون ووشود به وزارت ورزش رفت و دوسالی معاون این وزارتخانه بود به عنوان نماینده ووشو مجاز به کاندیدا شدن می شود.
از میان دیگر مدیران فعلی ورزش هم نام علیرضا دبیر برای کاندیدای ریاست مطرح شده، کسی که جزو منتقدان کمیته بود و مشاجراتش با اعضای هیات اجرایی در پرونده دو مجمع اخیر کمیته ثبت شده است. دبیر که اخیرا هم با وزارت ورزش و معاونش وارد زاویه شد یکبار با بیان اینکه ریاست کمیته برای کت و شلواری هاست خود را دور از انگیزه های انتخاباتی نشان داد اما اگر طی ۱۵ روز آینده او فرم به دست در راهروهای کمیته رویت شد نباید تعجب کرد همانطور که ۲۴ ساعته صلاحیتش را برای انتخابات ۹۸ فدراسیون کشتی گرفت و شد رئیس این فدراسیون.
آرش میراسماعیلی دیگر گزینه ریاست کمیته ملی المپیک خواهد بود. رئیس فدراسیون جودو که در سالهای اخیر تلاش زیادی کرده است تا این رشته را از وضعیتی که گرفتار شده بود نجات دهد.
دیگر مدیری که کاندیدا شدنش برای ریاست نباید دور از انتظار باشد محمود خسروی وفا است کسی که از بدو تاسیس کمیته ملی پارالمپیک ریاست این کمیته را بر عهده داشته است و آذرماه سال جاری بیست و یکمین سال ریاستش در این کمیته را تمام می کند. خسروی وفا با اراده شخصی و در دقیقه ۹۰ از انتخابات سال ۹۶ کمیته ملی المپیک کنار کشید اما با همین اراده برای انتخابات یک ماه دیگر برنامه ریزی هایی کرده است.
قانون و مصلحت چه می گوید؟!
به گزارش خبرنگار مهر، طبق اساسنامه کمیته ملی المپیک افراد دارای حق رای مجمع این کمیته می توانند برای انتخاباتش کاندیدا شوند و این شرط شامل حال همه گزینههای مطرح می شود. در واقع به لحاظ قانونی هیچ منعی برای کاندیدا شدن و کسب رای آنها از مجمع نیست اما مصلحت چه حکمی می دهد؟
به جز شایسته که جز صندلی متزلزل هیات اجرایی هیچ پست و منصب دیگری در ورزش ندارد، دیگر گزینه های مطرح به عنوان وزیر، رئیس، سرپرست یا عضو هیات رئیسه عهده دار مسئولیتی در ورزش هستند. طبیعی است رای گرفتن آنها برای ریاست کمیته ملی المپیک به خالی شدن آن صندلی منجر می شود و شکل گیری مسیر جدید برای پُر کردن دوباره همان صندلی؛ این موضوع تقریبا شامل حال تمام افرادی می شود که عضو مجمع کمیته ملی المپیک هستند اما طبیعی است که این مصلحت و لزوم توجه بیشتر به آن در مورد برخی گزینه ها پررنگ تر و مهم تر است به خصوص وزیر ورزش!
ابزار حاکمیت بهانه دست کمیته بین المللی المپیک ندهد
وقتی سال ۸۶ محمدعلی آبادی کاندیدای ریاست فدراسیون فوتبال شد، فیفا به دلیل موقعیت سیاسی وی با آن موضع مخالف گرفت. اساسنامه فدراسیون فوتبال که تاییدیه فیفا را داشت حاکی از عدم حضور سیاست در امور مدیریت فوتبال ایران بود اما کاندیدا شدن علی آبادی شرایط حاکم بر انتخابات، آن را نقض کرده بود چرا که او به عنوان رئیس سازمان تربیت بدنی کاندیدا شده بود.
مشابه این شرایط می تواند برای حمید سجادی هم ایجاد شود اگر کاندیدای ریاست کمیته ملی المپیک شود. وزیر ورزش طبق اساسنامه عضو مجمع است، حق رای دارد و حتی می تواند کاندیدا هم شود اما بعید نیست چنین اقدامی آتو دست کمیته بین المللی که مخالف دخالت دولت در ورزش است، بدهد و گره کور در انتخابات ایجاد کند.
به هر حال وزیر ورزش بودن یک ابزار حاکمیت و دولت است که می تواند اهرمی قابل اتکا برای رای گرفتن از مجمع باشد. طبیعی است وقتی پای وزیر ورزش در میان باشد کمتر کسی فکر رای دادن به گزینه دیگر به ذهنش خطور می کند.
در هر صورت این موضوع باید موردتوجه باشد اگر مسئولان به معنای واقعی خواستار برگزاری سروقت و بدون حاشیه انتخابات کمیته ملی المپیک هستند.
کد خبر 5547504منبع: مهر
کلیدواژه: کمیته ملی المپیک مجمع انتخابات سید رضا صالحی امیری حمید سجادی محمود خسروی وفا فضل الله باقرزاده مجید شایسته مهدی علی نژاد هیات اجرایی کمیته ملی المپیک وزارت ورزش و جوانان کمیته بین المللی المپیک تیم فوتبال استقلال تهران فوتبال لیگ برتر فوتبال ایران تیم ملی فوتبال ایران تیم فوتبال پرسپولیس فدراسیون فوتبال تکواندو کشتی فرنگی مهدی طارمی ریکاردو ساپینتو وزارت ورزش و جوانان دراگان اسکوچیچ فدراسیون ورزش های دانشگاهی پرتغال انتخابات کمیته ملی المپیک ریاست کمیته ملی المپیک برای انتخابات هیات اجرایی کاندیدا شدن صالحی امیری برای ریاست وزارت ورزش دیگر گزینه وزیر ورزش رای گیری گزینه ها مطرح شد
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.mehrnews.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «مهر» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۵۵۸۶۴۹۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
جنگ بر سر صندلی «شماره یک»؛ همه در برابر قالیباف!
آفتابنیوز :
تلاشها برای انداختن قالیباف از کرسی ریاست مجلس شدت گرفته است؛ از یک سو تندروهایی از جنس نبویان، رسایی و ذوالنور و از سوی دیگر متکی که مورد حمایت شورای وحدت است. برخی نیز گرچه سکوت کردهاند اما بعید نیست در اندیشه فتح کرسی «شماره یک» مجلس دوازدهم باشند.
همه در حال لابی کردن و برگزاری جلساتشان هستند، برای این جلسات هم نامهای پر طمطراقی مییابند؛ مانند «هماندیشی منتخبان جدید مجلس»
شاید برخی از آنها همفکر و همسو به نظر بیایند، اما این جلسات با محوریت برخی از منتخبان جدید تهران بصورت جداگانه برگزار شده و میشود که در یک جبهه قرار دارند.
لابی برای هیات رئیسه مجلس
محمود نبویان، حمید رسایی، منوچهر متکی و محمدباقر قالیباف؛ چهرههایی که سعی دارند با لابیهای گستردهشان کرسی ریاست مجلس را از آن خود کنند یا سهم بیشتری از صندلیهای هیات رئیسه مجلس داشته باشند.
خبرهایی که در چند روز گذشته منتشر شده، همگی نشان از جدی شدن رقابتها برای انتخابات هیات رئیسه مجلس خواهد داشت؛ انتخاباتی که قطعا هیجان و شور آن از انتخابات اصلی ورود به مجلس بیشتر خواهد بود.
اولین گام نبویان برایناک اوت کردن قالیباف
محمود نبویان از چهرههایی که به تندرو بودن شهره است، در انتخابات اخیر توانست شگفتیآفرین باشد و نفر اول تهران شد. نبویان پس از ۴ سال بیرون نشستن از مجلس، سال ۹۸ دوباره به ساختمان هرمی شکل بهارستان رفت، این بار اما با رأی اول تهران ماجرا فرق کرده است. او که مشخصا زاویه تندی با محمدباقر قالیباف رئیس فعلی مجلس دارد، در انتخابات اخیر بالاتر از حمید رسایی و مجری سابق صداوسیما و قالیباف ایستاد.
این اتفاق انگار اعتماد به نفس نبویان را دو چندان کرده و گویا دورخیز بلندی کرده برای کسب ریاست مجلس دوازدهم. هرچند او در اظهاراتی پیش از سال جدید تلویحا این موضوع را رد کرده بود اما نشانههای تحرکات بود گویای نکاتی دیگر است.
خبرهایی که در رسانهها آمده، حاکیست که نبویان تعدادی از منتخبان جدید را گرد هم آورده و برای آنها از «ضرورت وحدت نیروهای انقلاب اسلامی» سخن گفته است. در واقع اولین اقدامی که برای ناکاوت کردن قالیباف لازم بوده انجام شود، همان کاری است که نبویان به دنبال آن افتاده است؛ «تشکیل فراکسیون انقلاب اسلامی.»
در مجلس فعلی، فراکسیون اکثریتی با نامی مشابه به فراکسیون مد نظر نبویان و دوستانش در حال کار است که قالیباف ریاست آن را بر عهده دارد.
به زبان سادهتر، اقدام نبویان برای تشکیل فراکسیون انقلاب اسلامی، در واقع اعلان جنگ با قالیباف است و تلاشی همهجانبه برای از بین بردن فراکسیون فعلی قالیباف و تشکیل فراکسیونی جدید و البته تقریبا با همان نام مجلس یازدهم.
گویا این بار نبویان عزم خود را جزم کرده تا ریاست فراکسیون را در دست بگیرد؛ و وقتی هم که به ریاست فراکسیون به قول خودشان اکثریت برسد، بخش عمدهای از راه ریاست مجلس را پیموده است و حتی اگر به ریاست مجلس نرسد ریاست یک فراکسیون اصلی را در دست داشته باشد تا به او قدرت مانور بیشتری در مجلس آینده بدهد.
به نوشته ایسنا، «هسته اولیه تاسیس فراکسیون انقلاب اسلامی بیش از ۵۰ نفر از منتخبان مجلس دوازدهم را برای حضور در جلسه اولیه دعوت کرده بود که از این تعداد، حدود ۴۰ نفر از منتخبان که در فهرستهای مختلف سیاسی نیروهای انقلاب عضویت داشتند، حضور پیدا کردند.»
رسایی هم در تکاپو است
جلسه نبویان با منتخبان جدید مجلس در حالی برگزار شد که دو روز قبلش حمید رسایی دیگر چهره تندروی اصولگرایان نیز جلسهای با جمعی از منتخبان جدید مجلس برگزار کرده بود.
خبرگزاری ایلنا که این خبر را منتشر کرده، در متن خود نوشته «احتمالا یکی از مهمترین محورها و موضوعاتی که در جلسه امروز مطرح میشود موضوع انتخابات هیات رییسه مجلس و ریاست مجلس در دوره آینده باشد.» این خبر احتمال داده که «برخی افراد بیرون از مجلس جزو متولیان برگزاری آن باشند.»
متکی به صندلی «شماره یک» میاندیشد
در همین حال منوچهر متکی که سرلیست فهرست شورای وحدت (جامعتین، انجمن اسلامی مهندسین و…) بوده، اواخر فروردین ماه جلسهای با حدود یکصد تن از منتخبان جدید برگزار کرده بود؛ البته حضور حدود ۱۰۰ منتخب جدید مجلس، با استناد به سخنان متکی است. به گفته وزیر اموز خارجه اسبق ایران، در جلسه مذکور، درباره «ضرورت تحول در رویکردها و کارکردهای مجلس دوازدهم» صحبت شده بوده که از نظر متکی «مهمترین موضوع» است.
او حمله نسبتا تندی هم به قالیباف داشت و گفته بود که «خانه ملت به سمت ریاست محور حرکت کرده در حالی که باید به سمت صحن محور باشد.»
متکی که در لیست شورای وحدت حضور داشت، شب پایانی تبلیغات انتخابات مجلس دوازدهم، وارد فهرست جوان تازه سر برآوردهی اصولگرایان یعنی علیاکبر رائفیپور، موسوم به «جبهه صبح ایران» شده بود، انگار که تحت تاثیر عقاید رائفیپور قرار گرفته که این چنین به مدیریت مجلسحملهور شده است.
رقبای اصلی و فرعی همه در مقابل یک نفر؛ قالیباف
مخرج مشترک این سه جلسه، همگی نشان از عزمی جدی برای انداختن قالیباف از کرسی ریاست مجلس دارد؛ نبویان، رسایی و متکی، همگی نه از مخالفان که از رقبای جدی قالیباف هستند؛ با این وجود آنها برای رسیدن به این هدف مهمشان، باید یکدیگر را هم از میدان، به در کنند.
همه اینها در حالی است که روزانه به صف مدعیان ریاست مجلس اضافه میشود؛ مجتبی ذوالنور نماینده قم نیز اخیرا شنیده شده که برایریاست مجلس، در حال رایزنی است.
قالیباف بیکار ننشسته است
البته که قالیباف هم در این میان بیکار ننشسته و در حال لابیهای گستردهای برای ابقای خود بر صندلی ریاست مجلس است. در این میان، ابوالفضل ابوترابی نماینده نجفآباد به ایرنا گفته «محمد باقر قالیباف در حال برگزاری نشستهایی به صورت فردی و جمعی با منتخبین مجلس دوازدهم با موضوع و دستور کار ریاست مجلس آینده است.»
اخیرا نیز کامران غضنفری که با لیست صبح امید (رائفی پور) جزو منتخبان تهران برای ورود به مجلس دوازدهم است در یادداشتی که منتشر کرده، مدعی دادن وعدههایی از جنس وام و خودرو و عضویت در کمیسیون مورد علاقه در عوض رأی دادن به ریاست قالیباف شده است. ادعایی که البته از سوی حبیبزاده، منتخب مردم مرند در مجلس شورای اسلامی تکذیب شده و گفته است؛ «من در آن جلسه مورد اشاره دکتر غضنفری بودهام، به هیچ وجه بحثی درباره قول و وعده برای رأی دادن به ریاست مجلس نبوده و خلافگویی است».
سکوت مرموز و خطرناک آقاتهرانی
با این وجود، سکوت مرتضی آقاتهرانی، میتواند سکوتی مرموز برای رقبا و البته ترسناک برای قالیبافیها باشد؛ چرا که ریاست شورای مرکزی جبهه پایداری را بر عهده دارد و تک تک اعضای این تشکل، از دشمنان قدیمی قالیباف محسوب میشوند.
با وجود آنکه نبویان خود از اعضایجبهه پایداری است، اما مرتضی آقاتهرانی را نیز میتوان یکی از مدعیان ریاست مجلس دانست، کما اینکه در انتخابات هیات رئیسه اجلاسیه سوم مجلس فعلی، او برای کسب کرسی ریاست با قالیباف وارد رقابت شد و نهایتا ۱۹۴ به ۵۳ میدان را واگذار کرد. در نتیجه میتوان گفت که آقاتهرانی خود مترصد فرصتی برای انتقامگیری از محمدباقر قالیباف است و چه محفلی مناسبتر از مجلسی تندروتر از مجلس یازدهم!
این احتمال نیز وجود دارد که آقاتهرانی تا زمان انتخابات مرحله دوم که باید ۴۵ کرسی تعیین تکلیف شوند سکوت خود را ادامه دهد تا خللی به ائتلاف شانا و پایداری وارد نکند و بعد از عبور از آن مرحله سکوتش را درباره ریاست مجلس آینده بشکند.
جنگ قدرت در بهارستان
هرچند مخرج مشترک همه طیفها و افراد مقابل رئیس مجلس که در حال لابی با منتخبان هستند، دشمنی با قالیباف است، اما آنها قاعدتا تنها هدفشان، پایین کشیدن قالیباف از صندلیریاست مجلس نیست و قاعدتا خودشان هم تمایل زیادی برای کسب این مقام را دارند؛ برای رسیدن به این آمال و آرزو، لاجرم باید هر طیفی، طیف دیگر را از حیض انتفاع ساقط کند و این مهم، مستلزم جنگ قدرتی خونین در عرصه سیاست خواهد بود؛ که گوشهای از آن در هفتههای منتهی به یازدهم اسفند ماه سال گذشته تجربه کردند و جامعه نیز شاهد این جنگ قدرت بود؛ جنگ قدرت شاید میان دو عضو ارشد جبهه پایداری یعنی آقاتهرانی و نبویان؛ شاید میان رسایی و آقاتهرانی؛ شاید میان رسایی و نبویان؛ شاید میان متکی و پایداریچیها؛ شاید میان متکی و رسایی؛ و البته حتما میان همه اینها و قالیباف.