به نقل از «دانا»

اختلال خود‌زشت‌انگاری دلیل اعمال زیبایی افراطی در بانوان/ آرایش غلیظ نشانه اعتماد به نفس پایین فرد است

تاریخ انتشار: ۵ مرداد ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۵۵۹۳۸۷۹

زهرا علیخانی گفت: شیوه جدید زندگی و گرایش بالای زنان به سمت آرایشگا‌ه‌ها دلایل مختلفی دارد که روانشناسان و جامعه شناسان می‌توانند در شناسایی عوامل موثر و راهکارهای درمان آن نقش‌آفرین باشند.

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛به نقل از صبح قزوین؛ امروز تمایل بیش از حد بانوان برای آرایش کردن به دلایل مختلفی صورت می‌گیرد که البته ترویج این فرهنگ اشتباه بیشتر به سود آرایشگران و عرضه‌کنندگان و تولیدکنندگان انواع لوازم آرایشی است که به دنبال جذب مشتری به هر قیمتی هستند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

البته می‌توان گفت یکی از مراکز رواج این عادت در بین بانوان ایرانی آرایشگران هستند تا با ایجاد این نیاز کاذب، روز به روز به پول‌های کلانی که از این راه دست می‌یابند بیفزایند به طوری که اگر سری به صفحه مجازی اینستاگرام بزنیم خواهیم دید که از چه تبلیغات پررنگ‌ولعابی برای تبلیغ کارهای خود استفاده می‌کنند.

بدون شک تمایل به زیبایی یکی از احساسات اجتناب ناپذیر هر انسانی به ویژه در بانوان است که روح لطیف و زیبا سندی دارند و استفاده از خدمات آرایشگران از بدیهیات این موضوع است و نمی‌توان مخالف آن بود اما سوال اساسی این است که آیا نباید برای اعمال زیبایی یا آرایش حد و مرزی قابل شد؟ آیا وابستگی شدید به آرایش موجب آسیب به سلامت جسم و روان نمی‌شود؟

زهرا علیخانی در گفت‌وگو با خبرنگار اجتماعی صبح قزوین؛ در مورد علل گرایش بانوان به انجام اعمال زیبایی اظهار کرد: اگر به کشورهای اروپایی و امریکایی نگاه کنیم، متوجه خواهیم شد که اعمال زیبایی معمولا برای رفع نواقص انجام می‌شود و حتی تعداد خانم‌های دارای آرایش، کم است و فقط افراد سال‌خورده و کسانیکه دارای اختلالات روانی بوده و اعتماد به نفس پایینی دارند اقدام به آرایش کردن می‌کنند.

وی افزود: در کشورهای اروپایی و امریکایی بعضا مشاهده می‌شود خانم‌ها در روز عروسی خود آرایش خاصی نکرده و فقط لباس سفید عروسی بر تن می‌کنند ولی در ایران بررسی‌ها نشان می‌دهد سالانه هزینه گزافی صرف خرید لوازم آرایش یا کلینیک‌های زیبایی و آرایشگاه‌ها می‌شود و متاسفانه آمار خانم‌هایی که چهره غیرطبیعی و دست کاری شده دارند رو به افزایش است.

این روانشناس بالینی تصریح کرد: متاسفانه امروزه شاهد صف‌های طولانی بانوان در آرایشگاه‌ها و کلینیک‌های زیبایی هستیم که مدت زمان زیادی را در این مکان‌ها سپری می‌کنند. وی بیان کرد: این شیوه جدید زندگی و گرایش بالای زنان به سمت آرایشگا‌ه‌ها دلایل مختلفی دارد که روانشناسان و جامعه شناسان می‌توانند در شناسایی عوامل موثر و راهکارهای درمان آن نقش‌آفرین باشند.
   

تاثیر اینستاگرام و صفحات مجازی در گرایش زنان به آرایش‌ بیش از اندازه

علیخانی عنوان کرد: روانشناسان و جامعه شناسان کمک می‌کنند افراد حالات روحی و روانی خود را بشناسند و متوجه شوند که دلیل رغبت و گرایش آنان به سمت کلینیک‌های زیبایی و آرایش‌های تند و زننده چیست؛ زیرا بسیاری از افراد بینش درستی نسبت به شرایط درونی خود ندارند لذا با وجود انجام انواع آرایش یا اعمال زیبایی هیچ‌گاه ارضا نمی‌شوند.

وی در مورد علل موثر در آرایش افراطی بانوان خاطرنشان کرد: سال‌های اخیر صفحات مجازی به ویژه اینستاگرام در سطح جامعه رواج پیدا کرده و بسیاری از آرایشگرها و کلینیک‌های زیبایی و بهداشتی در این فضا دارای صفحات کاری بوده و از این طریق اقدام به جذب مشتری می‌کنند.

کارشناس صدا و سیمای مرکز قزوین عنوان کرد: زنان برای پذیرفته شدن در جامعه ممکن است به هر کاری متوسل شوند و در این میان برخی زنان مسیرهای نادرستی را انتخاب کرده و به انجام آرایش‌های تند و جیغ تمایل پیدا می‌کنند.

وی اضافه کرد: برخی بانوان که دارای عزت نفس و اعتماد به نفس پایینی در خانواده هستند و مورد پذیرش و علاقه خانواده قرار نگرفتند، برای کسب اعتماد به نفس کاذب با آرایش‌های تند سعی می‌کنند تا برای خود وجهه اجتماعی ایجاد کنند.
   
آرایش تند و غلیظ نشانه اعتماد به نفس پایین در افراد است

علیخانی ادامه داد: همچنین برخی افراد که دچار کمبودهای عاطفی یا مشکلات خانوادگی هستند، برای جلب توجه دیگران ممکن است دست به آرایش بزنند.

وی عنوان کرد: بسیاری از بانوان هم تحت تاثیر چشم و هم‌چشمی قرار دارند یا حتی اصطلاحا دوست دارند برای رضایت قلبی خود آرایش کنند که البته در حد معمول، مشکلی ندارد زیرا خانم‌ها زیبا پسند هستند به طوری که این ویژگی را از سنین کمتر در دختران سه، چهار ساله هم مشاهده می‌کنیم و در دسترس بودن لوازم آرایش هم در این زمینه کمک‌کننده است.

این روانشناس ادامه داد: متاسفانه در برخی نقاط کشور واقعا برای افراد مهم است که اشخاص برای زیبایی صورت خود هزینه کنند و این امر به نوعی ارزش تلقی می‌شود.

وی عنوان کرد: برخی عوامل هم ریشه در درون فرد دارد همچون ویژگی کمال‌گرایی که فرد دوست دارد همواره در ایده‌آل‌ترین شرایط باشد یا شخصی که در دوران کودکی مورد آزار و اذیت جنسی قرار گرفته، ممکن است در بزرگسالی به دلیل حالت شرم و تنفری که از خود دارد دچار اختلال "بدریخت انگاری" شود.

علیخانی اضافه کرد: همچنین در فرهنگ برخی جوامع، خیلی راحت ظاهر افراد مورد تمسخر یا انتقاد قرار می‌گیرد که این امر هم می‌تواند زمینه بروز اختلال بدریخت انگاری در فرد شود و مبتلایان را سمت انجام جراحی‌های زیبایی متعدد، درمان‌های پوستی و استفاده از کرم‌ها و آرایش‌های مختلف سوق دهد.

وی عنوان کرد: در کلینیک‌های زیبایی با وجود اینکه بعضا از سوی پزشکان تشخیص داده می‌شود که فرد مراجعه کننده دچار اختلال بدریخت انگاری بدن و وسواس است اما به دلیل منافع مالی هیچ وقت وی را به کلینیک‌های روانشناسی ارجاع نمی‌دهند و درواقع می‌توان گفت جنبه تجاری و تبلیغاتی مزید بر علت می‌شود.

روانشناس بالینی بیان کرد: روان‌شناسان قادر هستند از نوع آرایش و رنگ لوازم آرایش مورد استفاده تشخیص دهند که افراد از چه اختلال شخصیتی رنج می‌برند و باید مورد حمایت روانشناسی و روان درمانی قرار بگیرند.

وی تصریح کرد: خیلی از مراجعان به کلینیک‌های پزشکی درواقع سیمای زشتی نداشته یا فاقد مشکل و نقص در صورت خود بوده و در حقیقت افرادی هستند که برای التیام دردهای روحی و روانی خود به کلینیک‌های زیبایی مراجعه می‌کنند.
     
اضطراب و اختلالات وسواسی عامل بروز "اختلال خود زشت انگاری" در بانوان

علیخانی با اشاره به اختلال وسواس‌گونه "خود زشت انگاری" یا "بدریختی بدن" گفت: در این اختلال فرد مدام جلوی آینه خود را چک کرده و به دنبال یک نقص در صورت یا بدن خود است و اضطراب آن را دارد که مبادا وجود نقصی در وی، باعث عدم جذابیت و پذیرفته شدن او در جامعه شده و مورد انتقاد و تمسخر دیگران قرار بگیرد‌.

وی بیان کرد: بروز اختلال بدریختی بدن در فرد دلایل مختلفی دارد و علل زیستی، ژنتیکی، محیطی و فرهنگی از جمله آن است.

این روانشناس در ادامه گفت: افراد مبتلا به اختلال بدریخت انگاری خود را بیمار روان نمی‌دانند بلکه نقصی را در جسم خود احساس می‌کنند به همین دلیل به جای مراجعه به روانشناس یا روانپزشک راهی کلینیک‌های زیبایی می‌‌شوند.

علیخانی تصریح کرد: پایه اساسی این مشکل، اضطراب و اختلالات وسواسی است زیرا افکار مزاحم و آزاردهنده در طول روز به کرات به اذهان این افراد فشار وارد کرده و در نهایت شخص را مجبور به انجام اعمال و رفتاری می‌کند تا از شر افکار مزاحم نجات یابد.

وی در پایان عنوان کرد: شخص دچار اختلال بدریختی بدن در محاصره افکار آزاردهنده‌ قرار دارد و تصور می‌کند که بینی، گونه یا لب و ابرو و دیگر عضو بدنش بدشکل بوده و نیاز به ترمیم دارد؛ لذا برای کسب آرامش به آرایشگاه‌ها و کلینیک‌های زیبایی مراجعه می‌کند اما پس از مدت کوتاهی مجدد دچار وسواس فکری می‌شود چراکه به صورت ریشه‌ای اقدام به درمان مشکل خود نکرده است.

انتهای پیام/

منبع: دانا

کلیدواژه: کلینیک های زیبایی اختلال بدریخت بدریخت انگاری اعتماد به نفس دلایل مختلفی اعمال زیبایی لوازم آرایش خانم ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.dana.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «دانا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۵۵۹۳۸۷۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

«انقلاب میخک» پرتغال که منجر به دموکراسی در این کشور شد را بشناسیم

به گزارش جماران به نقل از یورونیوز، ساکنان پایتخت پرتغال در حالی روز پنجشنبه پنجاهمین سالگرد انقلاب میخک را که یادآور مبارزه با دیکتاتوری و پیروزی است جشن گرفتند که حمایت از راست افراطی طی سال‌های اخیر در این کشور، همانند اغلب نقاط اروپا بیش از گذشته مورد استقبال قرار گرفته است.

ده‌ها هزار نفر روز پنجشنبه برای گرامیداشت جشن پنجاهمین سالگرد «انقلاب میخک» در پرتغال که طولانی‌ترین دیکتاتوری فاشیستی اروپا را سرنگون کرد و دموکراسی را در این کشور به ارمغان آورد، به خیابان‌های لیسبون، پایتخت سرازیر شدند.

جمعیت زیادی از ساکنان لیسبون در این راهپیمایی حضور داشتند و ضمن در دست داشتن گل‌های میخک و برافراشتن پرچم‌های کشورشان شعار «۲۵ آوریل همیشه؛ فاشیسم هرگز دوباره!» سر دادند.

آنتونیو اولیویرا سالازار، پرتغال را از سال ۱۹۳۲ تا ۱۹۶۸ تحت سلطه خود داشت، اما حکومت اقتدارگرای فوق محافظه‌کار او با جانشینش مارسلو کائتانو، تنها شش سال دیگر تداوم یافت و سرانجام در ۲۵ آوریل ۱۹۷۴ با انقلاب میخک از هم فروپاشید.

این انقلاب تقریبا بدون خونریزی توسط گروهی از افسران جوان ارتش که خواهان دموکراسی و پایان دادن به جنگ‌های طولانی‌مدت علیه جنبش‌های استقلال در مستعمرات آفریقا بودند، پایه‌ریزی و هدایت شد. کودتای نظامی توسط گروه «کاپیتان‌های آوریل» منجر به استعمارزدایی سریع شد.

مشارکت ساکنان پایتخت در جشنی ملی که یادآور مبارزه با دیکتاتوری است در حالی صورت می‌گیرد که حمایت از راست افراطی طی سال‌های اخیر در پرتغال، همانند اغلب نقاط اروپا بیش از گذشته به چشم می‌خورد.

جشن‌های روز پنجشنبه در میدان کومِرس (تجارت) لیسبون، در کنار رودخانه تاگوس آغاز شد، جایی که دو ناوچه نیروی دریایی این کشور پهلو گرفته بودند.

همزمان، جنگنده‌های نیروی هوایی در آسمان به پرواز درآمدند، خودروهای نظامی در مسیر تعیین شده حرکت کردند و بیش از ۴۰۰ سرباز در این مراسم رژه رفتند و سرود ملی کشورشان را خواندند.

ژوائو مارسلینو، شهروند ۷۴ ساله پرتغالی که از جمله شرکت کنندگان در جشن‌های سالگرد انقلاب میخک در لیسبون است نسبت به اوج‌گیری گرایش‌های افراطی در کشورش ابراز نگرانی می‌کند.

وی می‌گوید که ظهور چشمگیر جریان‌های عوامگرا و راست افراطی طی سال‌های اخیر در پرتغال که به گفته او بازتابی از یک رویکرد مشابه در دیگر کشورهای عضو اتحادیه محسوب می‌شود بسیار نگران کننده است زیرا «راه حل‌های خوبی را برای هیچ کشوری به ارمغان نمی آورد.»

این شهروند سالخورده پرتغالی می‌‌افزاید: «نگرانم که بعد از ۵۰ سال دموکراسی هنوز عده‌ای از مردم آنگونه که باید آگاه نشده‌ باشند... حال آنکه راست افراطی در حال پیشروی است زیرا احزاب اصلی به توسعه کشور کمک نمی‌کنند.»

مارسلو ربلو دی سوسا، رئیس جمهوری پرتغال طی سخنانی در حضور نمایندگان پارلمان گفت که همه «باید به نیروی حیاتی دموکراسی واقف باشند و به سطحی از فروتنی و ذکاوت برسند که همواره دموکراسی، حتی نمونه ناقص آنرا به دیکتاتوری ترجیح دهند.»

به رغم آنکه نظام دموکراسی چندحزبی حاکم بر پرتغال از سال ۱۹۷۴ همواره تداوم داشته و زیرساخت‌های آن بواسطه عضویت در اتحادیه اروپا و کمک صندوق‌های توسعه به شکل قابل توجهی مدرن شده، اما پرتغال همچنان فقیرترین کشور اروپای غربی باقی مانده است.

نارضایتی از بحران مسکن ناشی از افزایش مداوم اجاره بها به همراه دستمزدهای پایین، خدمات بهداشتی ضعیف و موارد که از فساد در احزاب اصلی کشور حکایت دارد، باعث تقویت راست افراطی در پرتغال شده است.

ژوزه دوارته، جوان ۲۹ ساله پرتغالی می‌گوید که امسال جشن گرفتن انقلاب به دلیل ظهور راست افراطی که او امیدوار است موقتی باشد، اهمیت بیشتری پیدا کرده است.

به گفته این شهروند پرتغالی: «ما همه می‌توانیم با میراث به جا مانده از آنهایی که انقلاب ۲۵ آوریل را رقم زدند، با راست افراطی مبارزه کنیم.»

«فیل در اتاق»

آنتونیو کاستا پینتو، محقق علوم سیاسی دانشگاه لیسبون معتقد است در حالی که اکثر پرتغالی‌ها لیبرال دموکراسی را پذیرفته و به انقلاب ۲۵ آوریل افتخار می کنند، محبوبیت روزافزون چِگا، حزب پوپولیست و ضد مهاجر پرتغال، به مثابه «فیلی در اتاق» که در جشن‌های انقلاب میخک امسال بود. (کنایه به مشکلی بزرگ که هیچکس نمی‌خواهد به آن فکر کند و یا آنرا به چالش بکشد.)

وی می‌افزاید : «چگا افرادی را به سوی خود جذب کرده که نگاهی تجدیدنظرطلبانه به تاریخ دارند و برآنند که استعمار و امپراتوری چندان بد هم نبودند و باید به گذشته پرتغال و نمادهای آن بها داد.»

چگا به طور مکرر از شعار سالازار یعنی «خدا، میهن پرستی و خانواده» استفاده می کند و به این سه «کار» را نیز افزوده است.

آندره ونتورا، رهبر چگا، انگ فاشیست بودن به خود یا حزبش را رد می‌کند و می‌گوید که این حزب ضد ساختار است و می خواهد قانون اساسی پرتغال را تغییر دهد.

ونتورا روز پنجشنبه در پارلمان، با متهم کردن سوسیال دموکرات‌های حاکم و اپوزیسیون سوسیالیست‌ به ناتوانی در پایان دادن به فقر در کشور، گفت: «پنجاه سال پیش انقلابی کردیم که به ما آزادی داد، اما در ادامه عزت را از ما گرفت.»

چگا که در سال ۲۰۱۹ تأسیس شد، سومین حزب بزرگ پرتغال است؛ این حزب راست افراطی تعداد نمایندگان خود را در انتخابات پارلمانی مارس چهار برابر کرد و به ۵۰ نفر رساند.