یارانه بنزین در ایران، معادل ۶۳ درصد بودجه عمومی دولت
تاریخ انتشار: ۶ مرداد ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۵۶۰۵۱۱۷
قیمت یک دلاری بنزین فوب خلیج فارس و دلار ۲۸ هزار تومانی در کنار بنزین یارانه‌ای در ایران باعث شده تا دولت سالانه ۹۵۴ هزار میلیارد تومان یارانه در این حوزه پرداخت کند که معادل ۶۳ درصد از بودجه عمومی در سال جاری است.
به گزارشایران آنلاین، ایران از نظر شدت مصرف انرژی در جهان شرایط مناسبی ندارد و شدت مصرف انرژی در کشور ۲ برابر میانگین جهانی است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
با وجود آنکه تمام بخش‌های کشور بر لزوم کاهش مصرف انرژی تاکید دارند اما به دلیل پرداخت یارانه بالا توسط دولت برای حامل‌های انرژی در ایران و عدم پرداخت قیمت واقعی این حامل‌ها توسط مصرف‌کنندگان، هیچ کدام از بخش‌ها به دنبال بهینه‌سازی نیستند.
از همین رو است که نه نیروگاه‌ها به دنبال افزایش راندمان خود می‌روند و نه بخش صنعت تکنولوژی روز را به خدمت می‌گیرد تا هزینه انرژی خود را کاهش دهد.
این موضوع در بنزین نیز به شدت وجود دارد. بنزین که به عنوان سوخت خودروهای سواری مورد استفاده قرار می‌گیرد، به دلیل آنکه خودروها با کیفیت روز جهان فاصله دارند و همچنین به دلیل پایین‌بودن قیمت، جزو پرمصرف‌ترین حامل‌های انرژی ایران است.
از سوی دیگر تفاوت فاحش قیمت این حامل انرژی با کشورهای همسایه که در مواردی تا ۸۰ درصد نیز برآورد می‌شود، باعث شده تا قاچاق با هر هزینه‌ای برای برخی افراد جذاب و اقتصادی باشد.
به دلیل پرداخت یارانه بالا توسط دولت برای حامل‌های انرژی در ایران و عدم پرداخت قیمت واقعی این حامل‌ها توسط مصرف‌کنندگان، هیچ کدام از بخش‌ها به دنبال بهینه‌سازی نیستند
موضوعی که واکنش مدیرعامل شرکت ملی پالایش و پخش فرآورده‌های نفتی را به دنبال داشته است. سالاری هفته گذشته اعلام کرد که موضوع کیفیت خودرو در قانون هوای پاک و تکلیف سازمان استاندارد آمده و طبیعتا خودروها به تناسب مصرف باید استاندارد لازم را داشته باشند. تعداد خودروهای شخصی و موتورسیکلت در کشور حدود ۲۵ تا ۲۶ میلیون را شامل می‌شود.
وی تاکید کرده که اگر استاندارد جهانی را داشته باشیم ۵۰ درصد کاهش مصرف بنزین محقق می‌شود.
در حال حاضر روزانه ۲۵۰ میلیون لیتر فرآورده نفتی در ایران مصرف می‌شود که با هر تراز جهانی و با هر کشوری مقایسه شود بسیار بالا و ۵ تا ۶ برابر استاندارد دنیا است.
نزدیک شدن میزان تولید و مصرف بنزین در کشور
موضوعی که البته وزیر نفت نیز بر آن تاکید دارد و معتقد است اگر مصرف سوخت کشور را در بخش‌های مختلف نصف کنیم، می‌توان سالانه ۱۵۰ میلیارد دلار به دولت تحویل داد.
«جواد اوجی» می‌گوید که امروز ظرفیت پالایشی کشور در زمینه تولید بنزین و نفت‌گاز در حال نزدیک شدن به مقدار مصرف در کشور است. یکی از وظایف وزارت نفت بحث تولید نفت، گاز و دیگر فرآورده‌های نفتی است تا امنیت انرژی کشور تأمین شود.
وزیر نفت با اشاره به رعایت نشدن مصرف بهینه انرژی در بخش‌های مختلف به‌ویژه بخش خانگی کشور تاکید دارد که سالانه حدود ۱۰ تا ۱۲ درصد مصرف سوخت مایع کشور افزایش می‌یابد، از این رو هم‌زمان که باید به فکر افزایش ظرفیت پالایشی کشور باشیم، ضروری است از اجرای طرح‌های بهینه‌سازی مصرف در کشور به‌ویژه در بخش‌های خانگی و صنعتی غافل نباشیم.
یارانه بنزین در ایران، معادل ۶۳ درصد بودجه عمومی دولت
وی میزان پرداخت یارانه سوخت در کشور را سالانه ۸۰ میلیارد دلار دانست و گفت: این در شرایطی است که سال گذشته مجموع درآمدهای نفتی کشور ۴۳ میلیارد دلار بوده است.
این اعداد نشان میدهد ایران حدود ۲ برابر درآمدهای نفتی خود را صرف پرداخت یارانه کرده است.
آخرین ترازنامه انرژی کشور شدت مصرف فرآورده‌های نفتی را ۱.۴ برابر میانگین سرانه مصرف جهانی گزارش می‌کند.
اگرچه این اعداد به خودی خود بسیار بزرگ هستند اما زمانی که آن را با اعداد کلان بودجه و عملکرد آن در سال گذشته مقایسه کنیم عمق فاجعه مشخص می‌شود.
اختلاف ۱۸ برابری قیمت بنزین ایران و فوب خلیج فارس
نگاهی به قیمت بنزین با عدد اکتان ۹۲ در معاملات خلیج فارس نشان میدهد هر بشکه بنزین که معادل حدود ۱۵۹ لیتر است و یک محاسبه ساده نشان میدهد هر لیتر بنزین در خلیج فارس در سال جاری حدود یک دلار بوده که با میانگین قیمت ۲۸هزار تومان برای هر دلار به قیمت صرفی های بانک مرکزی، هر لیتر بنزین در خلیج فارس ۲۸ هزار تومان قیمت می‌خورد.
با توجه به قیمت هزار و ۵۰۰ تومانی برای بنزین سهمیه‌ای و ۳ هزار تومانی بنزین آزاد، هر لیتر بنزین سهمیه‌ای ۲۷ هزار و ۵۰۰ تومان و هر لیتر بنزین آزاد نیز ۲۵ هزار تومان یارانه دریافت می‌کند تا به قیمت‌های امروز به دست مصرف‌کننده ایرانی برسد.
روزانه یک هزار و ۶۵۰ میلیارد تومان یارانه به بنزین سهمیه‌ای و یک هزارمیلیارد تومان یارانه به بنزین آزاد تعلق می‌گیرد که نشان می دهد دولت هر روز بیش از ۲ هزار و ۶۵۰ میلیارد تومان یارانه به بنزین میدهد
از سوی دیگر ایرانی‌ها به طور میانگین در سال جاری روزانه حدود۱۰۰ میلیون لیتر بنزین مصرف کرده‌اند که از این میزان ۶۰ میلیون لیتر بنزین سهمیه‌ای و ۴۰ میلیون لیتر نیز بنزین آزاد بوده است.
با توجه به پرداخت یارانه بنزین در هر دو مورد، روزانه یک هزار و ۶۵۰ میلیارد تومان یارانه به بنزین سهمیه‌ای و یک هزارمیلیارد تومان یارانه به بنزین آزاد تعلق می‌گیرد که نشان می دهد دولت هر روز بیش از ۲ هزار و ۶۵۰ میلیارد تومان یارانه به بنزین میدهد.
با یک حسابی سرانگشتی یارانه پرداخت‌شده به بنزین در ماه ۷۹.۵ هزار میلیارد تومان و در سال ۹۵۴ هزار میلیارد تومان خواهد بود.
این در حالی است که بودجه عمومی دولت بر اساس قانون بودجه سال جاری ۱۵۰۰ هزار میلیارد تومان است. بنابراین یارانه پرداختی به بنزین در صورت ثابت‌بودن قیمت بنزین و قیمت دلار، معادل ۶۳ درصد بودجه عمومی دولت در یک سال است.
بازکردن گره شدت مصرف انرژی با اجرای پروژه‌های بهینه‌سازی
هر چند الگوی و فرهنگ مصرف سوخت توسط مردم نیز در بالا بودن میزان مصرف در کشور تاثیرگذاری است، اما گره اصلی مصرف افسارگسیخته در ایران تنها با اجرای پروژه‌های بهینه‌سازی مصرف سوخت باز می‌شود که اجرای آن بر عهده دولت‌ها است.
در حال حاضر تراز گاز کشور منفی شده و میزان تقاضا از عرضه بیشتر شده است. با توجه به میزان مصرف بنزین و تولید آن در پالایشگاه‌ها، این موضوع تا پایان سال ۱۴۰۱ به بنزین و گازوئیل نیز سرایت می‌کند.
بدین ترتیب نه تنها صادرات انرژی ایران به صفر می‌رسد بلکه عمده مصارف انرژی نیز در بخش‌های غیرمولد انجام شده که هیچ نقشی در افزایش تولید ناخالص داخلی کشور ندارند.
می‌توان مفهوم بهینه‌سازی مصرف سوخت را به لحاظ اهمیت جایگاه، معادل تولید و توسعه تلقی کرد؛ با در نظر گرفتن این موضوع که برای تولید ۵۰ میلیون مترمکعب گاز رقمی در حدود ۶ میلیارد دلار سرمایه‌گذاری نیاز است، بنابراین برنامه‌ریزی و هدف‌گذاری برای صرفه‌جویی به مقدار ۲۰ میلیون مترمکعب در بخش مصارف خانگی و تجاری، با در نظر گرفتن هزینه‌های مرتبط با آن نه‌تنها منطقی که سودآور به نظر می‌رسد.
یارانه بنزین در ایران، معادل ۶۳ درصد بودجه عمومی دولت
حجم سرمایه‌گذاری پروژه‌های بهینه‌سازی بسیار کمتر از هزینه‌های مربوط به توسعه میادین گازی است. برآوردها نشان میدهد که به ازای هر متر مکعب گاز، هزینه افزایش تولید گاز از طریق توسعه میادین گازی سه برابر بهینه‌سازی مصرف همان مقدار گاز است. در نتیجه بهینه‌سازی مصرف در مقایسه با سایر راهکارها در اولویت بالاتری از منظر اقتصادی قرار دارد.
افزایش دوباره مصرف بنزین و رسیدن مصرف در روزهایی به بالای ۱۰۰ میلیون لیتر در روز باعث شده تا توجه به بهینه‌سازی مصرف در این حوزه نیز بیشتر شود.
رقمی که می‌تواند درآمد صادراتی بنزین را از کشور، آن هم در این شرایط افزایش قیمت‌های جهانی سلب می‌کند و در آینده نزدیک هم ممکن است کشور را به وارد کننده فرآورده‌های نفتی تبدیل کند.
وزیر اقتصاد در این زمینه البته با تاکید چندباره بر عدم تغییر قیمت بنزین گفت: تولید و مصرف بنزین به دقت رصد می شود و سیاست دولت با توجه به دستور رییس جمهوری مبنی بر عدم افزایش قیمت، این است تا از راه‌های دیگر مانند گاز سوز کردن خودروها، مصرف بنزین افزایش نیابد و نیاز به واردات بنزین نداشته باشیم.
وی درباره احتمال افزایش قیمت بنزین و طرح آزمایشی بنزین در جزیره کیش، تاکید کرد: مکررا عرض می کنم دستور کاری برای افزایش قیمت بنزین در سال جاری وجود ندارد.
کاهش ۹۰ درصدی هزینه‌ها با بهینه‌سازی مصرف سوخت
دراین میان ۲ راه پیش روی دولت قرار دارد. یا باید پالایشگاه‌های جدید برای تامین نیاز داخلی بسازد و یا بهینه سازی مصرف را در دستور کار خود قرار دهد.
بررسی‌ها نشان میدهد اکنون برای ساخت یک پالایشگاه باید حدود ۱۰ میلیارد دلار سرمایه‌گذاری صورت گیرد در حالی که با ۴۰۰ تا ۵۰۰ میلیون دلار سرمایه‌گذاری می‌توانیم نسبت به بهینه‌سازی مصرف همان میزان فرآورده نفتی اقدام کنیم.
هزینه ساخت پالایشگاه‌ها بستگی به کیفیت محصولات دارد، یعنی هر چه میزان پیچیدگی یک پالایشگاه بالاتر باشد هزینه ساخت آن هم بالاتر است.
افزایش دوباره مصرف بنزین و رسیدن مصرف در روزهایی به بالای ۱۰۰ میلیون لیتر در روز باعث شده تا توجه به بهینه‌سازی مصرف در این حوزه نیز بیشتر شود
اگر تورم جهانی را سالیانه حدود ۲ درصد در نظر بگیریم هزینه ساخت یک پالایشگاه میعانات گازی ۱۲۰ هزار بشکه‌ای، به قیمت امروز معادل ۲.۳ میلیارد دلار محاسبه می‌شود که اگر با الگوی ستاره خلیج فارس ساخته شود، ۱۲.۵ میلیون لیتر به تولید بنزین کشور اضافه می‌کند.
در حالی که می‌توان با حدود یک دهم این رقم، همین مقدار بهینه‌سازی در مصرف بنزین کشور محقق کرد.
از سوی دیگر، هزینه کلان احداث پالایشگاه‌های جدید نفت خام و میعانات گازی در ایران گاهی تا ۳ برابر نرم جهانی نیز می‌رسد.
بنابراین منطقی است با اجرای طرح‌های بهینه‌سازی در کنار ایجاد تنوع در سبد سوخت کشور از جمله توسعه سی.ان.جی مصرف بنزین را کاهش داده و از محل این صرفه‌جویی، طرح‌های توسعه‌ای این صنعت از جمله کمک به افزایش ظرفیت پالایشی کشور را اجرا کرد.
انتهای پیام/
منبع: ایران آنلاین
کلیدواژه: هزار میلیارد تومان بهینه سازی مصرف فرآورده های نفتی بنزین سهمیه ای یارانه بنزین بهینه سازی پرداخت یارانه لیتر بنزین پالایشگاه ها میلیارد دلار سرمایه گذاری میلیون لیتر افزایش قیمت سال جاری نشان می دهد باعث شده مصرف بنزین هزار تومان مصرف انرژی بنزین آزاد قیمت بنزین خلیج فارس مصرف سوخت شدت مصرف یک هزار حامل ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت ion.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایران آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۵۶۰۵۱۱۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
راهکارهای اقتصاد دایره‌ای برای بهینه‌سازی مدیریت پسماند
مدیریت نادرست پسماند منجر به آلودگی اقیانوس‌ها و جنگل‌ها، انتقال بیماری‌ها و انتشار سریع دی‌اکسیدکربن در فضا می‌شود. بر اساس شاخص‌های بانک جهانی، رشد اقتصادی و جمعیتی موجب افزایش 70 درصدی تولید زباله طی 30 سال آینده خواهد شد و همین موضوع نشان‌دهنده نیاز روزافزون به بهینه‌سازی مدیریت پسماند است.
به گزارش سرویس ترجمه خبرگزاری ایمنا، اهمیت برنامه R4 شامل کاهش میزان استفاده، استفاده مجدد، بازیافت و بازیابی مواد، به‌طور فزاینده‌ای در دستور کار سیاسی شهرهای سراسر جهان افزایش پیدا کرده است. مدیریت مؤثر پسماند تنها شامل جداسازی زباله برای بازیافت نیست، بلکه رویکردهای مختلف استفاده جدید از مواد را در بر دارد که در شهرهای گوناگون به شیوه‌های مختلف انجام می‌شود.
سال ۲۰۱۷ نمایندگان بین‌المللی شهرهای مختلف در خیرونا (ژیرونا) اسپانیا گرد هم آمدند تا تجربیات و راه‌حل‌های خود را در این زمینه به اشتراک بگذارند. برای مثال سانفرانسیسکو که فرایند بازیافت را از سال ۱۹۸۹ آغاز کرده است، موفقیت خود را بر اساس فرهنگ ایجاد و افزایش آگاهی مردم از محیط زیست می‌داند که موجب کاهش ۸۰ درصدی میزان پسماند ارسالی به کارخانه‌های بازیافت شده است. دستاوردهای بازیافت در شهری هم‌چون سئول نیز نتیجه اقدامات سخت‌گیرانه‌تر و نرخ بازیافت در آن بیش از ۶۰ درصد است. ساکنان این شهر بر اساس میزان زباله‌های آلی که تولید می‌کنند، مالیات می‌پردازند.
مدل‌های کسب‌وکار دایره‌ای ثابت می‌کنند که چگونه یک استراتژی تجاری مناسب دسترسی به بازارهای جدید را تسهیل، راه‌حل‌های نوآورانه را هدایت می‌کند و هزینه‌های تولید را کاهش میدهد. شهر ساحلی عقبه در اردن، از رویکرد اقتصاد دایره‌ای برای تبدیل زباله به فرصت استفاده می‌کند. این شهر که روزانه حدود ۱۵۰ تن زباله جامد تولید می‌کند، طی پروژه‌ای که به تصویب سازمان ملل و اتحادیه اروپا رسیده است، متعهد به کاهش این ارقام شد. اولین اقدام در این پروژه، تقویت فرایند بازیافت و بهینه‌سازی منابع در هتل‌ها بود که علاوه بر مزیتی که برای کاهش تولید پسماند داشت، منجر به ایجاد شغل برای اعضای آسیب‌پذیر جامعه شد.
ابتکارات قابل‌توجهی نیز در این زمینه در کشورهای شمال اروپا وجود دارد، برای مثال کشور سوئد در سال ۲۰۱۷ سیستم مالیاتی خود را اصلاح کرد تا قیمت تعمیر اقلام مستعمل را کاهش دهد. این کشور همچنین دارای سیستمی است که پول قوطی‌ها و بطری‌های خالی را به مردمی میدهد که آن‌ها را به فروشنده باز می‌گردانند و به این ترتیب هزار و ۸۰۰ میلیون قوطی و بطری در سال برای استفاده مجدد بازیابی می‌شود.
شهر برگن در نروژ، به دلیل سیستم جمع‌آوری زباله وکیوم، متمایز از دیگر شهرها است. این سیستم زباله‌ها را از طریق اجزای مختلف متشکل از لوله‌های زیرزمینی، دستگاه‌های متصل، ابرداده‌ها و هوش مصنوعی مدیریت و بازیافت می‌کند.
با این حال میزان بازیافت و استفاده مجدد در سایر شهرهای جهان وضعیت متفاوتی دارد و حتی بسیار اندک است. طبق گزارش بانک جهانی، در کشورهای کم‌درآمد که به جز صربستان بقیه در آسیا، آفریقا و آمریکای لاتین قرار دارند، تنها چهار درصد زباله‌ها بازیافت می‌شود. مدیریت ضعیف پسماند در این کشورها، تهدیدی برای سلامت انسان و محیط زیست به شمار می‌رود.
بانک جهانی به‌منظور مبارزه با این وضعیت، برنامه‌ای برای تأمین مالی سیستم‌های مدیریت پسماند این کشورها ارائه کرده است. در ادامه به معرفی چند نمونه از راه‌حل‌های اقتصاد دایره‌ای می‌پردازیم که به مدیریت صحیح و بهینه پسماند کمک می‌کند.
دانمارک در سال ۲۰۲۱، با بازیافت ۱.۹ میلیارد قوطی و بطری برای استفاده مجدد، میزان بازگشت و استفاده مجدد از بسته‌بندی خود را به ۹۳ درصد رساند که تا حد زیادی حاصل اجرای سیستم سپرده و بازگشت دانمارکی بود. این سیستم برگشت دایره‌ای رایج، امکان تحویل ظروف نوشیدنی مصرف‌شده را در سوپرمارکت‌ها و کیوسک‌های موجود در خیابان‌های سراسر دانمارک مهیا می‌کند و در ازای آن مبلغی به مصرف‌کنندگان پرداخت می‌شود.
این سیستم به‌نوعی اقتصاد دایره‌ای محسوب می‌شود، زیرا تولید قوطی از مواد بازیافتی ۹۵ درصد انرژی کمتری نسبت به مواد اولیه مصرف می‌کند. بازیافت قوطی‌ها به این معنی است که بوکسیت کمتری برای تولید آلومینیوم استخراج و استفاده می‌شود و از این طریق آسیب کمتری به محیط زیست می‌رسد. همکاری مؤثر بین تولیدکنندگان، مصرف‌کنندگان و سیستم بازگشت دانمارکی نرخ بازگشت را بسیار افزایش داده است. این سیستم می‌تواند به‌عنوان یک منبع الهام‌بخش برای افزایش نرخ بازیافت و حمایت از اقتصاد دایره‌ای، به‌ویژه برای رسیدن به هدف اتحادیه اروپا برای جمع‌آوری ۹۰ درصد بطری‌های پلاستیکی تا سال ۲۰۲۹ عمل کند.
صنعت ساختمان مسئول مقدار قابل‌توجهی از انتشار جهانی دی‌اکسید کربن نزدیک به ۳۹ درصد است و همین امر نیاز به یک رویکرد دایره‌ای برای ساخت و ساز و طراحی را ضروری می‌کند. یکی از راه‌های انجام این کار، بازیابی یا استفاده مجدد از مصالح ساختمانی است که طول عمر و قابلیت استفاده مجدد آن‌ها را به حداکثر می‌رساند. نمونه بارز این راه‌حل، پروژه مسکن دایره‌ای در شمال شهر آرهوس دانمارک است که ۹۰ درصد مصالح ساختمانی آن را می‌توان جدا کرد و مجدد مورد استفاده قرار داد یا بدون از دست دادن ارزش به فروش رساند.
این پروژه ساختمانی علاوه بر استفاده از بتن و سیمان به‌عنوان مصالح اصلی ساختمان، با استفاده از مواد جایگزین، ردپای دی‌اکسیدکربن خود را به حداقل رسانده است. از جمله این مواد می‌توان به چوب‌پنبه و روزنامه‌های قدیمی برای نمای ساختمان یا گیاهانی مانند علف مارماهی و گرانول به‌منظور عایق‌کاری ساختمان اشاره کرد. لاستیک‌های ماشین مستعمل نیز برای ساخت کفپوش آن به کار رفته است.
این ساختمان اولین مسکن دایره‌ای جهان است که می‌تواند آموخته‌های ارزشمندی را در مورد نحوه عملکرد ساختمان‌های دایره‌ای در زندگی روزمره و راهی برای کاهش ردپای کربن در بخش ساخت‌وساز به شهرهای دیگر ارائه دهد. تخمین زده می‌شود که استفاده از رویکرد دایره‌ای در صنعت ساختمان تا سال ۲۰۵۰، انتشار دی‌اکسید کربن را تا ۳۸ درصد کاهش دهد.
Re-Match اولین ثبت اختراع در جهان است و از فناوری پیشرفته برای جداسازی چمن مصنوعی فرسوده به اجزای خام و تمیز استفاده می‌کند که می‌تواند مجدد در صنعت چمن یا سایر صنایع مورد استفاده قرار گیرد یا بازیافت شود. این اختراع قادر است هر قسمت از چمن مصنوعی فرسوده را به دانه‌های لاستیکی، ماسه و الیاف پلاستیکی جدا کند و تقریباً صددرصد مواد را بازیافت کند یا برای استفاده مجدد آماده سازد. Re-Match اکنون با استفاده از فناوری‌های نوین موفق شده است محصولات بازیافتی خود را در نخ‌های چمن مرغوب، پنل‌های آکوستیک و دیگر محصولات مشابه استفاده کند. هر زمین چمن مصنوعی که با استفاده از این فناوری بازیافت می‌شود، نسبت به سوزاندن زمین فرسوده که معادل سوزاندن ۱.۴ میلیون کیسه پلاستیکی یا ۲۵۰ تن زباله است، با کاهش ۴۰۰ تنی، کمتر از ۲۰ تن دی‌اکسید کربن در هر زمین تولید کند.
الزامات امروزی برای پایداری در هر مرحله از بسته‌بندی در حال افزایش است و گروه‌های مختلف به دنبال راه‌های جدیدی برای کاهش مصرف بسته‌بندی و ضایعات هستند. یکی از این راه‌ها ارائه مدل‌های دایره‌ای استفاده مجدد برای بسته‌بندی مواد غذایی است. یک شرکت بسته‌بندی با همکاری مدیران شهری، خدمات بسته‌بندی دایره‌ای برای مواد غذایی را ارائه کرده است که بر توسعه یک سیستم منحصربه‌فرد و راه‌حل‌های دیجیتال برای مدیریت بسته‌بندی در یک حلقه بسته متمرکز است.
این مشارکت بر چند حوزه استفاده مجدد از بسته‌بندی به‌عنوان یک خدمت متمرکز شده است که شامل طراحی و تولید بسته‌بندی مواد غذایی برای استفاده مجدد، ردیابی بسته‌بندی در طول مسیر استفاده از آن و تضمین ایمنی، کیفیت و بهداشت مواد غذایی در تمام مراحل می‌شود. این راه‌حل دایره‌ای با کاهش بسته‌بندی مورد نیاز و در نتیجه ضایعات آن همراه است و در مقایسه با بسته‌بندی‌های یک‌بارمصرف، پتانسیل کاهش انتشار دی‌اکسید کربن تا ۶۰ درصد را دارد.
توربین‌های بادی اولیه در حال رسیدن به پایان عمر خود هستند و هرچند بعضی از آن‌ها قابلیت تعمیر و نوسازی دارند، اما بیشتر توربین‌ها در سال‌های آینده از رده خارج خواهند شد. برای مقابله با این مشکل، یک پروژه نوآوری دانمارکی متعهد شده است که راهی پایدار برای دفع توربین‌های بادی با توجه به محیط زیست، سلامت و ایمنی کارگران پیدا کند و تا به امروز پیشرفت قابل‌توجهی در این مسیر به دست آورده است.
این پروژه موفق به استخراج و پردازش الیاف شیشه‌ای با کیفیت بالا از توربین‌های بادی ۳۷ متری شده است که بخش اصلی پره‌های توربین هستند. پس از تأیید کیفیت موفقیت‌آمیز الیاف شیشه‌ای به دست آمده از پره‌های از کار افتاده توربین بادی، این ماده برای استفاده در تأسیسات دیگر ذوب می‌شود که مزایای بسیاری برای هر دو صنعت دارد.
به‌منظور جلوگیری از هدر رفتن منابع آجرهای طبیعی، یک شرکت تولید فناوری پاک اختراعی ثبت کرده است که تضمین می‌کند زباله‌های ساختمانی را بدون استفاده از هیچ گونه مواد شیمیایی، مورد استفاده مجدد قرار دهد. در این روش ثبت‌شده آجرهای قدیمی جمع‌آوری، با فناوری ارتعاش تمیز، به‌صورت دستی یک به یک بررسی و در نهایت قبل از ارسال به محل‌های جدید، توسط روبات‌ها روی هم چیده می‌شوند. این روش استفاده مجدد از آجرهای قدیمی با صرفه‌جویی بیش از ۹۵ درصد از انرژی مورد استفاده برای تولید آجرهای جدید، نمونه‌ای از اقتصاد دایره‌ای کامل است که منابع یک نسل را به نسل جدید منتقل می‌کند و انتشار دی‌اکسیدکربن را به میزان قابل توجهی کاهش میدهد.
نفر چهارم تنیس روی میز جهان مغلوب نوشاد عالمیان شد