به نقل از «مهر»

بزرگداشت دو گرافیست فقید اصفهانی برگزار شد

تاریخ انتشار: ۸ مرداد ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۵۶۲۳۰۰۹

به گزارش خبرنگار مهر، سومین نشست تخصصی گپ و گرافیک به یاد زنده یاد استاد سید مجید عقیلی و استاد سیدمحمدحسن عقیلی پیشکسوتان گرافیک اصفهان صبح شنبه برگزار شد، این مراسم با عنوان «در ستایش لبخند او» با حضور هنرمندان عرصه گرافیک و اساتید این رشته، دوستان و خانواده این دو استاد مرحوم در سالن سعدی حوزه هنری اصفهان برگزار و شلوغی و حضور جمعیت در سنین مختلف در سالن سعدی نشان از محبوبیت این دو هنرمند در میان دوستان، آشنایان و جامعه هنری اصفهان داشت.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

در این مراسم که با اجرای محمدعلی ناصحی طراح و گرافیست برگزار شد، برخی از دوستان و همکاران این دو برادر به بیان خاطرات خود از ایشان پرداختند.

حشمت الله انتخابی یکی از فعالان عرصه انتشارات در اصفهان اظهار داشت: عقیلی‌ها دل و رفتارشان پر از شادی بود و طنز اصفهانی که در رفتار این خانواده وجود داشت باعث می‌شد که بر لب همه لبخند بنشیند.

وی با اشاره به این که روزگار عبوس شده است افزود: این مراسم پاسداشت بزرگی است زیرا بزرگداشت انسان‌هایی است که لبخند و شاد بودن را به همه افراد اطرافشان هدیه می‌دادند.

صمیمت مجید عقیلی مثال‌زدنی بود

در ادامه حامد قصری یکی از فعالان عرصه رسانه و هنر مقاله‌ای را به عنوان "وای بر ما وای بر اصفهان" در رثای از دست دادن اساتید و هنرمندان بزرگ، پیشکسوتان و مرگ جبران ناپذیر چهره‌های فرهنگی و هنری اصفهان برای حضار خواند.

سپس همسر استاد عقیلی به بیان خصوصیات اخلاقی این دو هنرمند پرداخت و از علاقه این دو برادر به آموختن و کتاب خواندن گفت.

در این مراسم هنرمندانی مانند عارف عدیلی، مهدی ارسطویی، جواد طاهری، نیما پیراسته، علیرضا عسگری فر، مهدی غلامی، هادی عسگری فر، استاد شهریاری و مرتضی اخراجی یکی از اقوام این دو هنرمند به بیان وجوه شخصیتی و حرفه‌ای این دو استاد هنرمند پرداختند.

نیما پیراسته به رابطه دوستانه‌ای که استاد مجید عقیلی با شاگردانش داشت اشاره کرد و مهدی ارسطویی صمیمیت را مهمترین چیزی دانست که در استاد مجید عقیلی وجود داشت.

عقیلی پیش از درس، عشق و ادب یاد داد

مهدی غلامی دیگر هنرمند گرافیست در خصوص استاد مجید عقیلی گفت: بیشتر از اینکه استاد عقیلی گرافیک به ما یاد دهد به ما عشق، احترام و دوست داشتن را آموخت و در هر چیزی که یاد می‌داد ردپایی از عشق وجود داشت.

در پایان این مراسم استاد علیرضا شهریاری طراح و گرافیست، خواستار چاپ دو کتاب از استاد مجید عقیلی و حسن عقیلی توسط حوزه هنری استان اصفهان شد و از احمد نوری رئیس حوزه هنری استان اصفهان برای برگزاری این مراسم تشکر کرد و در ادامه هدیه‌ای به رسم یادبود به استاد عباس عقیلی برادر بزرگ این دو هنرمند از سوی حوزه هنری اصفهان اهدا شد.

کد خبر 5551214

منبع: مهر

کلیدواژه: جواد طاهری مهدی غلامی حوزه هنری اصفهان سیلاب محرم 1401 بوشهر وقوع سیلاب ویروس کرونا ماه محرم مدیریت بحران بارش باران کرمانشاه سیل کرمان همدان خطبه های نماز جمعه آمار کرونا سی امین سفر استانی دولت دو هنرمند هنری اصفهان حوزه هنری

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mehrnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «مهر» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۵۶۲۳۰۰۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

«از خارجی‌ها همه جا» تا «بنی آدم اعضای یک پیکرند» در دوسالانه هنر ونیز

امسال، با همکاری رایزنی فرهنگی کشور در ایتالیا و مسئولان هنری و هنر‌های تجسمی کشور، ایران توانسته است در مهم‌ترین رویداد تجسمی دنیا؛ شصتمین دوره دوسالانه هنر ونیز حضور برجسته‌ای داشته باشد که در جریان آن، شعار غرفه هنر کشور «بنی آدم اعضای یک پیکرند» است. 

درواقع، دوسالانه ونیز شامل نمایشگاهی از آثار هنری معاصر است و همان‌طور که از نامش مشخص است هر دو سال یکبار در شهر ونیز ایتالیا آغاز به کار می‌کند و تأسیس این رویداد فرهنگی مهم مربوط به سال ۱۸۹۵ است که هدف آن، حمایت از هنر‌های تجسمی در یکی از مهد‌های هنری دنیا؛ ایتالیاست. 

از ۲۱ آوریل بود که شصتمین دوره بینال ونیز با شعاری تحت عنوان «خارجی‌ها همه‌جا» کار خود را آغاز کرده است و در جریان آن ۹۵ کشور حضور داشته‌اند و این مهم، جزء بی سابقه‌ترین‌ها بعد از شیوع کووید ۱۹ بوده است و یکی از نکات حائز اهمیت در خصوص شصتمین دوره دوسالانه هنر ونیز این است که کشورمان حضور پُررنگی داشته و توانسته است حرفی برای گفتن داشته باشد تا جایی که از زمان راه اندازی دو سالانه، ایران برای نهمین سال توانسته است حضور متفاوتی در این رویداد داشته باشد.

حضور آثار برجسته هنرمندان تراز اول تجسمی ایران در دو سالانه هنر ونیز 

امسال، غرفه ایران میزبان آثار فاخری از برجسته‌ترین هنرمندان معاصر کشور از جمله کاظم چلیپا، غلامعلی طاهری، عبدالحمید قدیریان، مرتضی اسدی و مصطفی گودرزی است که در شعار آن؛ یعنی مصرع شعر معروفی از سعدی شیرازی با عنوان «بنی آدم اعضای یک پیکرند» کلید واژه‌هایی مثل اتحاد و کمک به هم نوع در ذهن افراد متبادر می‌شوند.

در دو سالانه هنر‌های تجسمی ونیز، امیر عبدالحسینی، به عنوان کیوریتور ارشد غرفه پاویون رسمی جمهوری اسلامی ایران، شعیب حسینی مقدم، کیوریتور و جعفر واحدی، مدیر برنامه‌ریزی و امور اجرایی حضور دارند و مهم‌ترین نکته‌ای که در این رویداد مهم هنری جهان به چشم می‌خورد روشنگری جنایات رژیم صهیونیستی برای مردم ایتالیاست.

صبوری، سفیر کشورمان با اشاره به حضور معنادار ایران در دوسالانه ونیز گفت: توجه به تحولات خاورمیانه، عنوان نمایشگاه بسیار سنجیده و هوشمندانه انتخاب شده است و بازدید کنندگان به این مهم پی خواهند برد و این نشان دهنده سیاست راهبردی ما در منطقه است.

با توجه به شرایطی که در منطقه وجود دارد، انتخاب و برگزاری این نمایشگاه می‌تواند تسکین دهنده آلام مردم فلسطین باشد.

سفیر کشور اشاره کرد: روشنگری جنایات رژیم صهیونیستی برای مردم ایتالیا و گردشگران خارجی فرصت خوبی برای تبیین این جنایات است.

همچنین، محمدتقی امینی، رایزن فرهنگی ایران در جریان برگزاری این رویداد مهم گفت: حضور جمهوری اسلامی ایران در شصتمین دوره جشنواره بینال هنری ونیز موجب سرافرازی و افتخار است. 

هنرمندان به همراه آثار بسیار فاخرشان در این نمایشگاه با توجه به شرایط بین‌المللی بسیار مهم ارزیابی می‌شوند و این مهم موجب شده است که هنرمندان فرهیخته کشورمان حمایت از مردم ستمدیده غزه و فلسطین را در دستور کار خود قرار دهند.

غرفه ایران در شصتمین بینال هنر ونیز در حمایت از کودکان غزه

محمد خراسانی‌زاده، مدیرکل هنر‌های تجسمی، سرپرست موزه هنر‌های معاصر و مسئول پاویون ایران در شصتمین دوسالانه هنر ونیز ۲۰۲۴ نیز، با بیان این‌که حرف اصلی دنیا را مردم فلسطین دانست، بیان کرد: از دانشگاه‌های آمریکا تا شهر‌های مختلف اروپا و اتفاقات مهم هنری که در دنیا در حال رقم خوردن است، پرچم اصلی، پرچم نگرانی‌های انسانی است که بلند شده است و در جای جای دنیا، فراتر از اقوام و ملیت‌ها و مرام و مسلک‌ها، مسئله همه حمایت از مظلومان فلسطین و ایستادگی در مقابل دژخیمان کودک کُش و نسل کش اسرائیلی است. در نتیجه، در مهم‌ترین رویداد تجسمی دنیا موضوع و رویکرد کلان غرفه رسمی ایران، مسئله کودکان غزه است.

مدیرکل هنر‌های تجسمی افزود: بازتابش آثار در داخل آینه‌کاری ایرانی و در قالب فناوری واقعیت مجازی، موشن گرافی، چیدمان و اتفاقات دیگری که یک روایت یکپارچه و منسجم از ماجرای فلسطین را برای همه هنرمندان، هنرگردانان و علاقمندان به عرصه هنر به نمایش گذاشته است؛ پرچمی از فرهنگ همیشه طرفدار مظلوم ایرانیان را بلند کرده است.

گفتنی است از آن‌جایی که دو سالانه‌ی هنر ونیز هر دوسال یکبار به مدت شش ماه، میزبان کشور‌های جهان با هنرمندان منتخب در عرصه‌های گوناگون هنر‌های تجسمی بوده است و هر کشوری تلاش می‌کند با برپایی پاویون‌‎های خود، کانون توجهات قرار بگیرد. در نتیجه، ایران هم از این قاعده مستثنی نبوده و حضور ایران در دوسالانه هنر ونیز به همت همکاری رایزنی فرهنگی و سفارت جمهوری اسلامی ایران در ایتالیا با اداره کل هنر‌های تجسمی و موزه هنر‌های معاصر و کارشناسان موزه صورت گرفته است؛ به‌طوری که آثار هنرمندان ایرانی به نمایش رنج و آلام کودکان فلسطینی در جریان حمله رژیم اشغالگر صهیونیستی به نوار غزه اهتمام ویژه‌ای داشته و این موضوع مهم در جدیدترین آثار هنرمندان تراز اول هنرهای تجسمی کشور در این رویداد به نمایش درآمده است.

نکته حائز اهمیت این است که غرفه ایران در شصتمین بینال هنر ونیز از ظهر روز ۸ اردیبهشت ماه با حضور محمدرضا صبوری سفیر ایران در ایتالیا از غرفه ایران رسماً آغاز به کار کرد. در این دوره از بینال هنر ونیز، ۵ هنرمند ایرانی نقاش با موضوع «کودکان غزه» اثر دارند. از اینرو، در بیانیه جمهوری اسلامی ایران در شصتمین بینال هنر ونیز با عنوان «هنر بدون مرز» و به قلم محمد خراسانی زاده، رئیس پاویون ایران این‌طور نوشته شده است:

«ما انسان‌ها فرزندان آدم و حوا همه از یک ریشه و یک خانواده‌ایم و برادران و خواهران یکدیگر محسوب می‌شویم. شادی‌ها و غم‌هایمان مشترک است، اندوه و درد و ستم دیدن هر ملتی برایمان تلخ است و موفقیت و شادکامی هر ملتی بدون تضییع حقوق دیگران برای همه شادی آفرین خواهد بود پس در چنین شرایطی چگونه می‌توانستیم بی تفاوت بمانیم و سکوت پیشه کنیم؟ پس اگر بنی آدم اعضای یک پیکرند باید زبان رسای هنر را به عنوان فریادی غضب آلود در اعتراض به این ظلم بی سابقه به کار می‌گرفتیم و با دست هنرمندان چیره دست و صاحب نام ایران اسلامی گوشه‌هایی از ستمی که بر هم‌نوعان مان می‌رود، نمایان می‌ساختیم. چنان که شاعر ایرانی سعدی شیرازی چنین سروده است:

بنی آدم اعضای یک پیکرند که در آفرینش ز یک گوهرند

چو عضوی به درد آورد روزگار دگر عضو‌ها را نماند قرار

شعار «خارجی‌ها همه جا» در شصتمین دوسالانه هنر ونیز زمینه مناسبی را فراهم کرد که جمهوری اسلامی ایران عنوان بنی آدم اعضای یک پیکرند را برای نمایشگاه رسمی خود برگزیند تا یادآوری کند که به دور از هیاهو‌های رسانه‌ای، هنری دارای ارزش والاتری است که شأن انسان‌ها را محترم بشمارد و عدالت و شرافت و انصاف را به روشنی ترسیم کند.

در غرفه ایران کوشیده‌ایم تا مرز‌های قراردادی بین کشور‌ها را برداریم و از دریچه انسانیت بخشی از لحظه‌های اندوهناک تاریخ این روز‌های بشریت را به تماشا بنشینیم، گاه با آثار تجسمی که نوآورانه و خلاقانه حرف‌هایی تازه برای گفتن دارند، گاه با چیدمانی که مخاطب را در موقعیتی متفاوت قرار می‌دهد، گاه با فناوری واقعیت مجازی که پدیده‌های فیزیکی را به چالش می‌کشد و گاه با تلألو تصویر در هنر آینه کاری ایرانی که همچون درخشش ستارگان در میانه کهکشان‌ها نور امید را برای روزگاری بهتر بر تاریکی‌های امروز دنیا می‌تاباند. البته همه اینها نمونه‌های کوچکی از هنر هنرمندان ایرانی است که مرز‌ها را شکسته‌اند و پیامی است از وارثان تمدن هشت هزار ساله ایران که بر دیوار‌های بنایی در شهر کهن ونیز برنشسته‌اند. آن روز فرا خواهد رسید که رنج‌ها و ظلم‌ها به پایان می‌رسد؛ مرز‌های غیر واقعی فرو خواهد ریخت و همه انسان‌ها یک امت واحد خواهند شد.

این روز‌ها کام همه جهانیان از آن چه بر مردم مظلوم و مقتدر فلسطین می‌گذرد، تلخ شده است. در این نقطه از دنیا جنایاتی شگرف در حال وقوع است که بهتر است نام آن را نسل کشی و جنایت علیه بشریت بگذاریم. کودکان بی پناه فلسطینی تنها به جرم این که در سرزمین مادری شأن به دنیا آمده اند و فقط به این علت که فلسطینی هستند. روزهایشان را با بمب، موشک، کشتار، گرسنگی و آوارگی به شب می‌رسانند و شب‌هایشان را با ترس و واهمه می‌گذرانند.»

بدنبال آن، در متن امیر عبدالحسینی، مدیر هنری، پژوهشگر و کیوریتور ارشد غرفه ایران در شصتمین بینال هنر ونیز متنی با عنوان «والایی؛ در سرزمینی که برای صلح آفریده شد» این‌طور آمده است:

«هنرمند به جای همه آنان سخن می‌گوید که قادر به سخن گفتن نیستند. این کلام آندره تارکوفسکی سینماگر نامدار روس است که هنرمند را به مثابه یک پیامبر می‌دانست؛ چرا که هنرمند «زیبایی» را همراه با آیینه‌ای اخلاقی می‌آفریند، اما آن‌جا که هنرمند قادر به سخن گفتن نیست تکلیف چه خواهد بود؟ آنجا که موضوع بزرگ‌تر از توان و داشته‌های هنرمند است، چه باید کرد؟ فرض کنید نویسنده‌ای، نقاشی یا فیلمسازی بخواهد عظمت و اندوه و ایثار مردم غزه را بیان کند. چنین چیزی شدنی است؟ هنرمند و نویسنده هر چه بکوشد نمی‌تواند اقیانوس این واقعه را آن‌گونه که رقم خورده در ظرف هنر و کلام بریزد. با این همه آموزه‌های ما تعریفی جامع‌تر از هنر ارائه می‌دهد و افعال بلند مرتبه‌ای را برابر با هنر می‌داند. در آرمان شهر فلاسفه غرب و شرق و نگاه فیلسوفان اسلامی هنری ارزشمند است که فضائل والا به همراه داشته باشد و این فضائل همان است که در شهادت این نظر کرده‌های بهشت خداوند به زیباترین شکل نمایان شده است. آیا در شهادت هزاران کودک معصوم غزه چیزی جز دیدن موقعیت است. این نظریه توصیف تجربه‌های نامتناهی مانند ایمان، امید، شکوه، شگفتی ستایش، هراس مرگ و … را شامل می‌شود و به امور فراموش ناشدنی تاب نیاوردنی و از همه مهمتر تفکر برانگیز اشاره دارد. از نظر لیوتار امر والا در نمایش امور نمایش ناپذیر معنا می‌یابد و به تصویرگری نوعی از احساس می‌پردازد که تخیل انسان قادر به درک عظمت و قدرت آن نیست.

از این منظر است که هنر نقاشان صاحب نامی، چون مرتضی اسدی، کاظم چلیپا، غلامعلی طاهری، عبدالحمید قدیریان و مصطفی گودرزی اهمیت مضاعفی دارد و تجربه نابی از زیباشناختی «هنر والا» را به نمایش می‌گذارد. بازنمایی عنصر ناب هنری یکی از سه موضوعی است که کاندینسکی لازمه شکل گیری هر اثر هنری می‌داند. این نقاش و نظریه پرداز هنر، شرط دیگر را چنین می‌داند که هنرمند فرزند زمانه خودش باشد و اثر او بازتاب کاملی از تجربه‌هایش را منعکس کند. دارا بودن بیان و سبک فردی سومین خصوصیت اثر هنری از دیدگاه کاندینسکی است. سه ویژگی مهمی که در آثار این هنرمندان نقاش نمایان است تا تصویری از «والایی» را به کودکان غزه و به آیندگان تقدیم کنند. این همان تفاوت «امر جمیل» و «امر جلیل» و به تعبیری هنر زیبا و هنر والا است که در اندیشه فلاسفه‌ای، چون لیوتار مطرح شده است. از سخن این اندیشه گر قرن بیستم چنین بر می‌آید که وقایعی وجود دارد که احساس و ادراک می‌شود، اما قابل بیان نیست و وظیفه هنرمند بازنمایی آن است.»

باشگاه خبرنگاران جوان فرهنگی هنری موسیقی و هنرهای تجسمی