به نقل از «خبرگزاری برنا»

آمیژان‌های فلزی؛ یک تکنولوژی پیچیده دیگر بومی شد

تاریخ انتشار: ۸ مرداد ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۵۶۲۵۶۷۷

بر اساس اعلام جهاد دانشگاهی تهران، در کشور کارخانه‌ها و کارگاه‌های زیادی در زمینه ریخته‌گری محصولات آلیاژی فعالیت دارند که یکی از مواد پرمصرف این صنعت آمیژان‌های فلزی هستند.

به گزارش خبرنگار خبرگزاری برنا؛ مهندس نورَس قنبرپور مدیریت پروژه تحقیقاتی تولید آمیژان‌های فلزی جهاددانشگاهی تهران با بیان این‌که آمیژان‌ها کاربردهای مختلفی از جمله آلیاژسازی، گاززدایی، بهبوددهنده‌های ساختاری مانند جوانه‌زا دارند، اظهار کرد: بیش از 40 نوع آمیژان پایه مسی و 50 نوع آمیژان پایه آلومینیم در دنیا تولید و مورد مصرف قرار می‌گیرد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

بخش زیادی از آمیژان‌های مورد نیاز کشور نیز وارداتی است که علاوه بر ارزبری، در برخی موارد به علت تحریم‌ها در واردات با مشکلاتی روبه‌رو می‌شوند. از این‌رو یکی از اهداف این مرکز بومی‌سازی آمیژان‌های مصرفی در صنایع مس و آلومینیوم است.

وی ادامه داد: نخستین آمیژانی که در سال 1400 در برنامه تحقیقاتی این مرکز قرار گرفت، تولید آمیژان «مس – کروم» 10 درصد بود و از جمله نوآوری انجام شده در این طرح استفاده از یک روش جدید تولید (نسبت به روش تولید نمونه خارجی) است که باعث کاهش هزینه‌های تولید و ایجاد فضای رقابتی از لحاظ قیمت با نمونه‌های خارجی شده است.

مهندس قنبرپور افزود: خوشبختانه طرح تولید آمیژان «مس – کروم» 10 درصد در اواخر سال قبل به نتیجه رسید و دانش فنی تولید آن در کشور بومی و تولید آن برای مصرف در پروژه‌های داخل مرکز و همچنین فروش آن به مصرف‌کنندگان آغاز شد.

مدیریت پروژه تحقیقاتی تولید آمیژان‌های فلزی جهاددانشگاهی تهران با بیان این‌که در سال 1401 نیز تولید آمیژان‌های «مس – زیرکونیم»، «مس – فسفر»، «آلومینیم – تیتانیوم» در طرح‌های تحقیقاتی این مرکز قرار دارد، خاطرنشان کرد: این مرکز بنا به نیاز مشتری می‌تواند طیف وسیعی از آمیژان‌های فلزی را تولید کند.

مدیریت پروژه تحقیقاتی تولید آمیژان‌های فلزی جهاددانشگاهی تهران درباره مشکلات موجود بر سر راه پژوهش‌های نوآورانه و فناورانه گفت: شاید مهم‌ترین مشکل تأمین اعتبارات اولیه جهت انجام تست‌ها و نمونه‌سازی‌ها باشد. متأسفانه در سال‌های اخیر صنایع تمایلی به سرمایه‌گذاری در طرح‌های پژوهشی و تحقیقاتی ندارد و عموماً پس از انجام مراحل تحقیقاتی یک محصول، حاضر به عقد قرارداد برای خرید محصول هستند. از این‌رو در حال حاضر یک خلاء سرمایه‌گذاری با قبول ریسک معقول وجود دارد؛ بنابراین طرح‌های تحقیقاتی در مراحل میانی اجرا، دچار کمبود نقدینگی و زمانزدگی در اجرا می‌شوند و البته بسیاری از پروپوزال‌های تحقیقاتی به علت نبود بودجه هیچ‌وقت آغاز نمی‌شوند.

مهندس قنبرپور ادامه داد: یکی دیگر از موانع طرح‌ها، تجاری‌سازی و تولید صنعتی محصولات هستند. با توجه به این‌که ساختار جهاددانشگاهی یک ساختار دانش‌بنیان و تحقیقاتی است، از امکانات تولیدی کمتری نسبت به صنایع برخوردار است و معمولا از برون‌سپاری خدمات استفاده می‌کند. از این‌رو پس از تولید آزمایشی و کسب دانش فنی، در مرحله تولید صنعتی دچار مشکلاتی از جمله نبود سرمایه‌گذار جهت راه‌اندازی خط، افزایش هزینه تولید به دلیل برون‌سپاری‌های زیاد و ارائه نکردن خدمات توسط برخی صنایع به‌ویژه صنایع بزرگ روبه‌رو می‌شود.

انتهای پیام/

 

منبع: خبرگزاری برنا

کلیدواژه: فولاد طلا پژوهش جهاد دانشگاهی آلومینیوم فولاد سیرجان آمیژان های فلزی دانش بینان تولید آمیژان آمیژان های فلزی طرح ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.borna.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری برنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۵۶۲۵۶۷۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

«نمک دریا» حاوی ناخالصی‌های فلزی و غیرفلزی است/ نمک‌های صنعتی و سنگ نمک فاقد ید هستند

رزیتا ضیائی، کارشناس تغذیه در گفت‌وگو با خبرنگار گروه سلامت خبرگزاری علم و فناوری آن؛ با اشاره به اینکه کمبود ید یکی از مشکلات اصلی سلامت در جهان است، اظهار کرد: کمبود ید و اختلالات ناشی از آن از سال‌ها پیش یکی از مشکلات تغذیه‌ای در ایران بوده است. 

وی افزود: براساس آمار موجود در سال 1368، حدود 20 میلیون نفر از مردم کشور ما در معرض کمبود ید قرار داشتند که با توجه به پیامدهای زیان‌بار بهداشتی، اقتصادی و اجتماعی آن، پیشگیری و کنترل اختلالات ناشی از کمبود ید در اولویت مداخلات نظام سلامت کشور قرار گرفت و به همین منظور «یددار کردن نمک های خوراکی» به عنوان راهکاری اصلی در نظر گرفته شد و کارخانجات تولید کننده نمک موظف به افزودن ید به نمک های خوراکی شدند که حاصل 25 سال تلاش و پیگیری وزارت بهداشت در این زمینه، کاهش شیوع گواتر از 68 درصد به 5.6 درصد بوده است.

ضیائی با بیان اینکه ید یک ماده مغذی ضروری است که باید از طریق مواد غذایی به بدن برسد، گفت: حیاتی ترین نقش ید در بدن، شرکت در ساختمان هورمون‌های تیروئیدی است. این هورمون‌ها در رشد و تکامل جسمی و عصبی، عملکرد طبیعی مغز و سیستم عصبی، حفظ دمای بدن، تولید انرژی و سوخت و ساز تاثیر دارند. 

این کارشناس تغذیه با بیان اینکه ید به طور طبیعی در آب و خاک وجود دارد و ید مورد نیاز بدن، عمدتا از سبزی ها و گیاهانی که روی خاک حاوی ید کاشته شده اند تأمین می شود، ادامه داد: اگر خاک منطقه‌ای مانند کشور ما دچار کمبود ید باشد، محصولات غذایی آن منطقه نیز از نظر این ماده مغذی فقیر خواهند بود و حتی مصرف مداوم آن‌ها نیز نمی‌تواند نیاز بدن به ید را برطرف کند. 

وی با بیان اینکه میزان ید مورد نیاز بدن بسیار کم است، افزود: بدن انسان روزانه 150 میکروگرم ید نیاز دارد که بهترین منابع غذایی ید، غذاهای دریایی، به ویژه آبزیان ساکن آب‌های شور هستند. البته به دلیل مصرف کم این غذاها در رژیم غذایی، ید مورد نیاز بدن تأمین نمی‌شود.

ضیائی افزود: کمبود ید، عوارضی مانند افزایش خطر سقط جنین در مادر باردار، اختلال رشد مغز جنین، ناشنوایی و اختلال در تکلم، تولد نوزاد مبتلا به عقب ماندگی شدید جسمی و مغزی، کم کاری تیروئید، گواتر و مهم‌تر از همه اختلال در قدرت یادگیری و افت تحصیلی، خستگی و کاهش کارایی را دارد.

وی در خصوص بهترین راه پیشگیری از کمبود ید گفت: افزودن ید به مواد غذایی همان فرآیندی است که از آن تحت عنوان «غنی سازی» نام برده می‌شود و مناسب‌ترین گزینه در میان مواد غذایی برای افزودن ید، نمک است، زیرا هم ارزان قیمت است و هم اینکه معمولا هر روز توسط تمام افراد جامعه مورد استفاده قرار می گیرد. بر این اساس، بهترین و ساده ترین راه برای پیشگیری از کمبود ید، استفاده از نمک‌های یددار تصفیه شده می باشد.

ضیائی گفت: نمک دریا دارای ناخالصی‌هایی است و به همین دلیل نباید آن را مصرف کرد. نمک چه به صورت استخراج از معادن سنگ نمک و چه استخراج از آب دریا و دریاچه ها حاوی ناخالصی های فراوان فلزی و غیر فلزی است. سولفات کلسیم یا گچ از جمله ناخالصی‌های غیر‌فلزی نمک دریا است که همرنگ نمک بوده و به راحتی قابل تشخیص نیست. 

وی افزود: ناخالصی های فلزی نمک ناچیز است اما عوارض نامطلوبی همچون سرطان و مسمومیت های کشنده و آسیب به کلیه و کبد دارد. همچنین نمک‌های تصفیه نشده اغلب حاوی فلزات سنگینی نظیر سرب، جیوه، کادمیوم و آرسنیک هستند و بر این اساس، ضرورت دارد این ناخالصی‌ها طی فرآیند «تصفیه» از نمک جدا شده تا نمک نهایی از لحاظ وجود ناخالصی به حد استاندارد و مطلوب برسد.

این کارشناس تغذیه تصریح کرد: نمک‌های صنعتی، صادراتی و سنگ نمک فاقد ید بوده و برای مصارف خوراکی و حتی خیساندن برنج توصیه نمی شوند. سنگ نمک علاوه بر اینکه فاقد ید است، به دلیل انواع ناخالصی‌ها و آلودگی‌ها نباید مورد مصرف خوراکی قرار گیرد و همه افراد خانواده، از کودک و بزرگسال، باید نمک تصفیه شده یددار مصرف کنند همچنین مصرف زیاد نمک یددار هم می‌تواند موجب اختلالات فراوانی از جمله افزایش فشار خون شود و به طور کلی، مقدار مصرف روزانه نمک باید کمتر از 5 گرم (حدودا به اندازه یک قاشق مرباخوری) باشد که این مقدار باید از تمام مواد غذایی روزانه تامین شود.  

ضیائی در خصوص افرادی که مبتلا به پرکاری تیروئید هستند، گفت: این افراد در استفاده از نمک‌های یددار تصفیه شده برای به حداقل رساندن میزان ید مصرفی، باید نمک را در ابتدای پخت به غذا اضافه کنند و به هنگام غذا خوردن از نمکدان استفاده نکنند، همچنین قرار دادن نمک در معرض هوای آزاد و نور خورشید سبب از بین رفتن ید آن می‌شود.

انتهای پیام/