شهرهای اسفنجی راهکار آلمان برای کنترل سیل
تاریخ انتشار: ۱۰ مرداد ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۵۶۳۹۴۵۴
مقام‌های کشور آلمان برآورد می‌کنند که با توجه به برنامه‌ها و سیاست‌های این کشور، در درازمدت به‌طور متوسط ۱۸۸ میلیارد متر مکعب آب را با کنترل سیلاب به دست آورند که این میزان دو برابر میزان آب «دریاچه ژنو» است.
آب یک منبع حیاتی برای زندگی همه جانداران است، اما قدرت هدایت نشده آن می‌تواند به یک خطر مرگبار هم تبدیل شود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
چنین وضعیتی حتی در کشور اروپایی مانند «آلمان» که در قاره سبز واقع شده وجود دارد و این کشور برای کنترل و بهره‌برداری از آب سیل برنامه‌های مختص خود را اجرایی می‌کند که در جای خود قابل تامل و مهم است. برنامه‌های این کشور در دو بعد «مدیریتی» و «اجرایی» قابل تقسیم‌بندی است که گزارش پیشرو این دو بعد را بررسی می‌کند.
اگرچه آلمان آب کافی برای تامین خانه‌های مردم و بخش صنعت را دارد، اما مقام های این کشور برآورد می‌کنند که در درازمدت به‌طور متوسط ۱۸۸ میلیارد متر مکعب (تقریبا ۵۰ تریلیون گالن) آب را با کنترل سیلاب به دست آورند که این میزان دو برابر حجم آب «دریاچه ژنو» است
شهرداری‌ها و کنترل سطح آب رودخانه‌ها در پیشگیری از سیل
حداقل یک دهه است که دستورالعملی از اتحادیه اروپا منتشر شده که کشورهای عضو را ملزم به مدیریت خطرات سیل می‌کند. در آلمان نیز این مدیریت به‌طور اصولی به دولت‌های فدرال واگذار شده است. به عنوان مثال، شهرداری‌ها در ایالت «راینلاند-فالتز» که توسط سیل آسیب زیادی دیده بود، ارزیابی‌های خطر و برنامه‌ریزی برای مقابله با آن را انجام می‌دهد.
در آلمان مدیریت آب و فاضلاب بر عهده «شهرداری»هاست و برخی از آن‌ها انجمن‌های بزرگ‌تری را برای بهبود کارایی تشکیل داده‌اند. برای مثال، شهرداری‌ها در ناحیه «یوسکیرشن» و سایر مناطق تا مرز آلمان و هلند به هم پیوسته‌اند تا انجمن آب Eifel-Rur (WVER) را تشکیل دهند.
در راینلاند-فالتز، تا ۹۰ درصد از هزینه‌ها برای اقدامات پیشگیرانه در برابر سیل و بارندگی شدید را «شهرداری» تامین می‌کند. به گفته نخست‌وزیر ایالت راینلند-فالتز، تاکنون ۱۶ میلیون یورو (۱۸.۸۸ میلیون دلار) برای جلوگیری از سیل در دره «آهر»(Ahr) در منطقه «نوردراین-وستفالن» سرمایه‌گذاری شده است. به علاوه این که یک صندوق ویژه برای چنین پروژه‌های شهرداری وجود دارد که تنها در سال ۲۰۱۸ بالغ بر ۶۶ میلیون یورو در آن صندوق سرمایه‌گذاری شده بود.
به گفته مسئولان این کشور به دلیل بحران آب و هوا، دو شرایط ویژه یعنی «سیلاب» یا «خشکسالی»، در آینده بیشتر در آلمان نمایان خواهد شد. برای آماده‌سازی کشور برای این چالش‌ها، وزیر محیط‌زیست این کشور یک «استراتژی ملی آب» ارائه کرده که هدف آن پاکسازی و سالم‌تر کردن دریاچه‌ها و رودخانه‌ها، اصلاح مدیریت آب و مبارزه با کمبود آب است. یکی از ایده‌های وی این است که تعرفه‌های آب «هوشمند» وجود داشته باشد که استفاده از آب را در زمان‌های کم تقاضا ارزان‌تر کند. همچنین ایجاد سلسله مراتبی را پیشنهاد می‌کند که تعیین می‌کند چه کسی برای استفاده از آب در زمانی که یک منطقه خاص با کمبود مواجه است، اولویت دارد.
شهرهای اسفنجی، استراتژی دیگر درمقابله با سیل
در طرح وزیر محیط‌زیست این کشور از یک روش ابداعی به نام «شهر اسفنجی» نیز استفاده شده است. به عبارت دیگر، وزیر در این طرح گفته که با توجه به شرایط کشور قصد دارد تا شهرها در آینده دارای مناطق سبز کافی باشند که آب به راحتی از آن خارج شده و وارد آب‌های زیرزمینی شود. در این طرح پیشنهادی آب ناشی از بارندگی شدید دیگر از طریق رودخانه‌ها مستقیم به دریا نمی‌ریزد.
در طرح وزیر محیط‌زیست این کشور از یک روش ابداعی به نام «شهر اسفنجی» نیز استفاده شده که در این طرح گفته که با توجه به شرایط کشور قصد دارد تا شهرها در آینده دارای مناطق سبز کافی باشند که آب به راحتی از آن خارج شده و وارد آب‌های زیرزمینی شود
به طور مثال با توجه به فاجعه جاری شدن سیل، «انجمن چتر مدیریت انرژی و آب آلمان»(BDEW) هشدار داد که از این به بعد باید سطوح کمتری در مراکز شهرها «سیمان» شوند و منابع آب آشامیدنی باقیمانده باید از آلودگی محافظت شوند. «مارتین ویاند» مدیر عامل این انجمن به رسانه‌ها گفته که «ما نباید منابع آب آشامیدنی خود را بی پروا در معرض خطر قرار دهیم.»
یا در جایی دیگر «آرمین لاشت» نخست‌وزیر ایالت «نوردراین-وستفالن» در رابطه با سیل منطقه غرب آلمان گفت «ما باید سدها، حوضچه‌های نگهداری و مخازن زیادی بسازیم تا بتوان زمین‌ها را به‌طور طبیعی آبیاری کرد نه فقط اینکه از آب رود راین برای مصارف گوناگون بهره‌برداری کرد. به گفته وی باید از رودخانه‌های بزرگ و کوچک در سراسر کشور محافظت کرد.»
ایجاد چنین شهرهایی که معابر آن با ملاط سیمان یا هر چیز سخت دیگر(غیر از سنگ‌فرش) پوشیده نشده باشد، از دو نظر حایز اهمیت است. نخست آن که نفوذپذیری خاک افزایش یافته و آب بیشتری به سفره‌های آب زیرزمینی وارد می‌شود و دوم آنکه از شدت جریان آب در مسیرها کاسته و قدرت تخریبی آن را کاهش می‌دهد.
شهرداری‌های ایالات آلمان همچنین اقدامات حفاظتی مانند «دایک‌ها» را هم در آبراه‌های بزرگی مانند رود «راین» و «موزل» ایجاد کرده است. دایک نوعی سد است که برای تنظیم یا نگه داشتن آب رودخانه، دریاچه یا حتی اقیانوس استفاده می‌شود تا در صورت طغیان آسیبی به مناطق مسکونی وارد نشود.
این اقدامات به قدری موثر و مفید بوده که «آژانس محیط زیست آلمان» (UBA) اقدامات انجام شده در سراسر کشور در مهمترین رودخانه‌های آلمان را بسیارموثر ارزیابی کرده است. چنانچه کنترل سطح آب راین تاکنون در طول سیل بزرگ این کشور مشکل چندانی ایجاد نکرده است.
اگرچه آلمان آب کافی برای تامین خانه‌های مردم و بخش صنعت را دارد، اما مقام‌های این کشور برآورد می‌کنند که در درازمدت به‌طور متوسط ۱۸۸ میلیارد متر مکعب (تقریبا ۵۰ تریلیون گالن) آب را با کنترل سیلاب به دست آورند که این میزان دو برابر حجم آب «دریاچه ژنو» است. بر اساس گزارش اداره آمار فدرال، در سال ۲۰۱۶، تاکنون ۱۳.۵ درصد از این مقدار آب از طریق کنترل سیلاب استخراج شده که این آب بیشتر در بخش صنعت، کشاورزی یا برای خنک کردن نیروگاه‌ها مورد استفاده قرار گرفته است.
در سال ۲۰۱۸، آلمان تنها حدود ۱۱۹ میلیارد متر مکعب آب به عنوان منبع تجدیدپذیر در دسترس داشت. پس از سه تابستان گرم و خشک متوالی، برخی کارشناسان در ژانویه هشدار دادند که خاک آلمان تقریبا به طور کامل خشک شده است.
منبع: ایران اکونومیست
کلیدواژه: آلمان سیل میلیارد متر مکعب کنترل سیلاب رودخانه ها شهرداری ها محیط زیست کنترل سیل
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت iraneconomist.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایران اکونومیست» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۵۶۳۹۴۵۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
کشورهایی با ماهرترین نیروی کار
آلمان، کره‌جنوبی، ژاپن و چین کشورهایی با ماهرترین نیروی کار در سراسر جهان هستند که موقعیت پیشرفته اقتصادی خود را به‌واسطه تلاش‌های این نیروی کار به‌دست آورده‌اند.
به گزارش سرویس ترجمه خبرگزاری ایمنا، پشت ثروت و موفقیت یک کشور، سیاست‌هایی است که فرصت‌ها را ایجاد می‌کنند، افرادی است که تلاش‌ها را هدایت می‌کنند و تاریخی است که محیط و چشم‌انداز را شکل می‌دهند اما نقش چشمگیر نیروی کار را در این پیشرفت نمی‌توان نادیده گرفت. در تعیین کشورهای دارای ماهرترین نیروی کار، مجموعه‌ای از ۷۳ ویژگی با مشارکت بیش از ۱۷ هزار نفر در سراسر جهان مورد نظرسنجی قرار گرفت. به هر کشور برای هر یک از این ویژگی‌ها بر اساس مجموعه‌ای از پاسخ‌های نظرسنجی فردی امتیاز داده شد.
آلمان، پرجمعیت‌ترین کشور اتحادیه اروپا، دارای یکی از بزرگ‌ترین اقتصادهای جهان است و از زمان اتحاد مجدد شاهد رشد پیوسته نقش خود در جامعه بین‌المللی بوده است. آلمان یکی از واردکنندگان و صادرکنندگان پیشرو در جهان محسوب می‌شود و خدماتی شامل صنایعی مانند مخابرات، مراقبت‌های بهداشتی و گردشگری، بیشترین سهم را در اقتصاد آن دارد. صنعت و کشاورزی از دیگر بخش‌های مهم اقتصادی این کشور هستند.
آلمان دارای نیروی کار بسیار ماهر، اما جمعیت آن در حال پیر شدن است، با این حال سطح بالایی از خدمات اجتماعی را ارائه می‌کند. این کشور از محبوب‌ترین مقاصد مهاجرتی در جهان و از نظر فرهنگی، خانه تعدادی از چهره‌های برجسته جهان در علوم طبیعی و اجتماعی، همچنین هنر، ادبیات، موسیقی و فلسفه است.
اقتصاد پیشرفته و مبتنی بر خدمات کره‌جنوبی یک موفقیت سرمایه‌گذاری خارجی است. کره اولین دریافت‌کننده بودجه کمیته کمک به توسعه OECD (سازمان توسعه و همکاری) بود که بعدها به اهداکننده این بودجه تبدیل شد. این کشور از دهه ۱۹۶۰ شاهد رشد مداوم و کاهش فقر بود و اکنون به‌طور کلی در میان بزرگ‌ترین اقتصادهای جهان قرار دارد. دفاتر سامسونگ، هیوندای و کیا در پایتخت این کشور قرار دارد که دو مورد از صادرات مهم کره‌جنوبی یعنی فناوری و خودرو را نمایندگی می‌کنند.
کره‌جنوبی یکی از بزرگ‌ترین پس‌اندازهای ناخالص ملی و ذخایر سرمایه‌گذاری خارجی در جهان را دارد. درآمد یک‌بار مصرف خانوارهای آن در سال‌های اخیر افزایش داشته است و ثروتمندان آن مایلند پول خود را برای اقلام و محصولات برند خرج کنند. کره‌جنوبی عضو بسیاری از سازمان‌های بین‌المللی از جمله سازمان ملل متحد، گروه ۲۰، انجمن منطقه‌ای کشورهای جنوب شرق آسیا و سازمان تجارت جهانی، اما با چالش پیری جمعیت مواجه است.
سومین اقتصاد بزرگ جهان، ژاپن، از بزرگ‌ترین تولیدکنندگان وسایل‌نقلیه موتوری، تجهیزات الکترونیکی و فولاد در جهان است و بخش خدمات آن بالاترین درصد اقتصاد را از نظر تولید ناخالص داخلی و اشتغال تشکیل می‌دهد. با این حال این کشور با پیامدهای اقتصادی ناشی از پیرترین جمعیت جهان و کاهش نرخ زادوولد دست‌وپنجه نرم می‌کند. ژاپن عضو چندین سازمان بین‌المللی از جمله سازمان ملل متحد، بانک توسعه آسیایی و بانک جهانی است.
چین یکی از قدیمی‌ترین تمدن‌های جهان را در خود جای داده، پرجمعیت‌ترین کشور جهان است و از نظر وجود زمین دومین کشور بزرگ محسوب می‌شود. چین از سال ۱۹۷۸، یکی از سریع‌ترین اقتصادهای بزرگ جهان بوده و از اقتصاد متمرکز به یک اقتصاد مبتنی بر بازار تبدیل شده است.
اقتصاد این کشور، پس از ایالات متحده در رتبه دوم قرار دارد اما توسعه سریع اقتصادی آن چندین چالش داخلی از جمله از بین رفتن تعادل میان رشد جمعیت و منابع طبیعی، افزایش نابرابری درآمد و افزایش قابل‌توجه آلودگی در سراسر کشور را به همراه داشته است. این کشور بزرگ‌ترین تولید کننده دی‌اکسیدکربن در جهان، اما یک سرمایه‌گذار عمده در انرژی‌های تجدیدپذیر است و از سال ۱۹۷۱ عضو دائم شورای امنیت سازمان ملل متحد، همچنین عضو چندین سازمان بین‌المللی و منطقه‌ای از جمله سازمان تجارت جهانی و همکاری اقتصادی آسیا و اقیانوسیه است.
مدیررسانهای پرسپولیس: سپاهان به جای شکایت بیجا، عذرخواهی کند